میشائیل تسورک، مدیر ورزشی باشگاه فوتبال بورسیا دورتموند.
خیلی ها با شنیدن اسم او یاد افراد پول پرست می افتند که هرکاری برای درآمد زایی میکنند اما ما دورتموندی ها او را اسطوره ای 57 ساله می بینیم که علی رغم اینکه مدیر ورزشی است اما در پیروزی های تیم اولین نفری است که به خوشحالی میپردازد و در شکست های تیم آخرین نفری ست که ورزشگاه را ترک میکند.
تسورک تمام دوران ورزشی اش را در بورسیا دورتموند گذرانده است و درتمامی رده های سنی برای دورتموند بازی کرده است و بیش از 40 سال است که در وست فالن دلبری میکند.
او افتخارات زیادی چه به عنوان بازیکن و چه در زمانی که مدیر ورزشی بوده است با دروتموند کسب کرده. اما تسورک به جز جام جهانی زیر 20 ساله ها هیچگاه در یک تورنمنت بین المللی برای آلمان به میدان نرفته و فقط 7 بازی ملی در کارنامه خود دارد. ولی او بیش از 460 بازی برای دورتموند انجام داده و 131 گل برای زنبور ها به ثمر رسانده است.
افتخارات او به عنوان بازیکن:
1 قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا
2 قهرمانی بوندس لیگا
1 قهرمانی زیر 19 ساله های اروپا
3 قهرمانی سوپرکاپ آلمان
1 قهرمانی جام باشگاه های جهان
1 قهرمانی جام حذفی
افتخارات او در دورانی که مدیر ورزشی بوده است:
3 قهرمانی بوندس لیگا
2 قهرمانی جام حذفی
2 قهرمانی سوپرکاپ آلمان
اگر نگاه دقیق تری به عملکرد میشائیل تسورک در دوارن بازیگری بیندازیم، زمان زیادی میبرد چرا که او 17 سال برای تیم اصلی بورسیا دورتموند بازی کرده و همواره تاثیرات چشمگیری در عملکرد بورسیا دورتموند داشته است. تسورک رکورددار بازی برای بورسیا دورتموند است و هیچ بازیکن دیگری در دورتموند حتی به رکورد او نزدیک نشده است.
تسورک متولد دورتموند است. یک دورتموندی تمام عیار.
تسورک در سال 1981 وارد تیم بزرگسالان شد و در سال 82 نیز اولین بازی رسمی خود را انجام داد. به دلیل ظاهر زیبا و موهای بلندش به او لقب رولف روسمان(سرمربی آلمان) را دادند.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(40)/discogs-images/A-1753781-1268740520.jpeg.jpg)
در فصول بعد، دورتموند اصلا شرایط مطلوبی در بوندسلیگا نداشت و درحال جنگیدن برای بقا در لیگ بود و در آن فصل میشائیل به عنوان هافبک دفاعی در تیم بازی میکرد و برای ماندن دورتموند در بوندسلیگا کمک شایانی کرد و در نهایت دورتموند فصل را با رتبه 16 ام به پایان رساند و دورتموند وارد پلی آف شد. دورتموند بازی رفت را در خانه کلن 2 بر 0 باخت و بازی برگشت را 3 بر 1 برد و تسورک گل دوم را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. از آنجا که در آن فصل هنوز قانون گل زده در خانه حریف اعمال نشده بود، دورتموند در بوندسلیگا ماندنی شد.
سالهای تکراری و یکنواخت و نه چندان جالب دورتموند سپری شدند تا اینکه سال 89 رسید. انگیزه ای که در سال 89 به تیم تزریق شد پایه گذار دهه طلایی 90 بود. سال 89 دورتموند در فینال دی اف بی پوکال در یک بازی خاطره انگیز توانست 3 بر 1 وردربرمن را شکست دهد و قهرمان این جام شود. تسورک در آن فصل به جز اولین بازی جام حذفی، در تمامی بازی ها کاپیتان بود. دیگر ستاره دورتموند در آن فصل نوربرت دیکل یا نوبی دیکل دوست داشتنی بود که او نیز هنوز در دورتموند است و گوینده ورزشگاه سیگنال ایدونا پارک و گزارشگر و البته خبرنگار اختصاصی دورتموند نیز هست. سال 89 دورتموند را برای همیشه تغییر داد. دوباره به دورتموند احساس زنده بودن را تزریق کرد. رنگ زرد پیراهن دیوانه کننده تر از همیشه بود. تولد یک افسانه.
تسورک و نوربرت دیکل از با سابقه ترین افراد حاضر در دورتموند هستند. دیکل 30 سال و تسورک 43 سال در دورتموند خدمت کرده است.
نوربرت دیکل و میشائیل تسورک هم اکنون:
بعد از 89 دورتموند فصول آرامی را سپری کرد و هدف اصلی به دست آوردن ثبات و ماندن در بین 5 تیم برتر بود. فصل 93 دورتموند به فینال جام یوفا رسید و تسورک در آن فصل 3 گل به ثمر رساند اما دورتموند در آن رقابت ها ناکام ماند و نتوانست قهرمان رقابت ها شود. مهم نبود. دورتموندی که 10 سال قبل در حال سقوط بود اکنون به فینال یوفا رسیده بود.
در سال 95 بلاخره انتظارات به پایان رسید و دورتموند برای اولین بار از تاسیس بوندسلیگا توانست قهرمان این رقابت ها شود. تسورک فصلی رویایی را پشت سر گذاشت و از جمله به یاد ماندنی ترین لحظات فوتبال او هتریک در پیروزی 4 بر 0 دورتموند مقابل هامبورگ بود. کاپیتان اولین بوندسلیگای تاریخ دورتموند را بالای سر برد. احساسات ویژه ای خلق شد. مثل قهرمانی سال 89 تماشاگر ها دوباره به وسط زمین آمدند.
سال 1997؛سال جادویی
تسورک در سال 97 و با غلبه بر یوونتوس توانست قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود. هیجان انگیز بود. این قهرمانی حاصل جاه طلبی و اهداف بلند پروازانه مدیریت تیم بود.
دورتموند در گروه خود دوم شد. آتلتیکو مادرید با تفاضل گل بیشتر به عنوان تیم اول به مرحله بعد رفت و دورتموند به عنوان تیم دوم صعود کرد و به مصاف اوسر فرانسه رفت و این تیم را در رفت و برگشت با نتیجه 4 بر 1 درهم کوبید. دورتموند در مرحله بعد به مصاف منچستر یونایتد رفت و در رفت و برگشت منچستر فرگوسن را برد و به مصاف یوونتوس پر ستاره رفت.
فینالی خاطره انگیز بود. در آن زمان دورتموند محبوبیت کنونی را نداشت. میتوان گفت تیم منفوری بود. دورتموندی که رقیب بایرن مونیخ بود قرار بود در فینال مونیخ بازی کند. رسانه های آلمانی هیچ حمایتی از دورتموند نکردند. آنها معتقد بودند دورتموند باید شکست بخورد. این فینال گورستان دورتموند است.دورتموند شایسته نیست.
تسورک به عنوان کاپیتان دورتموند در آن فصل حضور داشت.با اینکه در فینال روی نیمکت نشست. دورتموند برد. با نتیجه 3 بر 1. نتیجه ای مقتدرانه. پاس فوق العاده اندی مولر و چیپ دیدنی لارس ریکن تا ابد در یاد ها ماند.
تسورک در سال 98 رسما از فوتبال خداحافظی کرد. میشائیل در آن زمان محبوبیت چشم گیری داشت. او در ادامه وارد کادر مدیریت دورتموند شد و در رهایی دورتموند از بحران مالی کمک بسیاری کرد و امروزه یکی از برترین استعداد یاب های دنیا ست. او به عنوان مدیر ورزشی پیشنهاد اد وودوارد را با حقوق سه برابر رد کرد. امسال نیز با تمدید قرارداد خود تا سال 2022 خیال دورتموندی ها را راحت کرد. اکنون که آنیلی به دنبال ایجاد یک انقلاب در یوونتوس است، در صورت اخراج پاراتیچی احتمال اینکه به تسورک پیشنهاد بدهد بالاست اما این مرد از جنس دورتموند است و خون زرد در رگ هایش جریان دارد.
کاری از اتحادیه هواداران دورتموند.
امیدوارم خوشتون اومده باشه.
