طرفداری - رقابت دو کشور ایتالیا و فرانسه بر هیچکس پوشیده نیست اما در طول تاریخ سری آ، بازیکنان بزرگ فرانسوی، ایتالیا را به عنوان مقصد خود انتخاب می کردند.
سباستین فری (دروازه بان-اینتر، ورونا، پارما، فیورنتینا، جنوا)
سباستین فری برای هواداران فوتبال در اواخر دهه 90 و اوایل دهه 2000 میلادی یک چهره نمادین بود. تغییر رنگ ناگهانی موهای او باعث شد در زمین کاملا قابل تشخیص باشد و آسان نیست فراموش کنیم که چقدر خوب بود. او با واکنش های عالی، قدرت بدنی و کار با پای خوبش بازی های درخشانی برای اینتر، پارما، فیورنتینا و جنوا انجام داد. شاید او در پیراهن ویولا بهترین نمایش های خود را ارائه داد.
لیلیان تورام (مدافع راست-پارما، یوونتوس)
لیلیان تورام یکی از بهترین مدافعان میانی نسل خودش بود اما در بیشتر دوران حضورش در یوونتوس، در پست مدافع راست بازی کرد. در دهه بین 1996 تا 2006، هوش، انعطاف، قدرت بدنی و استحکام خود را در پارما و یوونتوس به رخ همه کشید. او با پارما یک کوپا ایتالیا، یک جام یوفا و یک سوپرجام ایتالیا کسب کرد و با بانوی پیر دو عنوان سری آ و یک سوپرجام ایتالیا بدست آورد.
مارسل دسایی (مدافع میانی، میلان)
بازی دادن به مارسل دسایی در پست مدافع میانی شاید حتی باعث می شد استعدادهای خودش را کامل نشان ندهد اما او آنجا هم عالی بود. در واقع مارسل دسایی همه جا عالی بود و در هر پستی می توانست بازی کند. به طور ساده، او باید در ترکیب میلان بازی می کرد و مهم نبود در چه پستی. یکی از بهترین بازیکنان فرانسوی که قدم به ایتالیا گذاشت و در دوران اوجش، بی رقیب بود. دسایی قدرتمند، سریع، تکنیکی و پر از انگیزه بود. او در سه پست خط دفاعی میلان به راحتی بازی می کرد.
جاناتان زبینا (مدافع میانی، کالیاری، رم، یوونتوس، برشا)
نامی که خیلی ها انتظار ندارند در ترکیب رویایی ما باشد؛ مخصوصا وقتی بدانیم لوران بلان برای اینتر و ناپولی بازی کرد و می توانست جای او را بگیرد. دوران حضور لوران بلان در ایتالیا واقعا موفقیت آمیز نبود و بنابراین زبینا به دو دلیل در ترکیب است: اول آنکه او 250 بازی در سری آ ایتالیا انجام داد و بدون استعداد شما بعید است بتوانید برای رم و یوونتوس بازی کنید. دوم اینکه او هم بازیکنی چند پستی بود و خیلی از مواقع در پست مدافع راست بازی کرد.
وینسنت کاندلا (مدافع چپ، رم، اودینزه، سیه نا، مسینا)
کاندلا 210 بازی برای رم انجام داد، 14 گل زد و در سال 2001 اسکودتو و سوپرجام ایتالیا را کسب کرد. برنده جام جهانی، در تالار مشاهیر باشگاه رم حضور دارد و همچنین دورانی را در اودینزه، سیه نا و مسینا توپ زد. وینسنت کاندلا می توانست در پست مدافع چپ و یا جلوتر بازی کند. او بسیار سریع بود و در کارهای تهاجمی بسیار کارآمد.
دیدیه دشان (هافبک میانی-یوونتوس)
بین سال های 1994 تا 1999 با لقب "برج دلو" بخش مهمی از تیم قدرتمند یوونتوس با مارچلو لیپی بود. دشان کاملا در خدمت تیم بود و با فداکاری هایش به شدت به خط دفاعی تیم کمک می کرد اما او همچنین متخصص ساخت ضدحملات بود. قدرت رهبری و هوش تاکتیکی او بی نظیر بود و طی 5 سال، 10 جام با یوونتوس کسب کرد که از جمله آنها، 3 اسکودتو و یک لیگ قهرمانان بود.
پاتریک ویرا (هافبک میانی، میلان، یوونتوس، اینتر)
شاید خیلی ها دوران بازی پاتریک ویرا در میلان در فصل 1995-1996 را به یاد نداشته باشند اما او در سال 2005 برای کسب موفقیت های بیشتر به ایتالیا بازگشت. پاتریک ویرا یک فصل قبل از کالچوپولی برای یوونتوس بازی کرد و بعد به اینتر پیوست و زیر نظر روبرتو مانچینی توانست 4 قهرمانی متوالی را تجربه کند و دوباره خودش را به عنوان یکی از بهترین هافبک های اروپا بر سر زبان ها بیندازد.
میشل پلاتینی (هافبک هجومی، یوونتوس)
بهترین بازیکن فرانسوی تاریخ؟ بهترین هافبک تاریخ فوتبال؟ شاید. چیزی که مطمئنیم، او در تورین افسانه ای است که گوش به گوش نقل می شود. پلاتینی طی 5 سال، 147 بازی برای بانوی پیر انجام داد، 68 بار گلزنی کرد و دو اسکودتو، یک کوپا ایتالیا، یک سوپرجام اروپا، یک لیگ قهرمانان (جام باشگاه های اروپا) و یک جام بین قاره ای کسب کرد. پلاتینی با وجود بازی در پست هافبک، 3 بار متوالی آقای گل سری آ شد. وی همچنین 3 بار توپ طلا را کسب کرد و لازم نیست چیز بیشتری بگوییم.
زین الدین زیدان (هافبک هجومی، یوونتوس)
اگر قرار باشد یک نفر بتواند به تاج و تخت میشل پلاتینی دستبرد بزند، او زیزو است. متاسفانه نتوانستیم یوری ژورکائف را در این تیم بیاوریم اما هیچ شکی در مورد حضور زیدان نداریم. زیدان طی 5 سال حضورش در یوونتوس همه را در سراسر ایتالیا و اروپا شیفته مهارت های بی نظیر خود کرد. با کسب توپ طلا، او 6 جام بزرگ با یوونتوس کسب کرد. او یک استعداد خدادادی بود.
پل پوگبا (هافبک تهاجمی، یوونتوس)
پل پوگبا چقدر در یوونتوس ویرانگر بود! نه فقط به خاطر مهارت هایش با توپ، بلکه به دلیل تاثیر بالایی که در گل های یوونتوس داشت. بیانکونری با پوگبا علاوه بر یک هافبک توانا و کامل، یک مهاجم اضافه هم داشت. کسی در بزرگی ژان پیر پاپن شکی ندارد اما دوران حضور او در میلان به اندازه ای که باید، موفقیت آمیز نبود و به همین دلیل پوگبا را در ترکیب گذاشتیم. 4 اسکودتو، 2 کوپا ایتالیا و یک سوپرجام ایتالیا طی 4 سال افتخارات بدی نیست!
دیوید ترزگه (مهاجم نوک، یوونتوس)
بازیکن دیگری را نمی توان به جای ترزگه اینجا گذاشت. زوج او با دل پیرو در خط حمله یوونتوس در تاریخ ماندگار شد. طی 10 سال حضور در یوونتوس او 245 بازی در سری آ انجام داد و 138 گل به ثمر رساند. ترزگل سرعت و قدرت بدنی داشت اما فراتر از هر چیز، پشت سر مدافع و در فضای خالی بین آنها مثل یک روح در زمانی مناسب بود. به دلیل آنکه دو قهرمانی یوونتوس از این تیم گرفته شد، جمعا 4 افتخار بزرگ کسب کرد اما وفاداری به پیراهن بیانکونری برایش بیشتر از آن دو اسکودتو سود داشت. او در تورین اسطوره و به شدت محبوب است.