پیمان (یه نفر سابق)سر این بازی خیلی وضعیت عجیبی بود، من یادمه اون موقع بدجور خسته شده بودم از وضعیت تیم، رفته بودم سالن مطالعه خوابگاه تو گوشم متالیکا، طبقه بالای سالن مطالعه سالن تلویزیون بود و صدای بچه ها همش می اومد. هشتاد درصد بچه ها اون موقع طرفدار بارسا بودن. منم آهنگو بلند کرده بودم صداشونو نشنوم اصلاً امید نداشتم به برد تیم اونم تو نیوکمپ، صدای بچه ها می اومد گفتم هیچی بازم انگار داریم می بازیم آخرا بود هم اتاقیم اومد گفت کجایی حاجی، تیمتون تو نیوکمپ دو یک جلو، دوئیدم رفتم ده دقیقه ی آخرو دیدم. خیلی حال داده بود باورم نمیشد. هفته بعدشم یادمه بارسا از چلسی باختو حذف در کمال ناباوری (5 تا توپ فکر کنم زدن به تیر چلسی در مجموع رفت و برگشت) بعدم چلسی در کمال ناباوری رفت فینال قهرمان شد. خیلی عجیب بود.
