بایرن مونیخاول بگم که منظورم کوییزانس یا هر کس دیگه نیست و یک موضوعی رو کلی میخوام بگم . میدونم طرز فکر خیلی از طرفداران و علاقه مندان هر تیمی اینه که بعضی از بازیکن ها نبودنشون بهتر از بودنشونه . یعنی حتی اگه در اون پست جانشین مناسب هم جذب نشه ، ترجیح می دهند یکی از بازیکنان جوان به جاش تو لیست جایگزین بشه . این طرز فکر بد نیست ولی اغراق نباید بشه . بعضی از عزیزان یهو قلم قرمز روی اسم ۷ یا ۸ یا حتی ۱۰ بازیکن می کشند . حتی اگه اونا باکیفیت نباشند ولی این حجم از تغییرات کمر تیم رو میشکنه . فوتبال فقط ۹۰ دقیقه تو زمین نیست . اینا صبح تا شب با هم زندگی می کنند .این حجم تغییرات حتی اگه تاکتیک تیم رو تحت الشعاع قرار نده ولی حتما شرایط رختکن و تمرین و سفر و خیلی چیزهای دیگه رو تغییر میده . حتما هر کدوم از جدا شده ها ( مثلا بی کیفیت یا پیر یا همیشه مصدوم ) هم‌اتاقی یا دوست صمیمی یکی از فوق ستاره هامون هستند . اینجوری تیم در کوتاه مدت ضرر می کنه . شاید با جدایی تک تک اینا زندگی ادامه داشته باشه و تیم لطمه نبینه ولی مثلا اولرایش، خاوی مارتینز، لوکاس هرناندز، تیاگو، تولیسو، کوییزانس، کوتینیو، پریشیچ ، اوردیوزولا ، بواتنگ نصف تیم هستند . نمیشه که ۱۰ تا رو با هم بزاریم بیرون و به جاش لیست آرزوهای ۱۰ تا فوق ستاره یا حتی بازیکن آکادمی رو بنویسیم
