به قلم Michael Cox برای The Athletic

لیاندرو پاردس در نقش یک رهبر ارکستر / تحلیلی از بازی پاری سن ژرمن - لایپزیش

میلاد وفادار 08/19/2020 - 21:19 مشاهده پروفایل

2,855 مشاهده / 55 دیدگاه 23 2 10

در میان انبوهی از ستارگان پاری سن ژرمن، کمتر نامی از لیاندرو پاردس مطرح می شود. اما واقعیت این است که شب گذشته او عامل اصلی برنده شدن PSG در لیسبون بود.

در جریان برد 3-0 پاری سن ژرمن مقابل لایپزیش در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا دیگر خبری از آن تیمی که به سختی از سد آتالانتا گذشت نبود. آن ها در جلوی زمین سرعت بیشتری داشتند، در نیمه زمین حریف شدیدتر پرس کردند و بیشتر به لایه های دفاعی حریف نفوذ کردند. تیم توماس توخل در بازی شب گذشته یک تیم کاملا متفاوت به نظر می رسید.

از یک نظر واقعا هم همین طور بود. در بازی شب گذشته نسبت به بازی شش روز قبل مقابل آتالانتا، چهار تغییر در ترکیب اصلی وجود داشت. قابل توجه ترین آن ها بازگشت کیلیان ام باپه به جمع یازده نفر اصلی به عنوان یک وینگر چپ بود. مهم تر از آن آنخل دی ماریایی بود که پس از محرومیت در دور قبل، این بار در جناح راست به کار گرفته شده بود و ضمن ارسال پاس منجر به گل اول، گل دوم تیمش را هم به ثمر رساند. همچنین سرخیو ریکو جای کیلور ناواس مصدوم را در خط دروازه گرفت. دیگر ورودی جدید تیم، لیاندرو پاردس در مرکز خط میانی بود؛ کسی که نقش پر رنگی در بازیسازی پاری سن ژرمن ایفا کرد.

در بازی با آتالانتا نیمار به خاطر خصلت دفاعی سه هافبک تیمش یعنی مارکینیوش، ادریسا گیه و آندر هررا مجبور بود که دائما تا مرکز زمین عقب بیاید. اما این بار پاردس که در یک چهارم نهایی هم با ورود به زمین به تیمش کمک کرده بود نتیجه را عوض کند، با پاس های هوشمندانه خود تفاوت را رقم زد. در این شرایط نیمار می توانست جلو بماند و در بین خطوط توپ را دریافت کند چون پاردس هم ریتم بازی را تعیین می کرد و هم به دل خط میانی لایپزیش نفوذ می کرد. آن ها نتوانستند جلوی درخشش پاردس را بگیرند.

در زیر تصویری از یک نبرد تاکتیکی را می بینیم. لایپزیش در یک چینش دفاعی 1-4-1-4 قرار دارد (زمانی که آن ها با فشردگی بیشتری بازی می کردند، این سیستم بیشتر شبیه به 1-5-4 به نظر می رسید) و این در حالی است که پاری سن ژرمن با چیدمان 3-3-4 بازی می کند. در این تصویر تقریبا همگی در همان جایی که از آن ها انتظار می رفت حضور دارند، به جز پاردس که با قرار گرفتن در سمت چپ خط میانی، چیدمانی غیر عادی برای خط هافبک تیمش رقم می زند.

این جایگیری در کل بازی به همین شکل بود و لایپزیش نمی دانست که چطور باید پاردس را تحت فشار قرار دهد. در صورتی که هافبک میانی مایل به راست لایپزیش (که عمدتا مارسل سابیتزر بود) به پاردس نزدیک می شد، پشت سر او فضای بیشتری در اختیار نیمار قرار می گرفت.

در اینجا که کمتر از دو دقیقه از آغاز بازی می گذرد می بینیم که پاردس چگونه جریان بازی را هدایت می کند. باز هم او عقب ترین هافبک پاری سن ژرمن است و می خواهد پاس رو به جلویی برای ام باپه بفرستد که در گوشه پایین تصویر حضور دارد. اما این مهاجم جایگیری خوبی ندارد و زیر سایه کونارد لایمری است که مسیر عبور توپ را مسدود کرده است.

در این شرایط پاردس تغییر مسیر می دهد و توپ را رو به عقب برای تیاگو سیلوا می فرستد. اما اتفاقی که پس از این می افتد خیلی جالب است...

پاردس رو به امباپه می کند و به او می گوید که باید به جای ماندن سر جای خودش، در عرض حرکت می کرد. ظاهرا او هراسی از تعیین تکلیف کردن برای ستاره های بزرگ پاری سن ژرمن ندارد.

زمانی که مهاجمان پاری سن ژرمن جایگیری خوبی برای دریافت توپ داشتند، پاردس کار خودش را به بهترین نحو انجام می داد. اما در بازی با آتالانتا این نیمار بود که برای شکل دادن موج حمله تیمش به عقب می آمد. در بازی شب گذشته نیمار از قرار گرفتن بین خط میانی و دفاعی حریف رضایت داشت...

... دلیل آن هم این بود که می دانست پاردس توپ را به او خواهد رساند. این تصویر همچنین مثال خوبی از نزدیک شدن سابیتزر به پاردس است که باعث شد شکافی در خط میانی تیمش به سود نیمار ایجاد شود.

پاردس صرفا در ارسال پاس های بین خطوط خوب نبود؛ او همچنین بازیکنان لایپزیش را متقاعد کرده بود که پس از هر بار صاحب توپ شدن، دست به حرکت خاصی خواهد زد.

پس از گذشت نیم ساعت از بازی، مثال دیگری از بازی کردن او به عنوان عقب ترین هافبک پاری سن ژرمن می بینیم. دو هم تیمی کلیدی او در این صحنه یکی نیمار است که باز هم در بین خطوط جایگیری کرده و دیگری سیلوا که در بالای تصویر حضور دارد. همان طور که در تصویر مشاهده می کنید، بازیکنان لایپزیش در حالت دفاعی خوبی قرار دارند. دنی اولمو که در میانه میدان با دایره ای سفید رنگ مشخص شده است نیز یکی از آن هاست.

اما سپس فرم بدنی پاردس به شکلی تغییر می کند که برای فوتبالدوستان یادآور سرخیو بوسکتس است؛ در این لحظه بازیکنان حریف اشتباها تصور می کنند که او قصد دارد توپ را به سیلوا پاس بدهد. حالا به اولمو نگاه کنید؛ او آماده استارت زدن به سمت سیلوا برای پرس کردن این بازیکن است. ظاهرا عقب ترین هافبک لایپزیش یعنی کوین کمپل هم انتظار دارد توپ به سیلوا برسد.

ولی ما می دانیم که این یک حقه است. پاردس در عوض توپ را با سرعت بالا از بین اولمو و کمپل به نیمار می رساند.

این جریان در طول نیمه اول ادامه داشت.

در مثالی دیگر، مارکینیوش را می بینیم که به مرکز خط دفاعی تیمش منتقل شده است تا پاردس به معنای واقعی عقب ترین هافبک پاری سن ژرمن باشد.

حالت بدن پاردس مدام برای لایپزیش دردسرساز می شد. اینجا نمونه مشابهی را در اواسط نیمه دوم شاهد هستیم. در حالیکه پاردس آماده ارسال پاس می شود، امیل فورسبرگ اطمینان دارد که مقصد توپ تیلو کرر در پایین تصویر خواهد بود...

اما توپ از پشت سر فورسبرگ برای آنخل دی ماریا ارسال می شود. برای متوجه شدن تغییر پست فورسبرگ به خط عرضی زمین دقت کنید؛ تنها چند متر جا به جا می شود ولی در مسیر نادرستی در حال حرکت است چون توپ به پشت سر او فرستاده می شود.

دی ماریا یکی از حریفان را به سمت خودش می کشد و در نهایت توپ را کرر واگذار می کند. می توانید ببیند که فورسبرگ همچنان در تلاش است به دی ماریا برسد.

پاردس همچنین در امر پرس از بالای زمین به پاری سن ژرمن خیلی کمک کرد.

در این صحنه که لایپزیش در یک سوم دفاعی خودش توپ را در اختیار دارد، او قدم به قدم همراه سابیتزر حرکت می کند. خطر اما پشت سر او است؛ جایی که اولمو بین خط دفاعی و میانی قرار گرفته است.

همین طور که توپ به دایوت اوپامکانو می رسد، پاردس متوجه می شود اولمو در پشت سرش به سمت منطقه خطرناکی در حال حرکت است و از این رو می داند که اوپامکانو قادر خواهد بود تا توپ را به هافبک تیمش برساند.

همین طور هم می شود و اوپامکانو توپ را با قدرت به سمت اولمو می فرستد...

... غافل از این که پاردس خطر را بو کشیده است، قطع توپ می کند و پایه گذار یک حمله برای پاری سن ژرمن می شود.

پرس کردن پاردس روی گل حیاتی دوم تیمش بسیار پر اهمیت بود. در حالیکه دروازه بان لایپزیش پیتر گولاچی از عقب زمین بازیسازی می کند، پاردس باز هم در تعقیب سابیتزر است.

مشخص نیست که هدف پاس افتضاح گولاچی، سابیتزر بود یا کمپل اما پاردس در موقعیتی قرار داشت که توانست قطع توپ کند...

سپس توپ را به محوطه جریمه فرستاد تا نیمار با لمس توپ حساب شده خود، برای دی ماریا پاس گل بفرستد.

وقتی بازی 2-0 شد، حتی قبل از این که نیمه اول به پایان برسد، نتیجه بازی مشخص بود.

خوان برنات درست قبل از دقیقه شصت گل سوم را زد ولی شاید قابل توجه ترین قسمت نیمه دوم، تعویض نکردن توخل تا دقیقه 83 بود. در واقع قبل از این که اولین تعویض پاری سن ژرمن انجام شود، یولیان ناگلزمن هر پنج تعویض خودش را انجام داده بود. این صبر توخل قطعا حکایت از هدف او برای هماهنگی یازده نفر اصلی بازی شب قبل، جهت قرار گرفتن در ترکیب اصلی دیدار یکشنبه آینده بود.

شاید توخل بار دیگر تغییر غافلگیرانه ای در ترکیب تیمش اعمال کند اما پس از بازی شب قبل، می توان با قاطعیت گفت که حضور پاردس در ترکیب اصلی تضمین شده است.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻