این روزها پشت کردن و بی احترامی به قوانین، تبدیل به امری عادی در فوتبال ایران شده است.
پپ گواردیولا در نشست خبری پس از بازی تیمش حاضر نشد.
به گزراش طرفداری، دیدن این تیتر در رسانه های معتبر دنیا، هر فوتبالدوستی را متعجب می کند. اصلا قضیه متعجب شدن را هم کنار بگذاریم، رسانه های آن کشور تا مدت ها به انتقاد از رفتار گواردیولا می پردازند. با این حال این روزها در فوتبال ما، این تیتر که فلان مربی به نشست خبری نرفت و دستیار خود را فرستاد، بسیار تکراری شده است. این روزها نرفتن به نشست های خبری به عادتی تکراری تبدیل شده و مربیان بی توجه به هزاران مسئله مختلف و پشت به اصحاب رسانه به حرکت خود ادامه می دهند.
فوتبال ایران و گمشده ای به نام قانون!
همه ما می دانیم همیشه کلماتی وجود دارند که وقتی از آن ها استفاده می کنیم، ابعاد مختلفی در ذهن مان گذر می کند اما قانون؛ کلمه ای که هرگاه از آن استفاده می شود، به بایدها می رسیم. بایدهایی که باید رعایت شوند و کاش این بایدها در فوتبال ما هم وجود داشتند.
سازمان لیگ شرکت در نشست خبری را جزو قوانین برای سرمربیان در نظر گرفته اما امروزه ذره ای از این قوانین را در فوتبال ایران نمی بینیم. مربیان به راحتی در نشست های خبری شرکت نمی کنند و دستیاران خود را می فرستند. به قول معروف، یک مسابقه فوتبال از نشست خبری پیش از آن بازی شروع می شود. جایی که هواداران و رسانه ها انتظار دارند سرمربیان پاسخگوی سوالات آن ها باشند و حتی به عقیده بسیاری، نشست های خبری محلی مناسب برای سرمربیان است تا روی مسائلی که می خواهند، مانور دهند. با همه این تفاسیر، نشست های خبری به حلقه ای گمشده در فوتبال ایران تبدیل شدند.
همه جا برای قانون شکن ها جریمه ای در نظر می گیرند اما فوتبال ایران گویا حتی فراموش کرده کلمه قانون به چه معنا است.
انگلیسی ها یک ضرب المثل معروف درمورد قانون دارند:
برای آنکه پیش روی قاضی نایستی، پشت سر قانون راه برو!
در فوتبال بی قانون ایران سرمربیان نه تنها پشت سر قانون راه نمی روند بلکه پیش روی قاضی پای روی آن می گذارند و از آن رد می شوند. این که همیشه عده ای قانون شکنی می کنند عادی است اما سوال اصلی اینجاست که کسی که باید با آن ها برخورد کند کجاست؟
سازمان لیگ گویا در خوابی زمستانی به سر می برد و اگر امروزه این موضوع رواج بسیاری پیدا کرده، نقش سازمان لیگ و برخورد نکردن با سرمربیان قانون شکن، غیرقابل چشم پوشی است.
این موضوع برای هفته های طولانی ای است که تکرار می شود. حالا پیشنهاد ما به سازمان لیگ که قصد برخورد با کسی را ندارد این است که حداقل اسم نشست های خبری سرمربیان را به نشست خبری دستیاران تغییر دهند. اینگونه حداقل برای برخورد نکردن با خاطیان، توجیهی وجود دارد. خیلی راحت می توان قبل از هر بازی نشست خبری دستیاران را برگزار کرد و بعد از بازی هم سراغ نشست خبری سرمربیان رفت، البته اگر دوستان قول بدهند یک شب شکست و شب بعد، خستگی و شب دیگر روحیه دادن به همکار را بهانه نکنند و بعد از بازی، سر راه منزل، یک سر به کنفرانس خبری بزنند!
با وجود تمام مواردی که گفتیم، هنوز سرمربیانی مثل مهدی تارتار، محمود فکری، ابراهیم صادقی و... وجود دارند که حتی در شهر بی قانون هم قانون را رعایت می کنند و برای خود، فوتبال دوستان و اصحاب رسانه ارزش قائل می شوند. حساب این مربیان محترم جداست.
همچنین بخوانید:
