مقاله ای از نویسنده ی به نام محسن در پایگاه منچستر یونایتد در ایران
فرانس پوشکاش-1958
جیمی مورفی سعی داشت تا بعد از فاجعه مونیخ این بازیکن بزرگ بلغارستانی را برای تقویت تیمش که به خاطر این حادثه از هم پاشیده بود جذب کند گرچه این انتقال به دلیل قوانین اتحادیه فوتبال انگلیس در خصوص بازیکنان خارجی و اینکه پوشکاش انگلیسی بلد نبود انجام نشد.
در عوض پوشکاش به رئال مادرید ملحق شد و توانست سه قهرمانی اروپا و 5 قهرمانی متوالی لیگ را بدست آورد. بعد از نیمه نهایی جام قهرمانی اروپا 1957 روابطی دوستانه بین دو باشگاه به وجود آمد و رئال مادرید روش خاص خودش را برای کمک به یونایتد در پیش گرفت. سانتیاگو برنابئو به منچستر پیشنهاد قرض دادن آلفردو دی استفانو – که بهترین بازیکن سال1958بود - را داد که این انتقال هم توسط اتحادیه فوتبال انگلیس لغو شد زیرا بع عقیده این اتحادیه دی استفانو میتوانست جای یک بازیکن بریتانیایی را بگیرد. در سال های بعد بازی های دوستانه زیادی به پیشنهاد رئال مادرید بین این دو تیم شکل گرفت تا بازیکنان جوان یونایتد بتوانند دوباره فرم خوب خود را بدست آورند و به سطح اول فوتبال برگردند
جف هرست – 1967
یونایتد بلافاصله بعد از درخشش هرست فینال جام جهانی 67 که با هتریک او و قهرمانی انگلیس همراه شد پیشنهادی 200 هزار پوندی برای جذب وی به وست هام داد که البته بلافاصله رد شد. ران گرینوود مربی وست هام با تلگرافی به سرمت بازبی با مضمون ” نه ، خیلی ممنون” پیشنهاد وی برای جذب مهاجم تیمش را رد کرد.
اگر هرست به یونایتد ملحق می شد خط حمله این تیم با وجود بست ، لاو و چارلتون بی شک به بهترین خط حمله اروپا تبدیل میشد و حضور وی ممکن بود مانع افت تیم پس از مصدومیت های پیاپی لاو شود.
هرست نهایتا پس از 13 سال در سال 1972 باشگاهی که از نوجوانی در آن حضور داشت را ترک کرد. وی قبل از بازنشسته شدن در سال 1976 حضور در تیم های استوک سیتی ، وست برومویچ و کورک سلتیک را تجربه کرد.
آلن بال – 1971
در سال 1971 فرانک اُفارل به دنبال جذب این هافبک توانمند برای تقویت یونایتد بود تیمی که در آن دوره نیاز شدید به جوان گرایی را احساس میکرد. که البته این خرید توسط مدیریت باشگاه رد شد . اُفارل معتقد بود که رد شدن این انتقال میتواند به این دو دلیل باشد. یک اینکه بال احتمالا جانشین ویلی مورگان میشد که یکی اصلی ترین هم بازی های مت بازبی در گلف بود و دو اینکه بال یکی از صمیمی ترین کسانی بود که جورج بست با آنها به نوشیدن مشروبات الکی میپرداخت و بازبی که سعی داشت تا جورج را به راه راست بیاورد این انتقال را رد نپذیرفت.
همانطور که میدانیم این تلاش ها نا فرجام ماند و جورج بست نیز باشگاه را در سال 1974 ترک کرد. اگر بال به یونایتد می آمد میتوانست خلاقیت و نشاط زیادی را به این تیم تزریق کند او میوانست موقعیت های گل بسیاری را خلق کند چیزی که یونایتد به شدت به آن نیاز داشت.
در عوض بال از اورتون به آرسنال پیوست. او قبل از بازنشستگی در تیم های ساوت همپتون و بلک پول نیز حضور داشت.
پیتر شیلتون-1972 و 1976
یونایتد دو بار زیر نظر دو مربی مختلف به دنبال جذب این دروازبان افسانه ای بود. در اوایل دهه هفتاد اُفارل که به الکس استپنی ( دروازبان آن دوره یونایتد) اعتقادی نداشت پیشنهادی برای جذب او به استوک سیتی ارائه کرد که این پیشنهاد پذیرفته نشد.
تام دوچرتی نیز بار دیگر در سال 1976 برای جذب وی اقدام کرد که این بار پیشنهاد 275 هزار پوندی اش پذیرفته شد اما باشگاه بر سر دستمزد با شیلتون به مشکل برخورد زیرا که او بیشترین دستمزد را بین دیگر بازیکنان درخواست کرده بود و کار انتقال او به یونایتد نیمه کاره ماند.
در صورت انجام شدن این انتقال او میتوانست به یکی از محبوب ترین بازیکنان الدترفورد نزد هواداران تبدیل شود. یونایتد بعد از جدایی استپنی نتوانست جانشین مناسبی برای او پیدا کند و شیلتون میتوانست به دروازبان اسطوره ای یونایتد تبدیل شود.
در عوض او به ناتینگهام فارست پیوست و آنجا به عناوین مختلفی از جمله جام در جام اروپا دست پیدا کرد. او در سال 1997 در داربی کانتی بازنشسته شد.
پیتر بردزلی – 1982
در واقع یونایتد او را زیر نظر ران اتکینسون در سال 1982 جذب کرد اما او تنها یک بازی در رقابت های میلک کاپ انجام داد و دوباره به ونکوور وایت کپس برگشت.
بعد ها پیتر توسط نیوکاسل جذب و به قهرمان این تیم تبدیل شد. سپس به لیورپول رفت و دو قهرمانی لیگ و یک قهرمانی جام حذفی را به کارنامه اش افزود.او همچنین در دو جام جهانی برای انگلستان به میدان رفت و 59 بازی ملی در کارنامه خود به ثبت رساند
اگر او به یونایتد پیوسته بود میتوانست به اسطوره یونایتد تبدیل شود و تا دهه بعد نیز در این تیم بماند گرچه او باید با بازیکنان جوان دهه هشتاد همچون فرانک استاپلتون، نورمن وایت ساید و مارک هیوز رقابت میکرد.
