اختصاصی طرفداری - در این مقاله قصد داریم به نقد از یک توهم تازه مطرح شده در فوتبال کشور بپردازیم. توهم پروژه تخریب پرسپولیس.
تیم قرمز پوش پایتخت در این روز ها حال و روز خوشی ندارد و این در حالی است که رقیب سنتی آن ها در بهترین شرایط ممکن به سر می برد و استقلال علاوه بر قهرمانی زود هنگام در لیگ برتر, در آسیا و عرصه بین المللی نیز عملکرد فوق العاده ای داشته است و با صدرنشینی در گروه مرگ که شامل العین قهرمان لیگ امارات و الهلال پرافتخار ترین تاریخ آسیا بود توانست به دور بعد صعود کند و در مرحله یک هشتم نهایی نیز توانست در زمین الشباب این تیم را با ۴ گل شکست دهد. الشباب همان تیمی بود که امسال توانست بنیادکار ازبکستان را حذف کند. در حال حاضر نیز استقلال در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا حضور دارد و با حفظ اکثر مهره های قدیمی خود و اضافه شد آندرانیک تیموریان توانسته است که برای موفقیت در آسیا نیز تیم خود را به بهترین شکل ممکن ببندد. موفقیت استقلال در آسیا در حالی رقم خورد که رقیب سنتی آنها در سال گذشته حتی مجوز حضور در این رقابت ها را هم نتوانست کسب کند و تیم های سپاهان و تراکتور که دیگر نماینده های فوتبال ایران بودند نیز هرکدام به زنگ تفریح عرب ها تبدیل شده بودند ولی تیم آبی پوش پایتخت در مقابله با سخت ترین تیم های غرب آسیا علمکرد فوق العاده ای داشت. استقلال در لیگ داخلی سال ۱۳۹۲ نیز فوق العاده کار کرد و توانست یک هفته به پایان لیگ قهرمانی خود را مسجل کند تا با خیالی آسوده در بازی آخر در آزادی از دقیقه اول بازی به فکر جشن قهرمانی خود باشد. تمام این اتفاقات در حالی رقم می خورد که پرطرفدار ترین تیم ایران در سال گذشته به رتبه هفتم جدول بسنده کرد و هواداران این تیم فصلی کابوس وار را سپری کردند. پرسپولیس در فصلی ناامید کننده موفق به کسب مجوز حضور در آسیا هم نشد و در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان نیز در آزادی شکست خورد تا فصل برای قرمز های پایتخت به بدترین شکل ممکن به پایان برسد. پرسپولیس در دو فصل گذشته نیز لیگ را با رتبه ۱۲ ام تمام کرد تا عملا دو سال هواداران این تیم رنگ هیچ گونه جامی را نبینند (به غیر از جام ولایت) و حتی مجوز حضور در بازی های آسیایی را هم نداشته باشند. با نگاهی به رتبه های استقلال در دو فصل گذشته (مقاوم سومی و قهرمانی) و دیگر تیم مطرح کشور یعنی سپاهان (قهرمانی و نایب قهرمانی) به راحتی می توان فهمید که پرسپولیس به عنوان پرطرفدار ترین تیم آسیا و یکی از قطب های فوتبال ایران بدطوری قافله را به رقیب های خود باخته است.
این موضوع خیلی واضح است که تمام تیم های بزرگ تاریخ در مقاطعی از تاریخ خود دچار افت می شوند و به طور مثال تیم لیورپول نیز چند سالی است که دیگر آن لیورپول قدرتمند سابق نیست و عملا از دوران اوج خود فاصله گرفته است و این امر یعنی افت یک تیم قدرتمند و پرافتخار امری کاملا عادی است و برای چنین اتفاقی لازم نیست که مسائل پشت پرده و خارج از عرفی در فوتبال انجام شود. تمام تیم ها در تاریخ خود با چنین سال های بدون جامی مواجه خواهند شد. ولی امسال شرایط فوتبال ایران کاملا فرق کرده است و عده زیادی از هواداران پرسپولیس بر این باورند که تیم محبوبشان به خواست و اراده افراد رده بالای ورزش کشور به این روز افتاده است و معتقد اند که فدراسیون و سازمان لیگ و وزرات ورزش خواست افت این تیم محبوب را دارند. ادعایی که کاملا غیر منطقی به نظر می رسد. در این مقاله قصد داریم که با بیان دلایلی عنوان کنیم که چنین بهانه تراشی هایی فقط برای فرار از واقعیت بیان می شود و این گونه نیست که مسئولین ورزش این دولت با برنامه ریزی های خود خواستار تقویت استقلال و تخریب پرسپولیس شوند. خیلی راحت با نگاهی دقیق به دو تیم پایتخت و حتی سپاهان و تراکتور می توان فهمید که استقلال و سپاهان و تراکتور با برنامه ریزی هایی دقیق و کسب مهره های برتر لیگ و در اختیار داشتن کادر فنی مجرب توانسته اند از پرسپولیس سبقت بگیرند و پرسپولیس و هوادارانش چوب بی برنامگی و ندانم کاری های خودشان را می خورند.
شروع این توهم
پس آنکه ملی پوشان کشورمان توانستند در یک بازی به یادماندنی کره جنوبی را در خاک خود شکست دهند و به عنوان تیم صدر نشین بلیط سفر به جام جهانی برزیل را کسب کنند ، در جلسه ای قرار شد تا بازیکنان و کادر فنی تیم ملی با آقای احمدی نژاد دیدار کنند تا از صعودشان به جام جهانی قدردانی شود. پس از آن جلسه در فردای آن روز بود که تیتری در رسانه های کشور مطرح شد که برای هواداران پرسپولیس به منزله پیدا کردن راه فراری بود از تمام مشکلات و ناکامی های اخیر: در جلسه ملی پوشان با احمدی نژاد فاش شد؛ احمدی نژاد استقلالی است.
با نگاه اول به این جمله می توان به یاد رئیس جمهوری قبلی کشور افتاد که عملا اعلام کرده بود که طرفدار پرسپولیس است. آقای خاتمی بر خلاف آقای احمدی نژاد از طرفداران مشهور پرسپولیس است. به نظر می رسید که هواداران قرمز پوش پایتخت از دیدن این تیتر بیشتر از همه خوشحال شده اند نه به این خاطر که رئیس جمهور منتخب کشور استقلالی است بلکه به این خاطر که این را می توان بهانه ای قرار داد تا ناکامی های تیم محبوبشان توجیه شود و به عبارتی دیگر قهرمانی های تیم رقیب بی ارزش. پس گذشت چند روز از این ماجرا ناگهان بحث برکناری رویانیان از پرسپولیس مطرح شد و همه چیز آماده بود تا هواداران بهانه ای جدید را برای ناکامی های تیمشان علم کنند. به اعتقاد خیلی ها این خواست دولت دهم مبنی بر پایان یافتن کار رویانیان در فوتبال با این هدف صورت گرفته است که تیم پرسپولیس تضعیف شود تا شرایط قهرمانی برای تیم استقلال آسان گردد.
آیا واقعا وزرای ورزش دولت دهم سعی در تخریب پرسپولیس و تقویت استقلال را دارند؟
در این که برکناری یک مدیر که در حال انجام ماموریت است و هنوز برنامه های زیادی برای پیاده کردن دارند کار کاملا غلط و اشتباهی محسوب می شود شکی نیست ولی باید دید که آیا رویانیان تنها مدیری است این چنین از انجام ماموریت خود برکنار می شود ؟ قطعا او نه تنها در فوتبال بلکه در کل کشور تنها کسی نیست که چنین شرایطی را دارد. یادمان نمی رود که منوچهر متکی با ۵ سال و ۴ ماه حضور در دولت دهم با سابقه ترین وزیر دولت بود ولی در تصمیمی ناگهانی از سوی رئیس جمهوری در حالی که در کشور سنگال در حال انجام ماموریت بود از سمت خود عزل شد. اقدامی که به اعتقاد خیلی ها توهین آمیز تلقی می شد. مسلما در چنین شرایطی برکناری یک مدیر فوتبالی اصلا نمی تواند کار عجیبی باشد. آن هم برای فوتبالی که هواداران تیم های دولتی اش بدون هیچ دلیل و منطقی مرتبا مدیران خود را در حال جابه جایی می بینند. باشگاه پرسپولیس از سال ۱۳۸۱ تا کنون یعنی در مدت ۱۱ سال ۸ بار مدیران خود را عوض کرده است. به عبارتی می توان گفت که مدیری بیشتر از ۲ سال در این باشگاه دولتی کار نکرده است. این تعداد برای باشگاه رقیب پرسپولیس نیز یکسان است و استقلال نیز در ۱۱ سال گذشته ۸ بار مدیران خود را عوض کرده است که این نشان دهنده غیر حرفه ای بودن سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش است که اجازه نمی دهند کسی برای زمانی بلند مدت بالای سر این دو تیم پرطرفدار کشور باشد و عملا اجازه حرفه ای شدن را از این دو تیم گرفته اند. ولی از نظر بعضی از هواداران دو آتیشه و متعصب پرسپولیس این جا به جایی نشان دهنده دشمنی دولت دهم و وزرای ورزش با پرسپولیس است و این موضوع را درک نمی کنند که هر دو تیم استقلال و پرسپولیس بارها از این بی برنامگی مسئولان متضرر شده اند و این موضوع فقط مختص به تیم قرمز پوش پایتخت نیست. به طور مثال تیم استقلال پس از قهرمانی در لیگ برتر در سال ۱۳۸۵ بلافاصله با تغییر مدیریتی مواجه می شود و حسین قریب که توانسته است به عنوان مدیر عامل تیم را قهرمان لیگ برتر کند بدون هیچ دلیلی جای خود را به مقداد نجف زاده می دهد و استقلال زیر نظر مدیر عامل جدید به رتبه ای بهتر از چهارمی دست پیدا نمی کند و دوباره در تصمیم عجیب نجف زاده نیز از سمت خود برکنار می شود و فتح الله زاده به این تیم میاید که او نیز تیم را در بدترین شرایط ممکن مدیریت می کند و استقلال با فتح الله زاده به رتبه سیزده ام جدول بسنده می کند و بدین ترتیب با تغییر مدیریت در دو سال پیاپی و عوض کردن ۲ مدیر در مدت زمان ۲ سال، تیم قهرمان به یکباره خود را در جایگاه سیزده ام جدول می بیند و در آستانه سقوط به دسته پایین تر. آیا هواداران پرسپولیس که به خاطر مطرح شدن یک شایع ساده که عملی هم نشد زمین و زمان را به هم دوخته اند و هرگونه تهمتی به تیم رقیب خود می زنند، چنین مسائلی را فراموش کرده اند؟ آیا در طول تاریخ این فقط پرسپولیس بوده است که از ضعف مدیریتی در کشور آسیب دیده است ؟
آیا هواداران قرمز پوش پایتخت به یاد نمیاوند که زمانی که استقلال در سال ۱۳۸۵قهرمان کشور شد و طبق فیفا باید در لیگ قهرمانان سال آینده حضور پیدا می کرد، مدیر عامل باشگاه در اقدامی جنجال برانگیز لیست بازیکنان را به کنفدراسیون فوتبال آسیا ارسال نکرد تا استقلال با وجود قهرمانی در لیگ برتر از این رقابت ها حذف شود؟ مسلما تا زمانی که شیوه مدیریت استقلال پرسپولیس به این ترتیب باشد و وزارت ورزش اجازه خصوصی سازی به این دو تیم را ندهد باید منتظر چنین مشکلاتی باشیم و این فقط پرسپولیس نیست که از عدم مدیریت صحیح در ورزش کشور لطمه می بیند.
اما در مورد توهم حمایت وزارت ورزش از استقلال می توان به مسائل زیر نیز اشاره کرد:
اکبری معاون اول وزیر ورزش به تازگی به سمت رئیس هیئت مدیره پرسپولیس منصوب شده است. با اضافه شدن نامی، وزیر ارتباطات و جمشیدی، رئیس سابق ایران خودرو و حمید سجادی نیز جمع افراد با نفوذ دولت در پرسپولیس جمع می شود و خیلی مسخره است که وزارت ورزش با فرستادن چنین افرادی به پرسپولیس که همه می توانند کمک فراوانی به این تیم بکنند سعی در تخریب این تیم داشته باشد.
مسلما با وجود سردار رویانیان، سردار سابق سپاه و وزیر سابق سوخت و حمل و نقل به عنوان مدیر عامل پرسپولیس و نامی، وزیر ارتباطات از اعضای هیئت مدیره و جمشیدی، رئیس سابق ایران خودرو در هیئت مدیره و اکبری معاون اول وزیر وزرش به عنوان رئیس هیئت مدیره پرسپولیس، هیچ عقل سالمی نمی تواند قبول کند که تیم آبی پوش پایتخت توسط وزارت ورزش حمایت می شود.
برکناری رویانیان به چه دلیل مطرح شد؟
متاسفانه همانطور که اشاره شد مدیران استقلال و پرسپولیس بار و بارها در سال های اخیر تغییر کرده اند که این بزرگترین آسیب را می تواند به این دو تیم وارد کند اما واقعا دلیل این همه تغییر در مدیریت این دو تیم چیست ؟ مسلما می توان یکی از اصلی ترین دلایل را مسائل جناحی در کشور دانست که با تغییر هر ورزیر یا معاون آن فرد سعی می کند که افراد مورد اعتماد خود را جایگزین افراد قبلی کند و بدین ترتیب می توان گفت که تمامی افراد زیر دست خود را با کسانی که ترجیح می دهد عوض می کند ولی چرا رویانیان در حالی که نه رئیس جمهور تغییر کرده بود نه وزیر ورزش ناگهان بحث برکناری اش مطرح شد؟ برای این سوال می توان یک مثال زد. زمانی که برنامه هفت به کارگردانی و تهیه کنندگی فریدون جیرانی یکی از پر بیننده ترین برنامه های رسانه ملی محسوب می شد و بسیار موفق بود، ناگهان در تصمیمی جنجال برانگیز در خرداد ماه سال ۱۳۹۱ متوقف می شود و پس از این تعلیق و پخش دوباره متوجه می شویم که دیگر فریدون جیرانی نقشی در این برنامه ندارد. در آن زمان دلیل مشخصی برای برکناری فریدون جیرانی مطرح نشد ولی خیلی واضح است که به خاطر عبور از برخی خط قرمز ها و انتقادات از مسئولان سینمایی کشور، جیرانی طبق روزنامه کیهان، توسط حکم مستقیم صدا و سیما از سمت خود برکنار شد. چنین مشکلی نیز قبلا برای عادل فردوسی پور و برنامه نود نیز به وجود آمده بود و در مقطعی فردوسی پور نیز به شدت تحت فشار قرار گرفته بود و شایعاتی مبنی بر قطع همیشگی برنامه نود به گوش می رسید که در آخر چنین نشد. برکناری رویانیان نیز قطعا به همین مسائل و انتقام جویی های شخصی باز می گردد و با توجه به شایعاتی که در رسانه ها مطرح شد به نظر می رسید که در دوران انتخابات ریاست جمهوری، مدیر عامل محبوب قرمز ها از جناح مخالف دولت کنونی حمایت کرده است و برکناری او می تواند به نوعی یک انتقام جویی شخصی در آخرین روزهای دولت دهم باشد. اما درک این موضوع که این برکناری هیچ گونه ربطی به پرسپولیس ندارد اصلا کار سختی نیست. بدون شک اگر فتح الله زاده یا هر مدیر دیگری از افراده رده بالای خود انتقاد می کرد با چنین برخوردی مواجه می شد و عذرش خواسته می شد و رویانیان هم از این قاعده مستثنا نیست. مسلما اگر مدیر عامل باشگاه دیگری نیز چنین صحبت هایی بر خلاف میل آقایان رده بالای ورزش می کرد ممکن بود که حکم به برکناری اش صادر کنند و این موضوع هیچ ربطی به حمایت وزارت ورزش از یک تیم خاص یا دشمنی آن ها با یک تیم خاص نیست و قطعا این توهم که مدیران ورزشی کشور سعی در تخریب باشگاه پرسپولیس و تقویت باشگاه استقلال را دارند، کاملا مضحک و بچه گانه به نظر می رسد و این توهم زمانی خنده دار تر می شود که متوجه می شویم که رویانیان یکی از بدترین مدیرعامل های سال های اخیر پرسپولیس بوده است و در دوران مدیریت رویانیان پرسپولیس به هیچ جامی معتبری دست نیافته است و در لیگ برتر نیز به رتبه های دوازده ام و هفتم بسنده کرده است و حتی موفق به کسب سهمیه آسیا نیز نشده است. در دوران مدیریتی ایشان نیز باشگاه پرسپولیس ۵ بار سرمربی خود را عوض کرد و قطعا عوض کردن ۵ سرمربی در طول ۲ فصل رکورد بسیار بدی است. پس پرسپولیس با از دست دادن رویانیان اصلا آش دهن سوزی را از دست نمی دهد هرچند که هنوز هم تصمیم وزارت ورزش قابل توجیه نیست و عوض کردن یک مدیر در حال انجام ماموریت چه خوب چه بد، کار اشتباهی محسوب می شود.
چرا هواداران پرسپولیس به استقلال تهمت می زنند ؟
پس آن که خبر تمدید قرارداد نکونام با استقلال و جذب آندرانیک تیموریان با این باشگاه در رسانه ها مطرح شد بسیاری استقلال را متهم کردند که پول بسیار زیادی را بابت این دو بازیکن هزینه کرده است و در واقع فکر می کنند که استقلال با کمک وزارت ورزش بودجه ای بیشتر از پرسپولیس دریافت کرده است تا بتواند پول این دو بازیکن مطرح فوتبال کشور را تهیه کند. چیزی که خیلی مشخص است این است که هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس از ابتدای انقلاب تا کنون زیر نظر وزارت ورزش قرار دارند و همیشه بودجه ای که در اختیار این دو تیم قرار میگیرد یکسان بوده و خواهد بود و تا کنون هیچ کدام از آن ها از خود درآمد زایی نداشته است. حتی خود مدیر عامل پرسپولیس در سال گذشته عنوان کرد که آن ها ۳۰ میلیارد تومن از سازمان تربیت بدنی دریافت کرده اند. ولی باید دید که کدام تیم از این بودجه بهتر استفاده کرده است. رویانیان در ابتدا با استفاده از رانت های دولتی و واردات خودرو و کمک و نفوذ برادران قویدل توانست در هفته های ابتدایی نقل و انتقالات بازیکنان زیادی همچون کریم انصاری فرد، قاضی، ماهینی، سید جلال حسینی، شهاب گردان، مهرزاد معدنچی و محسن بنگر را پرسپولیسی کند و به اعتقاد بسیاری باعث ایجاد تورم شدیدی در بازار نقل و انتقالات شد. در آن زمان پرسپولیس برای کریم انصاری فرد مبلغ یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان به علاوه یک دستگاه بی.ام.و X6 که قیمت آن در بازار آزاد در آن زمان ۵۵۰ میلیون تومان بود، هزینه کرد که جنجال زیادی در زمان به پا شد. ولی این مهاجم در تیم پرسپولیس در طول یک فصل تنها ۷ بار موفق به گلزنی شد و ۶ گل از آن ۷ هم در دو هتریک به دست آمد پس عملا می توان گفت که پرسپولیس برای یکی از ضعیف ترین مهاجمان لیگ برتر مبلغ یک میلیارد و ۹۵۰ میلیون تومان را هزینه کرده است. پرسپولیس در ادامه با خرج هزینه های سنگین خود، خیلی پایین تر از حد انتظار ظاهر شد و موفق به کسب هیچ جام معتبری نشد و حتی در بین ۳ تیم بالای جدول نیز نتوانست جای بگیرد. اما در همان زمان رقیب آن ها با یک برنامه ریزی دقیق توانست کاپیتان تیم ملی را از اوساسونا به ایران بیاورد و آبی پوش کند و به جای خرج های گزاف و بیهوده برای بازیکن هایی نه چندان حرفه ای و ناموفق، استقلال با یک خرید خوب توانست کمربند خط میانی را از تمام رقبا بهتر تقویت سازد و در آخر هم تفاوت رتبه دو تیم در جدول و موفقیت استقلال در عرصه بین المللی نشان داد که کدام تیم بهتر از بودجه خود استفاده کرده است.
پس از ناکامی پرسپولیس در فصل گذشته این باشگاه سیاست دیگری را در پیش گرفت و رویانیان با هزینه میلیارد ها تومن پول سعی داشت تا قهرمان های کشتی و وزنه برداری را به پرسپولیس بیاورد و قرمز پوش کند و کارهایی از قبیل تاسیس دفتر پرسپولیس در استکهلم و خرید هواپیمای اختصاصی و تاسیس شبکه تلویزیونی، همه و همه خرج های زیادی بود که مسلما کمکی به قهرمانی پرسپولیس در فصل آینده نخواهد کرد. تمام این ها در حالی صورت می گرفت که باشگاه پرسپولیس هنوز بدهی های خود به علی دایی و مصطفی دنیزلی که سرمربی های سابق این تیم بوده اند را پرداخت نکرده بود. علی کریمی نیز با انتشار عکسی که از چک برگشتی باشگاه نشان داد که تاریخ های ذکر شده در چک با هم همخوانی ندارد و جواد کاظمینان نیز در مصاحبه ای در برنامه نود گفت که چکی که باشگاه پرسپولیس به او داده است چک یک دستفروش بوده و طبق حرف های کاظمیان حتی سردار رویانیان نیز این حرف های او را تایید کرده است. علی دایی نیز در فصل گذشته در بازی در مقابل پرسپولیس و در کنفرانس مطبوعاتی به شدید ترین حالت ممکن بر علیه رویانیان مصاحبه کرد و او را به عدم پرداخت بدهی های خود متهم کرد. حالا این سوال مطرح می شود که واقعا گناه هواداران استقلال چیست که باید چنین تهمت هایی به تیم محبوبشان زده شود ؟ آیا اینکه باشگاه پرسپولیس با سیاست های غلط خود نتوانست بازیکن قدرتمندی را به تیم خود اضافه کنه تقصیر تیم های دیگر است ؟ آیا این که مدیر عامل قرمز ها تشخیص داده که بودجه باشگاه ها را برای مسائل دیگری به غیر از خریدستاره ها خرج کند تقصیر تیم های رقیب است ؟ آیا زمانی که بازیکنی در سطح کریم انصاری فرد مبلغ ۲ میلیارد تومن از پرسپولیس پول می گیرد نباید به سرمایه هایی چون نکونام و آندرانیک که پایه های اصلی تیم ملی هستند مبالغ ۴ یا ۵ میلیارد تومان داد ؟
مسلما شرایط باشگاه استقلال که در حاضر مدافع عنوان قهرمانی محسوب می شود و باید در یک هشتم نهایی آسیا بازی کنید خیلی فرق دارد با تیمی که برای بودن در بین ۳ تیم بالای جدول تلاش می کند. شرایط استقلال ایجاب می کند که تیم خود را به بهترین شکل ممکن تقویت کند زیرا استقلال در عرصه بین المللی نیز بازی های سختی را پیش رو دارید. حالا این که باشگاه قرمز پوش پایتخت پول های خود را صرف خرید هواپیما و تاسیس شبکه تلویزیونی می کند و بازیکن نمی خرد تقصیر استقلال و تیم های سپاهان و تراکتور نیست. مدیریت باشگاه تصمیم به این کار گرفته است و پول هایی که به باشگاه تزریق می شود را صرف چنین کار هایی می کند و اگه پرسپولیس در لیگ سیزده ام ستاره نامی و بازیکن قدری در اختیار ندارد به خاطر سیاست های این باشگاه بوده است و کاملا بی انصافی است که تیم های سپاهان و تراکتور و استقلال را متهم بدانیم. البته مدیر عامل محبوب نیز برای به خدمت گرفتن ستاره رقیب بار ها دست به جیب شد ولی با جواب منفی از نکونام و آندو و رحمتی مواجه شد ولی همچنان ستاره دیگری بودند در پنجره نقل و انتقالات که می توانستند به بهتر شدن پرسپولیس کمک کنند. کسانی چون آرش افشین و بختیار رحمانی و محمد آبشک و ..... ولی متاسفانه مدیران پرسپولیس قصد داشتند که پول های خود را در جاهای دیگر و به غیر از زمین چمن خرج کنند. پرسپولیس حتی برای حفظ بازیکنان این فصل خود نیز تلاشی نکرد و خیلی راحت کسی مثل محمد قاضی را دو دستی به تیم رقیب تقدیم کرد. کریم انصاری فرد هم نیز که به جز خرج اضافی چیزی برای باشگاه نداشت در آخر به دستور سرمربی این تیم یعنی علی دایی از تیم کنار گذاشته شد تا پرسپولیس از لحاظ داشتن مهره های لازم برای قهرمانی نه تنها از تیم رقیب خود یعنی استقلال بلکه از سپاهان و تراکتور نیز کمتر باشد تا هواداران این تیم از همین الان خود را بازنده بدانند و بدون امید منتظر شروع لیگ سیزده ام باشند.
حرف آخر
هواداران پرسپولیس بهتر است که دست از این تهمت ها و بهانه تراشی ها بردارند و به امید روزهای خوش آینده باشند. مسلما استقلال همیشه نمی تواند که قهرمان ایران باقی بماند و قطعا پرسپولیس یا تیمی دیگر در سال های آینده می تواند که استقلال را از این جایگاه پایین بکشد. مسلما هیچ تیم فوتبالی در تاریخ همیشه در اوج نبوده است و همه تیم های مطرح تاریخ در مقاطعی دچار چنین افت هایی می شوند.
