یکی از معروف‌ترین و درعین حال هولناکترین تانکهای جنگ جهانی دوم بود و یکی از شاهکارهای مهندسی نازیها. در مورد اسم این تانک باید گفت: که تانک تایگر هم در واقع از سری تانکهای میان وزن پانزر بود اسمpzkpfw VI Tiger مخففpanzerkampfwagen VI Ausf.ETiger I است در آلمان با نام Sonderkraftfahrzeug 181 یا به طور مخفف sdkfz181 مشهور بود. طراحی و تولید تایگر به ۱۹۴۱ برمی‌‌گردد با وجودی که تانکهای پانزر ۳و۴ از نظر اقتصادی ونیز برتری درنبرد به صرفه بودند ستاد ارتش آلمان برای تانکی سنگین‌تر اعلام نیاز کرد. بر این اساس طراحی و تولید این تانک به سه شرکت پورشه، دایملر بنز وman سپرده شد برنامه براساس تانکی با وزن حداقل ۳۵ تن و با توپ ۷۵ میلیمتری قرار بود ساخته شود امر دیگری که به تولید تایگر سرعت بخشید ورود تانکهای سنگین T-34 شوروی به جبهه‌های شرقی بود که کار را برای یگانهای زرهی آلمان سخت می‌کرد.
زره T-34 از تمام پانزرهای در خدمت نیروی زمینی آلمان ضخیم‌تر بود و پایایی بیشتر درمیدان نبرد داشت این تانک ۴۵ تن وزن داشت واز یک توپ ۸۸میلیمتری بهره می‌‌برد (همانطور که می‌دانید شوروی یکی از بزرگترین تولید کنندگان تانک بوده) البته برای مقابله با این تانک تا پیش از این تانکهای سنگین PANTHER TANK استفاده می‌شد که چندان مورد علاقه نبودند و کیفیت بالایی نداشتند سرانجام در۲۰ آوریل ۱۹۴۲ در سالگرد تولد هیتلر اولین تانک تایگر رسما وارد خدمت شد البته ارسال آن به جبهه‌ها تا ۱۹۴۳ بدلیل پاره‌ای اصلاحات بطول انجامید تانک تایگر پس از ورود به میادین نبرد به کابوسی برای متفقین بدل شد تایگر برتمامی تانکهای انگلیسی و تانکهای شرمن برتر بود و از نظر زره و توپ برتانکهای سنگین T-34 شوروی نیز سر بود تایگر بخاطر زره مستحکم خود بخصوص برای جنگ های شهری مناسب می‌نمود. بیشتر آنتی تانکهای آن زمان توان تخریب بدنه تایگر را نداشتند که این خود برتری بی چون وچرا برای تایگر به حساب می‌آمد.
زره تایگر در بخش بدنه به ۸۰ میلیمتر و در برجک و قسمت جلویی به ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیمتر می‌رسید با توان مقاومتی ۲۵ درجه‌ی گرمایی .همچنین زره تایگر در برابر توپهای ۷۶ میلیمتری با فاصله بیش از ۸۰۰ میلیمتر مقاوم بود. تایگر در جبهه‌های جنگ بسیار موفق نشان داد تنها در ۲۳ جون ۱۹۴۴بیش از ۱۰۹ تانک شرمن شکار تایگر شد درحالی که تنها ۱۷ تانک تایگر از دست رفت با این وجود تایگر تنها جنگ را به درازا می‌کشاند. چرا که با تمام برتری بسیار دیر به جبهه اعزام شده بود و سرنوشت جنگ پس از نرماندی جایی برای امید نداشت (یکی از دلایل آن گرانی بیش از اندازه ی تایگر بود که باعث شده بود بیشتر نقش تانک فرماندهی را برعهده بگیرد کمتر یگانی بطور کامل با تایگر مجهز شده بود بیشتر یگانها از تعداد زیادی پانزر با پشتیبانی تایگر تکمیل شده بودند.) تایگر ابتدا به یک توپ۸۸ میلیمتری ضد تانک با ۹۲ گلوله مجهز بود که بعدها با توپهای ۱۲۲ میلیمتری تعویض شد. توپ ۸۸ میلیمتری KWK 36 L/56 مجهز به گلوله‌های ضد زره بر روی تایگر بسیار موفق نشان داد و مدتها توپ اصلی این تانک باقی ماند.
با فشارهای هیتلر تایگر پیش از موعد مقرر وارد جبهه‌های شرق شد و برای اولین بار در ۱۹۴۲ در نبرد لنینگراد شرکت کرد (این تانک با این وجود تا ۱۹۴۳ بطور کامل تکمیل نشد) نتیجه فاجعه بار بود تعداد زیادی از تایگر‌ها گرفتار یگانهای ضد تانک فلک ۳۶ شده و نابود شدند و یک تایگر به دست روسها افتاد که منجر به اصلاح بسیاری از تانکهای روسی بر اساس تایگر شد. گویی روند دیر رسیدن یا اشتباهات فرماندهان در گزینش مناطق مناسب برای تسلیحات پایانی نداشت سرانجام تایگر به آفریقا نزد رومل نیز ارسال شد اما هم بسیار دیر و هم بسیار نامناسب از این رو که این تانک ابدا مناسب شنزار نبود چرا که بسیار سنگین و کند بود سرعت این تانک که در بهترین حالت به ۳۶ کیلومتر در ساعت می‌رسید که این بسیار کند‌تر از تا نکهای معمول پانزر۳و۴ بود واین مشکل به همراه مشکلات خدماتی بخصوص کمبود تجهیزات درنوامبر ۱۹۴۳ خود را به خوبی نشان داد و یک فروند تایگر نیز به دست انگلیسی‌ها افتاد.
اما همیشه هم این طور نبود در ۷ جولای ۱۹۴۳ یک تانک تایگر از گردان سیزدهم پانزر مستقر در پالتون با یک گروه ۵۰تایی T-34 در جنوبKURSK درگیر شد نتیجه درگیری شگفت آور بود تانک مذکور پس از انهدام ۲۲ تانک بدون هیچ آسیبی به پایگاه خود بازگشت. اما نبرد نرماندی خطر این تانک را به متفقین یاد آور کرد تایگر‌ها در نرماندی به آسانی روزانه تعداد زیادی تانک ام ۴ شرمن امریکایی را شکار می‌کردند به گونه‌ای که هر تانک تایگر بیش از ۵ تانک شرمن را هدف قرار می‌داد (اگر پشتیبانی هوایی و همچنین برتری هوایی نبود نیروی زمینی متفقین در اولین ساعات براحتی مضمحل می‌گشت) در نرماندی در تنها ۶ هفته ۲۲۷ تانک متفقین هدف تایگر قرار گرفت و نابود شد.
در ۱۴ آگوست ۱۹۴۴ یک فروند تایگر توانست یک تانک انگلیسی به همراه ۱۵ تانک شرمن را نابود کند. در کل کمتر از ۴۰۰۰ تایگر تولید شد که بیشتر آنها تا پایان جنگ نابود شدند اما آخرقم خیره کننده ۹۸۵۰ شکار تانک در عوض از دست دادن ۱۷۰۰ تانک را بدست آوردند. در رین سال جنگ هیتلر نا امیدانه از تایگر‌های باقی مانده که امکان تهیه لوازم یدکی برای آن بود برای دفاع از اطراف برلین استفاده کرد با وجود تعداد کم بسیاری قوی ظاهر شدند و مشکل زیادی برای حریف ایجاد کردند حتی تانکهای ام ۱۰ موسوم به TANK DESTORYER هم حریف تایگر نشد تنها ضد هوایی‌های فلک ۳۶ که به عنوان ضد تانک استفاده می‌شد دشمن واقعی این تانک آلمانی بود.
