اختصاصی طرفداری - در بخش دوم یک روز با یک ستاره در سبک زندگی علی کریمی ریز تر شدیم. از مهارت رانندگی و بازی فیفا تا دوران کودکی و احضار اولیا در مدرسه سوژه های گپ و گفت علی کریمی و سامان خدائی بود. دومین بخش این گفتگو را می‌بینید و می‌خوانید:
به سراغ سوال های مربوط به مهارت های زندگی برویم. رانندگی شما چطور است؟
رانندگیم خوب است ولی در حین رانندگی، اصلا حواسم نیست. نزدیک 50 یا 60 بار به ماشین جلویی زدم.
پس زیاد جریمه می شوید؟
زیاد تند نمی روم. اکثرا پشت ترافیک هستیم و در این حین، حواسم پرت آهنگ گوش دادن یا گوشی می شود و بیشتر به ماشین جلویی می زنم.
وقتی به ماشین جلویی می زنید و متوجه می شوند شما علی کریمی هستید، واکنش مردم چگونه است؟
خیلی این اتفاق رخ داده که شناخته اند و خوش و بش کردیم ولی اگر واقعا با شدت بزنم و ماشین جلویی خسارت ببیند، قطعا خسارت وارد شده را پرداخت کرده و ماشین را درست می کنم. نمی گذارم راحت بگذرد. بارها گفتند که اشکالی ندارد ولی اگر به شدت خسارت ببیند، تمام هزینه ها را پرداخت خواهم کرد.
یعنی خسارت جزئی را خود آن ها گذشته اند؟
آره. وقتی جزئی برخورد می کنیم، سپر چیزی نمی شود مگر اینکه خیلی سرعت داشته باشد و به ستون بخورد.
با خودشان نمی گویند شما فوتبالیست هستید و خسارت زیادی از شما بگیرند؟
نه اینگونه نشده است.
تاکنون این اتفاق که ماموری از جریمه به خاطر شهرت شما بگذرد، رخ داده است؟
چند بار رخ داده است.
مامورها استقلالی بودند یا کلا شما را می شناختند؟
نپرسیدم ولی چندباری رخ داده و کمتر جریمه شده ام.
تا حالا خلاف جهت، ورود ممنوع رفته اید؟
نه نمی روم.
پس تنها خلاف رانندگی شما، حواس پرتی است؟
بله فاصله را با ماشین جلویی رعایت نکردم.
در رانندگی یک سری با گذشت هستند و به دیگران راه می دهند اما یک سری برعکس، بی رحم هستند. شما در کدام دسته قرار دارید؟
من واقعا با گذشت هستم.
اغلب بازیکنان مدعی هستند که اگر لیگی به شکل پلی استیشن برگزار شود، اول می شوند. شما هم پلی استیشن بازی می کنید؟ مدعی هستید؟
مدعی نیستم ولی بازی می کنم.
فیفا بازی می کنید؟
بله
در زمینه ملی و باشگاهی، کدام باشگاه را انتخاب می کنید؟
تیم ملی که آرژانتین را بر می دارم. همانطور که می دانید قدرت تیم ها در فیفا 20 با فیفا 19 یا فیفا 18 فرق می کند. طرفدار بارسلونا هستم ولی در فیفا 20 بیشتر پاری سن ژرمن را بر می دارم.
در واقعیت و فیفا، طرفدار کدام بازیکن هستید؟
در واقعیت طرفدار فرانچسکو توتی هستم هرچند فوتبالش تمام شده ولی خیلی دوستش داشتم. در واقعیت هم لیونل مسی، واقعا عجیب است.
امروز یک روز تعطیل بوده و درحال آماده سازی برای بازی استقلال هستید. بدون تعارف اگر فوتبالیست نبودید، امروز چگونه برای خود برنامه ریزی می کردید؟
مثل همه آدم های دیگر یک برنامه ریزی ای از قبل انجام می دادم و می دانستم امروز تعطیل است و به مسافرتی می رفتم. هرچند در این دوران قرنطینه مسافرت زیاد خوب نیست و نمی توانیم هم برویم. قطعا یک برنامه ریزی با دوستان و کسانی که کنارشان خوشحال هستم انجام می دادیم و به مسافرتی می رفتیم یا کار دیگه ای انجام می دادیم.
فوتبال چه چیزی را از شما گرفت و چه چیزی را به شما داد؟
فکر می کنم مهم ترین چیزی که فوتبال به من داد، شخصیت و اعتبار بود. فکر می کنم این شخصیتی که فوتبال از من ساخت، مهم ترین چیز بود و باعث شد آرامش در خودم پیدا کنم. اگر بخواهیم شغل حساب کنیم که البته واقعا هم شغل است و از آنجایی که از بچگی دوستش داشتم و برایش زحمت کشیده و تلاش کردم و سعی می کنم بیشتر هم به آن ادامه دهم، باعث ایجاد آرامشی شد که راحت تر زندگی کنم. به نظرم یکی از بزرگترین لذت ها غذا خوردن است ولی ما باید همیشه مراقب باشیم. یا مثلا شاید خیلی چیز مهمی نباشد ولی همین شب بیدار ماندن و وقت گذراندن یا سفر کردن، چیزهایی هستند که ما ازدست دادیم. نهایتا در تابستان دو یا سه هفته وقت آزاد برای سفر رفتن داشته باشیم. اکثرا در اردو بودیم یا بازی داشتیم. ولی همانطور که گفتم، اینکه در زمین باشیم، بازی کنیم و در اردو باشیم، از آن چیزها لذت بخش تر است. از همین الان درحال فکر کردن به آن هستم که پس از فوتبال باید چه کاری انجام دهیم؟ یک روز، دو روز یا سه روز بتوانیم به سفر رفته و خوشگذرانی کنیم ولی بعد از آن چی؟ بدون فوتبال واقعا سخت است. در این سه ماه هم واقعا به ما ثابت شد که بدون فوتبال نمی شود.
اصلا نمی توانم تصور کنم کسی به من بگوید فلان غذا را بخور یا نخور. حتی مثلا همسرم نمک را از جلوی من برمی‌دارد و کنار می‌گذارد، سخت است. بعد تصور کن مربی یا دکتر بگوید فلان چیز را نخور، خیلی سخت نیست؟
وقتی یک هدفی داشته و به آن فکر می کنید، زیاد سخت نیست چون آن موفقیت، بردن و آن حس خوبی که به همه کسانی که دوستت دارند می دهید، واقعا لذت بخش تر از خوردن چلو کباب است. صد در صد مهم است.
از دوستان دوران کودکی خود، خبر دارید؟ با آن ها در ارتباط هستید؟
بله. فکر می کنم از هفت، هشت یا ده سالگی چند دوست داشتم که هنوز با آن ها در ارتباط هستم و دوستان صمیمی من هستند. پیش از آنکه فوتبالیست معروفی شوم، چند دوست داشتم که هنوز با آن ها در ارتباط هستم و آن ها را می بینم. با آنکه در اصفهان هستند ولی هنوز با آن ها از قدیم در ارتباط هستم. خداروشکر هم دوستان جدید و هم قدیمی ها، دوستان خوبی هستند.
در دبستان یا رده های دیگر مدرسه کدام شخصیت را داشتید؟ شیطون، شلوغ، گوشه گیر، اذیت کن یا آروم؟
شیطون نبودم ولی گوشه گیر هم نبودم. متعادل و نرمال بودم.
تا حالا احضار اولیاء نکرده بودند؟
چرا این اتفاق افتاده بود و طبیعی است چون اگر چنین چیزی رخ ندهد یعنی گوشه گیر هستید. البته گاهی دیدم اولیاء کسانی که گوشه گیر هستند هم احضار می کنند و می گویند چرا انقدر آن فرد گوشه گیر و منزوی است. در دبستان یا راهنمایی دعوا می شد یا تصادفی اتفاقی می افتاد. یادم است در روزهای نخستین اول دبستان، یک همکلاسی داشتم که درحال شوخی کردن باهم بودیم و در را رویش بستم. در به دندانش برخورد کرده و دندانش شکست. این اتفاق خیلی تصادفی بود. واقعا عمدی نبود. از این اتفاق ها زیاد رخ می داد.
پایان قسمت دوم
همچنین ببنید:
علی کریمی: امکانات سخت افزاری باشگاه استقلال را ببینید خنده تان می گیرد
