آوریل سال ۱۹۷۸ روزی بود که در تاریخ NBA به عنوان بهترین روز امتیازآوری به یاد می آید. نبردی بین جرج گروین و دیوید تامسون برای کسب عنوان اسکورینگ لیدر. قبل از آنکه وارد جزئیات آن شب بشویم هر دو بازیکن را کمی معرفی خواهیم کرد.
دیوید تامسون
دیوید تامسون در تاریخ به خاطر پرش های بسیار بلندش معروف است. هم اکنون میزان پرش را در NBA اندازه می گیرند و دلیل اصلی آن دیوید تامسون است. او فقط ۱۹۱ سانتی متر قد داشت اما بسیاری معتقدند او می توانست بالای تخته را لمس کند. خود او در کتاب اسکای واکر می گوید:
من دستانم اندازه داکتر جی (لقب جولیوس اروینگ) نبود اما می توانستم بیش از او بپرم و دانک بزنم به شکلی که چندین بار بالای تخته را لمس کردم.
علاوه بر توانایی پرش و دانک او یکی از بهترین اسکورر های تاریخ است که در پرایم کریرش در دنور ناگتس میانگین ۲۵ امتیار در بازی را داشت. همچنین او شوتر بسیار خوبی بود. با این حال که در آن زمان خط سه امتیازی در بازی ها به کار نمی رفت اما او می توانست شوت های با این فاصله را به راحتی تبدیل به امتیاز کند. او کار پا و مهارت خوبی داشت که مایکل جردن می گوید در بسیاری از حرکاتش از او الگو برداشته. اگر بازی های آنها را دیده باشید متوجه شباهت زیادی بین آنها می شوید.
دیوید تامسون
جرج گروین
جرج گروین یکی از بهترین بازیکنان تاریخ سن آنتونیو اسپرز است او نیز مانند تامسون یکی از برترین اسکورر های تاریخ است. او یکی از پنجاه بازیکن برتر تاریخ نام گرفت و آی کیو بسکتبالی بسیار بالایی داشت که شوت های با کیفیتی را انتخاب می کرد و هیچ موقعیتی روی عملکردش تاثیر نمی گذاشت و صورتی بسیار خونسرد داشت. او در سالهای حضورش در NBA و ABA بیش از ۲۶۰۰۰ امتیاز آورد و فیلد گل ۵۰ درصد داشت و به او لقب مرد یخی دادند. حرکت مخصوص او فینگر رول بود که در لی آپ ها با انگشتش توپ را به خوبی کنترل می کرد.
جرج گروین
دو فوق ستاره که در آخرین بازی سال ۱۹۷۸ تاریخ ساز شدند. آنها در امتیازگیری لیدر لیگ بودند که تامسون میانگین ۲۶.۶ و گروین میانگین ۲۶.۸ داشت. فاصله بین آنها فقط ۱۴ امتیاز بود. بازی دیترویت و دنور چند ساعت قبل از شروع بازی اسپرز و نیواورلئانز بود اما هیچ تصویری از این بازی در دسترس نیست چرا که در آن روز جان هولچک اسطوره بوستون سلتیکس بازنشسته می شد و تمام تمرکز رسانه ها آنجا بود. تامسون فقط ۰.۲ امتیاز از گروین عقب بود و دنور تیمی پلی آفی بود و رده بندی در صورت باخت نیز تغییر نمی کرد. پس مربی تیم، لری براون و تیمش می خواستند فقط توپ را به تامسون پاس بدهند و بگذارند امتیاز بیاورد اما تامسون قبول نکرد و خواست تا فقط بازی گروهی و معمولی پیش برود و فقط بازی را ببرند. او می خواست تیم به زمین برود و ببیند چه پیش می آید.اما چه پیش آمد؟
مراسم خداحافظی جان هولچک
تامسون نمی توانست شوتی را گل نکند. وقتی کوارتر اول پایان یافت تامسون رکورد بیشترین امتیاز در یک کوارتر را که با ۳۱ امتیاز توسط ویلت چمبرلین ثبت شده بود را با ۳۲ امتیاز زد. در پایان کوارتر دوم او ۵۳ امتیاز داشت و از ۲۱ شوتش فقط یکی را از دست داده بود. او می گفت در چهره بازیکنان دیترویت می توانستید ترس و خستگی را ببینید بعد از نیمه بازیکنان پیستونز او را دبل تیم و حتی گاهی تریپل تیم می کردند اما او بازی را با ۷۳ امتیاز و فیلد گل ۲۸ از ۳۸ را داشت. در آن زمان هیچکس جز چمبرلین در یک بازی بیش از او امتیاز نیاورده بود. با توانایی شوت او بسیاری معتقدند که اگر خط سه امتیازی وجود داشت او ۸۰ امتیاز می آورد.
دیوید تامسون
حال گروین برای حفظ جایگاهش باید ۵۹ امتیاز می آورد. بازیکنان و مربی اسپرز نمی خواستند او این عنوان را از دست دهد و همه آماده بودند که توپ را به گروین برسانند اما او آماده نبود. در ابتدای بازی او هر ۶ شوت اولش را از دست داد. در تایم اوت اول او از هم تیمی هایش خواست تا دیگر ادامه ندهند و گفت با نتیجه کنار می آید. اما هم تیمی هایش همچنان به او پاس می دادند و او بعد تایم اوت اولین امتیازش را آورد. بعد آن امتیاز او همان مرد یخی شد و کوارتر اول را خوب تمام کرد. اما در کوارتر دو بهتر نیز شد و با ۳۳ امتیاز رکوردی که تامسون ۶ ساعت قبل زده بود را شکست! رکورد ۳۱ امتیاز چمبرلین در یک کوارتر برای ۱۶ سال دست نخورده مانده بود، سپس تامسون آن را شکست و شش ساعت بعد گروین.
جرج گروین
تامسون در کتاب اسکای واکر میگوید:
وقتی به خانه رسیدم رادیو را روشن کردم تا بازی نیواورلئانز و اسپرز را دنبال کنم. هر بازیکن دیگری جای مرد یخی بود من حتی رادیو را روشن نمی کردم. اما او می دانست من چکار کردم و ۵۹ امتیاز نیاز دارد. همه نیز می دانستند که این آمار برای گروین دست نیافتنی نیست. من بازی را از اوایل کوارتر دو دنبال کردم و در پایان کوارتر دوم می دانستم ۷۳ امتیاز نیز برای متوقف کردن گروین کم بوده.
تامسون درست می گفت. در کوارتر سوم گروین پنجاه و نهمین امتیازش را گرفت. مربی خواست به او استراحت دهد اما او خواست تا کمی دیگر در بازی باشد تا جای هیچ اشتباه حساب آمار نگذارد. جرج ۴ امتیاز دیگر گرفت. در کل بازی ۶۳ امتیاز با ۲۳ پرتاب موفق از ۴۹ پرتاب و تنها ۳۳ دقیقه بازی گرفت.اگر او تمام بازی را بازی می کرد میتوانست ۸۰ امتیاز بیاورد.
دیوید تامسون و جرج گروین
در نهایت گروین باز هم اسکورینگ لیدر شد ولی عملکرد خوب اسکای واکر نیز هرگز فراموش نشد. گرچه بسیار تاسف برانگیز است که این دو اسطوره چنین عملکردی داشتند اما تصویری از آن موجود نیست.
بیشتر بخوانید:
انعطاف NBA چگونه شکل گرفت / جایی برای بیگ من ها نیست
آشنایی با تیم ملی بسکتبال آمریکا در المپیک سال ۱۹۹۶ / Dream Team 2
