متن ترانه شب مرداب از بانو شکیلا
عزیزان عزیزان صداتان بریده
ترانه از این بام پر و بال كشیده
ببارید كه این بار دل خاك گرفته
برقصید كه این ساز به بی داد رسیده
بكوبید . بكوبید . به آواز بگویید
كه از بار چه بسیار سر باغ خمیده
شمایید خود ماه كه در چاه نشسته
شمایید خود شمس كه از شعر چكیده
همه خوب و همه خواب . شب ساكت مرداب
همه ماه گرفته در این بسته ترین قاب
رها باش رها باش از این فتنه رها باش
قفس تنگ و نفس تنگ . هوا باش هوا باش
همه قیل و همه قال . همه گنگ و همه لال
تو ای بسته پر و بال . تو پرواز هما باش
من آزاد نبودم كه تو آباد نبودی
من از یاد نبردم كه تو در یاد نبودی
تو ای زخم قدیمی . بیا شفای ما باش
تو ای درد صمیمی . دوا باش . دوا باش
همه خوب و همه خواب . شب ساكت مرداب
همه ماه گرفته در این بسته ترین قاب