▪️مارچلو ماسترویانی بازیگر و تهیه کنندهٔ ایتالیایی تبار در [۲۸.سپتامبر.۱۹۲۴] چشم به جهان گشود. او در طول فعالیت سینمایی خویش در بیش از ۱۲۰ فیلم نقش‌آفرینی کرد و توانست برنده جوایزی چون بهترین بازیگر جشنواره فیلم کن، بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد گلدن گلوب شود. #مارچلو_ماسترویانی با چهره‌ای جذاب و خلق و خویی دلنشین توانست به شهرتی جهانی دست یابد، وی را می‌توان نماد سینمایی اروپای مدرن نامید.
▪️مارچلو ماسترویانی، در سال ١٩۵٧ یکی از نخستین فیلم های مهم خود را با نام «شب‌های بی‌خوابی» ساخته لوکینو ویسکونتی بازی کرد. پیش از این ماسترویانی که از سال ١٩٣٨ بازیگری را آغاز کرده بود، در فیلم های متعددی حاضر شده بود که شاید برخی از آنها مانند «بچه ها به ما نگاه می کنند» ساخته ویتوریو دسیکا، «خیابان امید» ساخته دینو ریزی و «پدران و پسران» ساخته ماریو مونیچلی، آثار مطرحی هم بودند، اما ماسترویانی که حرفه اش را از ابتدا زیرنظر ویسکونتی یکی از بزرگ ترین کارگردانان صاحب سبک تاریخ سینما آغاز کرده بود، سرانجام در همکاری با او بود که خود را در طراز یک بازیگر بزرگ نشان داد.
▪️«شب های بی‌خوابی» یا همان «شب های سپید» که براساس داستانی از فئودور داستایوسکی نویسنده بزرگ روس ساخته شد، بعدها به اثری کلاسیک در سینمای نوین ایتالیا و نیز منبعی عالی برای فیلمسازان دیگر تبدیل شد تا شیوه های درخشان اقتباس سینمایی از یک اثر ادبی را از آن بیاموزند. ماسترویانی در این فیلم ایفاگر نقش مرد تنها و افسرده ای بود که شکاف عمیقی میان ذهنیاتش از دنیای پیرامون با تخیلاتش به عنوان یک هنرمند وجود داشت. با این فیلم شمایل این بازیگر ترسیم شد و بعدها به تکامل و به نقطه ای رسید که امروزه نام او را در کنار تاثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینما می بینیم.
▪️کمتر بازیگری را در تاریخ سینما سراغ داریم که در کارنامه اش این تعداد شاهکار از کارگردانان برتر وجود داشته باشد. اگر ژان گابن، میشل پیکولی، کاترین دونو، آلن دلون، سیمون سینیوره، ژان لویی ترینتیان، ژا ن پل بلموندو و چند هنرمند دیگر را به عنوان بازیگران برتر سینمای فرانسه می شناسیم که در ادوار گوناگون، نقش آفرینی های درخشانی در فیلم های فرانسوی و غیرفرانسوی داشته اند، مارچلو ماسترویانی را با هیچ بازیگر ایتالیایی دیگر نمی توان در یک رده قرار داد. او مشهورترین و بااعتبارترین بازیگر ایتالیایی تاریخ سینمای این کشور است و جایگاهش به عنوان هنرمندی کامل و فرهیخته، چیزی مشابه جایگاه توشیرو میفونه است در سینمای ژاپن.
▪️ماسترویانی در فیلم های کارگردانان سرشناسی مانند «لوکینو ویسکونتی» ، «اتوره اسکولا» ، «ویتوریو دسیکا» ، «ماریو مونیچلی» ، «جولز داسین» ، «فدریکو فلینی» ، «میکل انجلو آنتونیونی»، «والریو زورلینی» ، «لویی مال» ، «پی‌یترو جرمی» ، «دینو ریزی» ، «مارکو فرری» ، «رومن پولانسکی» ، «ژاک دمی» ، «برادران تاویانی» ، «لوئیجی کومنچینی» ، «لینا ورتمولر» ، «لیلیانا کاوانی» ، «مارکو بلوکیو» ، «نیکیتا میخالکوف» ، «جوزپه تورناتوره» ، «رابرت آلتمن» و «تئودور آنگلوپولوس» بازی کرده است.
▪️مارچلو ماسترویانی
ــ تمام وسوسه‌های بازیگری ــ ترجمه حمید احمدی لاری
ــ مهم این است که بدانی در چه فصلی از عمری و کاری نکنی که روی پرده عجیب و غریب به نظر آید. بدانی در چه سن و سالی و تصویری که از تو عرضه می‌شود آن را بشناسی... اما البته همه این‌ها بدین معنا نیست که باید همه چیز را به دقت محاسبه کنی و زندگی و کارت را مثل یک آدم حسابگر، در مسیر خاصی هدایت کنی…
من هیچ‌وقت نتوانستم نقش‌هایی مثل جان وین، گاری کوپر یا کلارک گیبل بازی کنم. تصوير من سوار بر اسب، باید خیلی مضحک و عجیب و غریب باشد. سرانجام فهمیدم که علت محبوبیتم نزد مردم این نیست که این یا آن شخصیت بوده، بلکه به این علت است که آن شخصیت، بخشی از خود من را هم در خود دارد. مردم، شخصیت‌هایی را که جان وین بازی می‌کرد به این علت دوست داشتند که این شخصیت‌ها، قهرمان خاصی را مجسم می‌ساختند؛ قهرمانی که همیشه همان اسب را دارد و همیشه همان لباس را می‌پوشد. نوع بازیگری من از این‌گونه نبود. ولی گذشته از این‌ها، من هم دلم می‌خواست مردم دوستم داشته باشند، چیزی که در خون هر بازیگری وجود دارد، و البته که نیاز اقتصادی نیز در این تمایلی نقش دارد. شاید تنها طرح و نقشه‌ام در تمام طول زندگی، این بوده است که هرگز نقشی ورای قابلیت‌های جسمی و روحی خود نپذیرم. من این نکته را به خوبی می‌دانستم که نمود من بر روی پرده، به خودی خود، مثل نمود کلارک گیبل، تماشاگر را به صندلی‌اش میخکوب نمی‌کند. بنابراین، سعی کردم راه‌های دیگری برای جلب توجه تماشاگر پیدا کنم. چیزی که آن بازیگران از یکنواختی نقش‌هایشان به دست آوردند، من با تنوع و تغییر کسب کردم. من در نقش‌هایم نیز، مطابق چیزی که در ذات خود دارم، عاشق تنوع و تغییرم؛ دلم می‌خواهد لحظه به لحظه متفاوت باشم. تغییر، به من کمک کرده است تا بر مشکل نداشتن شخصیت و هویت نیرومند در خود غلبه کنم. سرانجام اینکه مردم چهره‌های متفاوت مرا دوست دارند؛ اگر چه اغلب نشان می‌دهند ــ و تولیدکنندگان فیلم نیز آنها را در این راه حمایت می‌کنند ــ که دوست دارند، باز همان چیزی را ببینند که پیشتر هم دیده‌اند. من مبارزه خود را به این طریق برده‌ام. هر شخصیتی را بازی کرده‌ام؛ از آدم روشنفکر تا آدمی به لحاظ اخلاقی منحرف…
▫️Marcello Mastroianni
— Born: September 28, 1924
— Died: December 19, 1996
