طرفداری / امروز جان تری چهل ساله شد.
این مدافع انگلیسی در ابتدا برای تیم لیگ یکشنبه ای به اسم سنراب بازی می کرد. او هم مانند برترین مدافع های تاریخ لیگ برتر نظیر سول کمپبل، ریو فردیناند و لدلی کینگ از جوانی تلاش می کرد تا نام و نشانی برای خود پیدا کند. جان تری به تیم جوانان در وستهم یونایتد رفت. او ابتدا یک هافبک بود. جان بعد ها به خط دفاع رفت و در آنجا نامش به عنوان "کسی که هرگز از توپ نمی ترسید" در یاد ها ماند. جان توجه چلسی را به خود جلب کرد و وقتی 14 سال بیش نداشت با آن ها قرارداد امضا کرد. انتظارات از جان زیاد بود. خلاف بسیاری که تحت فشار تسلیم شدند، جان محکم و استوار به راهش ادامه می داد.
کارلو آنچلوتی، مربی سابق چلسی درباره جان تری می گوید:
او با دیگران فرق دارد. چلسی خانه اوست، همانطور که همیشه بوده است. او اولین کسی در تیم است که موقع غذا دادن می نشیند و همینطور اولین کسی است که بلند می شود. او به دنیا آمده تا بخش از این باشگاه باشد.
تری در 28 اکتبر 1998 اولین بازی خود را برای چلسی انجام داد و به عنوان سومین بازیکن تعویضی در لیگ کاپ در برابر استون ویلا به میدان رفت. او در ادامه آن فصل در بازی رفت مرحله سوم جام حذفی، در حین پیروزی 2-0 مقابل اولدلام اتلتیک، برای اولین بار در ترکیب اصلی قرار گرفت. با این حال، عاشقانه واقعی بین جان تری و چلسی در فصل 2000/01 آغاز شد که طی آن فصل، او 23 بازی برای چلسی انجام داد و به عنوان "بهترین بازیکن سال باشگاه" دست یافت.
جان در فصل 2000/01 کار خود را به طور منظم شروع کرد و کنار مارسل دسایی که یکی از بهترین مدافعان جهان در آن سال ها بود، به مدافع فیکس چلسی بدل شد. شهامت و اقتداری که تری در سنین جوانی داشت، باعث شد که دسایی، کاپیتان باشگاه، متوجه استعداد و قدرت کاپیتانی فوق العاده او شود. در فصل 2003/04، جان توسط کلودیو رانیری به کاپیتان دوم چلسی تبدیل شد. کاریزما، قد و قامت او همراه با توانایی های فنی او، به جان کمک کرد تا با ویلیام گالاس زوج مستحکمی را ایجاد کند. در همین حین دسایی به پایان روزهای بازی خود نزدیک می شد. هنگامی که دسایی بازنشستگی خود را در سال 2004 اعلام کرد، بازوبند کاپیتانی به جان تری 24 ساله رسید.
جیمی گریوز، بازیکن سابق چلسی و اسطوره تاتنهام راجع به او می گوید:
مدافعی با چنین اقتداری در جهان فوتبال خیلی کم پیدا می شود. تری کاپیتان بهترین عصر طلایی چلسی بوده است.
کاری که جان برای باشگاه کرد، مترادف کلمه از خودگذشتگی است. او برای چلسی 717 بازی انجام داده است و در طول این 717 بازی، 15 جام بالای سر برده است. او تمام جام های ممکن جز سوپرکاپ اروپا و جام باشگاه های جهان را فتح کرد. طی این حضورهای بی شمار در پیراهن چلسی، او تعداد بسیاری از جایزه های یوفا را برنده شد. یوفا او را به عنوان بهترین مدافع سال های 2005 ، 2008 و 2009 معرفی کرد.
اگرچه تری جزء 11 بازیکن برتر سال 2012 چمپیونزلیگ نبود اما او نقش بزرگی در پیروزی چلسی مقابل بارسلونا در مرحله رفت نیمه نهایی داشت. در بازی برگشت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان که در نیوکمپ برگزار شد، او فرماندهی نیروهای خود را به دست گرفت و قبل از اینکه از بازی اخراج شود، هر وقت آبی اناری ها حمله می کردند جان با شهامتی مثال زدنی، از دروازه چلسی دفاع می کرد. غیبت او در زمین، به وضوح احساس می شد. چلسی ناچارا مجبور به بازی دفاعی شد. پس از بازی، این بازیکن انگلیسی از هواداران و هم تیمی های خود عذرخواهی کرد چون او به دلیل اخراج در بازی برگشت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان، از حضور در فینال جلوی بایرن مونیخ غایب خواهد بود. مطمئنا غیبت بازیکنی چون او تاثیر زیادی بر بازیکنان چلسی و همین طور سبک بازی چلسی داشت. روبرتو دی متئو در بازی فینال، با آرایشی دفاعی به سراغ بایرن مونیخ رفت و در نهایت این چلسی بود که با درخشش دروگبا، بایرن مونیخ را در ضیافت پنالتی ها شکست داد و اولین قهرمانی خود در چمپیونز لیگ را جشن گرفت.
ژاوی، هافبک افسانه ای ابی اناری ها راجع به جان تری می گوید:
من هرگز از سبک بازی چلسی تعریف نمی کنم چون سبک بازی شان خلاف چیزی است که ما در بارسا انجام می دهیم. اما من نمی توانم انکار کنم تری یکی از بهترین مدافعانی است که من روبروی آن ها بازی کرده ام و او یک رهبر بزرگ برای باشگاه و کشور است.
15 اُکتبر 2006، هنگامی که چلسی هر دو دروازه بانش یعنی پیتر چک و کارلو کودیچینی را به دلیل مصدومیت از دست داد، فرمانده آبی ها برای یک ثانیه هم تردید نکرد و سریعا پیراهن دروازه بانی چلسی را پوشید و به درون دروازه رفت. در پایان، چلسی با نتیجه 1 بر صفر پیروز شد.
جیمی کرگز در وصف جی تی می گوید:
او بهترین مدافعی است که ما دیده ایم. برای 20 یا 30 سال آینده، وقتی می بینیم مدافعان دیگری در خط دفاع مشغول دفاع کردن هستند، آن را "پست جان تری" می نامیم. تری همیشه در موقعیت مناسب قرار دارد. فکر نمی کنم تا به حال کسی را بهتر ار او دیده باشیم.
فصل 2016/17 شاهد خداحافظی یکی از بزرگترین مدافعان تاریخ بودیم. آسیب دیدگی مکرر باعث شد تری در چند بازی تحت هدایت آنتونیو کونته از میادین دور شود. با این حال، مشکلات جسمی هرگز به شخصیت او به عنوان یک رهبر لطمه نزد زیرا او صدای سرنوشت ساز و پیکان تیم بود. کونته در آخرین بازی فصل که در آن چلسی جلوی ساندرلند بازی می کرد، در دقیقه 26 به احترام شماره 26 پشت پیراهن جان تری او را تعویض کرد تا پایانی شود بر یک آغاز... چلسی یکی از زیباترین هدیه های خداحافظی ممکن را به او اهدا کرد. بازیکنان حاضر در زمین به احترام این افسانه، برای او تونل افتخار زدند. استمفورد بریج هرگز تا به حال چنین صداهای تشویقی را نشنیده بود زیرا این وداع با فرمانده آنها، یعنی جان تری بود.
آرین روبن، بازیکن اسبق چلسی و تیم ملی هلند در ستایش آقای چلسی میگوید:
"او همه توانش را برای تیم می دهد. از اولین تا آخرینش را. شما هیچ وقت نمی توانید با کسی مانند او بازی کنید.
جان تری درباره دلیل انتخاب شماره پیراهنش می گوید:
وقتی به تیم اصلی چلسی آمدم، شماره ام 26 بود. طرفدارانی را دیدم که با پیراهن من به ورزشگاه می آیند. شماره ام را عوض نکردم چون نمیخواستم آن ها برای تیشرت دیگری پول بدهند.