حتی شیطان هم می تواند محبوب باشد! چه از مارادونا متنفر بوده باشید و چه عاشق او نمی توانید منکر نبوغ این مرد آرژانتینی باشید. کارهایی که او در دوران بازیگریش و حتی بعد از آن در زمین فوتبال و حتی بیرون آن کرده او را به خاص ترین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل کرده و نمیتوانیم منکر این شویم که دیگر هرگز مارادونایی به دنیا نخواهد آمد!
به بهانه درگذشت این اعجوبه در سن 60 سالگی نگاهی به بهترین و پرحاشیه ترین لحظات او در دوران پربار فوتبالش داریم:
1_ جام جهانی جوانان 1979:
مارادونای 16 ساله با اینکه استعداد خود را در آرژانتین اثبات کرده بود اما برای بازی در جام جهانی 1978 که آرژانتین میزبان آن بود در بین اسامی انتخاب شده نبود ولی او خیلی زود و فقط یک سال بعد در ژاپن در جام جهانی جوانان استعداد خود را به تمام دنیا نشان داد. آرژانتین با رهبری مارادونا با قدرت حریفان را از پیش برداشت و قهرمان جهان شد. خود مارادونا هم با زدن 6 گل بخصوص گل قهرمانی در فینال مقابل شوروی بهترین بازیکن آن تورنومنت شد و آغازگر عصر جدیدی در دنیای فوتبال.
2_ آرژانتین جونیور 5_3 بوکاجونیورز 1980:
مارادونا 15 ساله بود که اولین بار برای آرژانتین جونیور بازی کرد و 5 سال تا انتقالش به بوکاجونیورز بزرگ بازیکن این تیم بود اما قبل از افتخارآفرینی برای بوکا او ابتدا یک شکست تلخ به آن ها تحمیل کرد.
4 ماه قبل از انتقالش به بوکا، دیگوی جوان 4 بار دروازه هوگو گاتی را باز کرد اما تنها جالبی داستان این نبود. قبل از شروع بازی گاتی دروازه بان بوکاجونیورز با لفظ « چربی کوتوله» او را مسخره کرده بود اما در نهایت اتفاقات خوبی برای او نیفتاد. شاید آن کوتوله چاق آنقدر ها هم ناتوان نبود!
3_ دســــتِ خــــدا 1986:
مارادونا در دیدار به یادماندنی یک چهارم نهایی جام 1986 هر کاری که خواست با حریف کرد! هزاران بار درباره این بازی نوشته اند و هزاران بار دیگر هم خواهند نوشت. او برای پیروزی و گرفتن انتقام کشورش هر کاری که توانست کرد و موفق شد. حتی تیتر این بخش هم توهین به گل شاهکار دوم مارادونا که با دریبل 6 بازیکن انگلیسی همراه بود هست اما حقیقت همین است! گل اول او حتی گل قرن را که فقط 4 دقیقه بعد از این گل زده شد را زیر سایه ها برد و تمام توجه ها به به یادماندنی ترین گل تاریخ فوتبال ماند.
خدا آن روز با مارادونا بود؛ آن روز نمیشد مارادونا را متوقف کرد.
4_ فینال جام جهانی 1986:
هیچکس پیش از شروع جام از آرژانتین انتظار خاصی نداشت. ترکیب آرژانتین پرستاره نبود اما بزرگترین بازیکن تاریخ بین آنها بود و کسی این را نمی دانست. بعد از نابودی انگلیس و بلژیک به دست مارادونا آنها حریف آلمان غربی شدند که برای رسیدن به فینال سختی زیادی متحمل شده بود. شاگردان بکن باوئر تا حدودی توانستند مارادونا رو متوقف کنند اما جام جهانی میخواست به دست « دستِ خدا» بالا رود. آرژانتین تا دقیقه 55 با دو گل براون و والدانو بازی را 2_0 کرده بود اما دقیقه 74 رومینگه اختلاف را به حداقل رساند. رودی فولر دقیقه 83 بازی را مساوی کرد و آلمان ها را امیدوار اما در نهایت در دقیقه 86 بوروچاگا روی پاس زیبای مارادونا دروازه هارالد شوماخر را باز کرد و آرژانتین برای آخرین بار تا به امروز فاتح جهان شد.
مارادونا که در تمام دیدار توسط ماتئوس گرفته شده بود در نهایت زهر خودش را ریخت و آرزوی کشورش را برآورده کرد. دیگو بهترین بازیکن آن تورنومنت به یاد ماندنی شد.
5_ اولین و آخرین اسکودتو تاریخ ناپولی:
تا قبل از مارادونا هیچ تیمی از جنوب ایتالیا قهرمان لیگ نشده بود اما مارادونا بعد از تاریخسازی با آرژانتین آماده بود تا خودش را قهرمان ابدی مردم ناپل کند. ناپولی تا آن زمان فقط دو بار کوپاایتالیا را برده بود و همواره مورد تحقیر شمالی های ایتالیا بود اما با دیگوی افسانه ای قصه فرق داشت. در فصل 1986-87 ناپولی قهرمان اسکودتو شد؛ آنها 12 بازی اول فصل را نباختند و یوونتوس و رم حریفان اصلی خود را هم شکست دادند. جشن قهرمانی در خیابانهای ناپل پرشکوه بود و حتی افراطی های ناپولی برای یوونتوس یک مراسم خاکسپاری هم برگزار کردند! یک امپراطوری جدید به دنیا آمده بود و مردم ناپولی تا سرحد مرگ دیگو را میپرستیدند.
ناپولی دو فصل بعد را در رده دوم به پایان رساند و برای آخرین بار تا به امروز در فصل 1989-90 برای بار دوم فاتح لیگ ایتالیا شد. مارادونا و ناپولی سال 1987 کوپاایتالیا، 1990 سوپرکاپ ایتالیا و 1989 هم قهرمان لیگ اروپا شدند. هر چقدر دوران فوتبالی دیگو در ناپل درخشان بود زندگی شخصی او رو به نابودی میرفت؛ مارادونا 1991 ناپولی را ترک کرد و شماره 10 ناپولی برای همیشه بازنشسته شد.
6_ یوفاکاپ 1989:
مارادونا قهرمانی اروپا را هم با ناپولی میخواست اما مسیر راحتی پیش روی آنها نبود. ناپولی در مرحله یک چهارم باید با یوونتوس بازی میکرد، یک جنگ واقعی! یوونتوس دیدار رفت را 2_0 پیروز شد اما در دیدار برگشت در استادیوم سن پائولوی سابق و « دیگو مارادونا » حال حاضر ناپولی با دو گل مارادونا و کارنوال بازی را به تساوی کشاند و در دقیقه 119 با گل لحظه آخری رنیکا ناپولی یک پیروزی دراماتیک به دست آورد.
ناپولی در نیمه نهایی حریف بایرن مونیخ شد. ویدئوی گرم کردن مارادونا قبل از بازی مقابل بایرن میلیون ها بار دیده شده و احتمالا همه آن گرم کردن عجیب و غریب ولی موثر را به یاد دارید. آن گرم کردن ناپولی را به خودش آورد، آنها در دیدار رفت 2_0 پیروز شدند اما دیدار برگشت 2_2 متوقف شد ولی همین نتیجه هم برای فینالیست شدن آنها کافی بود. فینال لیگ اروپا آن زمان به طور رفت و برگشت انجام می شد؛ ناپولی دیدار رفت در خانه خودش را 2_1 برد و دیدار برگشت اشتوگارت را در آلمان متوقف کرد و قهرمان اروپا شد.
.jpeg)
7_ جام جهانی 1990:
مارادونا 4 سال بعد از قهرمانی جهان باز هم کشورش را در جام جهانی رهبری می کرد. او به اندازه 4 سال پیش جادویی نبود ولی همچنان هم یکی از ستاره های جتم و البته چهره اصلی مسابقات بود. آرژانتین ممکن بود حتی در مرحله گروهی حذف شود، آنها به کامرون باختند و مقابل رومانی متوقف شدند اما 2-0 شوروی را بردند تا به عنوان تیم سوم گروه صعود کنند.
آرژانتین در اولین دیدار حذفی به مصاف رقیب سنتی اش یعنی برزیل که تمام بازی هایش را برده بود رفت. یک مارادونای نصفه نیمه هم برای درخشش در این جام کافی بود، او در یک دوئل با 4 بازیکن برزیل موفق شد یک پاس زیبا به گانیشیا برساند و 1-0 از این دیدار پیروز بیرون بیایند.
در مرحله یک چهارم آنها در 120 دقیقه مقابل یوگسلاوی متوقف شدند و به ضیافت پنالتی ها رفتند، مارادونا پنالتی خود را از دست داد ولی آرژانتین در نهایت به نیمه نهایی جام 90 و دیدار جنجالی مقابل ایتالیا در خانه دوم دیگو یعنی ناپل ایتالیا رسیدند.
مارادونا قبل از بازی مردم ناپل را تشویق کرد تا از او و آرژانتین مقابل کشورشان حمایت کنند و این اتفاق هم افتاد! ایتالیای بهت زده در ناپل مقابل آرژانتین و مارادونا 1-1 متوقف شد و دوباره ضربات پنالتی!
این بار مارادونا هم پنالتی خود را در استادیم سن پائولوی سابق به گل تبدیل کرد و ایتالیای میزبان از جام کنار رفت؛ آرژانتین و آلمان غربی دوباره در فینال!
فینال 4 سال قبل دوباره تکرار شد اما با تفاوت های زیاد! این بار نه خبری از آن دیدار هیجان انگیز 4 سال قبل بود و نه در نهایت مارادونا جام قهرمانی را بالا برد. آلمان غربی روی یک پنالتی بحث برانگیز که رودی فولر به دست آورد دقیقه 85 توسط آندرس برمه به گل رسید و قهرمان جام جهانی شد.
8_ آرژانتین 4_0 یونان 1994:
یکی از تلخ ترین تورنومنت های تاریخ برای آرژانتین. مارادونا 34 ساله باز برای جام جهانی فراخوانده شده بود و دنبال رسیدن به فینال دیگری با آرژانتین و احیای دوباره خودش بود اما فقط دو بار در این تورنومنت به میدان رفت و آلبی سلسته در دور اول حذفی از جام کنار رفت.
در دیدار اول جام آرژانتین با 4 گل یونان را شکست داد و مارادونا آخرین گل ملی اش را در آن دیدار به ثمر رساند. تصویر آن فریاد مقابل دوربین همچنان در ذهن همه اهالی فوتبال نقش بسته است. آرژانتین در دیدار بعدی 2-1 نیجریه را برد، مارادونا زمینه ساز هر دو گل آرژانتین بود. او بعد از بازی تست دوپینگ داد که مقدار زیادی ماده ممنوعه افدرین در خون او پیدا شد و مارادونا از جام جهانی آمریکا اخراج شد.
او اعلام کرد که بخاطر مصرف داروی لاغری این ماده در خون او پیدا شده و قصد دوپینگ نداشته و حتی فیفا هم از این مصرف دارویی او اطلاع داشته! در نهایت دوران ملی پرافتخار مارادونا همینجا به پایان رسید و او دیگر برای آرژانتین بازی نکرد.
مارادونا بعد از جام به بوکاجونیورز برگشت و با این تیم سال 1997 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
