جمهوری دموکراتیک عربی صحرا (به عربی: الجمهوریة العربیة الصحراویة الدیمقراطیة) نام دولتی است که از ۱۹۷۶ و از سوی جبهه پولیساریو داعیهٔ حکومت بر صحرای غربی (مستعمرهٔ پیشین اسپانیا) را دارد. هم‌اکنون جمهوری صحرا تنها بر ۲۰ تا ۲۵ درصد از سرزمین‌های مورد ادعایش چیرگی دارد. بخشی از سرزمین‌های مورد ادعای این دولت، مورد ادعا و کنترل مراکش است و دولت مراکش آن را «استان جنوبی» می‌خواند. سازمان ملل از سال ۱۹۹۱ مأمور شده‌است تا همه‌پرسی‌ای در این منطقه برگزار کند تا خواستهٔ اصلی مردمان این منطقه بابت استقلال یا باقی ماندن تحت حکومت مراکش مشخص شود؛ اما برگزاری این همه‌پرسی تا کنون به‌دلیل کارشکنی‌های گوناگون انجام نپذیرفته‌است. زبان هاى رسمي اين كشور اسپانيايى و عربي هستند و همچنين زبان هاى بربرى، پرتغالى و فرانسوى نيز در ميان مردم رايج است.
جمهوري عربي صحرا، کشوري است که در شمال غرب افريقا و در جنوب کشور مراکش قرار دارد. اين کشور فقط دو همسايه دارد. از شمال با مراکش و از جنوب و شرق با موريتاني همسايه است. غرب آن را اقيانوس اطلس فرا گرفته است. از آنجا که اين کشور با مراکش همسايه است، مراکش نسبت به بعضي از سرزمين‌هاي اين کشور ادعا دارد و آنها را از آن خود مي‌داند و از آنجا که فاصله‌ي کمي با اسپانيا دارد، اسپانيا سال‌ها اين کشور را در استعمار خود داشت. جمهوري عربي صحرا معادن سرشار فسفات را داراست که اسپانيايي‌ها آنها را استخراج مي‌کردند. همچنين اسپانيايي‌ها در اين کشور به معادن مس و آهن نيز دست يافتند. کشور صحرا تراکم بسيار کمي دارد؛ يعني با اين‌که کشور بسيار وسيعي است، جمعيت کمي در آن زندگي مي‌کنند. اين جمعيت کم به دليل صحرايي بودن اين کشور با فاصله‌ي زيادي از هم حضور دارند. متأسفانه اين کشور پوشش گياهي ناچيزي دارد و سرتاسر آن را صحراهاي شن پوشانده‌اند. زندگي در اين صحراها بدون امکانات مشکل است.
کشور صحرا، کشور عقب‌مانده‌اي است و دشمنان و استعمارگران اجازه‌ي پيشرفت به آن نداده‌اند. مراکش سال‌هاست که در چند شهر اين کشور حضور نظامي دارد و با نظاميان صحرا در حال جنگ است. اسپانيا سال‌هاي زيادي اين کشور را در چنگ خود داشت و اکنون که از آن کشور رفته چيزي به‌جز مشکلات در آن به‌جاي نگذاشته است. زماني‌که اسپانيا در آن کشور حضور داشت جمعيت صحرا 750 هزار نفر بود؛ اما اکنون به 500 هزار نفر کاهش پيدا کرده؛ چون بسياري از مردم صحرا به کشورهاي ديگر مهاجرت کردند. کشور صحرا امکانات ويژه‌اي دارد که کشورهاي ديگر آن را دارا نيستند. سواحل اين کشور بيش‌ترين تعداد ماهي را در دنيا داراست. همچنين بزرگ‌ترين سفره‌ي آب زيرزميني در زير خاک‌هاي اين کشور وجود دارد. هم‌اکنون يک جبهه‌ي آزادي‌بخش به نام جبهه‌ي آزادي‌بخش «پوليساريو» تلاش زيادي مي‌کند تا آزادي را به اين سرزمين برگرداند.
آب و هواي اين كشور، داغ با صحراهاي خشك، بارش بسيار اندك و جريان‌هاي هوايي سرد ساحلي است كه اين جريان‌ها اغلب ايجاد مه دود و شبنم‌هاي سنگين مي‌كند. از مهمترين مشكلات محيط زيستي اين منطقه مي‌توان به كمبود آب و فقدان زمين‌هاي زراعي و قابل كشت اشاره كرد. پايتخت اين كشور العيون دارد و مهمترين شهرهاي ديگر آن به نام‌هاي نواذيبو، داخله و بوكراع هستند. جمعيت اين كشور تنها 260 هزار نفر است. اين كشور پول مختص به خود ندارد و پول رايج در آن درهم مراكش است. زبان اصلي مردم صحرا، عربي است و دين اصلي آنها نيز اسلام است. گروه‌هاي نژادي اصلي در صحرا عرب‌ها و بربرها هستند. مهمترين منابع طبيعي اين كشور فسفات و سنگ معدن آهن هستند. صحرا منطقه‌اي غني از فسفات است و تصور مي‌شود كه داراي ذخاير نفتي ساحلي باشد. اين قلمرو كه عمدتا بياباني است در شمال غرب قاره آفريقا واقع شده و دهه‌هاي متمادي موضوع درگيري‌ها ميان مراكش و جبهه‌ي آزادي بخش پليساريو‌ي تحت حمايت الجزاير بوده است. صحرا در سال 1884 تحت حاكميت اسپانيا در آمد و در سال 1934 به يك ايالت اسپانيايي تبديل شد. در دهه‌ي 1960 ملي گرايي در اين منطقه ظهور كرد. در روز 10 مه سال 1973 جبهه آزادي بخش پليساريو تشكيل شد و خود را به عنوان نماينده تام مردم صحرا در اين منطقه مستقر كرد. در اكتبر سال 1975 دادگاه بين‌المللي لاهه ادعاهاي ارضي دو كشور مراكش و موريتاني را نسبت به اين قلمرو رد كرد. دادگاه حق خودمختاري را براي مردم صحرا تشخيص داد و اسپانيا نيز با برگزاري يك رفراندوم موافقت كرد. اما در نوامبر سال 1975 حسن دوم، شاه مراكش دستور دارد تا با اجراي طرحي موسوم به "پيشروي سبز"، بيش از 300 هزار مراكشي به صحرا بروند. با اين اقدام اسپانيا از برگزاري رفراندوم صرف‌نظر كرده و در مورد حاكميت صحرا با مراكش و موريتاني وارد مذاكره شد كه اين مذاكرات به توافقنامه‌ي مادريد ختم شد. بر طبق اين توافقنامه كه 14 نوامبر سال 1975 به امضا رسيد، اين منطقه تقسيم گرديد. مراكش صاحب دو سوم از اراضي اين منطقه در شمال و موريتاني نيز صاحب يك سوم باقي مانده در جنوب شد. اسپانيا نيز موافقت كرد تا به حاكميت مستعمراتي خود پايان دهد. پليساريو در 27 فوريه سال 1976 جمهوري دموكراتيك عربي صحرا و تشكيل اولين دولت خود را در 4 ماه مارس اعلام كرد. محمد عبدالعزيز نيز خود را رييس جمهور جمهوري دموكراتيك عربي صحرا ناميد. در اوت 1978 يك ماه پس از وقوع كودتا، دولت جديد موريتاني پيمان صلح جديدي را با پليساريو امضا كرد و از تمام ادعاهاي ارضي خود صرف نظر كرد. پس از آن مراكش به جانب نواحي اشغالي و تحت اختيار موريتاني حركت كرد. در مقابل الجزاير به آوارگان صحرا اجازه داد در يك شهر جنوبي الجزاير موسوم به تيندوف كه پايگاه اصلي پليساريو محسوب مي‌شد، مستقر شوند و پليساريو تا سال 1991 يك جنگ چريكي را عليه نيروهاي مراكشي رهبري كرد. در آوريل سال 1991، سازمان ملل ماموريتي موسوم به "مينورسو" طراحي كرد كه وظيفه‌ي آن برگزاري رفراندوم درباره‌ي سرنوشت اين كشور بود. خلاصه‌ي اين اقدام اجراي طرح صلحي بود كه طرح كلي آن در قطعنامه‌ي شوراي امنيت در سال 1990 تصويب شده بود. در سپتامبر سال 1991 آتش‌بسي به ميانجي‌گري سازمان ملل ميان جبهه‌ي آزادي‌بخش پليساريو و مراكش اعلام شد. اين طرح صلح منجر به يك دوره انتقالي و تعيين ژانويه سال 1992 براي برگزاري رفراندم شد. مردم صحرا بايد در اين رفراندوم بين استقلال و يا حاكميت مراكش يكي را انتخاب مي‌كردند. با اين حال از آن تاريخ كه آتش بس برقرار شد تاكنون برنامه‌ي تحت حمايت سازمان ملل به صورت كامل اجرا نشده و دوره‌ي انتقالي هم‌چنان ادامه دارد. مشكلات از آنجا آغاز شده كه جبهه‌ي پليساريو مي‌خواهد وضعيت طرح "پيشروي سبز"و مراكشي‌هايي كه وارد صحرا شده‌اند، مشخص شود و آنها از اين سرزمين بيرون روند. همچنين تلاش‌هاي ديگري كه از جانب سازمان ملل براي برقراري صلح صورت گرفته هر بار از سوي يكي از مدعيان و يا جبهه‌ي پليساريو با مخالفت رو به‌رو شده است. از آنجا كه هنوز هم عملا اين منطقه تحت كنترل اجرايي مراكش است، وضعيت قطعي و خودمختاري صحرا هنوز لاينحل باقي مانده است.
زبان رسمي مردم صحرا، عربي و حسانيه است و 99% جمعيت آن را مسلمانان تشكيل ميدهند.
العیون یکی از شهرهای صحرای غربی در منطقه تحت اداره کشور مراکش و در ناحیه العیون بوجدور می باشد. این شهر در کرانه اقیانوس اطلس قرار داشته و بزرگ ترین شهر صحرای غربی است. نیمی از جمعیت صحرای غربی در العیون ساکن هستند. این شهر دیدنی در قدیم مستعمره اسپانیا بوده ولی از سال 1976 میلادی مراکش نیز بر آن سلطه یافته است. اداره این شهر از نوع شهرداری به ریاست Moulay Hamdi Ould Errachid می باشد. مساحت کل العیون 24 مایل مربع بوده و جمعیت آن 196331 نفر است. واحد پول این شهر درهم مراکش یا (MAD) است. از نظر نژادی، ریشه قومی مردم این منطقه به قبایل یمنی باز می گردد که اوایل قرن شانزده میلادی به مراکش مهاجرت نمودند ولی با رانده شدن از آن سرزمین، در این ناحیه سکنی یافتند. بعدها این قبایل برای اداره امور خود تشکیلات منظمی را ابداع نمودند. مردم این منطقه به لهجه حسینیه زبان عربی تکلم می کنند که به عربی فصیح نزدیک است اما برای مکاتبات از عربی رسمی بهره می گیرند. به جهت سلطه فرانسه و اسپانیا زبان های فرانسوی و اسپانیایی هم در آن متداول است. این ناحیه از جهان از چند نظر اهمیت استراتژیکی دارد، یکی به لحاظ اینکه نزدیکترین منطقه به سواحل شرقی آمریکا است. ذخایر عظیم فسفات و نیز ارزش این منطقه برای همسایگان قابل توجه است. موریتانی که کشوری فقیر بوده، این شهر برایش اهمیت اقتصادی دارد و الجزایر برای صدور سنگ آهن ایالتتیندوف می تواند از سواحل آن کمک بگیرد. ذخایر معدنی آن عبارتند از فسفات که غالب منابع آن در شمال قرار گرفته است. نفت و گاز که در بخش های شمالی وجود دارد. سواحل این شهر دیدنی به لحاظ انواع و مقدار ماهی در جهان رتبه اول را داراست و در منطقه ریودوارو غنی ترین سفره های آب زیرزمینی وجود دارد. به غیر از ماهیگیری غنی و ذخایر فسفات، العیون مقدار کافی آب برای فعالیت های کشاورزی ندارد. دین رسمی مردم اسلام می باشد. همانند دیگر گروه های بومیان و حسنیه در این شهر، اغلب مسلمانان شیعه سنی و مالکی فقه هستند. آداب مذهبی محلی مانند دیگر گروه ها به شدت تحت تأثیر فعالیت های پیش از اسلام بربر و آفریقا قرار داشته و از شیوه های شهری بسیار متفاوت است. به عنوان مثال اسلام سحر به طور سنتی بدون مساجد در ارتباط با زندگی عشایری عمل می کند. این منطقه از جهان می تواند فرسایش خاک را در فصل بهار تجربه کند. در حال حاضر جریان خنک ساحلی می تواند در این شهر مه و خندق سنگین تولید کند. در سال جاری، در ماه ژوئن دمای هوای تابستان بسیار بالا بوده و به 45-43 درجه سانتیگراد می رسد. در طول زمستان، روزها گرم تا بسیار گرم با میانگین میانگین 25 تا 30 درجه سانتیگراد بوده است. امیدواریم با این شرح خواندنی از سفر به این منطقه دیدنی از جهان لذت ببرید.
العیون شهری آفریقایی بوده که طرفداران بسیاری را مجذوب خود می کند. زیبایی های بی شماری داشته که چشم هر ببینده ای را خیره می سازد. برای آشنایی بیشتر با جاذبه های گردشگری این شهر دیدنی بهتر است در ادامه مطلب با ما همراه شوید. از دیدنی های محبوب این شهر می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم: مسجد بزرگ العیون یا Laayoune Grand mosque (مسجد قرمز العیون ، ساده و در عین حال قابل توجه بوده که صلح و عشق یک جامعه مذهبی را نشان می دهد. این مسجد در یک میدان عمومی قرار داشته که در کنار چندین درخت خرما تنها است که به زیبایی ساده خود اضافه می کند. دکوراسیون درخشان سفید بالای قوس های نعل اسبی، معماری اسلامی اسلامی را تحسین کنید.)، کلیسای آسسی سنت فرانسیس یا St. Francis of Assisi Cathedral (پیدا کردن کلیسای جامع دشوار نیست. در نقشه های گوگل آن را به کلیسای اسپانیا می شناسند و در مقابل باغ عمومی بین آستانه حسن دوم و بلوار 28 فوریه قرار دارد. کلیسای جامع به نظر می رسد که توسط سخنرانان محلی اسپانیایی و کارکنان سازمان ملل متحد استفاده می شود. این کلیسا به عنوان کلیسای کلیسای کاتولیک ریاست رسالت صحرای غربی می باشد. کلیسا در سال 1954 در زمان استعمار اسپانیا در صحرای اسپانیا ساخته شد و با طراحی معمار دیگو ماندز طراحی شد.) و جاده خاموش العیون یا Laayoune Off Road (این جاده دیدنی برای تفریح و سفر به ناحیه جمهوری صحرای غربی مناسب بوده و مملو از دیدنی های بکر بوده و تاریخی غنی دارد و محل تفریح پادشاهان قدیم محسوب شده است.). امید است با این شرح خواندنی از تفریح در العیون لذت ببرید.
در العیون تابستان کوتاه، گرم، مرطوب، خشک و روشن بوده در حالی که زمستان کوتاه، سرد، خشک و اغلب روشن است. در طی سال، درجه حرارت به طور معمول از 54 درجه فارنهایت تا 88 درجه فارنهایت متغیر بوده و به ندرت به زیر 50 درجه فارنهایت یا بالاتر از 97 درجه فارنهایت می رسد. فصل گرم از 8 ژوئن تا 30 سپتامبر است با متوسط دمای روزانه بالای 85 درجه فارنهایت. داغ ترین روز سال 8 اوت بوده و میانگین دما به 88 درجه فارنهایت می رسد. فصل سرد سال از 4 دسامبر تا 1 مارس بوده و دمای متوسط روزانه زیر 75 درجه فارنهایت می باشد. سردترین روز سال 14 ژانویه بوده که میانگین آن 54 درجه فارنهایت است. دوره بارانی از 20 نوامبر تا 17 فوریه با بارندگی 31 روزه بوده که بیشترین بارندگی در محدوده 5 دسامبر قرار دارد. از جنبه هواشناسی شلوغ ترین ماه برای گردشگری ماه ژانویه و سپس ماه مارس بوده که آب و هوا بهتر و بارش کمتر است و شما می توانید به جای ماندن در هتل در شهر به گشت و تفریح بپردازید. به دلیل طوفان های شدید و بارش باران بعید است که گردشگران در سپتامبر به العیون سفر کنند.
العیون به عنوان پایتخت جمهوری صحرای غربی، منطقه ای توریست پذیر با مردمانی گرم و مهمان نواز است. این شهر دیدنی تنوع غذایی بالایی داشته که می توانید این غذاها را در کافه و رستوران های دیدنی این شهر نوش جان کنید. اغذیه فروشی های متعددی به صورت دکه در سطح شهر مشاهده می شوند که دیدن آن ها خالی از لطف نیست. از غذاهای خوش طعم و محلی این ناحیه از جهان می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم: بقریر یا Baghrir (بقریر نوعی غذای محلی و خوشمزه است که طرفداران بسیاری دارد. این غذا نوعی پنکیک بوده که پس از پخت کامل داخل آن سوراخ هایی ایجاد می کنند تا مخلوط عسل و کره به داخل آن کاملا نفوذ پیدا کند. این غذا با مربا و کشمش سرو مس شود و برای وعده صبحانه و ناهار ایده آل است.)، کووکوس یا Couscous ( بشقابی خوش طعم و مقوی که از توپ های بخار پز تشکیل شده از آرد گندم ساخته شده است. این غذای محلی در سوپر مارکت های این شهر نیز در بسته بندی های زیبا فروخته می شود. برای پخت این غذا آب را با آرد ترکیب کرده و بدان سبزیجات معطر، پوست پرتقال و ادویه اضافه می کنند و پس از پخت کامل برای مهمانی های خانوادگی و دورهمی های دوستانه استفاده می شود.)، سوپ لنتیل یا Lentil soup (سوپ خوش طعم عدس که برای گیاهخواران بدون گوشت آماده می شود. از عدس قهوه ای، قرمز، زرد یا سیاه برای تهیه آن استفاده می شود و خوش طعم و مقوی می باشد. این سوپ شامل هویج، سیب زمینی، کرفس، جعفری، گوجه فرنگی و کدو تنبل بوده و از سیر، برگ نعناع، زیره، روغن زیتون و سرکه به عنوان چاشنی آن استفاده می شود. این سوپ در فصل زمستان به عنوان نوعی درمان خانگی نیز استفاده می شود.)، پاستیلا یا Pastilla (نوعی غذای محلی که غذایی افسانه ای در این شهر محسوب می شود. این غذا در بین کودکان طرفداران بسیاری دارد و همراه با آب پرتقال تازه و گوارا سرو می شود.) و ساردین یا Sardines (این ماهی خوش طعم به صورت ترشی یا دودی سرو می شود و دستور العمل های مشهور آن شامل ساردین شکم پر سرخ شده در سس گوجه فرنگی تند است.). برای لذت بردن از طعم بی نظیر غذاهای العیون می توانید به رستوران های زیر سری زده و سفری متفاوت داشته باشید: رستوران له پویزونیر یا Le Poissonnier (رستورانی لوکس با سطح قیمت متوسط که غذاهای مراکشی، دریایی و مدیترانه ای در آن سرو می شود. این رستوران غذاهایی خوش طعم و عالی با منویی مناسب دارد. برخورد کارکنان رستوران با گردشگران گرم و دوستانه بوده و جوی جذاب و راحت دارد. این رستوران برای صرف وعده ناهار و برای دورهمی های خانوادگی و دوستانه ایده آل می باشد.)، رستوران لاس دوناس یا Las Dunas (رستورانی مجلل با سطح قیمت بالا که غذاهای مراکشی و مدیترانه ای سرو می کند. این غذا محیطی متفاوت داشته و برای غذا خوردن همراه با کودکان ایده آل است. این رستوران محیطی مناسب برای قرارهای خانوادگی و عاشقانه بوده و تجربه متفاوتی را برای شما ایجاد می کند.) و رستوران اومایما یا Oumaima (رستورانی تمیز با سطح قیمت متوسط بوده که بهترین ماکارونی به همراه گوشت شتر، گاو یا مرغ را سرو می کند. برخورد کارکنان رستوران با مردم گرم و دوستانه بوده و غذاهای سنتی مراکش و اسپانیا هم به بهترین شکل ممکن در آن ارائه می گردد. علاوه بر این در این رستوران همبرگر هم با سس مخصوص مراکشی آماده می شود که در نوع خود کم نظیر است. این رستوران برای مهمانی های شام و قرارهای کاری و دوستانه منحصر به فرد می باشد.). امیدوارم با این توضیحات از غذا خوردن در این رستوران ها پشیمان نشوید!
العیون به عنوان شهری دیدنی که مخاطبان بسیاری دارد، مرکز تفریح و گردش می باشد. نوشیدنی و دسرهای خوش طعمی در کافه و دکه های خیابانی این شهر دیده و فروخته می شوند که محبوبیت خاصی را در سطح جهانی دارند. از این دسرهای خوش طعم و لذیذ می توان به موارد زیر اشاره کرد: مکنای بادام یا ALMOND MHENCHA (این شیرینی خوشمزه در این منطقه از جهان محبوبیت بالایی داشته و ترکیبات تشکیل دهنده آن شامل بادام، شکر، دارچین، نمک، آب پرتقال، کره، خمیر ورقه، عسل و مغزهای مختلف است. این شیرینی خوش طعم در مهمانی های رسمی همراه با چای محلی سرو می شود.)، مارماهی و عسل گرانولا یا TURMERIC AND HONEY GRANOLA (این دسر خوشمزه و محبوب از جو دوسر، بادام، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو حلوایی، عسل، آب پرتقال، وانیل، دارچین، تمشک و زردآلو تشکیل شده است. این دسر در بین کودکان و نوجوانان محبوبیت ویژه ای دارد.)، شکوفه پرتقال و لیموناد نعناع یا ORANGE BLOSSOM AND MINT LEMONADE (نوشیدنی محبوب و خنک که می تواند قدری از گرمای طاقت فرسای هوا بکاهد. این نوشیدنی محلی از آب، شکر، آب لیمو، شکوفه پرتقال، برگ نعناع، آب پرتقال و یخ تشکیل شده و برای کم آبی درمان موثری می باشد.)، چای نعناع مراکشی یا MOROCCAN MINT TEA (این چای محلی علاوه بر مراکش در این شهر دیدنی هم محبوب است. گردشگران به کافه یا مغازه های العیون می آیند تا از طعم و عطر این چای لذت ببرند. اجزای سازنده این چای برگ نعناع، چای، شکر و آب جوش است. این چای علاوه بر طعم، اثر درمانی فوق العاده ای دارد.) و مرندینا یا MERENDINA (این دسر خوش طعم و محبوب که شباهت زیادی به کیک دارد، در بین مردم این منطقه محبوبیت بالایی دارد. اجزای سازنده آن شامل شکلات تلخ، کرم، شکر، آرد، آرد ذرت، نمک، تخم مرغ، وانیل، شیر و روغن آفتابگردان می باشد.). برای لذت بردن از طعم این دسر و نوشیدنی های بی نظیر می توانید به تنها کافه این شهر به نام لاس دوناس که در بخش رستوران بدان اشاره شد، مراجعه کنید. این رستوران، کافه رستوران است که بیشتر به صورت رستوران شناخته می شود. برای صرف قهوه و دسر و حتی نوشیدنی باید به دکه و مغازه های خیابانی بروید و پس از تهیه دسر آن را در پارک یا هتل خود میل کنید چون این شهر به نامی که ما می شناسیم کافه و کافی شاپ ندارد. با این شرح امید است از سفر به العیون لذت کافی ببرید.
العیون به عنوان شهری دیدنی و پایتخت جمهوری صحرای غربی گردشگر فراوانی دارد. برای اینکه بتوانید از این سفر برای خود و عزیزانتان سوغات و یادگار همراه ببرید، می توانید از مواردی چون صنایع دستی سفالی، سبد و لوازم خانگی بافته شده از حصیر، ظروف رنگارنگ و چینی، عروسک های چوبی، لباس های محلی زیبا و رنگی و همچنین شکلات و قهوه استفاده کنید. برای تهیه این سوغات و تفریح و گشت در این شهر دیدنی می توانید به فروشگاه ها و بازارهای این شهر سری زده و سفری خاطره انگیز داشته باشید. تنها مرکز خرید و بازار محلی این شهر مرکز صنایع دستی یا Centre Artisanal می باشد که بازاری دیدنی و فوق العاده بوده و همیشه شلوغ است. در این بازار می توان گوشه ای از فرهنگ و آداب و رسوم مردم این منطقه از جهان را مشاهده کرد و لوازم مورد نیاز خود را تهیه کرد. در این بازار محلی صنایع دستی و لوازم خانگی به وفور مشاهده می شوند. این بازار برای کودکان و خانواده ها بسیار جذاب بوده و مناسب تفریح خانوادگی می باشد. مردم این شهر برای رفع مایحتاج خود با قیمت های مناسب و در سطح متوسط به این بازار مراجعه می کنند. امید است با این شرح از خرید و گردش در العیون لذت ببرید.
مردم منطقه عموماً مردمانی بِربِر و عرب تبار هستند.هنگامی که اسپانیا از صحرای غربی خارج شد این سرزمین ۷۵۰ هزار نفر جمعیت داشته‌است اما اکنون کمتر از ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد بخش عمده‌ای از جمعیت در سالهای جنگ پلیساریو به کشورهای اطراف مهاجرت نموده‌اند.
۱۸۸۳- اسپانیا صحرای غربی را به قلمرو خود ملحق نمود.
۱۹۷۳- تشکیل جبهه پولیساریو و اعلام جمهوری دمکراتیک عربی صحرا و نبرد با اسپانیا و حمایت احزاب چپ جهان سوم از این جنبش.
۱۹۷۵ - مجمع عمومی سازمان ملل متحد از دیوان بین‌المللی دادگستری خواست در خصوص وضعیت صحرا رای صادر نماید. این دادگاه وجود روابط تاریخی بین صحرا با مغرب و موریتانی را تایید، اما وجود رابطه حاکمیت و سیطره قانونی میان آنها را رد نمود. در همین حال اتفاق سه‌گانه مغرب، اسپانیا و موریتانی منجر به خروج اسپانیا و راهپیمایی بزرگ سبز از سوی ۲۵۰ هزار مغربی به دعوت ملک حسن شد.
۱۹۷۶- اعلام جمهوری صحرا به مرکزیت العیون و پیمان مغرب و موریتانی برای تقسیم صحرا، آغاز تهاجم جبهه پولیساریو به نواکشوت.
۱۹۷۷- پیمان دفاع مشترک میان مغرب و موریتانی و تهاجم دوم به پایتخت موریتانی.
۱۹۸۱- اعلام آمادگی ملک حسن دوم شاه مغرب برای برگزاری همه‌پرسی در خصوص صحرا.
۱۹۸۲ - پیوستن جمهوری صحرا به سازمان وحدت آفریقا و خروج مغرب از آن.
۱۹۸۸- موافقت مغرب و صحرا با طرح صلح سازمان ملل و تعیین نماینده ویژه سازمان در موضوع صحرا.
۸-۱۹۸۹ مذاکره مستقیم هیئت جمهوری صحرا با شاه حسن، وصول کشورهای حامی صحرا به ۷۴ کشور.
۱۹۹۱- موافقت شورای امنیت با تشکیل مینورسو و نظارت بر آتش بس.
۱۹۹۳- آغاز بکار کمیته تعیین هویت افراد برای همه‌پرسی.
۱۹۹۵- به بن بست رسیدن فعالیت‌های کمیته هویت یابی نظر به مخالفتهای طرفین نزاع در خصوص افراد واجد شرایط و کیفیت همه‌پرسی.
۱۹۹۷- امضای قرارداد هوستون میان مغرب و پولیساریو و آغاز مجدد سرشماری هویت واجدین شرایط
۱۹۹۹- بن بست مجدد در خصوص همه‌پرسی
۱۹۹۹ - فوت ملک حسن دوم و پادشاهی محمد ششم
۲۰۰۱ - نماینده ویژه دبیر کل طرح پیشنهادی خود را برای خودمختاری صحرا اعلام کرد.
اعتراضات صحراویان در مادرید در سال ۲۰۰۶.
۲۰۰۲- کوفی عنان در طرح خود ۴ گزینه را برای مشکل صحرا بیان می‌کند: همه‌پرسی، خودمختاری، تقسیم صحرا، خروج نیروهای سازمان ملل.(مقامات مغربی همواره سعی داشته‌اند راه سومی که شامل انضمام صحرا به مغرب با نوعی خودمختاری ”استان جنوبی صحرا“ باشد را بقبولانند)
۲۰۰۳ - تمدید حضور مینورسو (نیروهای فراهم‌کننده همه‌پرسی سازمان ملل)
۲۰۰۴ - تمدید حضور مینورسو فقط برای ۶ ماه و کناره‌گیری فرستاده ویژه دبیر کل جیمز بیکر- و تعیین فارودی سوتو و دیدار وی با محمد ششم و عبدالعزیز بوتفلیقه برای رایزنی در خصوص بحران.
۲۰۰۴- شناسایی جمهوری صحرای غربی از سوی آفریقای جنوبی و پذیرش سفیر آن کشور، آغاز بحران جدیدی در روابط بین مغرب با الجزایر و آفریقای جنوبی و سفر وزیر خارجه مغرب به ۱۴ کشور آفریقایی و خاورمیانه‌ای و سفر پادشاه به ۵ کشور آمریکای لاتین برای جلب حمایت بین‌المللی در خصوص صحرا.
۲۰۰۵ – تمدید مجدد نیروهای مینورسو.
۶مارس ۲۰۰۵ – راهپیمایی ۲۰۰ هزار نفری در رباط برای آزادی اسرای مغربی از زندان‌های پولیساریو
صحرای غربی از نظر تقسیمات کشوری به چهار منطقه تقسیم شده است: العیون - وادی الذهب - سماره - بو جدور
روابط خارجی جمهوری دموکراتیک عربی صحرا را جبهه پولیساریو، که شبکه ای از سفارتخانه‌ها و دفاتر نمایندگی در کشورهای خارجی دارد انجام می‌دهد.
جمهوری دموکراتیک عربی صحرا دولت در تبعیدی است که مدعی حاکمیت بر مستعمره سابق صحرای غربی اسپانیا است. جبهه پولیساریو، یک جنبش آزادیبخش ملی است که این جمهوری را اداره می‌کند و در حال حاضر ناحیه ای که به آن قلمروهای آزاد شده می‌خواند و نواری از اراضی صحرای غربی در شرق دیوار مراکش است را در کنترل دارد. این جبهه همچنین اردوگاه‌های پناهندگان صحراوی در تندوف، الجزایر، که مقر آن در آنجاست را اداره می‌کند. این جبهه از زمان آغاز خود در سال ۱۹۷۳ با دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی روابط دیپلماتیک برقرار کرده‌است. در سال ۱۹۶۶، قطعنامه ۲۲/۲۹ مجمع عمومی سازمان ملل برای نخستین بار حق صحراوی‌ها برای تعیین سرنوشت را به رسمیت شناخت. در سال ۱۹۷۹ قطعنامه ۳۴/۳۷ مجمع عمومی سازمان ملل مجدداً حق تعیین سرنوشت را برای مردم صحرای غربی و استقلال به رسمیت شناخت و همچنین جبهه پولیساریو را به عنوان نماینده مردم صحرای غربی به رسمیت شناخت.
در سال ۲۰۱۷، ۸۴ کشور عضو سازمان ملل جمهوری عربی صحرا را به رسمیت شناخته‌اند. از این تعداد ۳۹ کشور به دلایل گوناگون به رسمیت شناختن خود را متوقف کرده یا پس گرفته‌اند. این جمهوری از سال ۱۹۸۴ عضو کامل اتحادیه آفریقا (AU), سابقاً سازمان وحدت آفریقا (OAU), بوده‌است. مغرب در اعتراض از سازمان وحدت آفریقا خارج شده و تنها کشور آفریقایی است که در اتحادیه آفریقا عضو نیست. جمهوری صحرا همچنین میهمان جلسات جنبش غیرمتعهدها بوده‌است. علاوه بر الجزایر، مکزیک، ایران، ونزوئلا، ویتنام، نیجریه، و آفریقای جنوبی، هند قدرت‌های متوسطی بوده‌اند که این جمهوری را به رسمیت شناخته و با آن روابط دیپلماتیک حفظ کرده‌اند. به هر روی هند به رسمیت شناختن خود را در ۲۰۰۰ پس گرفت.
فکت های صحرا
1- با وجود اینکه در سال 1975 دیوان بین المللی عدالت این کشور را به رسمیت شناخت اما نیروهای نظامی مراکش و موریتانی با حمله به این کشور ، آن را بین خود تقسیم کردند.
2- تاکنون 53 کشور جمهوری صحرا را به رسمیت شناخته اند.
3- بیش از 165,000 نفر مردم صحرا به کشور الجزایر پناهنده شده اند .
4- منابع عظیم فسفات و ماهی و همچنین ذخایر نفتی ، جمهوری صحرا را به کشوری ارزشمند تبدیل کرده است که مراکش نمی تواند از آن دل بکند.
5- مراکش از همه پرسی برای استقلال کامل جمهوری صحرا ممانعت می کند و به دلیل شراکت مراکش با کشورهای مهم در زمینه های مختلف ، فشاری جهت تعیین تکلیف جمهوری سحرا به مراکش وارد نمی شود.
6- تیم ملی فوتبال این کشور نه تنها عضو فیفا نمی باشد بلکه در کنفدراسیون فوتبال آفریقا نیز عضویت ندارد و فقط در مسابقات غیر رسمی شرکت می کند و اولین مسابقه فوتبال این تیم برابر کردستان عراق بوده است در سال 2012 که با پیروزی 6 بر صفر کردستان به پایان رسیده بود و در سالیان اخیر نیز سنگین ترین شکست تاریخ شان را در برابر تیم ملی تبت با باخت 12-2 ثبت کرده اند.
..............................................................
آشنایی با کشورها (168) : لیبی
آشنایی با کشورها (167) : آنگولا
آرشیو مطالب
