مسابقات پایان فصل تنیس که مدتی است با نام تور فینال ATP شناخته می شود، لحظه های هیجان انگیز و به یادماندنی ای را رقم زده است. این مسابقات به همان اندازه ای عجیب است که رافائل نادال تا به حال موفق به قهرمانی در آن نشده یا در 5 سال اخیر همواره تنیسوری جدید طعم قهرمانی در این مسابقات را چشیده است.
سال 2009، این مسابقات بعد از 4 سال که در شانگهای برگزار شد، به لندن منتقل شد و به جای نام مسترز کاپ، نام جدید فینال تور جهانی ATP به خود گرفت (در سال 2017 این نام به ATP Finals تغییر کرد). لندن به مدت 12 دوره میزبان این رقابت ها بود. اولین دوره آن که در سال 2009 برگزار شد، با حوادث عجیبی همراه بود و نتایجی دور از انتظار رقم خورد. راجر فدرر که در 6 دوره اخیر قبل از این دوره، 4 بار به قهرمانی رسیده بود، به عنوان مرد شماره یک تنیس جهان وارد این رقابت ها شد و رافائل نادال نیز به عنوان مرد شماره 2 پا به این مسابقات گذاشت. نواک جوکوویچ که مدافع عنوان قهرمانی بود و به تازگی نامش را میان بهترین های تنیس بر سر زبان ها انداخته بود، نفر سوم رنکینگ ATP بود و بعد از او به ترتیب اندی ماری، خوان مارتین دل پوترو، نیکولای داویدنکو، فرناندو ورداسکو و رابین سودرلینگ به عنوان نفرات چهارم تا هشتم راهی این مسابقات شدند. لازم به ذکر است که اندی رادیک مجوز حضور در این مسابقات را پیدا کرد اما به دلیل مدومیت انصراف داد.
بالا به ترتیب از چپ به راست: خوان مارتین دل پوترو، نواک جوکوویچ، اندی ماری، فرناندو ورداسکو، نیکولای داویدنکو و رابین سودرلینگ
پایین به ترتیب از چپ به راست: راجر فدرر و رافائل نادال
راجر فدرر به عنوان قهرمان دو گرند اسلم رولاند گاروس و ویمبلدون به این مسابقات آمده بود. فدرر در تمام گرند اسلم های آن سال به فینال رسید. فدرر همچنین قهرمان 2 مسترز 1000 امتیازی نیز شد. رافائل نادال و خوان مارتین دل پوترو نیز به ترتیب استرالیا اوپن و یو اس اوپن را فتح کرده بودند. نادال فصل را با 2 قهرمانی در مسترزهای 1000 امتیازی به پایان رساند و اندی ماری نیز قهرمان 2 مسترز 1000 امتیازی شد و نواک جوکوویچ و نیکولای داویدنکو نیز هر کدام فاتح یک مسترز 1000 امتیازی شدند. رابین سودرلینگ کسی بود که رافائل نادال را در رولاند گاروس شکست داد و فینال یو اس اوپن نیز همان دیدار معروفی بود که دل پوترو به سلطنت 5 ساله فدرر در آمریکا پایان داد. گروه بندی این مسابقات به شرح زیر بود:
شروع بازی ها چندان عجیب نبود. ماری برابر دل پوترو به پیروزی رسید و فدرر نیز از سد ورداسکو گذشت. روز دوم اما اولین شگفتی رقم خورد. رابین سودرلینگ که به عنوان سید هشتم به این رقابت ها رسیده بود، برای دومین بار رافائل نادال را شکست داد. پیروزی 0-2 تنیسور سوئدی برابر نادال، شرایط گروه را در همان روز نخست پیچیده کرد. جوکوویچ در دیداری سخت برابر داویدنکو به پیروزی رسید و شروع خوبی داشت. روز سوم نیز خبر شوکه کننده ای رقم نخورد. دل پوترو توانست ورداسکو را شکست دهد و فدرر نیز از سد ماری گذشت. گروه B اما همچنان پر از شگفتی بود. رابین سودرلینگ این بار مدافع عنوان قهرمانی، نواک جوکوویچ را شکست داد تا حسابی همه را غافلگیر کند. این پایان کار نبود و داویدنکو که روز سختی را برای جوکوویچ رقم زده بود، این بار برابر نادال قوی ظاهر شد و 0-2 مرد شماره 2 تنیس جهان را شکست داد و بخت دوم قهرمانی خیلی سریع از دور مسابقات کنار رفت. گروه A با پیروزی خوان مارتین دل پوترو برابر راجر فدرر به پایان رسید تا تنیسور آرژانتینی بار دیگر برابر مرد شماره یک تنیس جهان به پیروزی و برسد و به عنوان صدرنشین راهی دور حذفی شود.
سرنوشت گروه B اما پیچیده شده بود. رابین سودرلینگ 2 پیروزی کسب کرده بود و نواک جوکوویچ و نیکولای داویدنکو هر کدام یک پیروزی کسب کرده بودند. شکست 2-0 جوکوویچ برابر سودرلینگ کار او را سخت کرده بود زیرا در ست شماری او وضعیت خوبی نداشت و اگر داویدنکو از سد سودرلینگ می گذشت، مدافع عنوان قهرمانی حذف می شد. جوکوویچ کار خودش را با پیروزی 0-2 برابر نادال با موفقیت پشت سر گذاشت اما اتفاقی که دوست نداشت رقم خورد و داویدنکو 1-2 از سد سودرلینگ گذشت تا به عنوان سرگروه راهی دور بعد شود. داویدنکو حریف فدرر شد و سودرلینگ نیز باید به مصاف دل پوترو می رفت. از 4 مرد برتر رنکینگ ATP، تنها راجر فدرر به نیمه نهایی رسید و مردهای شماره 2، 3 و 4 جهان حذف شدند.
به نظر می رسید که کار داویدنکو سخت تر باشد و او باید به مصاف مرد شماره یک تنیس جهان می رفت اما شروع طوفانی او و پیروزی 2-6 برابر فدرر در ست نخست، نشان داد که تنیسور روس بسیار جدی است و در فرم ایده آلی قرار دارد. فدرر ست دوم را گرفت اما پیروزی داویدنکو در ست سوم، شگفتی را تکمیل کرد و بخت ششم قهرمانی، با شکست فدرر فینالیست شد و بعد از مرد شماره 2 تنیس جهان، اکنون مرد شماره یک را هم شکست داده بود.
نیکولای داویدنکو با شکست مردهای شماره یک و دو تنیس جهان، اکنون باید به مصاف قهرمان یو اس اوپن می رفت
داویدنکو در فینال باید به مصاف خوان مارتین دل پوترو می رفت که 1-2 برابر رابین سودرلینگ به پیروزی رسیده بود. این فینال به این معنا بود که داویدنکو در این دوره باید مقابل تمام برنده های مسابقات گرند اسلم سال 2009 به میدان برود. فینال بسیار یک طرفه تر از چیزی بود که تصور می شد. برخلاف اختلاف قد 20 سانتی متری دو تنیسور، این تنیسور 178 سانتی متری بود که عالی ظاهر شد و با شکست 3-6 و 4-6 دل پوترو، روند تاریخی اش را تکمیل کرد و به اولین تنیسور اهل روسیه تبدیل شد که به قهرمانی در مسابقات پایان فصل تنیس می رسد. داویدنکو به عنوان بخت ششم وارد این رقابت ها شده بود و با شکست قهرمان تمام گرند اسلم های سال 2009 از جمله مردهای شماره یک و دو تنیس جهان، به بزرگ ترین افتخار دوران حرفه ای اش دست یافت.
داویدنکو با شکست قهرمان تمام گرند اسلم های سال 2009 از جمله مردهای شماره یک و دو تنیس جهان، به بزرگ ترین افتخار دوران حرفه ای اش دست یافت
داویدنکو تا آن زمان 3 مسترز 1000 امتیازی کسب کرده بود و هیچگاه به فینال یک گرند اسلم نرسیده بود. بعد از آن اما تنیسور روس افت شدیدی کرد. او دیگر هیچگاه بالاتر از یک چهارم نهایی مسترزهای 1000 امتیازی نرفت و در گرند اسلم ها نیز بهترین نتیجه اش، یک چهارم نهایی استرالیا اوپن 2010 بود. داویدنکو بهترین رتبه اش در رنکینگ ATP، نفر سوم بود که در سال 2006 به آن رسید. افت شدید داویدنکو با مصدومیت های متعدد همراه بود و او در سال 2014 و در حالی که فقط 33 سال سن داشت، از دنیای تنیس حرفه ای خداحافظی کرد. تا به امروز نیز قهرمانی داویدنکو در فینال تور ATP سال 2009، یکی از شگفتی های بزرگ دنیای تنیس به شمار می رود.
