عشقی بالاتر از حد تصور
روزی که پسرکی ۱۱ ساله به لاماسیا رفت
خیلیا انتظار داشتند که با یک بازیکن متوسط مواجه شوند
ولی او با تلاش و توانایی بالایش،خود را به عنوان یک اسطوره و از بهترین هافبک های تاریخ در زبان ها جا انداخت
در این پست نگاهی می اندازیم به دوران فوتبالی مهندس تیکی تاکا
درخشش در لاماسیا:
او در تیم های پایه ی بارسلونا به خوبی درخشید و کارنامه ای درخشان بر جای گذاشت
آمار از عملکرد و توانایی های ژاوی در نوجوانی
دوندگی: روی پاشنه پا میدود؛ تحرکات وی آهسته بوده و در زمان افزایش سرعت با مشکل مواجه میشود
تعادل: متوسط
هماهنگی: خوب. تحرکات صحیح اما فقدان سرعت
انعطافپذیری: متوسط. در این زمینه نیاز به کار و تمرین بیشتری دارد
مهارت: خوب؛ البته این موضوع هنر او نیست؛ در سبک بازی وی این توانایی وجود دارد تا از هر موقعیتی بهره ببرد
آمادگی بدنی: خوب. او تمام ویژگیهای یک هافبک خوب را دارد
استقامت عضلانی: خوب
سرعت: متوسط. باید روی سرعت خود کار کند
سرعت اولیه: متوسط
قدرت در سرعت: متوسط
کنترل: عالی. او مشکل سرعت خود را با توانایی استثنایی خود در کنترل توپ جبران میکند
پاس: خیلی خوب. باید روی پای چپ خود کار کند اما این بخش نقطه قوت او در زمین بازی است
ارسال پاس متوسط رو به بلند: خوب. او اغلب مجبور به قرار گرفتن در این موقعیت نمیشود
شوت: قابل قبول. باید در این بخش و زمانی که تیم در حالت هجومی قرار دارد، بیشتر کار کند درست مثل گواردیولا
دوندگی با توپ: بسیار خوب. قدرت خوب در محافظت از توپ؛ او اغلب توپ را از دست نمیدهد
دریبل: خوب. اگرچه این مهارت بهترین مهارت او نیست اما سطح تکنیکی وی تحسین برانگیز است
موقعیت یابی (جاگیری): بیشک بهترین کیفیت بازی او است؛ او همیشه جایی است که باید باشد و همیشه از همتیمیهای خود حمایت کرده و یکی از گزینههای دریافت پاس از آنها است
جنگندگی: متوسط. سبک بازی تکنیکی وی اغلب قضاوت این جنبه را سخت میکند
همونطور که خوندید
اکثر توانایی های ژاوی در موقعیت یابی و پاسکاری و آمادگی بدنی است که نشانه هایی از یک هافبک خوب است
او تا سال ۱۹۹۷ در لاماسیا بوده
و از آن سال تا ۱۹۹۹ در تیم بارسلونای بی حضور داشته
او به مغز متفکر تیم تبدیل شده بود
و باعث صعود تیم بارسلونای بی به دسته دوی اسپانیا شد
در بین حضور خود در بارسلونای بی
او اولین بازی خود را برای بارسلونا در سال ۱۹۹۸در سوپر کاپ مقابل مایورکا انجام داد و با گلزنی دوران خود را آغاز کرد
و از آن به بعد به تیم اصلی راه یافت و حتی نقش زیادی در قهرمانی بارسلونا در فصل۱۹۹۸/۹۹داشت
او در فصل۱۹۹۹/۲۰۰۰ با مصدومیت پپ گواردیولا،فرصت خوبی برای درخشش یافت
بعد از اینکه کاویتان گواردیولا، تیم را به مقصد فوتبال ایتالیا ترک کرد ژاوی به بازیساز تیم بدل شد و به این کار ادامه داد تا تمام استعداد و نبوغ خود را در این پست به اثبات برساند.
در زمان مربیگری فن خال، رکساچ، آنتیچ و مخصوصا رایکارد، ژاوی همواره یک مهره کلیدی بوده است. جالب است بدانیم او در طول این مدت و در حالیکه هنوز فقط ۲۵ سال سن داشت، ۳۰۰ بازی رسمی انجام داده بود
در دوره ای که بارسلونا دوباره قوت یافت یعنی در دوره ی فرانک رایکارد
ژاوی ثابت کرد که نه تنها میتواند در قلب خط هافبک بازی کند،بلکه میتواند در هر پستی در وسط زمین به کار گرفته شود
او در فصل۲۰۰۴/۵ با ۳۶ بازی بیشترین بازی انجام شده را در لیگ داشته و این نشان از کلیدی بودن او و چند پسته بودن اوست
او در دسامبر ۲۰۰۵ با مصدومیتی سنگین مواجه شد
لگامنت پای چپ ژاوی در تمرینات پاره شد
و انتظار میرفت که مدت زیادی نتواند بازی کند
ولی کار های درمانی او خوب پیش رفت و او بعد از پنج ماه دوباره پا به توپ شد
رایکارد در دو فصل آخر حضورش،میدانست که چگونه از ژاوی استفاده کند و بهترین بهره را ببرد
او در سال ۲۰۰۷/۰۸
رکورد شخصی خود در گلزنی یعنی ۴ گل در فصل را شکست و به ۷ گل ارتقا داد
او در بارسلونا به خوبی درخشیده بود و وقت آن بود که به نبرد در بازی های ملی بپیوندد...
(ادامه دارد)