#فیلماوه#
تو فیلماوه فیلمهایی که تو این مدت قرنطینه و خونه موندن دیدم رو باهاتون به اشتراک میزارم و هر چی هم مینویسم صرفا دیدگاه خودم درباره فیلم هست نه من تحلیلگرم نه نقد کننده ام نه به اصطلاح فیلمباز پس از نظراتم یا دیدگاهم لطفا ناراحت نباشید:)
ممنون میشم نظراتتونو بهم بگید
ممنون:)
Once Upon a Time in Hollywood(کمدی-درام)
نمره:7.7
سال انتشار:2019
بازیگراش:بردپیت-لئوناردو دی کاپریو-مارگو رابی-کرت راسل-آل پاچینو-لوک پری
کارگردان:کوئنتین تارانتینو
شنیدن اسم های بزرگی مثل بردپیت و دی کاپریو و مارگو رابی و آل پاچینو در کنار کارگردانی مثل تارانتینو حتما شمارو به هیجان میاره.تیم بازیگری فوق العاده با کارگردانی فوق العاده که هممون کارهاشو میشناسیم.حتی حضور یکی از ستاره ها هم برای موفقیت فیلم میتونه کافی باشه.
داستان فیلم توسال 1969 روایت میشه.یکی از چیزهایی که برام به شدت جالبه اینه که تارانتینو تقریبا تو تمامی آثارش امضای خودشو پای اثر زده و اگه شما کارگردان فیلم رو ندونین کیه با دیدن فیلم میتونین متوجه بشین که اثر برای تارانتینو هست.
تقریبا این اثر متفاوت تر از بقیه آثار تارانتینو بود یعنی قبلا تارانتینو علاقه شدیدی به آثار سینمای کلاسیک و اکشن رده ب داشت اما این بار یه تغییر تو ژانر فیلمسازیش داده تقریبا.
فیلم تو دقایق ابتداییش بسیار با مزه و طناز بوده اما رفته رفته بنظره من از بار طنز فیلمنامه کاسته میشهو از خشونتی که تو فیلم های قبلی تارانتینو دیده بودیم هم کم شده.اما هروقت این خشونت به فیلم اضافه شده خیلی جذاب از کار در اومده حداقل برامن اینطوری بود جلوه های بصری خوبی تو فیلم مورد استفاده قرار گرفته و صحنه های نوستالژیک از سال 1969 فوق العاده بازسازی شده
شخصیت ریک دالتون با بازی دی کاپریو بنظرم تنها شخصیتی هست تو فیلم که میشه تا حدودی درکش کرد.
فیلم خیلی خوب تونسته از روند ستاره سازی تو هالیوود انتقاد بکنه که تو فیلم میشه حس کرد .رابطه گرم ریک و کلیف(دوتا از نقش های اصلی فیلم)خیلی خوب دراومده که شوخی های این دو باهم جذابه.
من حس دوگانه ای نسبت به فیلم دارم بعضی جاهاش داستانش خوب و کشش خاصی داره اما بعضی مواقع هم خسته کننده و پیچیده میشه.
متاسفانه بنظره من منهای یک یا دو کاراکتر تو خلق شخصیت های سینمایی خوب که مخاطبو درگیر بکنه شکست خورده من خودم زیاد نتونستم با بازیگرا ارتباط برقرار کنم که ممکنه بخاطر فیلمنامه یا بازی خودشون باشه.حتی میتونم اینو بگم که نقشی که برد پیت تو این فیلم بازی کرده فاقد هرگونه تنوع خاصی بوده که بنظرم نشون میده که کارگردان اونو برای انجام یه بازی خوب و شاید متنوع تحت فشار قرار نداده(نظر شخصی)
بنظره من فیلم یه داستان بلند جذاب و گیرا نداره که مخاطبو همراش کنه و معمولا زمان فیلم رو داستانک های کوتاهش پر میکنن که جذابیت خاصی نداره که دائما حین دیدن فیلم از نقطه ای به نقطه دیگه کوچ میکنه و سردرگمی میاره که از کارگردانی مثلی تارانتینو بعید بود که خودش همیشه داستان گوی خوبی بوده.
با همه اینها استنباط شخصیم اینه که تو روایت داستان یکم ضعف هست شاید متوسط باشه اما توباقی بخش ها اثر خوبی میتونه باشه و به شخصه از تارانتینو انتظار بیشتری داشتم
این فیلم دومین فیلم پرفروش تارانتینو بود.این فیلم تو گولدن گلوب تو پنج مورد و همچنین در مراسم اسکار تو 10 مورد نامزد جوایز مختلف شد که برد پیت تونست برای بهترین بازیگر مرد از گولدن گلوب و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از اسکار رو به دست بیاره و همچنین جایزه بهترین طراحی صحنه رو هم کسب کرد.
میتونید نقد فیلم رو در این لینک بخونید:
http://naghdefarsi.com/title/once-up...
لینک دانلود:
https://www.film2media.pw/tag/%D8%AF...
