طرفداری - آنچلوتی وفاداری خود به سیستمش را ثابت کرد. سیستمی که وی سال‌ها در میلان مورد استفاده قرار داد. سیستم ۴-۳-۲-۱ هرمی.
به گزارش مارکا، در سویی دیگر لیون، بورنموث نبود و گرچه آن تیم زهر دار چمپیونزلیگ نبود اما کارش را به خوبی انجام داد. دو گٔل دیر هنگام رئال مادرید نباید کادر فنی این تیم را گول بزند. در حال حاضر رئال مادرید در شرایط خوبی قرار دارد و باید منتظر یک امتحان بزرگتر باشیم تا ببینیم آیا نیازی به تعمیر دارد یا نه.
همواره می‌‌گویند، سیستم باید با بازیکنان هماهنگ شود. بازی دیشب اما چیزی خلاف این جمله را ثابت می‌‌کند. در نیمه اول، سیستم الماسی آنچلوتی کارایی بعضی از بازیکنان را گرفت. بهترین مثال می‌‌تواند آنخل دی ماریا باشد. او بیشتر در سمت چپ حضور داشت و تنها ۴ بار به محوطه جریمه حریف، وارد شد.
رونالدو در پست مهاجم شماره 9
رونالدو این بار وینگر نبود و در نوک حمله قرار داشت. بنزما و اوزیل پشت سر او بازی کردند. رونالدو عادت دارد که از گوشه‌ها به محوطه جریمه وارد شود و همه را کنار بزند. اما کارلو آنچلوتی در بازی دیشب این وظیفه را به ایسکو و ایارامندی داده بود که از مرکز و سمت چپ، به محوطه جریمه وارد شوند.
بنزما توپ‌های زیادی را دریافت کرد اما هیچکدام را نتوانست به نتیجه برساند. در نیمه دوم، سرمربی شروع به تغییرات کرد. مودریچ به زمین آمد و در کنار دی ماریا به دو بازیکن پشت سر رونالدو تبدیل شدند. قرار دادن رونالدو در پست مهاجم نوک پیامی را برای کادر فنی فرستاد. آنچلوتی زمانی که بنزما در دسترس نباشد، می‌‌تواند روی موراتا که گٔل اول بازی را به ثمر رساند و خسه که به تازگی قراردادش را تمدید کرده است، حساب باز کند. مشکل دیگر آنچلوتی خط دفاعی تیم است که در این دیدار در حد و اندازه‌های خود نبودند.
