مطلب ارسالی کاربران
#آنالیز_ما ✅ آهسته، با حوصله و منظم، از سهچهار سه به چهار سه سه...
#آنالیز_ما
✅ آهسته، با حوصله و منظم، از سهچهار سه به چهار سه سه...
بعد از نوزده مسابقه بهکارگیری اجباری از سیستم ۳-۴-۳ که تنها راهی بود که آرتتا با این مجموعه از بازیکنها، آرسنال رو هم از بعد تهاجمی و هم از بعد تدافعی، به تیمی قابل قبول تبدیل کنه، حالا تو دومین دیداری که خرید جدیدش، توماس پارتی رو از ابتدا در ترکیب قرار داده بود، با رسیدن به اطمینان نسبی از بالا رفتن قدرت دفاعی تیمش با حضور پارتی، شهامت انتقال چینش ۳-۴-۳ به آرایش دلخواهش، یعنی ۳-۳-۴ رو در خودش حس کرد. انتقالی که آروم آروم و به صورت تدریجی در این نوزده بازی، با استفاده از یه مدافع چپ (در ابتدا کولاشیناچ و بعد تیِرنی) در بین سهنفره خط دفاع که با تمایل به کناره زمین، هنگام قرارگیری تیم در فاز حمله، بههمراه دو مدافع دیگه و وینگبک راست ترکیب، آرایشی چهار دفاعه رو در دقایقی از بازی تشکیل بده، با جایگزینی ساکا با تیِرنی در پست وینگبک چپ که ساکا به دلیل خلاقیت و توانمندی بالای بازیسازی، با اضافهشدن به دو نفر وسط زمین (عموما ژاکا و سبایوس) تعداد بازیکنان حاضر در خط هافبک رو به سه برسونه، و همچنین افزایش آزادی ساکا برای حضور در میانه میدان که این مسئله تو دیدار مقابل منچستر سیتی، به اوج خودش رسیده بود؛ به حدی که برخی از مراجع، سیستم آرسنال در اون مسابقه رو ۳-۳-۴ تصور کرده بودن، آمادگیهای مربوط بهش صورت گرفته بود و ویژگیهای لازمش تمرین شده بود تا اینکه بالاخره تو بازی با لستر، رسما به وقوع پیوست. البته که اگرچه عقبموندنهای افراطی ژاکا و جایگیریهای دائمیاش در سمت چپ گابریل تو بازی دیشب و همچنین بیشتر بودن مسئولیت تدافعی سبایوس نسبت به وظیفه خلق موقعیت و کمک به خط حملهاش که همون کامل نبودن حس اطمینان آرتتا از توان دفاعی تیمش رو نشون میداد، زور حملات آرسنال رو تا اندازه باز کردن دروازه لستر نرسونده بود، اما این حد از برنامهریزی، دقت نظر، راه رفتن روی اصول و مثبت بودن شیب حرکت فرایند این انتقال تا به اینجا، باعث میشه که خیال آرسنالیها از آینده تیمشون، بدون توجه و دادن اهمیت به نتایج، جمع باشه. آیندهای که با تحلیل مسیر طیشده، به این شکل پیشبینی خواهد شد که سه نفر خط هافبک، ژاکا و پارتی و خصوصا سبایوس که عدم موفقیت در به خدمت گرفتن آعوار و خروج اوزیل از لیست بیست و پنج نفره آرسنال، اون رو به تنها انتخاب آرتتا برای پست هافبک هجومی، علیرغم کارآمد نبودن کاملش، تبدیل میکنه، تاثیرگذاریشون بر حملات و کمکشون به سه مهاجم جلوییشون رو بالاتر ببرن تا امتیاز ها در برابر تیمهای خوبی مثل لستر که برای به گل رسیدن مقابل اونها باید فشار هجومی زیادی رو بهشون وارد کرد، از دست نره...