طرفداری- تیم چلسی انگلستان در اردیبهشت ماه سال 1352 برای انجام چند بازی تدارکاتی به تهران آمد و مقابل تیم های پرسپولیس و تاج به میدان رفت. چلسی به رهبری دیو سکـستون، تیمی بود که سه سال پیش در 1970 جام حذفی انگلیس را برده بود و دو سال پیش در فینال جام در جام اروپا 1971، رئال مادرید بزرگ را به زانو درآورده بود. بنابراین این بازی پرسپولیس یک بازی ویژه محسوب می شد. رضا وطنخواه در مورد این بازی با خبرنگار ما صحبت کرد.
امروز سالگرد بازی پرسپولیس و چلسی است. از آن بازی چیزی را به خاطر دارید؟
چند سال گذشته؟50 سال قبل مقابل چلسی بازی کردیم جالب نیست؟بله.بازی خوبی بود.اما نکته ای که می تواند جالب باشد این است که این بازی های بزرگ آن قدر برای فوتبالدوستان عادی شده بود که فقط بخشی از ورزشگاه پُر شده بود.
بله. 25 هزار تماشاگر در این بازی حاضر شدند.
خب طبیعی است. چون همین چلسی مقابل تاج هم بازی کرد و حتی مقابل تیم ملی. این موضوع نشان می دهد که در آن زمان مراودات خوبی با تیم های بزرگ داشتیم.ما مقابل منچستر یونایتد هم بازی کردیم.
آن بازی هم مساوری شد.
بله. یونایتد یک شبه به تهران آمد و برابر پرسپولیس به تساوی 1-1 دست یافت و بلافاصله راهی جنوب شرقی آسیا شد. منظورم این است که فوتبال ما و باشگاه های ما در آن مقطع بعترین تیم های آسیا بودند. سوالتان در مورد چه بود؟
بازی با چلسی:
بله. ما تیم خیلی خوبی بودیم. پرسپولیس 1352 را احتمالا بهترین پرسپولیس همه ادوار می دانند.همان پرسپولیسی که تاج، بزرگ ترینش رقیبش را در تابستان همان سال 0-6 شکست داد.ما سال قبل هم تنها تیمی بودیم که حرفه ای اعلام شدیم.
شما مدافع چپ بودید؟
من تنها بازیکنی بودم که با تشخیص راجرز هم در دفاع چپ،هم در هافبک هم و هم به عنوان گوش چپ بازی می کردم.در آن بازی مرحوم شاهرخی داخل زمین بود.برای همین من اکثرا هافبک چپ بودم.
پس شما هم بازیکن چند پسته بودید؟
بله. در تمرین ها راجرز من را مقابل مرحوم اشتیانی قرار می داد و خیلی خوب از پس هم برمی آمدیم. خدا رحمتش کند.
هم سن بودید؟
نه. ابراهیم دو سال از من بزرگ تر بود. او متولد 1323 بود و من متولد 1325
اولین گل را چلسی زد.
بله. من یادم هست که چلسی در دقایق ابتدایی بی میل بازی کرد. به هرحال یکی از تیم های بزرگ فوتبال اروپا بود. سعی داشت از درگیری پرهیز کند اما وقتی دید توپ و میدان در اختیار تیم ماست کمی به خودش آمد. اگر اشتباه نکنم گل حریف هم از روی نقطه کرنر در دقیقه 20 به ثمر رسید.
دقیقه 18.توسط بلادوین.
بعد از بازی روی زننده گل بازی مانور زیادی شد. گویا به تازگی از آرسنال به چلسی رفته بود. در همان دقیقه ای که شما می گویید دروازه بهرام (مودت) را باز کرد. گلی که یکی از گل های نمونه انگلیسی مبتنی بر سانتر توپ از کناره های میدان محسوب می شد. در نیمه دوم هم کاملا توپ و زمین را در اختیار داشتیم. آن قدر حمله کردیم که بالاخره گل زدیم.
کدام بازیکنان مقابل چلسی خوب بازی کردند؟
طوری که من یادم هست مسیح مسیح نیا که کاپیتان تیم ملی جوانان بود و فکر میکنم برای اولین بار بود در تیم ما بازی می کرد خیلی خوب بازی کرد. ضمن این که علی پروین هم بارها از منطقه راست نفوذ کرد و دفاع چپ چلسی را به دردسر انداخت. یادم هست کار به جایی رسید که وقتی پروین توپ می گرفت بازیکنان چلسی شروع می کردند به فریاد کشیدن سر هم. مرحوم بهزادی هم خوب بازی کرد و گل ما هم که توسط مرحوم ایرج سلیمانی زده شد. آن هم به عنوان بازیکن تعویضی.
پس 50 سال پیش هم تعویض طلایی داشتید؟
ای بابا.این لقب ها و واژه ها اگرچه این روزها مد شده اما در فوتبال زمان ما خیلی دیده می شد.سلیمانی به عنوان بازیکن تعوضی به زمین آمد و در آخرین دقایق بازی با یک شوت کار را یکسره کرد.اسم دروازه بان چلسی را به یاد ندارم اما گلر خیلی خوبی بود.
پیتر بونتی دروازه بان آن روزهای چلسی بود.
گل اش را یادم هست. ایرج سلیمانی چند ماه قبل از آن هم دروازه مانگا، دروزاه بان ناسیونال اروگوئه که قهرمان جام بین قاره ای شده بود را را باز هم در دقایق آخر در امجدیه باز کرده بود.او به گل زنی در دقایق پایانی عادت داشت.
صحبت خاصی از آن بازی باقی مانده؟
ممنون از شما.صحبت خاصی نیست. امیدوارم باز هم شاهد بازگشت تیم های باشگاهی به آن دوران طلایی باشیم.
..و سوال آخر این که آیا لیگ باید تعطیل شود؟
چرا تعطیل شود؟ مگر بقیه مردم کار نمی کنند؟ چرا فوتبالیست ها نباید بازی کنند؟ البته با اجرای پروتکل های بهداشتی. تماشاگران هم از خانه بازی را می بینند و مطمئن باشید هیچ اتفاقی نمی افتد.
روایت و گزارش این بازی را اینجا ببینید
