به نام خدا
شاید فکر کنید هر بازیکنی ک قدش کوتاه باشه ، خوب دریبل بزنه و خوب پاس بده توانایی بازی توی بارسایی مثل بارسای پپ و کرویف رو داره اما اصلا اینجور نیست !
برای اینکه یه بازیکن توی تیم هایی مثل هلند 74 و یا بارسای 2011 جا بیفته نیاز به یه سری ویژگی های منحصر بفرد داره و درخشش توی تیم هایی ک اینقدر دقیق و سریع بازی میکنن کار هر کسی نیست و بارها دیده شده ک بزرگترین بازیکنا اومدن توی بارسا و توی جریان بازی گم شدن ، نمونه ی بارزش زلاتان .
اولین و مهم ترین ویژگی هوش تاکتیکی و بازیخونی هست :
مثلا بازیکنی مثل فیلیپ لام هوش بالایی داره و توی تیم پپ یه آچار فرانسه بود
توی تیمی مثل بارسای پپ ک هیچ بازیکنی جایگاه کاملا مشخصی نداشت بازیکنی مثل لام میتونست بسیار تاثیر گذار باشه چون هم در دو سمت زمین و هم در مرکز زمین بازیکن کاملا قابل اعتمادی بود
دومین ویژگی چند پسته بودن هست :
این ویژگی به ویژگی اول مرتبط هست ولی همیشه این دو چیز به یک معنی نیستن مثلا بازیکنای زیادی وجود دارن ک درک تاکتیکی بالایی دارن ولی محدود به یه محدوده ی خاصی از زمین هستن مثل کافو ک فقط فول بک راست بود
بازیکنای چند پسته بسیار به درد تیم هایی مثل هلند 74 و بارسای پپ میخورن و نمونه ی بارز این بازیکن ها کرویف و یوهان نیسکز و رود کرول هستن
سومین ویژگی داشتن فیزیک و سرعت مناسب هست :
فیزیک قدرتمند لزوما داشتن قد بلند و عضلات درشت نیست و بازیکنانی مثل مارادونا ، پله ، مسی ، هازارد ، ریبری کاملا برای این سبک از فوتبال آماده بودن و توی فوتبالی ک دوئل های بدنی زیادی وسط زمین صورت میگیره و استارت های انفجاری زیادی رو میطلبه ، داشتن چنین بازیکنایی ضروری هست
ویژگی توپ ربایی و تکل زنی :
بازیکنهای فاز دفاعی سریع و تکل زن بسیار به کار تیم هایی مثل بارسا میان و پویول و ماسکرانو و دفاعهایی مثل کاناوارو و بارزی ک توی دفاع کردن سریع عمل میکردن بسیار به این سیستم فوتبالی میخورن ، هیچ وقت دفاع های صبوری مثل نستا ک مدافع پوششی هستن و بیشتر کارشون بستن فضا هستن بدرد بارسا نمیخورن مگه اینکه دو سه بازیکن سرعتی توپ گیر کنارش بازی کنن
یکی از بازیکنایی ک بسیار به سیستم بارسا میخوره کانته هست ، هافبکی مثل کانته بسیار توی قطع ضد حملات حریف توانا هست و تعلل توی کارش نیست
وجود چنین بازیکنایی باعث میشه بازیکنای تنبلی مثل بوسکتس ضعف فیزیکیشون کمتر بچشم بیاد
بازیکنای پاسور در فاز دفاعی :
همیشه در کنار یک مدافع تخریبی ، یک مدافع جلو زن و توپ پخش کن باید توی بارسا باشه ، مثلا رونالد کومن توی بارسای کرویف
بهترین گزینه هایی ک میتونم برای بارسا متصور بشم بکنبائر ، پاسارلا ، راموس ، شیره آ ، الیاس فیگوروآ ، بابی مور هستن ، بکنبائر به طرز عجیبی برای پست دفاع بارسا ایده آل هست
فول بکهایی با ویژگی تهاجمی و توانایی بازیسازی و خلق موقعیت :
توتال فوتبال هیچ گاه بدون نفوذ فول بک ها کامل نمیشه و بدون نفوذ فول بک ها ، این سبک توی فاز هجومی عقیم هست
کارلوس ، نیلتون سانتوس ، دنی آلوز،کافو ، لام ، مارسلو سبک بازیشون کاملا منطبق با این سیستم هست و فول بکهایی با خصوصیات تدافعی بدرد این فوتبال نمیخورن ، یه چیزی ک هست معمولا توی این نوع فوتبال از فول بک های تدافعی در پست دفاع آخر بهره میگیرن و شکی ندارم اگه مالدینی توی تیم پپ بود از همون روز اول دفاع آخر بازیش میداد یا نهایتا توی سیستم سه دفاعه از اون به عنوان دفاع مرکزی سمت چپ بهره میبرد ک اتفاقا برای این پست بی نقص هست و نسبت به یک مدافع آخر بسیار حمل توپ و بازیسازی قوی ای داره اما نسبت به بازیکنایی مثل آلوز ، کارلوس و لام توی فاز هجومی خلاقیت بسیار کمتری داره
وینگرهای دریبل زن ک توانایی نفوذ به محوطه ، خلق موقعیت و در آخر توانایی گلزنی داشته باشن :
توی توتال فوتبال وینگرهای چپ پا سمت راست و راست پاها سمت چپ بازی میکنن و این موضوع یک دلیل بیشتر نداره ، نفوذ به سمت داخل .
توی این سیستم فول بک راست وظیفه ی وینگرهای راست راست پا (وینگرهای سنتی ) رو انجام میده و وینگر زمانی ک فول بک نفوذ کرده به سمت نیم فضا حرکت میکنه
وینگرهایی مثل نیمار ، روبن ، تیری هنری کاملا با این نوع فوتبال منطبق هستن ، خوب دریبل میزنن ، خوب به مرکز نفوذ میکنن و از همه مهم تر شوت های کات دار با دقتی میزنن
هر سه بازیکن توی فضاسازی و راحت تر کردن کار برای مهاجم مرکزی عالی عمل میکنن و توی موقعیت سازی هم پاس های با کیفیتی ارسال میکنن (روبن توی این مورد از اون دو نفر ضعیف تر هست ولی پاس های خوبی میداد در کل )
یک پلی میکر طراح برای مرتبط کردن دفاع به حمله و دراوردن تیم از زیر پرس حریف :
بوسکتس ژاوی ژاوی آلونسو پیرلو ردوندو ژرسون و ... گزینه های خوبی هستن
مهاجم مرکزی ای ک توانایی برگشت به عقب و بازیسازی رو داشته باشه :
هیچ بازیکنی مثل رونالدوی برزیلی توی تاریخ فوتبال بدرد شماره 9 بارسا نمیخوره ، رونالدوی فصل 96/97 رو ببینید تا به حرفم پی ببرید . اگه اون رونالدو توی بارسا میموند و به لیگ فیزیکی و خشن و دفاعی سری آ ک توی دهه ی 90 بسیار سطحش بالا بود نمیرفت قطعا توی بارسا آمار و ارقامی مافوق تصور ثبت میکرد ، لیگ ایتالیا هیچ وقت جای خوبی برای مهاجمای سرعتی و پا به توپ نبوده و هر چی مهاجما بیشتر به عمق برن و تک ضرب بازی کنن به نفعشون هست و باتیستوتا و کرسپو و ویری گزینه های بهتری برای اون نوع فوتبال بودن ، مهاجم تکنیکی و سرعتی باید توی تیم و کشوری بازی کنه ک از این ویژکی هاش به نحو احسن استفاده کنن
و در آخر بازیکنی ک ریتم دهنده ی هجوم و همه کاره ی تیم توی فاز هجومی باشه:
گزینه های زیادی به ذهنم میاد پله دی استفانو کرویف مارادونا زیکو پلاتینی رونالدینیو و در آخر مسی
تموم این بازیکنا وظایف مشابه و ویژگی های تقریبا مشابهی داشتن و تفاوت بازیشون بسته به تیم ها و دوران هایی هست ک در اون بازی میکردن
بازیکنایی ک گاهی هافبک تهاجمی ، گاهی مهاجم و گاهی وینگر هستن ، کیفیت بازیسازی و گلزنیشون در تعادل هست و آزاد هستن هر جای زمین ک فکر میکنن موثرتر هستن بازی کنن
پله و مسی خصوصیات تهاجمیشون به خصوصیات هافبک گونه میچربه ولی الباقی بلعکس بیشتر هافبک هستن تا مهاجم ، البته اهمیت زیادی هم نداره و همه ی این ها توی توتال فوتبال کاملا جوابگو هستن
منخب توتال فوتبالر ها : توی این تیم بهترین بازیکنایی ک میتونن با هم مچ بشن و توتال فوتبال رو پیاده کنن انتخاب میکنم
مربی : رینوس میشلز پدر توتال فوتبال
نویر
کارلوس مالدینی بکن بائر آلوز
پیرلو ژاوی
کرویف مارادونا مسی
نازاریو
