مصاف مجدد لندنی ها و یورکشایری ها! جرقه های این رقابت در دهه 60 زده شد. زمانی که این دو باشگاه به طور مکرر درگیر کسب افتخارات داخلی و اروپایی بودند. فینال جام حذفی 1970 که به عنوان یکی از درگیرانه ترین فینال های فوتبال از آن یاد می شود، بین چلسی و لیدز بود. بعد از فینال جام حذفی، درگیری ها به اوج خود رسید و این رقابت شکل رسمی تر و جدی تری گرفت.
از آن بازی به بعد، هدهانترهای چلسی (هوادارن متعصب و اوباش چلسی) هر وقت که با لیدز بازی داشتند، یک بنر به ورزشگاه می آوردند. نوشته این بنر:
شن های اهل یورشکایر در مقابل جنگجویان فلش کوکنی (رهبر هدهانترها) !
در اوج هولیگانیسم در فوتبال انگلستان در دهه های 70 و 80 میلادی، تقابل هدهانترهای چلسی و لشکر خدماتی لیدز یوناتد به امری عادی اما بسیار جذاب بدل شده بود و خشونت بسیار زیادی صرف این دعوا می شد. با کم شدن هولیگانیسم از دهه 90 به بعد، این دعوا و تقابل نیز کمتر و با شدت کمتری انجام می شد.
در سایت رسمی چلسی، از لیدز به عنوان یکی از رقیب های مهم این باشگاه نام برده شده است. با این حال، سقوط لیدز از لیگ برتر به چمپیونشیب در سال 2004 به طور کامل این رقابت را خاتمه داد. در شانزده سال گذشته، این دو باشگاه فقط یکبار به مصاف هم رفتند که بازی با نتیجه 5 بر 1 به سود چلسی خاتمه یافت. این دو باشگاه قرار است فردا در استمفورد بریج مصاف بکدیگر بروند. (لیدزیونایتد با قهرمانی در چمپیونشیب 2019/20 موفق به صعود به لیگ برتر 2020/21 انگلیس شد.)
در سال 2003 یک نظرسنجی برگزار شد که نشان می داد چلسی دومین رقیب منفور هواداران لیدزیونایتد پس از منچستریونایتد است.
تیم |
منفورترین رقیب |
دومین رقیب منفور |
سومین رقیب منفور |
چهارمین رقیب منفور |
پنجمین رقیب منفور |
لیدزیونایتد |
منچستر یونایتد (81% آرا) |
چلسی (42% آرا) |
میلوال (39% آرا) |
هادرزفیلد تاون (32% آرا) |
دربی کانتی (30% آرا) |
شعار هواداران لیدز:
اسلحه پدر خود را بردارید و به پشت چلسی شلیک کنید!
سال های ابتدایی
چلسی در سال 1905 تاسیس شد و لیدز یونایتد در سال 1919 میلادی. هر دو تیم در سال های اولیه فعالیت خود مدام به لیگ دسته یک و دسته دو صعود و سقوط می کردند و هیچ یک از این دو تیم قبل از جنگ جهانی دوم، جام مهمی به دست نیاوردند. اولین بار این این دو باشگاه در 10 دسامبر 1927 در لیگ دسته دوم به مصاف هم رفتند. لیدز با نتیجه 5 بر 0 پیروز شد. در بازی برگشت همان فصل لیدز در استمفوردبریج با نتیجه 3-2 پیروز شد تا فصل را با صعود به لیگ یک به پایان برساند. در سال 1952، چلسی و لیدز در مرحله پنجم جام حذفی انگلیس به رقابت پرداختند جایی که سه مسابقه طول کشید تا یک تیم برنده شود! سرانجام چلسی در تکرار دوم در ویلا پارک با نتیجه 5-1 پیروز شد. در مجموع، حدود 150 هزار نفر این سه بازی را از نزدیک تماشا کردند!
تیم میزبان |
نتیجه |
تیم مهمان |
لیگ |
گل زنان |
استادیوم |
تماشاگران |
لیدز یونایتد |
0-5 |
چلسی |
لیگ دسته دو |
_ |
_ |
22059 |
چلسی |
3-2 |
لیدز یونایتد |
لیگ دسته دو |
لیدز: جورج رودگر، آندرو ویلسون |
استمفورد بریج |
47562 |
تیم میزبان |
نتیجه |
تیم مهمان |
گل زنان |
لیگ |
تاریخ |
استادیوم |
تماشاگران |
لیدزیونایتد |
1-1 |
چلسی |
لیدز: اطلاعاتی در دسترس نیست.
چلسی: بابی اسمیت
|
جام حذفی |
23 فوریه 1952 |
_ |
52328 |
چلسی |
1-1 |
لیدزیونایتد |
چلسی: سیموس ده آرکی
لیدز: اطلاعاتی در دسترس نیست.
|
جام حذفی |
27 فوریه 1952 |
استمفورد بریج |
60840 |
چلسی |
1-5 |
لیدزیونایتد |
گل های چلسی: روی بنتلی، بیلی گری، جیمی اسمیت (3)
گل لیدز: اطلاعاتی در دسترس نیست.
|
جام حذفی |
3 مارچ 1952 |
ویلا پارک |
30504 |
دهه 60
در دهه 1960 بود که برای اولین بار جرقه های رقابت زده شد. با مدیریت دون ریوی، لیدز برای اولین بار به یک قدرت در لیگ انگلیس تبدیل شد و در لیگ 1969 به قهرمانی رسید. چلسی نیز تحت نظر تامی دوچرتی، کم کم داشت به ابر قدرت تبدیل می شد. در طول دهه آینده، آنها در مسابقات مهم و بسیار سختی به مصاف هم رفتند. دروازه بان سابق و اسطوره فقید چلسی، پیتر بونتی راجع به این رقابت اظهار نظر کرد:
لیدز به کثیف بودن شهرت دارد. هرگاه به مصاف آن ها می رفتیم ناچارا باید بازیکنان فیزیکی و قدرتمندمان را بازی میدادیم. شرایط بازی ناعادلانه بود.
همچین تامی بالدوین، مهاجم افسانه ای چلسی می گوید:
هر وقت با آن ها بازی می کردیم اتفاقات دیوانه واری رخ می داد، همه یکدیگر را با لگد می زدند!
نورمن هانتر، بازیکن وقت لیدز:
من و پیتر (اسگود) با هم رقابت سختی داشتیم.
سنگین ترین خطاها روی پیتر اسگود رخ می داد به طوری که بسیاری معتقدند جک چارلتون، مدافع وقت لیدز او را در "لیست سیاه" خود قرار داده است. جانی گیلز، هافبک لیدز نیز نوعی خصومت خاص با ادی مک کریدی، دفاع چپ چلسی داشت.
این درگیری ها، با اختلاف سنتی اهالی شمال و جنوب انگلیس و با باشگاه هایی که دارای تصاویر و فلسفه های کاملا متفاوتی بودند، افزایش می یافت. چلسی با شاه ها و افراد مشهوری مانند راکل ولش و استیو مک کوئین در ارتباط بود. لیدز با سبکی که برخی از تماشاگران آن را "کثیف" قلمداد می کردند، تصور می شد. دیمین بلیک از وقتی شنبه می آید نوشت که
چلسی مانند بیتلز (جذاب و شیک) و لیدز همانند رولینگ استونز (خشن، جدی و جذاب) بودند.
به گفته جان کینگ، لیدز به عنوان مردهای یورکشایری با شهرت بازی کثیف شناخته می شدند و از طرف دیگر، چلسی، پسران شیک پوش لندنی بودند. در حالی که لیدز مشغول نوشیدن چای و کارت بازی بود، چلسی در حال مشروب فروشی و تعقیب دختران بود اما وقتی صحبت از بازی دو طرف شد، دیگر چیزی جز جنگ اهمیت نداشت.
در فصل 1964/65 ، چلسی و لیدز برای کسب عنوان قهرمانی لیگ با منچستر یونایتد رقابت می کردند و در سپتامبر 1964 در یک مسابقه لیگ در استمفوردبریج و روبروی 38 هزار تماشاگر به مصاف هم رفتند. گزارشگر یورکشایری گفت "به نظر می رسد توپ مهم نیست" . بابی کالینز "بد جنسه" علیه رون هریس مقابله به مثل می کرد. مک کریدی یک تکل وحشتناک به روی جانی گیلز زد تا او با برانکارد زمین بازی را ترک کند. در پایان بازی لیدز ده نفره شد و چلسی با گل های جان هالینز و ونابلز 2-0 لیدز را شکست داد.
در سال 1966، تیم ها در بازی رفت مرحله چهارم جام حذفی به مصاف هم رفتند جایی که 57000 تماشاگر شاهد برد 1-0 چلسی مقابل لیدز با تک گل بابی تمبلیمگ بودند.
این رقابت هنگامی شدت گرفت که آنها یک سال بعد دوباره در جام حذفی به مصاف هم رفتند. این بار در نیمه نهایی جام حذفی در ویلا پارک بود که چلسی 1 بر 0 پیروز شد. در همان بازی اسپراک، دروازه بان لیدز با یک تکل بسیار وحشتناک روی جان بویل، هافبک چلسی خطا کرد. کینه ها به اوج رسیده بود و این دو تیم 3 سال بعد در فینال جام حذفی با هم دیدار کردند... بیشترین جنجال زمانی رخ داد که داور 2 گل لیدز را قبول نکرد. گل تری کوپر به دلیل آفساید قبول نشد و ضربه از راه دور پیتر لوریمر مردود اعلام شد. نظرات در مورد تصمیم آفساید متفاوت بود، اگرچه دوچرتی پذیرفت که اگر گل دوم قبول می شد، اعتراضی نمی کرد. شش ماه بعد، روز قبل از مسابقه دوچرتی استعفا داد تا چلسی بدون سرمربی به مصاف لیدز برود. لیدز با نتیجه 7 بر 0 در الاند رود انتقام خود را گرفت.
دهه 70
در طول فصل 1969/70 این دو باشگاه شش بار با هم دیدار کردند. لیدز در دو بازی لیگ، 2 بر 0 در الاند رود و 5 بر 2 در استمفوردبریج پیروز شد. مسابقه در الاند رود در 20 سپتامبر 1969 با همان حواشی همیشگی برگزار شد. یک روزنامه نگار یورکشایری تکل های دیر و زودهنگام دو تیم را و بازی زهرآگین شان محکوم کرد. در طول مسابقه آلان کلارک، جک چارلتون، دیوید وب، پیتر هوسمن، رون هریس و آلن بیرچنال همگی دچار مصدومیت شدند. چلسی در لیگ کاپ موفق به شکست لیدز شد. این تیم ها همچنین در فینال جام حذفی 1970 با هم دیدار کردند، این بازی باعث افزایش دشمنی ها شد!
چلسی و لیدز در فینال جام حذفی در ومبلی در 11 آوریل 1970 به مصاف هم رفتند. لیدز معمولا به عنوان تیم بهتر قلمداد می شد و دو بار پیش افتاد اما گل تساوی دیرهنگام چلسی از یان هاچینسون، کار را به بازی تکراری کشاند. دومین بازی در جام حذفی در اولدترافورد، بیش از 28 میلیون مخاطب تلویزیونی انگلستان را به خود جلب کرد و این ششمین پخش تلویزیونی پر بیننده در تاریخ انگلیس بود. این مسابقه به عنوان یکی از کثیف ترین مسابقات فوتبال تاکنون در نظر گرفته شده است. هریس مسئول خطا به روی ادی گری بود. خطاهای هریس در نیمه اول مرد اسکاتلندی را متوقف کرد. در جای دیگر، چارلتون به زانو و سر آسگود ضربه زد، هانتر و هاچینسون به هم مشت می زدند و ادی مک کریدی با یک حرکت کونگ فو بیلی برمنر را متوقف کرد. بونتی پس از اینکه توسط جونز به داخل تور دروازه هل داده شد، مصدوم شد و در پایان مسابقه با زانوی باندپیچی شده اش، زمین بازی را ترک کرد. داور آن بازی، داوید الری، سال ها بعد مسابقه را تماشا کرد و نتیجه گرفت که باید شش کارت قرمز و بیست کارت زرد به بازیکنان نشان می داده است! با این حال، داور بعدی بازی اریک جنینگز فقط یک خطا گرفت! هیو مک ایلوانی نوشت در بعضی مواقع به نظر می رسید که آقای جنینگز فقط با تهیه گواهی مرگ، خطا می گیرد. میک جونز دوباره لیدز را پیش انداخت اما اسگود در 12 دقیقه باقی مانده بازی را به تساوی کشاند. چلسی سرانجام در وقت های اضفه با ضربه سر دیوید وب، موفق به شکست 2-1 لیدز و بالا بردن جام قهرمانی شد. چارلتون از این باخت چنان عصبانی بود که بدون گرفتن مدال نایب قهرمانی خود، زمین را ترک کرد. چارلتون بعدا گفت: "این یک باخت ساده در فینال نبود، بلکه این باخت یک بازی به چلسی بود." از این مسابقه به عنوان یکی از بزرگترین و بهترین فینال های ادوار جام حذفی نام برده شده است.
خصومت متقابل تا دهه 1970 ادامه داشت. جفری گرین از روزنامه تایمز گزارش داد که تساوی 0-0 در استمفوردبریج در دسامبر 1971 در بعضی مواقع بیشتر شبیه به برخی از انتقام های مافیایی بود تا فوتبال". جمعیت 51000 نفری (با 9000 نفر دیگر محصور در خانه) پیروزی 4 بر 0 چلسی مقابل لیدز را در بازی افتتاحیه فصل 1972/73 مشاهده کردند. روی ترور چری، کریس گارلند و تری یورات خطاهای پرشماری می شد و دیوید هاروی و میک جونز به علت آسیب دیدگی از زمین بازی بیرون رفتند. ازدحام جمعیت و تهاجم به زمین باعث شد که چلسی نرده های سیمی در اطراف تراس ها برپا کند.
دهه 80 تا اکنون
در پایان دهه 1970 هر دو باشگاه در حال سقوط بودند و بسیاری از سال های بعدی را در لیگ دسته دوم گذراندند. چلسی در سال 1975 و دوباره در سال 1979 سقوط کرد. لیدز در سال 1982 سقوط کرد و برای هشت سال آینده، بازی در لیگ دسته یک را ندید. این رقابت از زمین بازی به بیرون از زمین بازی منتقل شد. هنگامی که تیم ها در لیگ دسته دوم در فصل 1982/83 با هم دیدار کردند، 153 نفر از حامیان لیدز و چلسی پس از درگیری در ایستگاه لوله Piccadilly Circus در مترو لندن دستگیر شدند و 60 نفر دیگر در محل برگزاری بازی دستگیر شدند. در آوریل 1984، وقتی چلسی با نتیجه 5 بر 0 لیدز را شکست داد تا به لیگ دسته اول صعود کند، هواداران چلسی چندین بار به زمین حمله کردند و طرفداران لیدز اسکوربورد استمفورد بریج را شکستند. درگیری بین هواداران منجر به 41 دستگیری شد. قبل از یک مسابقه چلسی و لیدز در سال 2002، دیوید اولیری، سرمربی وقت لیدز از هواداران خواست که درگیری و شورش ایجاد کنند اما پلیس و وجود دوربین مدار بسته در محوطه های اطراف استادیوم و درون استادیوم ها که در دهه 90 نصب شده بودند، مانع این اتفاق شد و اکنون دیگر هرگز از این دست اتفاقاتی نمی بینیم.
از زمان سقوط لیدز در فصل 2003/04، این دو تیم با هم در لیگ دیدار نکرده اند. آخرین بازیشان در لیگ به 15 می 2004 برمی گردد جایی که چلسی 1-0 موفق به شکست لیدز می شود.
در سال 2012 دو تیم در جام حذفی مقابل هم قرار گرفتند، که اولین دیدارشان پس از 8 سال بود. گل مهاجم لیدز، توسط لوسیانو بکیو، باعث شد تیم غرب یورکشایر در نیمه اول جلو بیفتد. چلسی در نیمه دوم با زدن 5 گل پاسخ یورکشایری ها را داد و نتیجه نهایی 5-1 به سود چلسی به پایان رسید. به دلیل نگرانی پلیس در مورد مشکلات احتمالی، فقط 3000 بلیط به هواداران چلسی اختصاص داده شد تا 5000 تا بلیط. این مسابقه 33816 نفر تمشاگر داشت که بیشترین حضور در الاند رود در دو سال اخیر لیدز بود.
فردا قرار است با حضور 2 هزار تماشاگر مجددا تقابل این دو تیم در استمفورد بریج را شاهد باشیم.