گرندپری 2020 بحرین تا ابد به دلیل تصادف شدید و وحشتناک رومن گروژان به یاد آورده می شود، تصادفی که ترکیبی از تکنولوژی بالای خوردورهای فرمول یک، اقدام سریع تیم ایمنی و البته معجزه، رومن گروژان را سالم و زنده نگه داشت. به همین دلیل، نگاهی داریم به برخی از تصادف های مرگبار این رشته محبوب و پرخطر.
موتور اسپورت همواره رشته پر خطری بوده است و خطر مرگ از همان ابتدا تا به امروز که دنیای فناوری و تکنولوژی پیشرفت زیادی داشته نیز راننده های این رشته را تهدید می کند. از شروع فرمول یک در سال 1950 تا به امروز که 70 سال از این رقابت ها می گذرد، تصادف های پرشماری ثبت شده که بسیاری از آن ها به مرگ راننده منجر شده است؛ مرگی که برخی مواقع آنی بوده و برخی مواقع حتی تا ماه بعد از حادثه، جان راننده را گرفته است. این مطلب شامل تصادف هایی که خارج از فرمول یک رخ داده یا تصادف هایی که منجر به مرگ راننده نشده، نمی شود.
گرندپری 1994 سن مارینو؛ مرگ ایرتون سنا
قهرمان 3 دوره مسابقات فرمول یک که بی شک یکی از بهترین راننده های تاریخ فرمول یک است و به باور بسیاری، پر سرعت ترین راننده ای تاریخ این رشته است، در 1 می 1994 و در جریان گرندپری سن مارینو که سومین مسابقه فصل بود، دچار تصادفی سهمگین شد. سنا در پیچ سوم پیست با دیوار بتنی برخورد کرد. مسابقه برای حدود 30 دقیقه قطع شد اما دوباره از سر گرفته شد و با برتری میشائیل شوماخر به پایان رسید. این اما تمام ماجرا نبود. 2 ساعت بعد از پایان رسمی مسابقه، خبری ناگوار تمام جهان را شوکه کرد و اعلام شد که ایرتون سنا بر اثر این برخورد، جان خود را از دست داده است. سنا در هنگام این حادثه، تنها 34 سال سن داشت.
گرندپری 2014 ژاپن؛ آخرین حادثه مرگبار فرمول یک و مرگ غم انگیز ژول بیانکی
4 اکتبر 2014، تا به امروز آخرین حادثه مرگبار فرمول یک پدید آمده است. در جریان گرندپری ژاپن، ژول بیانکی، راننده فرانسوی تیم ماراشا که بسیار با استعداد بود و از آینده های این رشته تلقی می شد، با جرثقیل کنار پیست سوزوکا برخورد کرد و از ناحیه سر دچار آسیب های بسیار فراوان و جدی شد که منجر به کما رفتن این راننده شد. 9 ماه بعد در تاریخ هفدهم جولای 2015، مرگ بیانکی 25 ساله اعلام شد تا فرمول یک بعد از 21 سال، بار دیگر جان یک راننده را بگیرد.
گرندپری 1982 بلژیک؛ مرگ پدری که افتخار پسر خود را ندید؛ ژیل ویلنوو
ژیل ویلنوو 6 سال در فرمول یک حضور داشت و بعد از اینکه تیم مک لارن حاضر به امضای قرارداد با او نشد، راهی فراری شد. بعد از 6 پیروزی و 13 سکو، 8 می 1982 و گرندپری بلژیک فرا رسید. در فاصله 8 دقیقه مانده به پایان تعیین خط، ویلنوو که می خواست از جاکن مس، راننده تیم مارچ که سرعت کمتری داشت، سبقت بگیرد، با پشت خودروی او برخورد کرد و خودروی فراری او که سرعتی معادل 230 کیلومتر بر ساعت داشت، در هوا به پرواز درآمد و سپس در اثر برخورد به زمین، به چند تکه تقسیم شد. ویلنوو 32 ساله بر اثر ضربه ای که به گردنش وارد شد، ساعاتی بعد از دنیا رفت. 15 سال بعد، ژاک ویلنوو، پسر ژیل، به اولین و تا به امروز تنها راننده کانادایی فرمول یک تبدیل شد که به قهرمانی در این رقابت ها می رسد.
گرندپری 1978 ایتالیا؛ راننده ای که زمانش فرا رسیده بود
یکی از غم انگیزترین مرگ هایی که در تاریخ فرمول یک رخ داده است، مرگ رانی پیترسن سوئدی در سال 1978 است. پیترسن که تا سال 1978 توانسته بود به 10 پیروزی و 26 سکو برسد، در جریان گرندپری ایتالیا که 3 خودرو با یکدیگر برخورد کردند، از ناحیه پا دچار آسیب دیدگی شدیدی شد. آمبولانسی که قرار بود پیترسن را به بیمارستان ببرد، بسیار طول کشید تا از راه برسد. سرانجام بعد از وقفه ای بلند، پیترسن به بیمارستان رسید و تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما این جراحی اصلا موفق نبود و صبح روز بعد، پیترسن در 34 سالگی از دنیا رفت.
تصادف های بیشتری در تاریخ فرمول یک رخ داده که برخی از آن ها در تعیین خط بوده است، مانند تصادف رولند راتسنبرگر که در تعیین خط گرندپری 1994 سن مارینو و درست یک روز قبل از حادثه ایرتون سنا، اتفاق افتاد و جان این راننده اتریشی را گرفت. برخی دیگر از این تصادف ها در فرمول یک نبوده اما راننده جان باخته عضو تیم های فرمول یک بوده است که مثال مشهور آن، مرگ جیم کلارک، راننده بلند آوازه تیم لوتوس است که در جریان مسابقات فرمول 2 در هوکنهایم آلمان، تصادف کرد و از دنیا رفت. سال 2019 نیز آنتوان هوبر، راننده فرانسوی تیم بی.دبلیو.تی آردن در مسابقات فرمول دو، پس از تصادفی با سرعت بسیار بالا در دور دوم گرندپری بلژیک، جان خود را از دست داد.
فرمول یک در سال های اخیر پیشرفت فراوانی داشته و امنیت راننده ها بسیار بیشتر شده است اما با این حال هنوز می توان سایه مرگ در این رشته را احساس کرد. حادثه گرندپری بحرین و تصادف شدید رومن گروژان، هر چه قدر که فناوری بالای فرمول یک را به نمایش گذاشت، همان قدر نیز ثابت کرد که هنوز این رشته خطرناک است و هنوز می توان اتفاقات تلخی در فرمول یک رخ دهد.
بیشتر بخوانید: