ایتالیا بعد از جنگ جهانی دوم وارد دوره ای از رکود اقتصادی، ریاضت و بیکاری، و همچنین مسائل مختلف زیست محیطی، نیروی کار، انرژی و سیاسی شد
در نهایت آنچه باقی مانده بود و بسیار هم رواج داشت خشونت , افراط گرایی و تروریسم بود . گروه های شبه نظامی از احزاب چپ و راست و حتی گروه هایی وابسته به دولت , ایتالیا را غرق خون کرده بودند.
درآن دوره وضعیت ایتالیا اینگونه بود که مردم بی گناه قربانی سیاست می شدند ! از این میان می توان به شاعر و فیلمساز شهیر ایتالیایی پیر پائولو پازولینی که در سال 1975 به دست افراد ناشناس کشته شد اشاره کرد ،می گویند پازولینی را با خطاب دادن بمیر ای کمونیست کثیف کشته اند !!
فوتبال و سیاست :
بازیکنان فوتبال و یا حتی شخصیت های مهم ایتالیا سعی در دور نگه داشتن خود از این شرایط را داشتن به طوری که به خود اجازه اظهار نظر و یا حتی شرکت در مراسمات سیاسی را نمی دادند "عصر" عصر خفقان و سکوت بود ! هر فردی سعی در مخفی نگه داشتن ایدئولوژی سیاسی خود داشت و حالا می خواهیم از پائولو برایتان بگوییم شخصیت اصلی داستان ما پائولو سولیر ! یک کمونیست متعصب و کاملا سیاسی ، از خود می پرسید ربط یک فرد کاملا سیاسی با فوتبال چیست !
پائولو سولیر :
فرزند یک خانواده از طبقه کارگر و تهی دست که در حومه شهر تورین زندگی می کردن پدر او از کارکنان اداره برق تورین بود ، پائولو بعد از اتمام مدرسه راهی دانشکده علوم سیاسی شد با اینکه او می توانست آینده ای بهتر برای خود دست و پا کند ولی همیشه رویای فوتبالیست شدن را داشت او دانشگاه را ترک کرد و به آن چیزی که دلش می خواست رسید یعنی یک فوتبالیست حرفه ای شدن ولی همچنان فعالیت های سیاسی خود را ادامه می داد حتی درون زمین فوتبال !
سولیر را نمی توان یک فوتبالیست با کیفیت دانست چون او بیشتر در دسته های پایین تر فوتبال خود را ادامه داد و تنها تیم مهمی که در آن بازی کرد تیم پروجا بود و دو سال عضو این تیم بود و نکته جالب در انتخاب تیم های پائولو رنگ قرمز آن تیم ها بود ! او هم عاشق فوتبال بود و هم سیاست و چه چیزی بهتر از فوتبال برای یک فرد سیاسی که قصد داشت دیدگاه های خود را بدور از خشونت بیان کند
پائولو همیشه با سیاست شناخه می شد او زمانی که وارد زمین می شد با مشتی گره کرده رو به آسمان فریاد زنده باد چپ ها را سر می داد ! پائولو باعث شده بود که راست ها از پروجا هم متنفر باشن ! و بر عکس چپ ها طرفدار فوتبال و تیم پروجا شده بودند ،
بعد از بازنشستگی از فوتبال برای خود در آموزش فوتبال پایه کاری دست و پا کرد است
پائولو سولیر همان مهاجر سیسیلی که در حومه تورین زندگی می کردند، همان فردی که به او لقب بهترین گلزن کارگران را داده بودند یکی از نوابغ فوتبال و سیاست بود که به صورت کاملا مسالمت امیز از طریق فوتبال این پدیده عجیب و دوست داشتنی به بیان دیدگاه های خود پرداخت .
پائولو سولیر در سال 1976 کتابی با عنوان "Calci and sputi and colpi di testa" نوشت .
این بود سرگذشت پائولو و زندگی او و شرایط کشور او که همواره در امیخته بود با سیاست و فوتبال !
پ ن : این مطلب هم مربوط به چند سال پیش که نوشتم البته باز هم این مطلب ناقص بود و تکمیلش نکردم :(
