به نام خدا
امیدوارم حالتون خوب باشه .
امروز میخوام از زندگی شخصیم و علاقه مندی ها و فانتزی ها و آرزوهام بگم .
امیدوارم ک شماهم مشارکت کنید و بتونیم بیشتر همدیگه رو بشناسیم.
همونجور ک میدونید اسمم علی و فامیلم آرین هست ولی فامیل ما قبلا آلبوغبیش بود و سال ۸۴ بنا به یه دلایلی عوض کردیم .
ساکن شهرک بعثت شهرستان ماهشهر هستم ( ملقب به ممکو ) ک به عبارتی شهرک نفت هست و اکثر ساکنای اینجا پرسنل پتروشیمی بندرامام هستن .
اصالت من برمیگرده به طایفه ی آلبوغبیش ک یکی از شاخه های طایفه ی بنی کعب هست و اصالت ما برمیگرده به شهرستان شادگان ( توی زبون عربی بهش دورگ یا فلاحیه گفته میشه ) . شادگان یه جایی هست بین ماهشهر و آبادان ولی سبک زندگی اونجا با ماهشهر و آبادان کاملا متفاوت هست و توی شادگان هنوز آداب و رسوم قدیمی اعراب وجود داره و میشه گفت قانون اونجا یه جوک هست😅😅
قبلا ک اینستا و این چیزا نبود کسی از وضعیت اینورا خبر نداشت ولی امروزه احتمالا همه بدونن ک زندگی توی مناطق عرب نشین چجور هست و رسم و رسومات و طایفه و شیخ معنیش چی هست
بگذریم
من متولد ۲۲/۹/۷۰ هستم ، مهندسی شیمی ( صنایع شیمیایی ) هستم ک البته مدرک مهندسی از دانشگاه آزاد توی ایران با گوز اسهالی خرِ پیر تقریبا هم ارزش هست .
هیچ وقت بصورت رسمی فوتبالیست نبودم و فوتبال بازی کردن من بیشتر توی تیم های محلاتی و زمین های خاکی و چمن مصنوعی بوده ، بازیم بدک نبود و کلا جنوبیا استعداد فوتبالشون بدک نیست اما من علاقه نداشتم بازیکن حرفه ای بشم
ازونور از ۱۲ ۱۳ سالگی بصورت حرفه ای( منظورم از حرفه ای در سطح ایران هست نه سطح اول جهانی ) کیوکوشین کار میکردم ، خوبم تمرین میکردم فایتر فیزیکی و فنی ای بودم و مقامای زیادی آوردم اما هیچکدومشون مورد قبول جامعه ی بین المللی کیوکوشین نیست چون بین سبکی هستن و شرایط توی کاراته پیچیدست و مثل فوتبال همه ی بازیها زیر نظر یک سازمان نیست .
یه چیز دیگه ای ک بد بود ما همش باید از جیب خودمون خرج میکردیم و هیچ جا هیچ قراردادی با ما فایترها بسته نمیشد و پتروشیمی بندرامام هیچ امکاناتی در اختیار ما قرار نداد بخاطر همین رفته رفته زده شدم و از مبارزه کردن دست کشیدم و بعد هم بلکل کنار کشیدم .
بگذریم
اولین فوتبالی ک یادم میاد بازی ایران استرالیا توی ملبورن بود و بعد از اون جام جهانی ۹۸ رو دیدم و تا امروز اکثر بازیهای مهم رو دیدم ، از ۲۰۰۶ به اینور درکم از فوتبال بالا رفت و بازیها رو با جزییات یادمه ، من ک مادرزادی عربی رو متوجه میشم ولی به خاطر اینکه فوتبال رو بهتر بتونم دنبال کنم به مطالعه ی انگلیسی هم پرداختم و از کوپا آمریکا ۲۰۰۷ تا به امروز اغلب تحلیلای بین اسپورت ( الجزیره اسپورت سابق ) و اسکای اسپورت و .... رو راجع به مسائل فوتبالی میخونم و برنامه های تلویزیونی رو میبینم.
از سوم دبیرستان هم ک به اینترنت دسترسی پیدا کردم شروع کردم به دانلود کردن بازیهای کلاسیک و کلیپ های مرتبط با بازیکن های بزرگ ، بعد از اون شروع کردم به تحقیق راجع به سبک ها و مربی ها و تغییر و تحولات فوتبال و امروز یه مجموعه ی تقریبا کامل از تاریخچه ی فوتبال دارم و هر موقع برام شبهه ای پیش میاد میرم یه سری فیلم ها رو بازبینی میکنم
علاقه مندی ها :
ابتدا از علاقه مندیای فوتبالی میگم
تیم ها : فقط آرژانتین
به پرسپولیس و بارسا ام بی علاقه نیستم ولی خب اونقدرا هم مهم نیستن
بازیکنای مورد علاقه
مارادونا با اختلاف
بعد باتیستوتا و مسی
سبک ها :
فوتبال هلند و آژاکس دهه ی ۷۰ و بارسای پپ رو دوس دارم چون کاملا توی هجوم و دفاع کردن بصورت تیمی عمل میکردن و مثل یه مادر ک بچشو میشناسه این ها همدیگه رو میشناختن و درک میکردن ، پیاده کردن سبک بارسای پپ نه تنها توی فوتبال حرفه ای بلکه توی بازیهای کامپیوتری ک همه ی بازیکنا توسط یه نفر کنترل میشن هم سخته .
غیر فوتبالی :
من‌عاشق ماشینای امریکایی هستم و خودم یه دوج چارجر ۸ سیلندر داشتم ک روندنش بیش از هر چیزی توی دنیا لذت بخش بود واسم
توی شهرهای دنیا خیلی دوس دارم به وگاس و میامی برم
فیلم مورد علاقم اینسپشن هست
بازیگر مورد علاقم دی کاپریو
رنگ مورد علاقم آبی تیره
رزمی‌کار مورد علاقم اندی هوگ
شغل :
بیکارم و احتمالا همینجور بمونم چون الافی و شب نشینی رو دوس دارم 😅😎
پ.ن : مجردم و احتمال اینکه ازدواج بکنم دقیقا صفر درصده چون هیچ وقت با هیچ دختری رابطه ی جالبی نداشتم و کلا خصوصیات اخلاقی پیچیده ای دارم
البته گی نیستم و حالم بهم میخوره از همجنس گرایی
