انگلستان (به انگلیسی: England) نام یکی از چهار کشور تشکیل‌دهندهٔ پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی و پراهمیت‌ترین بخش آن است که نیمه جنوبی جزیره بریتانیای کبیر را تشکیل می‌دهد. این کشور از شمال با اسکاتلند و از غرب با ولز هم‌مرز است. مرزهای آبی این کشور در شمال غرب دریای ایرلند، در جنوب غرب دریای سلتی و در شرق دریای شمال هستند، و در جنوب نیز کانال مانش آن را از اروپای قاره‌ای و کشور فرانسه جدا می‌سازد.
انگلستان دارای بیش از یکصد جزیره کوچک و بزرگ است که از جمله آنها می‌توان به جزیره وایت و جزیره من اشاره کرد. شهر لندن پایتخت انگلستان و در عین حال پایتخت پادشاهی بریتانیا است. پرآب‌ترین رود انگستان، رود تیمز است که از میان شهر لندن می‌گذرد و به دریای شمال می‌ریزد. مساحت این کشور ۱۳۰٬۳۹۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن تا واپسین سرشماری در سال ۲۰۱۴ میلادی ۵۴٬۳۱۶٬۶۰۰ نفر بوده‌است.
تاریخ انگلستان به دوران پیش از رومیان، عهد رومیان، تهاجم آنگلوساکسون‌ها، یورش نورمان‌ها، سلسله پلانتانژه، سلسله تئودور، انگلستان در سده هفدهم، هجدهم و نوزدهم و انگلستان معاصر تقسیم‌بندی میشود. قدیمی‌ترین نشان وجود انسان در انگلیس کنونی به حدود ۷۸۰ هزار سال پیش برمی‌گردد که انسان پیشگام (Homo antecessor) در آن می‌زیسته‌است. قدیمی‌ترین استخوان انسان خردمند باستانی که در انگلستان کشف شده ۵۰۰ هزار سال قدمت دارد. گرچه انسان مدرن در سومین (آخرین) بخش دوره پارینه سنگی در این منطقه می‌زیسته، اما بشر تنها در طول ۶۰۰۰ سال گذشته در این منطقه به‌طور دائم ساکن شده‌است. پس از آخرین عصر یخبندان فقط پستانداران بزرگ مثل کرگدن پشمالو، ماموت و بایسن در این جزیره حضور داشتند و احتمالاً ۱۱ هزار سال پیش انسان خردمند وارد بریتانیا شد. تحقیقات ژنتیک نشان می‌دهد که آنها از بخش شمالی شبه جزیره ایبری به این سرزمین آمدند. در آن زمان انگلیس با ایرلند و خاک اصلی اروپا متصل بود و با آب شدن یخ‌ها و بالا آمدن آب دریاها حدود ده هزار سال پیش از ایرلند و حدود دو هزار سال بعد از اروپای قاره‌ای جدا شد.
ورود فرهنگ بیکر (اروپای غربی پیش از تاریخ تا عصر برنز) به این سرزمین در حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد، ظروف غذایی و آشامیدنی ساخته شده از خاک رس و همچنین ظروفی را که در پالایش سنگ معدن گداخته مس استفاده میشود به ساکنان آن معرفی کرد. بناهای بزرگ دوران نوسنگی مانند استون هنج و آوبری در این زمان ساخته شد. مردم فرهنگ بیکر برنز را از حرارت دادن توأم قلع و مس، که در این منطقه به وفور یافت می‌شد، تولید کرده و بعدها آهن را از سنگ معدن آهن به دست آوردند. توسعه ذوب آهن باعث ساخت گاوآهن‌های بهتر، ایجاد کشاورزی نوین (به عنوان مثال، روش زمینداری سلتیک) و همچنین تولید سلاح‌های مؤثر تر شد.
در طول عصر آهن، فرهنگ سلتیک، که برآمده از فرهنگ هالشتات و لاتنه بود، از مرکز اروپا وارد انگلستان شد. زبان گفتاری در طول این زمان بریتونی بود. با استناد به جغرافیای بطلمیوس جامعه قبیله‌ای بود و در حدود ۲۰ قبیله در منطقه وجود داشت. دسته‌بندی‌های اولیه این قبایل ناشناخته مانده‌اند چرا که بریتانیایی‌ها در آن زمان خواندن و نوشتن نمی‌دانستند. آنها همانند سایر همسایگان امپراتوری روم مدت‌ها از پیوندهای تجاری با رومیان بهره‌مند بودند. ژولیوس سزار فرمانروای جمهوری روم در سال ۵۵ پیش از میلاد دو بار به بریتانیا حمله کرد و اگرچه عمدتاً ناموفق ماند اما توانست پادشاه ترینووانتس را مطیع خود سازد.
رومی‌ها در سال ۴۳ میلادی در زمان سلطنت امپراتور کلودیوس به بریتانیا حمله کردند و به دنبال آن بیشتر مناطق بریتانیا را تصرف کرده و آن را به نام استان انگلیس به امپراتوری روم الحاق نمودند. مشهورترین قبیله بومی که تلاش کردند در برابر رومیان مقاومت کنند کاتوولانی‌ها به فرماندهی کاراتاکوس بودند. پس از آن، قیام به رهبری بودیکا، ملکه ایچه نی، با خودکشی او پس از شکست در نبرد واتلینگ استریت به پایان رسید. این دوران شاهد غلبه فرهنگ یونانی رومی و آشنایی با قانون رومی، معماری رومی، سیستم‌های فاضلاب، بسیاری از اقلام کشاورزی و ابریشم بود. در قرن سوم میلادی، امپراتور سپتیموس سوروس در ابوراکوم (یورک امروزی) درگذشت و در پی آن کنستانتین امپراتور بعدی اعلام شد.
اگرچه دقیقاً مشخص نیست مسیحیت اولین بار چه زمانی وارد انگلستان شد، اما یقیناً پیش از قرن چهارم میلادی و احتمالاً خیلی زودتر از آن بوده‌است. به اعتقاد سینت بید، الئوتروس مبلغانی را از رم و به درخواست لوسیوس فرمانروای بریتانیا در سال ۱۸۰ میلادی به آنجا فرستاد تا اختلافاتی را که در برگزاری مراسم مذهبی به روش شرقی و غربی وجود داشت و مایه دردسر کلیسا شده بود حل و فصل کنند. روایات مرتبط به گلستونبری مدعی معرفی مسیحیت طریق یوسف الرامی است اما دیگران به رواج آن از سوی لوسیوس معتقدند. تا سال ۴۱۰ میلادی و در دوران افول امپراتوری روم، بریتانیا با پایان حکومت روم در این کشور و خروج یگان‌های ارتش روم، برای دفاع از مرزها در قاره اروپا و شرکت در جنگ‌های داخلی مواجه شد. جنبش‌ها و مبلغان سلتیک مسیحی و رهبانی مانند پاتریک (قرن ۵ - ایرلند) و در قرن ششم برندان در کلونفرت، کومگال در بنگور، دیوید در ولز، آیدن در لیندیسفرن کلوکبا درآیونا رونق گرفتند. این دوره از مسیحیت در احساسات، سیاست، اعمال و الهیات از فرهنگ باستانی سلتیک تأثیر گرفت. «جماعت» های محلی در جامعه رهبانی محوریت یافتند و رهبران رهبانی بیشتر شبیه سران قبیله، و برعکس سیستم سلسله مراتبی کلیسای تحت سلطه روم، در مرتبه یکسانی قرار می‌گرفتند (نگاه کنید به مسیحیت اولیه، برندان لهان، چاپ لندن، ۱۹۶۸).
خروج ارتش روم بریتانیا را در معرض هجوم جنگجویان دریانورد بی‌دین اروپای شمال غربی، عمدتاً آنگل‌ها، ساکسون‌ها و جوت‌ها قرار داد که مدت‌های طولانی سواحل استان رومی انگلیس را مورد تهاجم قرار داده و شروع به سکونت در آن (در ابتدا در بخش شرقی کشور) کرده بودند. پیشروی آنها پس از پیروزی انگلیسی‌ها در نبرد کوه بادون برای چند دهه متوقف، اما مجدداً از سر گرفته شد. آنها ابتدا زمین‌های مسطح و حاصلخیز را تسخیر کردند و تا پایان قرن ششم، نواحی تحت کنترل بریتون‌ها به یک سری مناطق محصور جداگانه در اراضی ناهموار و سنگلاخ غرب کشور محدود شد. متون متعلق به این دوره اندک است و توصیف کمی از آن به دست می‌دهد و بعضاً به همین دلیل دوران تاریک نامیده میشود. اختلاف نظرها دربارهٔ ماهیت و گسترش سکونت آنگلوساکسون‌ها در بریتانیا نیز به همین دلیل است. مسیحیت تحت سلطه روم در سرزمین‌های تسخیر شده عمدتاً از بین رفت اما از سال ۵۹۷ میلادی و توسط مبلغانی از رم و به رهبری آگوستین مجدداً آغاز شد. اخلافات بین مسیحیت رومی و سلتی در سال ۶۶۴ با پیروزی سنت رومی در شورای ویتبی به پایان رسید. این شورا در گر چه در ظاهر در مورد نحوه کوتاه کردن مو و تاریخ عید پاک بود، اما مهم‌تر از آن تفاوت‌های مسیحیت رومی و سلتیک دربارهٔ قدرت، کلام و عمل را در نظر داشت.
به نظر می‌رسد که در طول دوره اسکان تازه واردان، زمین‌های تحت تصرف به صورت مناطق متعدد تکه‌تکه در مالکیت قبیایل مختلف بوده‌است، اما در قرن هفتم میلادی، یعنی زمانی که مجدداً شواهد قابل توجهی از اوضاع آن در دسترس است، کشور تقریباً مرکب از یک دوجین پادشاهی شامل نورثامبریا، مرسیا، وسکس، آنگلیای شرقی، اسکس، کنت و ساسکس بوده‌است. پس از آن در طول چند قرن متمادی این روند یکپارچگی و ثبات سیاسی ادامه یافت. قرن هفتم شاهد مبارزه برای هژمونی بین نورثامبریا و مرسیا بود که در قرن هشتم منجر به برتری مرسیا شد. در اوایل قرن ۹ مرسیا جای خود به عنوان قدرت برتر را به وسکس واگذار کرد. بعدها در همان قرن افزایش حملات دانمارکی‌ها به اوج خود رسید و منجر به فتح شمال و شرق انگلستان و سرنگونی پادشاهی نورثامبریا، مرسیا و آنگلیای شرقی گردید. وسکس تحت فرمانروایی آلفرد کبیر به عنوان تنها پادشاهی انگلیسی باقی‌مانده بود و جانشینان او به تدریج قلمرو خود را در نواحی تحت تصرف دانمارکی‌ها گسترش دادند. این وقایع موجبات اولیه اتحاد سیاسی انگلستان را ابتدا در سال ۹۲۷ در زمان اتلستن فراهم کرد و پس از آن و بعد از درگیری‌های بیشتر در سال ۹۵۳ در زمان ادرد انگلستان این اتحاد مستحکم تر گردید. موج تازه حملات اسکاندیناوی در اواخر قرن دهم با فتح کامل انگلستان توسط اسون یکم (دانمارک) در سال ۱۰۱۳ و مجدداً توسط پسرش کانوت بزرگ در ۱۰۱۶ به پایان رسید. آنها انگلستان را تبدیل به مرکز یک امپراتوری کوتاه مدت در دریای شمال کردند که شامل دانمارک و نروژ نیز می‌شد. اما در سال ۱۰۴۲ سلسله سلطنتی بومی دوباره به دست ادوارد خستو بازسازی شد.
اختلاف بر سر جانشینی ادوارد منجر به پیروزی نورمن‌ها بر انگلستان به دست ارتش تحت فرمان دوک ویلیام نورماندی در سال ۱۰۶۶ گردید. نورمن‌ها خود اصلاً از اسکاندیناوی بودند و در اواخر قرن ۹ و اوایل قرن ۱۰ در نرماندی ساکن شده بودند. این پیروزی تقریباً به سلب کامل مالکیت از نخبگان انگلیسی و جایگزینی آن با یک اشرافیت جدید فرانسوی زبان منجر شد که کلامشان باعث تأثیری عمیق و دائمی در زبان انگلیسی گردید. به دنبال این وقایع خاندان پلانتاژنه از آنژو تاج و تخت انگلستان زمان هنری دوم را به ارث بردند. آنها انگلستان را ضمیمه امپراتوری فئودالی نوپای آنژوین شامل ناحیه آکیتن که در فرانسه به ارث برده بودند ساختند. آنها به مدت سه قرن در انگلستان سلطنت کردند. برخی از پادشاهان مشهور آن ریچارد، ادوارد، ادوارد سوم و هنری بودند. این دوران شاهد تغییراتی در تجارت و قانون، از جمله امضای مگنا کارتا، منشور حقوقی انگلیس برای محدود کردن قدرت سلطان توسط قانون و حفاظت از امتیازات افراد آزاد (غیر برده) بود. همچنین رهبانیت کاتولیک رونق گرفت، فلاسفه ظهور کردند، و دانشگاه‌های آکسفورد و کمبریج با حمایت دربار تأسیس شد. امیرنشین ولز در طول قرن ۱۳ تیول پلانتاژنه شد و فرمانداری ایرلند توسط پاپ به دربار انگلیس داده شد.
در طول قرن چهاردهم، پلانتاژنه و خاندان والواها هر دو خود را مدعیان مشروع خاندان کاپه و به تبع آن فرانسه خواندند؛ و درگیر جنگ صد ساله شدند. اپیدمی مرگ سیاه در ۱۳۴۸ میلادی به انگلستان رسید و در مجموع تا نیمی از ساکنان انگلستان را کشت. در فاصله سال‌های ۱۴۵۳ تا ۱۴۸۷ جنگ داخلی میان دو شاخه از خانواده سلطنتی، یورک و لنکستر، رخ داد. این جنگ که به نام جنگ رزها است در نهایت باعث شد یورک‌ها تاج و تخت را به‌طور کامل به یک خانواده نجیب‌زاده ویلزی به نام خاندان تودور، شاخه‌ای از خاندان لنکستر به رهبری هنری تودور واگذار کند. هنری تودور با پیروزی در نبرد بازورث فیلد به سلطنت رسید و ریچارد سوم پادشاه یورک در همین جنگ کشته شد.
در طول دوره تودور، رنسانس از طریق درباریان ایتالیایی به انگلستان رسید و مباحث هنری، آموزشی و علمی از دوران کلاسیک باستان را دوباره معرفی کرد. انگلستان شروع به توسعه مهارت‌های نیروی دریایی کرد و اکتشاف به سمت مغرب زمین گسترش یافت. هنری هشتم بر سر مسائل مربوط به طلاق خود از همسرش در سال ۱۵۳۴ و با اعلان لایحه استیلا، که پادشاه را رئیس کلیسای انگلستان می‌دانست، از کلیسای کاتولیک جدا شد. برعکس بیشتر موارد پروتستانیزم در اروپا، ریشه‌های این جدایی بیشتر سیاسی بود تا عقیدتی. او همچنین سرزمین اجدادی خود ولز را تحت لوایح ۱۵۳۵ تا ۱۵۴۲ رسماً به پادشاهی انگلستان الحاق گردانید. در طول سلطنت دختران هنری ماری اول و الیزابت اول درگیری‌های داخلی مذهبی به وجود آمد. ماری اول کشور را به مذهب کاتولیک برگرداند اما الیزابت دوباره از کلیسای کاتولیک جدا شد و با زور برتری را به کلیسای انگلستان بازگرداند.
اولین مستعمره انگلیس در قاره آمریکا به نام رونوک در سال ۱۵۸۵ و در رقابت با اسپانیا توسط والتر رالی کاشف در ویرجینیا تشکیل شد. مستعمره رونوک پس از آنکه یک کشتی تدارکاتی با تأخیر به آنجا رسید و آنجا را متروکه یافت به مستعمره‌ای نافرجام تبدیل شد. انگلستان هم‌زمان از طریق کمپانی هند شرقی با هلند و فرانسه در رقابت بود. در سال ۱۵۸۸، در دوره الیزابت، یک ناوگان انگلیسی به فرماندهی فرانسیس دریک ناوگان مهاجم آرمادای اسپانیا را شکست داد. در سال ۱۶۰۳ و در زمانی که جیمز ششم شاه اسکاتلند، کشوری که رقیب قدیمی منافع انگلستان بود، تاج و تخت انگلستان را با عنوان جیمز اول به ارث برد، ساختار سیاسی این جزیره تغییر کرد و نوعی اتحاد فرد محور ایجاد شد. او خود را پادشاه بریتانیای کبیر نامید، اگر چه این عنوان هیچ پایه و اساسی در قوانین انگلستان نداشت. تحت نظارت «شاه جیمز یکم و ششم» کتاب مقدس نسخه شاه جیمز در سال ۱۶۱۱ منتشر شد. این نسخه نه تنها در زمره بزرگترین شاهکارهای ادبی در زبان انگلیسی و هم رتبه آثار شکسپیر است بلکه به مدت چهارصد سال نسخه استاندارد کتاب مقدس برای بیشتر مسیحیان پروتستان بود، یعنی تا زمانی که نسخه‌های مدرن در قرن بیستم منتشر شد.[۵]
مواضع متضاد سیاسی، مذهبی و اجتماعی منجر به جنگ داخلی انگلستان بین طرفداران پارلمان و حامیان شاه چارلز اول، که در زبان محاوره به ترتیب به عنوان کله گِرد (Roundhead)ها و شوالیه‌ها شناخته می‌شدند گردید. این جنگ در واقع بخشی از ملغمه‌ای از یک جنگ گسترده‌تر چند وجهی درون سه امپراطوری که شامل اسکاتلند و ایرلند نیز می‌شد بود. در نهایت پارلمانی‌ها پیروز شدند، چارلز اول اعدام شد و پادشاهی جای خود را به کشورهای مشترک‌المنافع داد. الیور کرامول، رهبر نیروهای پارلمان، در سال ۱۶۵۳ خود را فرمانروای محافظ نامید؛ و پس از آن دوره‌ای از حاکمیت فردی آغاز شد. پس از مرگ کرامول و استعفای پسرش ریچارد از عنوان فرمانروای محافظ، در سال ۱۶۶۰ از چارلز دوم دعوت شد تا به عنوان پادشاه به قدرت بازگردد. این واقعه به نام بازگرداندی مشهور شد. پس از انقلاب موسوم به انقلاب شکوهمند در سال ۱۶۶۸، از طریق لایحه حقوق در قانون اساسی ذکر شد که شاه و مجلس باید با هم حکومت کنند، هرچند قدرت واقعی در اختیار مجلس قرار گرفت. یکی از موارد تغییر در قوانین این بود که فقط پارلمان اختیار وضع قانون را داشت و شاه نمی‌توانست مصوبات پارلمان را لغو کند. همچنین شاه نمی‌توانست مالیات وضع کند یا بدون تصویب مجلس به سربازگیری برای ارتش مبادرت کند. همچنین از آن زمان، هیچ‌یک از پادشاهان بریتانیا در زمان جلوس وارد مجلس عوام نشده‌است. این مراسمی است که همه ساله و در یادبود روزی که در مجلس در مقابل فرستاده پادشاه محکم بسته شد و سپس شخص وی در را گشود برگزار میشود و نمادی از حقوق پارلمان و استقلال آن از سلطنت است. از سال ۱۶۶۰ و با تأسیس انجمن سلطنتی علم و دانش به شدت حمایت شد.
در سال ۱۶۶۶ آتش‌سوزی بزرگ لندن شهر لندن را سوزاند اما شهر پس از مدت کوتاهی بازسازی شد و بسیاری از ساختمان‌های مهم آن توسط سر کریستوفر رن طراحی گشت. در مجلس دو جناح به وجود آمده بود - محافظه کاران و حزب ویگ. گرچه محافظه کاران در ابتدا حامی پادشاه کاتولیک جیمز دوم بودند، اما برخی از آنها، به همراه حزب ویگ، او را در انقلاب ۱۶۸۸ سرنگون کرده و از شاهزاده هلندی ویلیام نارنجی دعوت کردند تا به عنوان پادشاه ویلیام سوم بر تخت نشیند. برخی از مردم انگلیس، به ویژه در شمال، جاکوبیتیست بودند و به حمایت از جیمز و پسران او ادامه دادند. پس از توافق بین پارلمان‌های انگلستان و اسکاتلند، دو کشور در سال ۱۷۰۷ یک اتحادیه سیاسی برای ایجاد پادشاهی بریتانیای کبیر تشکیل دادند. برای پابرجا ماندن اتحاد، نهادهایی چون قانون و کلیساهای ملی جداگانه باقی ماند.
تحت پادشاهی تازه تشکیل شده بریتانیای کبیر، دستاوردهای انجمن سلطنتی و دیگر دست یافته‌های انگلیسی همراه با روشنگری اسکاتلندی به ایجاد نوآوری در علوم و مهندسی منجر شد و هم‌زمان رشد شدید تجارت خارجی بریتانیا که توسط نیروی دریایی سلطنتی حفاظت می‌شد راه را برای تشکیل امپراتوری بریتانیا هموار کرد و در داخل کشور انقلاب صنعتی را پدیدآورد، که دوره‌ای از تغییرات عمیق در شرایط اجتماعی اقتصادی و فرهنگی انگلستان بود و در نتیجه آن کشاورزی صنعتی، تولید، مهندسی و استخراج معادن به وجود آمد و جاده‌های جدید، راه‌آهن و شبکه‌های جدید آب برای امکان و تسهیل استفاده از آنها گسترش یافت. افتتاح کانال بریجواتر در شمال غربی انگلستان در سال ۱۷۶۱ طلیعه دوره کانال‌ها در بریتانیا شد. در سال ۱۸۲۵ اولین راه‌آهن دائم لوکوموتیو بخار مسافربری جهان - خط آهن استاکتون و دارلینگتون - به روی عموم مردم باز شد.
در طول انقلاب صنعتی، بسیاری از کارگران در انگلستان از روستاها به مناطق جدید و در حال گسترش صنعتی شهرها نقل مکان کردند تا در کارخانه‌ها کار کنند، مثلاً منچستر و بیرمنگام به ترتیب به «انبار شهر» و «کارگاه جهان» ملقب شدند. انگلستان در طول دوره انقلاب فرانسه از نوعی ثبات نسبی برخوردار بود. ویلیام پیت جوان در دوره سلطنت جورج سوم نخست‌وزیر بریتانیا بود. در زمان جنگ‌های ناپلئون، ناپلئون برای حمله از جنوب شرق برنامه‌ریزی کرد اما طرحش موفق نشد و نیروهایش دریا از لرد نلسون و در خشکی از دوک ولینگتون فرماندهان ارتش بریتانیا شکست خوردند. جنگ‌های ناپلئون باعث تقویت مفهوم هویت بریتانیایی و ملیت واحد بریتانیا به همراه اسکاتلندی‌ها و ولزی‌ها شد.
در طول دورهٔ ویکتوریایی، لندن بزرگترین و پرجمعیت‌ترین منطقه شهری در جهان شد و تجارت در درون امپراتوری بریتانیا و همچنین جایگاه ارتش و نیروی دریایی بریتانیا بر دیگران برتری چشمگیری پیدا کرد. آشفتگی‌های سیاسی در داخل کشور نظیر رادیکال‌هایی مانند چارتیست‌ها و جنبش حق رأی برای زنان (suffragettes) باعث اصلاحات قانونی و اعطای حق رأی همگانی شد. انتقال قدرت در شرق اروپای مرکزی منجر به جنگ جهانی اول شد. صدها هزار نفر از سربازان انگلیسی برای انگلستان به عنوان بخشی از نیروهای متفقین کشته شدند. دو دهه بعد، در جنگ جهانی دوم، بریتانیا دوباره در جبهه متفقین قرار گرفت. در پایان جنگ نشسته، وینستون چرچیل نخست‌وزیر زمان جنگ شد. توسعه فناوری‌های نظامی باعث آسیب دیدن بسیاری از شهرها در حملات هوایی رعد آسا موسوم به بلیتس گردید. پس از جنگ، امپراتوری بریتانیا شاهد استعمارزدایی سریعی شد و نوآوری‌های تکنولوژیک در کشور شتاب گرفت. خودرو ابزار اصلی حمل و نقل شد و پیشرفت موتور جت توسط فرانک ویتل مسافرت هوایی را گسترش داد. حمل و نقل موتوری و همچنین ایجاد خدمات بهداشت ملی (NHS) در سال ۱۹۴۸ الگوهای سکونت را در انگلستان تغییر داد. خدمات بهداشت ملی بریتانیا مراقبت‌های بهداشتی با استفاده از بودجه عمومی را به همه ساکنان دائمی کشور در زمان نیاز به رایگان ارائه می‌کند. هزینه این سرویس از مالیات‌های عمومی پرداخت میشود. ترکیب مجموعه‌ای از این تغییرات منجر به اصلاحات دولت‌های محلی در انگلستان در اواسط قرن بیستم شد.
از قرن بیستم جابجایی قابل توجهی در جمعیت انگلستان روی داد که عمدتاً شامل مهاجرت از بخش‌های دیگر جزایر بریتانیا و نیز از کشورهای مشترک‌المنافع، به ویژه شبه قاره هند بود. از دهه هفتاد میلادی به این سو حرکت بزرگی در جهت دور شدن از بخش تولید و گسترش شدید بخش خدمات انجام گرفت. انگلستان به عنوان بخشی از ممالک متحد بریتانیا وارد یک بازار مشترک نوپا به نام جامعه اقتصادی اروپا که بعدها به اتحادیه اروپا تبدیل شد پیوست. از اواخر قرن بیستم دولت بریتانیا به سمت نوعی قدرت سپاری در اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی حرکت کرد. انگلستان و ولز همچنان در یک حوزه واحد قضایی هستند. انتقال قدرت موجب برانگیخته شدن بیشتر یک نوع هویت و میهن‌پرستی خاص انگلیسی شده‌است. انگلستان دولت تفویضی ندارد اما تلاش برای ایجاد یک سیستم مشابه به صورت منطقه‌ای در یک همه‌پرسی رد شد.
نظام سیاسی در انگلستان به عنوان بخشی از پادشاهی متحده بریتانیا، سلطنت مشروطه و نظام پارلمانی است. از سال ۱۷۰۷ به بعد یعنی زمانی که لایحه اتحاد ۱۷۰۷ موجب اجرایی شدن مفاد پیمان اتحادیه شد و انگلستان و اسکاتلند را به شکل پادشاهی بریتانیای کبیر با یکدیگر متحد کرد چیزی به نام دولت انگلستان وجود نداشته‌است. قبل از این اتحاد، انگلستان توسط پادشاه آن و پارلمان انگلستان اداره می‌شد. امروزه انگلستان به‌طور مستقیم توسط پارلمان بریتانیا اداره میشود، اگر چه دیگر کشورهای اتحادیه بریتانیا دولت خود را دارند. در مجلس عوام که مجلس سفلای پارلمان بریتانیا مستقر در کاخ وستمینستر است ۵۳۲ عضو از مجموع ۶۵۰ عضو پارلمان متعلق به حوزه‌های انتخابیه انگلستان هستند.
در انتخابات عمومی سال ۲۰۱۵ بریتانیا، حزب محافظه کار اکثریت مطلق را در میان ۶۵۰ کرسی مورد رقابت کسب کرد و موفق شد ۱۰ کرسی بیش از مجموع همه احزاب دیگر به دست آورد (سخنگوی مجلس به عنوان عضو محافظه کار شمرده نمی‌شود). حزب محافظه کار، به ریاست نخست‌وزیر دیوید کامرون، ۹۸ کرسی بیشتر از حزب کارگر کسب کرد و که رهبر حزب کارگر اد میلیبند متعاقباً از ریاست حزب استعفا داد. حزب ملی اسکاتلند (اسکاتلند تنها) ۵۶ کرسی از ۵۹ کرسی اسکاتلند در مجلس را به دست آورد و جایگزین حزب لیبرال دموکرات به عنوان سومین حزب بزرگ در مجلس عوام شد.
انگلستان به عنوان بخشی از پادشاهی متحده عضو اتحادیه اروپا است. در انگلستان انتخابات منطقه‌ای برای فرستادن اعضای پارلمان اروپا برگزار میشود. در انتخابات سال ۲۰۰۹ پارلمان اروپا مناطق انگلستان شاهد انتخاب نمایندگان پارلمان اروپا به این ترتیب بود: ۲۳ محافظه کار، ده نفر از حزب کارگر، نه نفر از حزب استقلال بریتانیا (UKIP)، نه لیبرال دموکرات، دو نفر از حزب سبزها و دو نفر از حزب ملی بریتانیا (BNP).
از زمان انتقال قدرت، که در آن دیگر کشورهای بریتانیا یعنی اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی هر کدام پارلمان یا مجمع خود را برای تصمیم‌گیری در مورد مسائل محلی دارند، بحث در مورد چگونگی موازنه این امر برای انگلستان وجود داشته‌است. در ابتدا قرار بود که مناطق مختلف انگلستان نیز دارای اختیارات مشابهی شوند، اما پس از رد این پیشنهاد توسط شمال شرق در یک همه‌پرسی، این برنامه منتفی شد.
یکی از مسائل عمده مسئله لوتیان غرب است، به این معنی که نمایندگان اسکاتلند و ولز می‌توانند دربارهٔ قوانینی که صرفاً انگلستان را تحت تأثیر قرار می‌دهد رأی دهند، در حالی که نمایندگان انگلیسی مجلس چنین حقی دربارهٔ امور آن کشورها ندارند. این مسئله پس از آنکه انگلستان تنها کشوری در بریتانیا شد که درمان و داروی رایگان برای بیماران سرطانی و مراقبت در منزل برای افراد مسن ندارد و همچنین شهریه‌های دانشگاه در آن بالاتر است، منجر به افزایش مداوم ناسیونالیسم انگلیسی شده‌است. برخی پیشنهاد کرده‌اند یک پارلمان تفویضی انگلیسی ایجاد شود ولی سایرین معتقد به روش ساده‌تر محدود کردن رای‌گیری صرف از نمایندگان انگلیسی دربارهٔ امور صرفاً مربوط به انگلستان می‌باشند.
نظام حقوقی قوانین انگلیسی که در طول قرن‌ها توسعه و تکامل یافته اساس سیستم‌های حقوقی قانون مشترک است که در بیشتر کشورهای مشترک‌المنافع و همچنین ایالات متحده (به جز لوئیزیانا) مورد استفاده است. با وجود اینکه انگلستان و ولز در حال حاضر بخشی از پادشاهی متحده بریتانیا هستند اما تحت معاهده اتحادیه نظام حقوقی محاکم جداگانه‌ای از اسکاتلند دارند. جوهر کلی حقوق انگلیسی را قضات در دادگاه، با استفاده از حس و دانش خود از سابقه سنت قضایی به حقایق ما سبق تعیین می‌کنند.
نظام دادگاه که توسط محاکم ارشد انگلستان و ولز رهبری میشود، متشکل از دادگاه تجدید نظر، دادگاه عالی عدالت برای پرونده‌های مدنی، و دادگاه سلطنتی برای پرونده‌های جنایی است. دیوان عالی انگلستان بالاترین دادگاه برای پرونده‌های جنایی و مدنی در انگلستان و ولز است. این دیوان در سال ۲۰۰۹ پس از تغییر قانون اساسی ایجاد شد و وظایف قضایی که بر عهده مجلس اعیان بود در اختیار گرفت. تصمیمات دیوان عالی کشور در سلسله مراتب دادگاه‌ها الزام‌آور است و در هر دادگاه دیگر باید اجرا شود.
جرم و جنایت بین سال‌های ۱۹۸۱ و ۱۹۹۵ افزایش یافت، اما در دوره ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۶ به میزان ۴۲ درصد کاهش یافت. جمعیت زندانیان در همین دوره دو برابر شد و با رقم ۱۴۷ نفر در مقابل هر ۱۰۰۰۰۰ به بالاترین میزان حبس در غرب اروپا رسید. سازمان سلطنتی امور زندان‌ها که به وزارت دادگستری گزارش می‌دهد، مدیریت اکثر زندان‌ها را که بیش از ۸۵۰۰۰ محکوم در آنها سکونت دارند بر عهده دارد.
تقسیمات کشوری انگلستان شامل چهار سطح مختلف است که از طریق نهادهای اداری مختلف ایجاد شده برای اهداف دولت‌های محلی اداره می‌شوند. بالاترین لایه از دولت‌های محلی در انگلستان نه منطقه بودند: شمال شرق، شمال غرب، یورکشایر و هامبر، میدلند شرقی، میدلند غربی، شرق، جنوب شرق، جنوب غرب و لندن. این مناطق در سال ۱۹۹۴ به عنوان ادارات دولتی تشکیل شدند و دولت بریتانیا از طریق آنها به ارائه طیف گسترده‌ای از سیاست‌ها و برنامه منطقه‌ای دست زد، اما اعضای این نهادها به جز لندن در هیچ‌یک از مناطق از طریق آرای عمومی انتخاب نمی‌شدند. در سال ۲۰۱۱ این ادارات دولتی منطقه‌ای ملغی شدند. امروزه مرزهای بین همان مناطق تعیین‌کننده حوزه‌های رای‌گیری یرای انتخاب اعضای پارلمان اروپا است.
پس از آنکه تفویض اختیارات در سایر نقاط بریتانیا آغاز شد بنا بر آن بود که برگزاری رفراندوم‌هایی منطقه‌ای در انگلستان برای انتخاب مجامع محلی حقوق بیشتری را به این مناطق تفویض کند تا اعطای اختیارات در سایر نقاط بریتانیا عادلانه باشد. این رفراندوم در لندن در سال ۱۹۹۸ پذیرفته شد و دو سال بعد شورای شهر لندن تشکیل شد. با این حال، زمانی که در سال ۲۰۰۴ رفراندوم شمال انگلستان در منطقه شمال شرق رد شد، روند همه‌پرسی متوقف گردید. مجامع منطقه‌ای در خارج از لندن در سال ۲۰۱۰ لغو شدند و مسئولیت‌های خود را به سازمان‌های توسعه منطقه‌ای مربوط و یک نظام جدید مقامات محلی منتقل کردند.
در لایه بعد از تقسیمات منطقه‌ای، انگلستان به ۴۸ شهرستان تشریفاتی تقسیم شده‌است. این شهرستان‌ها که به تدریج و از قرون وسطی به این سو شکل گرفته‌اند در درجه اول به عنوان یک مرجع جغرافیایی استفاده می‌شوند. البته سابقه تشکیل بعضی از این شهرستان‌ها کمتر است و به سال ۱۹۷۴ میلادی هم می‌رسد. هر یک از آنها یک لرد نایب‌السلطنه و یک کلانتر عالی دارد. این دو مقام به مثابه نمایندگان محلی نهاد سلطنت بریتانیا هستند. در خارج از لندن بزرگ و مجمع‌الجزایر سیلی، انگلستان همچنین به ۸۳ ناحیه شهری و غیر شهری تقسیم شده‌است که این تقسیم‌بندی برای اهداف دولت‌های محلی استفاده میشود. هر یک از آنها ممکن است از داخل یک منطقه جغرافیایی باشد یا بین چند منطقه تقسیم شده باشد. کشور انگلستان از ۹ ناحیه، ۴۸ استان و ۳۲۶ شهرستان تشکیل شده‌است.
انگلستان دارای آب و هوایی نسبتاً معتدل می‌باشد که در زمستان از صفر درجه پایین‌تر و در تابستان از ۳۲ درجه بالاتر نمی‌رود. سردترین ماه سال ژانویه و فوریه و گرم‌ترین ماه سال ماه ژوئیه است.
انگلستان پس از سده ۱۹ میلادی در بخش ورزش پیشرفت‌های بسیاری داشته‌است، ورزش‌هایی مانند فوتبال، کریکت، راگبی ۱۳ نفره، راگبی ۱۵ نفره، تنیس، بدمینتون، اسکواش،[۹] هاکی، بوکس، دارت، بیلیارد، اسنوکر، تنیس روی میز، تروبرد و نت‌بال از این کشور منشأ گرفته‌است. همچنین قایق‌رانی و مسابقات فرمول یک به وسیله انگلیسی‌ها پیشرفت‌های بسیاری کرده‌است.
فوتبال محبوبترین ورزش در کشور انگلستان است. تیم ملی فوتبال انگلستان در جام جهانی فوتبال ۱۹۶۶ و در ورزشگاه ومبلی قهرمان این مسابقات شده‌است. باشگاه فوتبال شفیلد که در سال ۱۸۵۷ میلادی تأسیس شده، از سوی فیفا به عنوان قدیمی‌ترین باشگاه فوتبال معرفی شده‌است. باشگاه‌های لیورپول، منچستر یونایتد، ناتینگهام فارست و استون ویلا و چلسی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده‌اند، همچنین تیم‌های آرسنال و لیدز یونایتد و تاتنهام هاتسپر در فینال این مسابقات حضور داشته‌اند.
بریتانیا
پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی[۱] (به انگلیسی: The United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) که به‌اختصار بریتانیا (به انگلیسی: Britain) یا پادشاهی متحد (به انگلیسی: The United Kingdom و به اختصار: UK) خوانده میشود، مجموعه کشورهای متحدی است که در شمال غربی اروپای قاره‌ای واقع شده‌است. بریتانیا یکی از مهمترین بازیگران عرصه سیاست و اقتصاد جهانی است و یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان را داراست. این سرزمین از چهار کشور تشکیل شده‌است: کشورهای انگلستان، اسکاتلند و ولز روی‌هم جزیره بریتانیای کبیر را تشکیل می‌دهند. چهارمین کشور، ایرلند شمالی نام دارد که در شمال شرقی جزیره ایرلند قرار دارد. لندن پایتخت و بزرگترین شهر پادشاهی متحد و نیز کشور انگلستان است. بریتانیا توسط اقیانوس اطلس از غرب و شمال، دریای شمال در شرق، کانال مانش در جنوب و دریای ایرلند در غرب احاطه شده‌است. این کشور یکی از پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل می‌باشد و دارای حق وتو است.
شکل حکومت انگلستان پادشاهی مشروطه است که مبتنی بر نظام وستمینستر به مرکزیت شهر لندن اداره میشود. نظام سیاسی این کشور دارای شش نوع انتخابات است که طی آنها اعضای پارلمان، کابینه، دولت‌های محلی، نمایندگان بریتانیا در اتحادیه اروپا، شهرداری‌ها، و کمیساریای پلیس انتخاب می‌شوند. سه کشور اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی دارای دولت‌های محلی هستند که با حدود اختیارات مختلف در چهار پایتخت به نام‌های ادینبورو، کاردیف و بلفاست اداره می‌شوند. هر چند جزایر گرنزی، جرزی و من تحت حمایت بریتانیا هستند ولی جزو آن به‌شمار نمی‌روند.
بریتانیا دارای ۱۴ سرزمین آن سوی دریا و ۵۳ قلمرو مشترک‌المنافع است. این سرزمین‌ها بقایای امپراتوری بریتانیا هستند. این امپراتوری که بزرگترین امپراتوری تاریخ به‌شمار می‌رود، در اوج خود در سده‌های ۱۹ و ۲۰ تقریباً به یک چهارم خشکی‌های کره زمین حکومت می‌راند. تأثیر استعمار بریتانیا را می‌توان در زبان، فرهنگ بریتانیایی و نظام‌های حقوقی مستعمرات سابق این امپراتوری مشاهده کرد.
بریتانیا کشوری توسعه‌یافته است و دارای ششمین اقتصاد بزرگ دنیا بر اساس تولید ناخالص داخلی و هشتمین اقتصاد دنیا بر پایهٔ برابری قدرت خرید است. این پادشاهی نخستین کشور صنعتی دنیا است و در طول سده ۱۹ و اوایل سده ۲۰ ابرقدرتی بی‌همتا در سطح بین‌الملل به‌شمار می‌رفت. این کشور هنوز هم در عرصه‌های اقتصادی، فرهنگی، نظامی، علمی و سیاسی دارای قدرت گسترده بین‌المللی است و جزو معدود اعضای ثابت دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد از زمان پیدایش آن در سال ۱۹۴۶ است. این کشور یکی از قدرت‌های شناخته‌شده‌ی دارای جنگ‌افزار هسته‌ای در جهان است و از لحاظ هزینه‌های نظامی رتبهٔ چهارم جهان را دارد.
بریتانیا عضو سابق اتحادیه اروپا و پیش از آن عضو جامعه اقتصادی اروپا از زمان پیدایش آن در سال ۱۹۷۳ بوده‌است. همچنین بریتانیا، عضو اتحادیه کشورهای همسود، شورای اروپا، گروه هفت، گروه ۲۰، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و سازمان تجارت جهانی می‌باشد. بریتانیایی‌ها در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۶ به جدایی از اتحادیه اروپا رأی موافق دادند؛ و سرانجام بریتانیا در تاریخ جمعه ۳۱ ژانویه سال ۲۰۲۰ در ساعت ۱۱ شب به وقت محلی از اتحادیه اروپا جدا شد. بریتانیا در سال ۱۹۷۳ به این اتحادیه پیوسته بود.
در بریتانیا، مقام سلطنت جنبه تشریفاتی و نمادین دارد و اگرچه بسیاری از نهادهای حکومتی به نام پادشاه یا ملکه این کشور فعالیت می‌کنند، اما او عملاً دارای اختیارات اجرایی و در نتیجه، مسئولیت سیاسی نیست و تصمیمات حکومتی، حتی در مورد بسیاری از موضوع‌های مربوط به خاندان سلطنتی و نهاد سلطنت، به نام پادشاه یا ملکه اما توسط دولت، پارلمان و دیگر نهادها گرفته و اجرا می‌شوند. هم‌اکنون الیزابت دوم رئیس دولت در بریتانیا و هفده کشور دیگری است که وی بر آنها سلطنت می‌کند.
واحد پول بریتانیا پوند استرلینگ (به انگلیسی: Pound Sterling) است که با نماد £ شناخته میشود و قدیمی‌ترین واحد پولی در حال استفاده در جهان می‌باشد. پول مسکوک در تمامی بریتانیا یکی است و توسط بانک انگلستان (به انگلیسی: Bank of England) تولید و توزیع میشود. اما بانک‌های اسکاتلند و ایرلند شمالی مجاز هستند اسکناس‌های خود را چاپ و توزیع کنند. تمامی این اسکناس‌ها علی‌رغم تفاوت ظاهری «پوند استرلینگ» هستند و از نظر ارزش برابرند (هرچند که در بازارهای غیررسمی ارز ایرلند با قیمت‌های متفاوت عرضه می‌شوند).
در این مورد تعاریف متفاوتی وجود دارد. احتمالاً این نام ریشه در زبان اولین ساکنین جزیره دارد. نام لاتین Britannia از کلمه brith از زبان سلت‌ها مشتق شده و به معنای رنگارنگ یا لکه دار است. از قرار معلوم رنگ کردن بدن در آن دوران رایج بوده. براساس برخی منابع دیگر نام بریتانیا برگرفته از نام قدیم این ناحیه در زمان بریتانیای روم به همراه شمایلی انسان‌دیسی شده در ظاهر یک بانو از الهه‌ای فنیقیه‌ای می‌باشد. بریتانیا در سواحل شمال غربی اروپا واقع شده‌است و توسط دریای شمال از شبه جزیره اسکاندیناوی و هلند، و توسط کانال مانش از فرانسه جدا می‌گردد. این کشور از دو جزیره اصلی تشکیل شده‌است؛ جزیره اصلی و بزرگ‌تر «بریتانیای کبیر» نامیده میشود و شامل اسکاتلند، ولز و انگلستان است. جزیرهٔ دیگر، جزیره ایرلند است که توسط دریای ایرلند از بریتانیای کبیر جدا میشود و شامل ایرلند شمالی (در شمال) و جمهوری ایرلند (در جنوب) می‌باشد. جمهوری ایرلند (ایرلند جنوبی) یک کشور مستقل و عضوی از اتحادیه اروپا است و بخشی از کشور بریتانیا محسوب نمی‌شود.
بریتانیا در گروه هشت در سه سال پیاپی، سریعترین رشد اقتصادی را به خود اختصاص داده‌است. صنعت خودرو سازی در بریتانیا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از جمله برندهای معروف انگلیسی می‌توان به رولز رویس، آستون مارتین، لندروور، جگوار، مک لارن و بنتلی اشاره کرد.
۷۶ درصد زمین‌های بریتانیا زیر کشت هستند[نیازمند منبع] و اگرچه عده کمی از جمعیت این کشور به کشاورزی مشغول هستند اما تولیدات آنها، علاوه بر تأمین نیازهای داخلی به خارج نیز صادر می‌شوند. محصولات مهم کشاورزی بریتانیا عبارت‌اند از: گندم – جو – سیب زمینی – گوجه فرنگی – نیشکر و سبزیجات. این کشور دارای چراگاه‌های دائمی زیادی است که در آنها گوسفند، گاو، خوک و طیور پرورش می‌یابد. در اقتصاد بریتانیا، صیادی و جنگلداری جایگاه ویژه‌ای دارد. ذخایر معدنی آن شامل: زغال سنگ که در تولید برق بکار می‌رود؛ نفت خام و گاز طبیعی که در مراکز صنعتی، تجاری و مسکونی به مصرف می‌رسند و منیزیم، فسفات – مس و آنتیموان است. صادرات این کشور که شامل: گوشت – لبنیات – کالاهای الکترونیکی - ماشین آلات صنعتی - اتومبیل - کشتی – قطعات و موتور هواپیما - غلات – تنباکو و نفت خام می‌باشد. بریتانیا از خدمات یک شبکه حمل و نقل بسیار گسترده بهره‌مند است.
کشور بریتانیا در سال ۱۷۰۷ میلادی در پی اتحاد پادشاهی انگلستان (شامل انگلستان و ولز) در جنوب و پادشاهی اسکاتلند در شمال بریتانیا به وجود آمد. پرچم مشهور بریتانیا از ترکیب پرچم‌های این دو پادشاهی و ایرلند شمالی ایجاد شده‌است: پرچم سنت اندروز (اسکاتلند) دارای زمینه آبی با ضربدر سفید و پرچم سنت جرج (انگلستان) دارای زمینه سفید و صلیب سرخ، پرچم سنت پتریک که دارای زمینه سفید با ضربدر سرخ است. بعداً به عنوان نماد ایرلند شمالی به پرچم اتحاد افزوده شد. این پرچم «پرچم اتحاد» نام دارد که به زبان انگلیسی Union Jack و Union Flag نامیده میشود.
نقش پرچم بریتانیا در طول ۳۰۰ سال گذشته در پرچم‌های کشورهای بسیاری از جمله هند، استرالیا، نیوزیلند، قبرس، ایالات متحده آمریکا، فلسطین، کنیا، نیجریه، سیلان، جامائیکا، کانادا و سنگاپور وجود داشته‌است. در سال ۱۹۹۹ پس از بازپس دادن هنگ کنگ به چین، نقش پرچم بریتانیا از پرچم هنگ کنگ حذف شد.
امروزه چهار کشور استرالیا، زلاندنو، فیجی و تووالو کماکان نقش پرچم بریتانیا را در پرچم ملی خود حفظ کرده‌اند. این نقش همچنان در پرچم برخی از استان‌های کانادا مانند (بریتیش کلمبیا، مانیتوبا و انتاریو) و پرچم ایالت هاوایی در ایالات متحده آمریکا حضور دارد.
در نقاط مختلف کشور بریتانیا، مردم به لهجه‌های گوناگون تکلم می‌کنند و هر ناحیه لهجه خاص خود را دارد. در بریتانیا نسبت به کشورهای انگلیسی‌زبان دیگر مانند آمریکا، تنوع لهجه بیشتر است و مردم بریتانیا قادرند لهجه‌های مختلف را بهتر تشخیص دهند. لهجه و گویش یک شهروند علاوه بر زادگاه او، می‌تواند نشانگر طبقه اجتماعی او نیز محسوب شود. در برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی سراسری بریتانیا، لهجه‌ای که مورد استفاده قرار می‌گیرد، لهجه مردم طبقه متوسط و تحصیلکرده جنوب بریتانیا است. در گذشته هنگامی که مردم در برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی بی‌بی‌سی شرکت می‌کردند با این لهجه صحبت می‌کردند که به انگلیسی بی‌بی‌سی معروف بود اما امروزه لهجه‌های مناطق مختلف بریتانیا نیز شنیده میشود. به دلیل کاربرد زیاد لهجه رسمی لندن و جنوب انگلستان —که Estuary English نیز نامیده میشود — سخن گفتن با این گویش در غرب و مرکز انگلستان نیز متداول شده‌است.
امپراتوری بریتانیا (به انگلیسی: British Empire) به مجموعه قلمروها، مستعمرات، متعلقات و مناطق تحت حکومت پادشاهی متحد بریتانیای کبیر گفته میشود که بنیان آن از سده‌های ۱۶ و ۱۷ میلادی آغاز شد و تا پایان قرن بیستم ادامه داشت.امپراتوری بریتانیا در دوران طلایی خود، به وسیع‌ترین امپراتوری تاریخ تبدیل گردید و برای بیش از یک قرن ابرقدرت مطلق به‌شمار می‌رفت. مساحت نواحی تحت حکومت امپراتوری بریتانیا در سال ۱۹۲۲ به بیش از ۳۳ میلیون کیلومتر مربع و جمعیت امپراتوری به بیش از ۴۵۰ میلیون نفر رسید،و بدین ترتیب امپراتوری بریتانیا بر بیش از یک چهارم از خشکی‌های کره زمین و یک چهارم جمعیت جهان در آن دوران تسلط داشت.سرزمین‌های تحت فرمان این امپراتوری در سراسر جهان پراکنده بود و گفته می‌شد که «خورشید هیچگاه در امپراتوری بریتانیا غروب نمی‌کند». گستردگی امپراتوری بریتانیا به پراکندگی میراث سیاسی و فرهنگی بریتانیا و زبان انگلیسی در سراسر جهان انجامید.در عصر کاوش در سده‌های ۱۵ و ۱۶ میلادی، کشورهای پرتغال و اسپانیا به عنوان پیشروان و پیشتازان اکتشاف و دریانوردی، مستعمرات و مسیرهای بازرگانی بسیاری را در سراسر جهان تأسیس کردند و از این راه ثروت بسیاری اندوختند. در رقابت با آنها، کشورهای فرانسه، انگلستان و هلند نیز کوشش‌های خود را برای ایجاد مستعمرات و شبکه‌های تجاری در سرزمین‌های قاره آمریکا و آسیا افزایش دادند.ایجاد پادشاهی بریتانیای کبیر پس از اتحاد پادشاهی‌های انگلستان و اسکاتلند، و پیروزی این کشور در چندین جنگ بر فرانسه و هلند، بریتانیا را تبدیل به قدرت استعماری برتر در آمریکای شمالی و شبه‌قاره هند نمود. با اینکه بریتانیا سیزده مستعمره مهم خود را پس از استقلال آمریکا در سال ۱۷۸۳ از دست داد، اما گسترش مستعمرات در آسیا، آفریقا و اقیانوسیه و پیروزی بر ناپلئون در سال ۱۸۱۵، بریتانیا را برای بیش از یک قرن به قدرت بلامنازع جهان تبدیل کرد و به آن کشور امکان داد که حیطه قدرت خود را بیش از پیش در جهان بگستراند. در این دوران، برخی از مستعمرات بریتانیا که دارای ساختار جمعیتی مهاجر سفیدپوست بودند خودمختاری نسبی دریافت کردند و برخی از آنان تبدیل به قلمروهای بریتانیا شدند.
بریتانیا پس از پایان امپراتوری نیز حاکمیت چهارده منطقه خارج از جزیره را برای خود محفوظ داشت. در سال ۱۹۸۳، پارلمان بریتانیا رسماً نام «مستعمره‌های تاج و تخت» را به «مناطق تحت حاکمیت بریتانیا» تغییر داد. مدتی بعد، در سال ۲۰۰۲، این نام باز هم تغییر کرد و نام «سرزمین‌های فرادریایی بریتانیا» به خود گرفت. از این چهارده منطقه، سه تای آنها خالی از سکنه هستند و یازده منطقه باقی مانده توسط یک دولت محلی اداره می‌شوند، با این حال از سیاست‌های کلی دولت بریتانیا پیروی می‌کنند.بر سر مالکیت چندین منطقه از سرزمین‌های فرادریایی بریتانیا اختلاف است. اسپانیا خود را مالک جبل‌الطارق می‌داند، آرژانتین مدعی جزایر فالکلند و جورجیای جنوبی و جزایر ساندویچ جنوبی است و بر سر مالکیت «قلمرو اقیانوس هند بریتانیا» با موریس و سیشل اختلاف وجود دارد. همچنین بسیاری از کشورها قلمرو بریتانیایی جنوبگان را به رسمیت نمی‌شناسند و معتقد هستند که هیچ کشوری حق مالکیت بر قطب جنوب ندارد.۵۲ کشور مستقل که پیش از این مستعمره امپراتوری بریتانیا بودند پس از استقلال خود، داوطلبانه به عضویت سازمان کشورهای همسود درآمدند که مجموع جمعیت این کشورها ۲٫۲ میلیارد نفر است.الیزابت دوم، ملکه انگلیس، به‌طور رسمی و مشروطه ملکه شانزده کشور مستقل است که از جمله آنها می‌توان به کانادا، نیوزیلند، استرالیا و خود پادشاهی متحد اشاره کرد.
لَندَن یا لاندِن (به انگلیسی: London) پایتخت انگلستان و پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی است. این شهر همچنین بزرگترین و پرجمعیت‌ترین شهر در بریتانیا و بزرگترین ناحیه شهری از نظر مساحت در اروپا نیز می‌باشد. این شهر که در کنار رود تیمز قرار دارد، قدمتی دو هزار ساله دارد و تاریخ ساخت آن به دوران روم باستان برمی‌گردد. سیتی لندن به عنوان هسته تاریخی لندن تاحدود زیادی حفظ شده‌است و از قرن ۱۹ میلادی توسعه این شهر شروع شده و امروزه این شهر مهمترین شهر انگلستان به‌شمار می‌آید و ساختار اداری بسیار گسترده‌ای دارد. همچنین شهردار لندن به عنوان شهردار نمونه انتخاب شده‌است.
یکی از مراکز مهم مسکونی شهر لندن، شهر باستانی این شهر است که امروزه دو میلیون نفر را در خود جا داده‌است. این شهر در سالها پیش با کمک رومی‌ها ساخته شده‌است. بعد از ساخت شهر لندن، این شهر مرکز نهضت‌های بزرگ تاریخ بوده‌است. این گونه از رنسانس انگلیسی با پیشرفت‌های صنعتی و انقلابی و احیای زبان گوتیک همراه بوده‌است. این شهر یکی از مراکز تجاری، مالی و فرهنگی عمده در جهان است و تأثیر فراوانی در سیاست، آموزش و پرورش، سرگرمی، رسانه‌ها، معماری و هنر دارد. لندن میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۰۸، ۱۹۴۸ و ۲۰۱۲ و پارالمپیک ۲۰۱۲ بوده‌است.
شهر لندن طبق آمارهای رسمی جمعیتی بالغ بر ۷٬۵۱۲٬۴۰۰ نفر (در نیمه سال ۲۰۰۶) را در داخل محدوده شهری خود گنجانده‌است و به عنوان پرجمعیت‌ترین شهر در اتحادیه اروپا مطرح میشود. مساحت این شهر روز به روز افزایش می‌یابد، به طوری که امروزه شهر از محدوده خودش بزرگ‌تر شده‌است و جمعیتش به ۸٬۶۳۸٬۲۵۱ نفر (در سال ۲۰۱۵) رسیده‌است. جمعیت منطقه پایتختی انگلستان بین ۱۲ تا ۱۴ میلیون نفر تخمین زده میشود. مردم شهر لندن به دلیل مهاجرت از نقاط مختلف به این شهر، دارای تمدن، فرهنگ، دین و آداب و رسوم خاص خود هستند، به طوری که امروزه ۳۰۰ زبان گوناگون در این شهر تکلم میشود.
این شهر یکی از قطب‌های حمل و نقل بین‌المللی در جهان است و دارای پنج فرودگاه بین‌المللی است که عبارت‌اند از فرودگاه بین‌المللی هیثرو، فرودگاه گاتویک، فرودگاه استانستد لندن، فرودگاه لوتن لندن، و فرودگاه لندن سیتی.
لندن چهار مکان باستانی مهم دارد: این مکان‌ها در منطقه وستمینستر قرار گرفته‌اند. (الف) کلیسای باستانی مارگارت. (ب) برج لندن. (پ) روستای گرینویچ. (ت) کاخ و باغ سلطنتی. بزرگترین پارک‌ها در منطقه مرکزی لندن شامل ۳ پارک سلطنتی، هاید پارک، باغ‌های کنزینگتون و ریجنتز پارک هستند. رجنتز پارک شامل باغ‌وحش لندن میشود که از قدیمی‌ترین باغ‌وحش‌های علمی جهان است، این پارک در نزدیکی موزه مادام توسو قرار دارد.[سنت جیمز پارک و گرین پارک از پارک‌های کوچک‌تر سلطنتی در نزدیکی مرکز لندن هستند. تعدادی از پارک‌ها خارج از منطقه شهری لندن قرار دارند، از جمله گرینویچ پارک که در جنوب شرقی و بوشی پارک و ریچموند پارک که در جنوب غربی شهر لندن قرار دارند.
سرزمین‌های فرادریایی بریتانیا (به انگلیسی: British Overseas Territories) مجموعه‌ای از ۱۴ قلمرو است که تحت قیمومیت بریتانیا قرار دارد.مساحت این ۱۴ سرزمین مجموعاً ۱٬۷۰۰٬۰۰۰ کیلومترمربع و جمعیت آنها ۲۶۰٬۰۰۰ نفر تخمین زده شده‌است. این چهارده سرزمین، باقی‌مانده‌های امپراتوری بریتانیا هستند که یا هنوز به استقلال نرسیده‌اند، یا به باقی‌ماندن به عنوان بخشی از بریتانیا رأی آری داده‌اند. این سرزمین‌ها جزوی از پادشاهی متحده نیستند و به استثنای جبل‌الطارق، هیچ‌کدام بخشی از اتحادیه اروپا نیستند. اکثر سرزمین‌هایی که در آن سکونت وجود دارد حکومت‌های خودمختاری دارند و پادشاهی متحده مسئول دفاع و روابط خارجی است. همه آنها پادشاه بریتانیا (الیزابت دوم) را به عنوان رئیس کشور به رسمیت می‌شناسند. نام «سرزمین‌های فرادریایی بریتانیا» از قانون سال ۲۰۰۲ میلادی سرچشمه می‌گیرد. این نام، جایگزین نام «سرزمین‌های وابسته بریتانیا» شد، که توسط قانون ملیت ۱۹۸۱ بریتانیا معرفی شده‌بود. پیش از ۱۹۸۱ میلادی، این سرزمین‌ها، مستعمره‌های تاج شناخته می‌شدند.
آکراتاری و داکیلیا - آنگویلا - برمودا - قلمرو بریتانیایی جنوبگان - قلمرو اقیانوس هند بریتانیا - جزایر ویرجین بریتانیا - جزایر کیمن - جزایر فالکلند - جبل طارق - مونتسرات - جزایر پیت‌کرن - جورجیای جنوبی و جزایر ساندویچ جنوبی - جزایر تورکس و کایکوس - سنت هلنا، اسنشن و تریستان دا کونا نام سرزمین های فرادریایی بریتانیا می باشد.
غذا همیشه یکی از بهترین قسمت های لذت بردن از زندگی می باشد، حال اگر بحث سفر میان باشد این موضوع به عنوان یکی از مقاصد گردشگری هم ممکن است تبدیل شود.
بیف ویلینگتن (Beef Wellington)
یکی از غذاهای آماده ای که در شهر لندن می توانید میل کنید بیف ویلینگتون است. این غذای آماده از قرار دادن گوشت گاو درون خمیر پاته، قارچ، پیاز و سبزیجاتی مثل جعفری و پونه تهیه می شود. برای اینکه عطر و طعم بهتری بگیرد به آن فلفل فرنگی و زنجبیل اضافه می‌کنند. برای تازه و مرطوب ماندن این غذا را در کرپ (پنکیک‌های بسیار نازک) نگهداری می‌کنند.
کباب یکشنبه با پودینگ یورکشر (Sunday Roast with Yorkshire Pudding)
غذایی که مخصوص روز یکشنبه های در کشور انگلیس می باشد. این غذا از گوشت کبابی و سیب زمینی تهیه می شود و آن را همراه با پودینگ یورکشر، سوسیس، انواع سبزیجات مثل ( ذرت شیرین، لوبیا قرمز، نخود فرنگی، هویج و بروکلی) میل می کنند. اگر به لندن سفر کردید این غذا را می توانید در رستوران های The Windsor Castle، Notting Hill سرو بنمایید.
فیله ماهی
یکی از محبوب ترین غذاهای انگلیسی فیله ماهی است، به طوری به عنوان یک غذای ملی از آن یاد می شود. طرز تهیه این غذا به این گونه است که ماهی تازه را باید ابتدا آغشته به تخم مرغ بنمایید و سپس آن را در پودر سوخاری بغلتانید، پس از آن که کمی ماهی در این مواد ماند آن را سرخ کنید.
پای و پوره (Pie and mash)
غذایی ارزان قیمت در کشور انگلیس پای و پوره نام دارد. در سال ۱۹۵۰ میلادی، در بسیاری از خانه‌های فروش غذا، a pie and a pint (نوعی کلوچه‌ی گوشت پیچ)، به همراه استیک ویژه‌ی تک نفره در کنار یک نوشیدنی مخصوص محلی، برای مشتریان پیشنهاد و عرضه شد. اما در طی گذر سالها تهیه آن کمی متفاوت شده است و هم اکنون این غذا از مقداری گوشت ریز شده گاو به همراه سیب زمینی و سس سرو می شود. در رستوران Pleminister شهر لندن می توانید این غذا را تهیه کنید.
بنگرز و پوره (Bangers and mash)
غذایی ساده که سوسیس و پوره تهیه می شود. این غذا در شهر لندن بسیار معروف است، سوسیس استفاده شده در این غذا از گوشت بره یا گوساله تهیه می شود. اغلب این غذا به همراه سس، پیاز سرخ شده و نخود فرنگی سرو می شود. برای این که بتوانید بنگرز و پوره را میل کنید می توانید به رستوران های Soho و Mother Mash بروید.
صدف راه راه (Cockles)
یک میان وعده در خیابان های شهر لندن انگلستان می تواند صدف راه راه باشد. صدف راه راه به وفور در شهرهای ساحلی پیدا می شوند که رستوران دارها آنها را با سرکه و فلفل طعم می نماید و به صورت شور یا ترش آماده سرو هستند، اگر سری به بازار بورو زدید می توانید از این صدف های راه راه پیدا کنید و میل نمایید.
پلامنز لانچ (Ploughman’s Lunch)
نوعی غذای سرد انگلیسی به نام Ploughman’s lunch، یکی از پایه‌ای ترین غذاهای اصلی موجود در لیست خوراک‌های سرو شده توسط این مکان‌ها بوده که آن را معمولا از ترکیبات اصلی مانند پنیر، نان و ترشی یا شور تهیه می‌کردند. البته آنها با توجه به ذائقه و درخواست مشتری از مواد سرد دیگر نیز در کنار مواد اصلی استفاده می‌کردند.
خوراک قارچ و گوشت
البته اغلب مردم انگلستان ترجیح می‌دهند تا این غذاها را همراه با حبوبات طبخ شده، سیب زمینی‌ها و نان‌های سرخ شده مصرف کنند. اما نمی‌توان این مسئله را نادیده گرفت که مصرف حبوبات، سیب‌زمینی و نان‌های سرخ شده که از تنوع بسیاری نیز برخوردار هستند، معمولا در وعده‌ی صبحانه نیز صورت می‌پذیرد.
خوراک وین دالو (Vindaloo)
غذایی بسیار تند و آتشی بوده که با استفاده از گوشت مرغ یا بره تهیه می شود. در طبخ این غذا از انواع ادویه های معطر ، سس های تند هندی استفاده می شود.
خوراک تیکا (Tikka)
یکی از غذاهای تند و آتشینی که در رستوران های هندی در کشور انگستان طبخ می شوند و جزء غذاهای بسیار تند آنجا به حساب می آیند. تیکا ترکیبی از گوشت یا ماهی است در چاشنی های منحصر به فرد هندی خوابانده می شود و در یک اجاق گاز مخصوص طبخ می شود.
صبحانه کامل انگلیسی (Full English Breakfast)
ین صبحانه کامل معمولا شامل بیکن، تخم‌مرغ سرخ‌شده، تنگاب‌پز (تخم‌مرغ را با آب و سرکه سفید می‌جوشانند) یا هم‌زده، گوجه سرخ‌شده یا کبابی، قارچ سرخ‌شده، نان تست با کره و سوسیس است. علاوه بر این موارد گاهی پودینگ سیاه (بیشتر در اسکاتلند)، لوبیای پخته‌شده، سبزیجات و سیب‌زمینی نیز به صبحانه اضافه میشود. این میز صبحانه با یک فنجان چای یا قهوه تکمیل میشود.
بیگ بن برای گردشگرانی که به لندن سفر کرده اند بسیار آشناست. نام بزرگترین برج ساعتی در دنیا که نمادی برای شهر لندن به حساب می آید. این ساعت از جاذبه های محبوب لندن است که هر یک ربع، زنگی از آن به صدا در می آید و تا فاصله های دور هم شنیده می شود! در سال ۲۰۰۸ این برج در نظر گردشگران از محبوبترین جاذبه های انگلستان به حساب آمد.
در بسیاری از تصاویر معروف شهر لندن و کارت پستال های این شهر برج ساعت است که دیده می شود. عظمت این برج باعث شده تا در هر فاصله ای که از آن قرار بگیرید علاوه بر دیدن عقربه های آن صدای زنگش را نیز بشنوید. برج ساعت روی کاخی به نام وست مینستر در قسمت شمال شرقی ساختمان پارلمان برتانیا قرار گرفته است، اما شاید برایتان سئوال باشد چرا روی این ساعت نام بیگ بن را گذاشته اند. بیگ بن در واقع اسم زنگ سنگین وزنی است که در برج راس هر ساعت صدای بلندی تولید می کند، این زنگ چیزی حدود ۱۳ تن وزن دارد. اگر بخواهیم برج ساعت بیگ بن را از نظر تاریخی بررسی کنیم باید به آتش سوزی کاخ وست مینستر اشاره کنیم، در این حادثه که چیزی حدود دو قرن پیش اتفاق افتاد این برج خراب شد و معماری مشهور در آن زمان به نام چارلز باری برای بار دیگر این کاخ را با برج ساعت طراحی کرد، نکته ی جالب اینجاست که در ابتدا برج ساعت ساخته و بعد از ۱۳ سال بود که کاخ وست مینستر دوباره ساخته شد.
این کاخ که حالا پارلمان بریتانیا است، ساختمانی بسیار بزرگ و باشکوه است که معماری گوتیگ آن نمایی تاریخی به این بنا داده است. این منطقه ترکیب زیبایی از بناهای تاریخی و طبیعتی زیبا است. قرار گرفتن این کاخ قدیمی با برج ساعت در کنار رودخانه ی زیبای تایمز یک تصویر فوق العاده را به وجود آورده اند. حرف زدن از معماری برج و کاخ نیز بسیار شنیدنی است و صدای زنگ ساعت آن برای انگلیسی بسیار آشنا و همیشگی است. برج ساعت بیگ بن در چهار جهت با ارتفاع ۹۶ متری پیش روی گردشگران قرار دارد، شاید تصور کنید عملکرد برج ساعت توسط ساعت ساز طراحی شده اما این تصور اشتباهی است چرا که این عملکرد را یک وکیل طراحی کرده است! روی صفحه ی ساعت نوشته ای به زبان لاتین به چشم می خورد و معنای آن این است: خدایا، از ما و ملکه ویکتوریا محافظت کن. از آنجائیکه این برج بسیار عظیم است صفحه ی ساعت که به علت بارندگی و آلودگی کثیف میشود هر پنج سال یک بار شسته می شود. یکی از موارد جالب در مورد برج ساعت لندن نحوه تنظیم کردن آن است. باورتان می شود این برج با ابهت تنها با یک سکه آن هم یک پنی تنظیم می شود؟! برج ساعت بیگ بن در شب نیز نمای بسیار دوست داشتنی دارد، نور پردازی که در این برج طراحی شده است باعث شده تمام قد در شب ها روشن شود و تصویر زیبایی از لندن را پیش رویتان قرار دهد.
کشور انگلیس را همه می شناسیم. لندن پایتخت آن بسیار معروف است و تاریخی غنی دارد که باعث می شود که بخواهیم برای دیدن ساختمان ها و بناهای تاریخی آن به این شهر سفر کنیم. اما چیزی که در این کشور وجود دارد و دلمان برای آن پر می کشد طبیعت زیبا و سبزش است که همه را محسور خود می کند. جاذبه های طبیعی انگلیس بسیار زیاد هستند. اگر به دنبال چشم اندازهای فوق العاده می گردید، کشور مناسبی را انتخاب کرده اید. از صخره های دراماتیکی که در سواحل بالا رفته اند تا غارهای باستانی این کشور همگی به ارزش سفر به آن جا می افزایند.
مالهام کُو | Malham Cove
این تشکل سنگی، در بیرون از روستای مالهام قرار گرفته و هزاران هزار سال طول کشیده است تا توسط آبشاری که از عصر یخبندان وجود داشته، شکل بگیرد. این سنگ ها توسط طبیعت زیبای اطراف روستا پوشیده شده اند و یک مسیر پیاده روی سنگی دارند که اگر فیلم هری پاتر را دیده باشید برای شما آشنا خواهد بود.
دِردل دور | Durdle Door
این مورد یکی از جاذبه های طبیعی انگلیس است که یک طاق طبیعی در آن وجود دارد. این جاذبه در ساحل ژوراسیک در دورست واقع است. می توانید در ساحل این منطقه به یک پیک نیک فراموش نشدنی بروید و یا اگر به اندازه کافی شجاع هستید، شنا در دریا نیز اینجا امکان پذیر است.
چدار جرج | Cheddar Gorge
این صخره های دراماتیک ارتفاع بسیار بلندی دارند که در منطقه سومرست قرار گرفته اند. می توان گفت که این صخره ها بلندترین صخره های دره شکل در انگلیس هستند. اگر از بالای این صخره ها به منطقه نگاه کنید، آنقدر نفس گیر هستند که دلتان نمی خواهد هرگز به پایین بیایید. در پایین آن ها نیز غار هیجان انگیز Gough قرار دارد.
نیدلز | The Needles
درست در ساحل های سرزمین اصلی انگلستان، جزیره زیبایی به نام جزیره Wight و در قسمت های غربی آن نیدلز را پیدا خواهید کرد. در اینجا دریا و عناصر مختلف، سواحل گچ را تخریب کرده و سه برج گچی ۳۰ متری از سطح دریا را درست کرده است. دیدن این جاذبه طبیعی از دریا بسیار هیجان انگیز است و همچنین می توانید از بالای آن منظره دریا را مشاهده کنید.
صخره های بیرهام | Brimham Rocks
درست در دشت های یورکشیر، این صخره ها آن چنان زیبا هستند که چشم از آن ها برنخواهید داشت. این صخره های طبیعی عجیب در این منطقه یکی از جاذبه های طبیعی انگلیس محسوب می شوند. صخره های بیرهام حدود ۱۰ متر بلندا دارند که توسط سازمانی های مربوطه اداره و محافظت می شوند.
گپینگ گیل | Gaping Gill
به سمت دلز بروید تا یکی از معروف ترین غارهای انگلیس را کشف کنید. گپینگ گیل ۱۰۰ متر عمق دارد، پس نمی توان آن را جایی دانست که به تنهایی بروید و از آن بازدید کنید. در سال برای چند بار، باشگاه بردفورد پتهول و کریون پت هول، یک وسیله نقلیه در بالای آن راه می اندازند که مردم بتوانند به پایین بروند و برگردند. شما در آن زمان ها می توانید از مورد از جاذبه های طبیعی انگلیس را مشاهده کنید.
هفت خواهران | Seven Sisters
این جاذبه که در پارک ملی ساوت داون واقع است که صخره های گچی می باشد که در یکی از سواحل بسیار بکر انگلیس قرار دارد. این صخره ها در کنار ساحل فراز و فرود دارند که در کل می توان ۷ تپه را در آن جا مشاهده کرد که نامشان نیز از همین گرفته شده است (هفت خواهر). به طور طبیعی در طی روند فرسایششان، این صخره ها رنگ سفید به خود گرفته اند. برای دیدن آن ها باید به سیفورد هد (Seaford Head) بروید و از طرف رودخانه کاکمر به سمت شرق نگاه کنید.
اسکافل پیکه | Scafell Pike
کوه های اسکافل پیکه که ۹۷۸ متر ارتفاع دارند بلندترین ارتفاعات و همچنین زیباترین آن ها در کشور انگلیس هستند. آن ها که جزو جاذبه های طبیعی انگلیس محسوب می شوند، آنقدر نفس گیر هستند که نمی توان آن ها را از یاد برد. اگر بخواهید به قله دست پیدا کنید، سه مسیر برای رسیدن به آن موجود است. کوهنوردانی که به بالای این قله رفته اند همگی اتفاق نظر دارند که منظره ای که این کوه ها ارائه می دهند کاملا ارزش رفتن به آن جا را دارد.
ویناتس پس | Winnats Pass
در منطقه زیبای پیک، ویناتس پس را می بینید که دره ای از سنگ آهک است که در آن صخره های برجی در تمام جهات آن دیده می شوند. جالب اینجاست در نگاه اول به نظر می رسد که این تپه ها به خاطر اینکه جاده بتواند از وسطشان رد شود از هم جدا شده اند. مسیرهای پیاده روی متعددی در این منطقه وجود دارند، بنابراین شما می توانید به تنهایی از این منطقه لذت ببرید.
فکت های انگلستان
۱. ملکه‌ی انگلستان مالک قانونی یک ششم از سطح زمین است!
۲. در انگلیس اگر کسی به سن ۱۰۰ سالگی برسد، یک کارت پستال شخصی از ملکه دریافت می‌کند!
۳. در سال ۲۰۱۳ انگلیس ۱۵/۸ میلیارد دلار صرف سیستم کامپیوتری مربوط به سلامت کرد که در آخر هم شکست خورد.
۴. در انگلیس لهجه‌ی مردم از هر ۴۰ کیلومتر به‌طور چشمگیری تغییر می‌یابد.
۵. در انگلیس همه‌ی اسب‌ها، اسب‌های کوچک و کوتاه و الاغ‌ها باید پاسپورت اسب داشته باشند!
۶. در لندن مردن در مجلس نمایندگان غیر قانونی است!
۷. تا تاریخ ۶ آوریل ۲۰۱۰ برده‌داری در انگلستان جرم قانونی محسوب نمی‌شد.
۸. در انگلیس حدود ۶۰۰۰ نفر در سال به‌خاطر ماندن شلوار زیر پایشان یا افتادن از پله‌ها، یا آسیب می‌بینند یا می‌میرند!
۹. کشور انگلیس کوچک‌تر از ایالت اورگان آمریکا است.
۱۰. مجازات اعدام در انگلیس ممنوع است و یکی از دلایل آن اعدام مردی بود که در سال ۱۹۵۰ به ناحق به جرم قتل همسر و دختر خود اعدام شد.
۱۱. در نیجریه تعداد کسانی که به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند بیشتر از خود انگلستان است.
۱۲. در قرن ۱۶ در لندن قانون ضرب و شتم زنان را بعد از ساعت ۹ شب منع کرد فقط به‌خاطر این که صدای آن باعث آشفته شدن خواب مردم نشود!
۱۳. تولیدات سالانه‌ی کارخانه‌ی «KitKat» اگر دور متروی لندن چیده شود، ۳۵۰ دور میشود!
۱۴. «ملکه ماری» که ملکه‌ی اسکاتلند بود، در ۶ روزگی ملکه شد!
۱۵. در حالی که تمام پاسپورت‌های بریتانیایی زیر نظر ملکه الیزابت دوم صادر میشود، خود ملکه پاسپورت ندارد!
۱۶. اردوگاه‌های کار اجباری برای اولین بار توسط انگلیسی‌ها در طول جنگ «Anglo-Boer» دوم مورد استفاده قرار گرفت.
۱۷. خرید، فروش و استفاده از تخم‌مرغ‌های آمریکایی در انگلیس غیرقانونی است چون این تخم‌مرغ‌ها شسته هستند! تخم مرغ‌های انگلیسی نیز در آمریکا غیرقانونی هستند چون شسته نیستند!
۱۸. در انگلیس اتومبیل‌ها به‌طور متوسط در ۹۶ درصد مواقع، در حالت پارک شده قرار دارند! (یعنی انگلیسی‌ها از آنها زیاد استفاده نکرده و در پارکینگ نگه می‌دارند!)
۱۹. در انگلیس خدمات «کرایه‌ی عزادار» وجود دارد تا مراسم تشییع جنازه‌ی خود را با دوستان جعلی پر کنند!
۲۰. جمعیت صد ساله‌های انگلیس به‌سرعت در حال رشد است!
۲۱. پاسپورت‌های کشورهای انگلیس، فنلاند و سوئد به افراد این امکان را می‌دهد که با ویزای رایگان به بیشترین تعداد کشورها سفر کنند.
۲۲. در سال ۱۹۹۹ گزارش شد که در انگلیس ۳ هزار نفر به‌دلیل گیر کردن سبد لباس زیر پایشان در بیمارستان بستری شدند!
۲۳. در سال ۲۰۱۲ «کیت میدلتون» (همسر شاهزده ویلیام) با یک میلیارد پوند اعتبار به اقتصاد انگلیس کمک کرد.
۲۴. در سال ۲۰۱۵ ملکه الیزابت دوم از ملکه ویکتوریا سبقت گرفت و طولانی‌ترین حکمرانی بر انگلستان را به نام خود ثبت کرد.
۲۵. کوتاه‌ترین زمان پرواز در جهان ۲ دقیقه است که بین دو جزیره در انگلیس انجام می‌گیرد.
۲۶. در انگلیس میزهایی در دستشویی‌های عمومی وجود دارد که برای تعویض پوشک بچه مورد استفاده قرار می‌گیرد. ۹۲ درصد این میزها که مورد آزمایش قرار گرفته‌اند، حاوی کوکائین هستند!
۲۷. به‌طور متوسط زنان انگلیسی در طول عمر خود موهای خود را به ۱۵۰ مدل مختلف در می‌آورند.
۲۸. قدیمی‌ترین خانه در انگلیس ۶۰۰۰ ساله است که وسایل آن سنگی بوده و هنوز هم سالم هستند.
۲۹. «ادوارد هشتم» پادشاه بریتانیا در سال ۱۹۳۶، هوادار نازی‌ها بود و بعدها می‌گفت که بمباران انگلیس می‌تواند در پایان جنگ جهانی دوم صلح را به ارمغان آورد!
۳۰. انگلیس و پرتغال طولانی‌ترین اتحاد پایدار را دارند که هنوز هم پابرجا است. این اتحاد در سال ۱۳۸۶ میلادی به تصویب رسیده است.
۳۱. شما می‌توانید در کشورهای انگلیس، آمریکا و تایوان با اسکایپ به‌صورت ایگان و بدون هیچ هزینه‌ای با شماره‌های اضطراری تماس بگیرید.
۳۲. شبکه‌های تلویزیونی انگلیس به‌طور متوسط در هر ساعت ۱۲ دقیقه آگهی‌های بازرگانی پخش می‌کنند.
۳۳. نیروی دریایی انگلیس با استفاده از آهنگ یکی از خوانندگان این کشور، اقدام به ترساندن دزدان دریایی سومالی می‌کند!
۳۴. در سال ۱۹۰۰ میانگین امید به زندگی در انگلیس ۴۷ سال بود؛ امروزه این عدد به ۸۰ سال رسیده است!
۳۵. شعار «آرام باشید و ادامه دهید» در اصل برای حفظ روحیه هنگام حمله‌ی نازی‌ها به انگلیس ایجاد شد!
۳۶. در انگلیس از هر ۱۰ زوج، یک زوج با نژادهای مختلط با هم ازدواج می‌کنند.
۳۷. در انگلیس شایع‌ترین علت مرگ و میر مردان زیر ۵۰ سال خودکشی است!
۳۸. سکه‌ی بریتانیا برای تنظیم ساعت برج «بیگ بن» لندن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۳۹. انگلیس تنها کشوری است که وجود نام کشور در تمبرهای پستی آن ضروری نیست.
۴۰. امپراطوری بریتانیا در اوج قدرت خود بزرگ‌تر از آفریقا بود و حتی می‌توانستید اندازه‌ی آن را با اندازه‌ی ماه مقایسه کنید.
۴۱. در انگلیس راندن اسکوترهای hoverboard در مکان‌های عمومی غیر قانونی است.
۴۲. واژه‌های «انگلستان» (United Kingdom) و «بریتانیای کبیر» نمی‌توانند جایگزین یکدیگر شوند چون انگلستان شامل ایرلند شمالی نیز میشود اما بریتانای کبیر این سرزمین را در بر نمی‌گیرد.
۴۳. از میان تمام کشورهایی که جشن استقلال می‌گیرند، ۵۸ کشور از بریتانیا مستقل شده است، ۲۶ کشور از فرانسه، ۲۱ کشور از روسیه و ۲۱ کشور از اسپانیا.
۴۴. پادشاه نروژ در صف رسیدن به پادشاهی انگلستان، نفر هفتاد و سوم است!
۴۵. طبق گزارش‌های موجود «مارگارت تاچر» بیشتر به لقب «اولین نخست وزیر با مدرک علمی انگلستان» افتخار می‌کرد تا به لقب «اولین نخست وزیر زن انگلستان»!
۴۶. در انگلیس شما نمی‌توانید بیشتر از ۱۱۲ کیلومتر از دریا فاصله داشته باشید.
۴۷. «شاهزاده چارلز» بیش از ۶۴ سال است که در اول صف وارث تاج و تخت انگلستان است!
۴۸. در انگلیس از هر سه زن یک نفر در طول عمر خود سقط جنین را تجربه می‌کند.
۴۹. ارزش دارایی‌های خانواده‌ی سلطنتی بریتانیا حدود ۳۴۸ میلیارد دلار است. آنها میان ۲۰ نفر ثروتمند جهان قرار دارند.
۵۰. خبرگزاری «بی بی سی» تمرینات منظمی را برای مرگ ملکه انجام می‌دهد تا زمانی که این خبر به‌صورت واقعی اعلام شد کارکنان تمام وظایف مربوط به آن را به‌درستی انجام دهند!
۵۱. در دوران امپراطوری ساکسون‌ها در بریتانیا، ۲۴۰ «استرلینگ» را روی یک پوند (وزن) نقره سکه می‌زدند از این رو پول رایج آنها «پوند استرلینگ» بود.
۵۲. تعداد گیاهخواران در انگلیس در سال ۲۰۰۶، ۱۵۰ هزار نفر بود که در سال ۲۰۱۶ به ۵۴۲ هزار نفر افزایش یافته است.
۵۳. بعد از جنگ کریمه و تا سال ۱۹۱۶ از الزامات ارتش انگلیس برای سربازان، داشتن سیبیل بود!
۵۴. ملکه الیزابت دوم زمانی که فقط ۱۳ سال داشت عاشق شاهزاده فیلیپ ۱۸ ساله شد. آنها عموزاده نیز هستند.
۵۵. در سال ۲۰۱۳ باقی مانده‌ی جسد «ریچارد سوم» پادشاه انگلیس از زیر یک پارکینگ در «لستر» پیدا شد. او در سال ۱۴۸۵ در جنگ کشته شده بود.
۵۶. ملکه ویکتوریا حداقل از ۷ سو قصد جان سالم به در برده بود!
۵۷. شبکه‌ی بی بی سی نمی‌تواند آگهی‌های بازرگانی پخش کند. درآمد این شبکه با هزینه‌ی مجوز تلویزیون که خانواده‌ها پرداخت می‌کنند، تامین میشود.
....................................................
آشنایی با کشورها (203) : آمریکا
آشنایی با کشورها (202) : چین
آرشیو مطالب
