طرفداری - با وجود کسب دوگانه داخلی آلمان، نمایش ضعیف در لیگ قهرمانان اروپا برابر لیورپول باعث شد هواداران و سران بایرن مونیخ، ته دلشان با نیکو کواچ صاف نشود. فتح بوندسلیگا و دی اف بی پوکال، تنها راهی بود که نیکو کواچ می توانست به کارش در بایرن مونیخ ادامه دهد و در واقع کسب دوگانه باعث شد مدیران بایرن مونیخ، بهانه ای برای اخراج کواچ نداشته باشند.
با آغاز فصل 20-2019، پیشرفتی در عملکرد و وضعیت بازیکنان بایرن مونیخ مشاهده نشد و نارضایتی ها از نیکو کواچ شدت گرفت. از همان هفته های اول، شایعات اخراج کواچ در رسانه ها مطرح می شد. دلیل این مسئله مشخص بود؛ کواچ طی ده هفته اول حضورش در بایرن مونیخ، فقط در هفته ششم تیمش را صدرنشین بوندسلیگا دید. برای درک بهتر این مسئله، صحبت جووانی البر درباره اهمیت بوندسلیگا برای بایرن مونیخ را مرور می کنیم:
وقتی بایرن مونیخ در صدر جدول نبود، هواداران بسیار خشمگین بودند اما وقتی بایرن به صدر می رسید، هواداران آرام میشدند زیرا با خودشان فکر میکردند که دیگر قهرمانی در بوندسلیگا قطعی است. قهرمانی بایرن مونیخ در بوندس لیگا مثل انجام وظیفه است.
در هفته دهم بوندسلیگا، شکست فاجعه بار 5-1 برابر آینتراخت فرانکفورت کافی بود تا اولی هونس و کارل هاینتس رومنیگه، تصمیم به اخراج سرمربی کروات خود بگیرند، تصمیمی که مثل یک قمار به نظر می رسید. با اخراج سکان هدایت بایرن مونیخ به صورت موقت به هانسی فلیک سپرده شد. فلیک در ابتدای فصل به عنوان دستیار به کادرفنی نیکو کواچ اضافه شده بود و با توجه به گمنام بودن نسبی اش در زمینه سرمربیگری، رسانه ها به عنوان یک گزینه صرفا موقت نگاه می کردند و مدام نام ژوزه مورینیو، مائوریسیو پوچتینو، ماسیمیلیانو الگری و حتی آرسن ونگر پیرامون نیمکت بایرن مونیخ مطرح می شد. با این حال، مدیریت باتجربه بایرن مونیخ، بازهم ثابت کرد همیشه هوشمند عمل می کند و در بحرانی ترین لحظات، تصمیم درست می گیرد. هر چهار مربی که نام آن ها برای هدایت بایرن مونیخ مطرح شد، قطعا نام های بزرگی بودند اما هر یک مشکلاتی جدی داشتند؛ سبک فوتبال مورینیو با بایرن مونیخ سازگار نبود، پوچتینو همچنان تحت قرارداد تاتنهام بود، الگری مشکل زبان آلمانی داشت و ونگر نیز گزینه ای صرفا موقت تلقی می شد.
شکست برابر مونشن گلادباخ، نقطه عطف فصل بایرن مونیخ
هانسی فلیک تا پیش از انتصاب به عنوان سرمربی بایرن مونیخ، برای عموم هواداران فوتبال خیلی شناخته شده نبود اما تجربه کار با یواخیم لوو در تیم ملی آلمان و قهرمانی جام جهانی 2014 و همچنین کار با جووانی تراپاتونی ایتالیایی در سالزبورگ اتریش کافی بود تا مدیران بایرن مونیخ برای انجام یک ریسک بزرگ، متقاعد شوند. هانسی فلیک با وجود نداشتن تجربه سرمربیگری در تیمی بزرگ، آلمانی بود و از نظر زبانی و ارتباط برقرار کردن با اعضای تیم مشکلی نداشت. فلیک همچنین به لطف حضور در کادرفنی کواچ، از فضای باشگاه بایرن مونیخ شناخت کافی را داشت و این مسئله برای مدیران بایرن مونیخ، مهم بود.
فلیک به عنوان سرمربی بایرن مونیخ شروع خوبی داشت؛ پیروزی مهم برابر المپیاکوس در لیگ قهرمانان اروپا و برد 4-0 مقابل دورتموند در بوندسلیگا، کافی بود سران بایرن مونیخ کاملا به او اعتماد کنند. با این حال، فلیک در هفته های اول حضورش در بایرن مونیخ با مشکلات مهمی روبرو شد. دو شکست متوالی برابر بایرلورکوزن و مونشن گلادباخ، باعث شد بایرن مونیخ به رده هفتم جدول بوندسلیگا سقوط کند؛ انتقادات از وضعیت فصل بایرن مونیخ شدت گرفت اما شکست 2-1 برابر مونشن گلادباخ، نقطه عطف فصل بایرن مونیخ و کار فلیک در این باشگاه بود. پس از شکست برابر مونشن گلادباخ، بایرن مونیخ ِ فلیک غیر از بازی برابر لایپزیش که به تساوی 0-0 انجامید، توانست در 23 بازی 22 برد کسب کند.
فلیک، اقتدار را به بایرن مونیخ برگرداند
فلیک به لطف کاریزمای بالا، نظم مثال زدنی و اخلاق خوب خود، توانست رختکن بایرن مونیخ که دوباره شایعاتی مبنی بر چند دستگی آن به گوش می رسید را به طرزی عالی کنترل کند. در زمان کواچ، بایرن مونیخ در برخی مسابقات به سختی پیروز می شد و در بازی ها برای دقایق بسیاری به مشکل می خورد اما فلیک، عنصر اقتدار را به بازی بایرن مونیخ برگرداند و کاری کرد دوباره تیم های بوندسلیگا از رویارویی با بایرن مونیخ هراس داشته باشند. استفاده از پتانسیل کامل بایرن مونیخ با دو سیستم 3-3-4 همراه با هافبک تهاجمی و سیستم 1-3-2-4، دیگر کار مهمی بود که فلیک توانست انجام دهد. با استفاده از این دو سیستم، بایرن مونیخ دوباره توانست فوتبالی فوق العاده تهاجمی و باب میل هواداران به نمایش بگذارد. پیروزی مقتدرانه 3-0 برابر چلسی در لیگ قهرمانان اروپا، جایی بود که فلیک توانست اعتماد کامل هواداران و بایرن مونیخ را به دست آورد. پاداش او، تمدید قرارداد تا سال 2023 و ادامه کار به عنوان سرمربی بایرن مونیخ بود.
احیای مولر، شاهکار فلیک
یکی از شاهکارهای فلیک در این فصل، بهره گیری کامل از کیفیت های توماس مولر و بازگرداندن این بازیکن باتجربه به روزهای اوج بود. توماس مولر زیر نظر نیکو کواچ در پست وینگر راست به یک بازیکن معمولی تبدیل شد و سپس با از دست دادن جایگاهش در ترکیب اصلی، در اغلب بازی ها روی نیمکت می نشست. مولر از این مسئله ناراحت شد و در پی اختلاف با نیکو کواچ، تصمیم به ترک بایرن مونیخ گرفت. با این وجود اولی هونس، رییس وقت بایرن مونیخ، هر طور که شده مولر را متقاعد کرد در بایرن مونیخ بماند. فلیک به مولر اعتماد کرد و با بازگرداندن او به پست هافبک پشت مهاجم، باعث شد این بازیکن 30 ساله، با ارسال 20 پاس گل، بهترین گل ساز بوندسلیگا شود و در واقع او را از یک نیمکت نشین به یکی از موثرترین بازیکنان اروپا در زمینه گلزنی و گل سازی تبدیل کرد.
بواتنگ به روزهای خوب برگشت؛ دیویس ستاره شد
دیگر کار خوب فلیک به عنوان سرمربی بایرن مونیخ، شکوفا کردن آلفونسو دیویس جوان بود. دیویس که به عنوان یک وینگر سرعتی جوان به بایرن مونیخ آمده بود، چندان جدی گرفته نمی شد اما مصدومیت لوکاس هرناندز به عنوان یک توفیق اجباری، باعث شد فلیک به دیویس جوان در پست مهم مدافع چپ اعتماد کند و دیویس با سرعت و نفوذهای خود به خوبی جواب اعتماد فلیک را داد؛ دیویس زیر نظر فلیک از یک جوان بی تجربه حالا به یکی از بهترین مدافعان چپ دنیا تبدیل شد. ژروم بواتنگ را نیز از یاد نبریم. پیش از هانسی فلیک، بواتنگ به قدری بد بازی می کرد که هواداران بایرن مونیخ او را حتی به عنوان یک ذخیره هم قبول نداشتند اما مشکلات خط دفاعی بایرن مونیخ باعث شد فلیک به بواتنگ هم اعتماد کند و با بازگرداندن اعتماد به نفس او، باعث شد این مدافع سابق تیم ملی آلمان دوباره عملکردی قابل قبول و خوب از خود نشان دهد. فلیک علاوه بر افزایش کیفیت فوق العاده خط حمله بایرن مونیخ، آن خط دفاع سست و آسیب پذیر اول فصل را به خط دفاعی هماهنگ تبدیل کرد. خط دفاعی پاوار، بواتنگ، آلابا و دیویس، خط دفاع مورد علاقه فلیک در اکثر بازی های فصل بودند و نکته جالب این جاست که دو نفر از این خط دفاعی (آلابا و دیویس) در پست غیر تخصصی بازی می کردند.
هانسی فلیک، معنای زیبایی
علاوه بر ارائه فوتبال زیبا و احیای بازیکنان، اخلاق خوب و احترام به رقبا، از دیگر عوامل محبوبیت زیاد هانسی فلیک میان هواداران فوتبال است. فلیک با وجود سلطه کامل تیمش بر بوندسلیگا، در تمام کنفرانس های خبری به رقبای هر چند ضعیفش احترام می گذاشت. وی حتی گذشته اش را با کواچ فراموش نکرده است. شاید اکنون فلیک قهرمان هواداران بایرن مونیخ باشد و کواچ، منفور آن ها اما در کنفرانس خبری پس از بازی برابر وردربرمن و قطعی شدن قهرمانی بایرن مونیخ در بوندسلیگا، هانسی فلیک به تمجید از کواچ پرداخت و نشان داد لطف همکار سابقش را فراموش نکرده است:
از نیکو کواچ خیلی خیلی ممنونم. با او و برادرش روبرت همکاری خیلی خوبی داشتیم. از کواچ بابت مطرح کردن ایده آمدنم به بایرن مونیخ ممنونم.
فلیک، مردی از جنس بایرن مونیخ است و تاریخ همیشه نشان داده افراد از جنس بایرن مونیخ، در این باشگاه موفق و محبوب هستند. فلیک که پنج فصل بازیکن بایرن مونیخ بود، یکی از پنج نفری است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی در یک باشگاه قهرمان بوندسلیگا شده است. پس از یوپ هاینکس، یکی از محبوب ترین سرمربیان تاریخ بایرن مونیخ، حضور پپ گواردیولا، کارلو آنچلوتی و نیکو کواچ نتوانست هواداران بایرن مونیخ را راضی کند اما هانسی فلیک تمام ویژگی های یک سرمربی ایده آل هواداران بایرن مونیخ را دارد، ویژگی هایی که باعث شده فلیک را با هاینکس افسانه ای مقایسه کنند. وقتی خبرنگاران از فلیک درباره مقایسه با هاینکس پرسیدند، او پاسخی متواضعانه داد:
نمی خواهم خودم را با یوپ هاینکس مقایسه کنم چون کاملا سطح او از من متفاوت است. هاینکس برای سال های طولانی یک مربی موفق و پرافتخار بوده است و من از ماه نوامبر در بایرن مونیخ حضور دارم. با این حال، مقایسه شدن من با هاینکس مسئله ای زیباست.
اخلاق خوب، کاریزمای و نظم بالا، ارائه فوتبال زیبا، میل به فوتبال تهاجمی و البته ظاهر و چهره زیبای کلاسیک آلمانی، باعث شده فلیک محبوب دل هواداران بایرن مونیخ شود. بایرن مونیخ، نخستین جام فصل را کسب کرده و حالا کارشناسان بایرن مونیخِ فلیک را مدعی کسب سه گانه فصل 20-2019 می دانند. در صورت تحقق این رویای بزرگ، فلیک می تواند به یکی از محبوب ترین چهره های تاریخ بایرن مونیخ تبدیل شود.