مالدیو (به انگلیسی: Maldives) با نام رسمی جمهوری مالدیو کشوری است جزیره‌ای در اقیانوس هند واقع در در جنوب غربی هند. پایتخت آن ماله است. جمعیت این کشور حدود ۴۲۸٬۰۰۰ نفر و واحد پول آن روفیه مالدیو است. زبان رسمی این کشور دیوهی نام دارد که زبانی هندواروپایی است و همانندی‌هایی با زبان سینهالی قدیم دارد. مردم آن از قوم مالدیوی هستند که تبار اصلی شان هندوآریایی است و مردم سریلانکا (قوم آریایی سینهالی) و هند (آمیخته آریایی و دراویدی) می‌رسد و رگه‌هایی از اعراب نیز در میان آن‌ها وجود دارد. هم زبان و هم مردم آن با نام دیوِهی نامیده می‌شوند که واژه دیبـَجات و دیباجات که در فارسی و عربی در قدیم برای مالدیو به کار می‌رفت نیز شکلی از همین واژه دیوهی است. دین رسمی این کشور اسلام است و پیروی از دیگر ادیان در ملأ عام ممنوع و قابل پیگرد قانونی است. مالدیو در سال ۱۹۶۵ از بریتانیا مستقل شد. مالدیو هم از نظر جمعیت و هم مساحت کوچک‌ترین کشور قاره آسیا است.زمین‌های این کشور به‌طور میانگین ۱٫۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارند و بنابراین کم‌ارتفاع‌ترین کشور جهان به‌شمار می‌آید. بلندترین نقطه این کشور تنها ۲٫۴ متر ارتفاع دارد. ماله، پایتخت مالدیو ۱۰۴ هزار نفر جمعیت دارد و به‌طور سنتی محل اقامت شاه و تاج‌گذاری‌ها بود. جزایر مالدیو از مکان‌های جذاب برای غواصان است و ایستگاه‌های غواصی زیادی در این جزایر وجود دارد.
بنا بر روایات تاریخی مالدیو، یک روحانی ایرانی به نام یوسف تبریزی مردم مالدیو را مسلمان کرده‌است؛ و در سفرنامه ابن بطوطه آمده‌است که شخصی به نام ابوالبرکات بربری که از مغرب (مراکش) به آن محل رسیده بود آن‌ها را به دین اسلام دعوت نمود که خود پیرو مذهب مالکی نیز بود و آن‌ها دین اسلام را پذیرفتند.دریانوردان قدیم ایران و عرب آن را دیباجات و دیبجات می‌گفتند و به همین شکل در نقشه‌ها ضبط شده‌است. سال‌های سال بازرگانان عرب سر راه دریانوردی به شرق دور در بنادر مالدیو پهلو می‌گرفتند. اولین اشاره‌شان به مالدیو که دیباجاتش می‌نامیدند از سده دو میلادی است. دیباجات را جزایر پول هم می‌گفتند زیرا مقادیر کلانی از صدف نرم‌تن دریائی کوری (به انگلیسی cowry) که خرمهره نامیده و در قدیم چون پول بین‌المللی کار می‌گرفتند از آنجا بدست می‌آوردند. امروزه صدف کوری نماد نهاد چاپ پول مالدیو است. به احتمال فراوان در روزگار قدیم این سرزمین را که موج دریا پول به سواحلش می‌ریخت جادوئی می‌شمردند.
مجمع‌الجزایر مالدیو بر روی فلات زیرآبی چاگوس-لاکادیو قرار گرفته و به همراه جزایر چاگوس و لکشدویپ یک زیست‌بوم خاکی را تشکیل می‌دهد. مجمع الجزایر مالدیو در جنوب غربی کرانه‌های هندوستان قرار گرفته و کوتاهترین فاصلهٔ آن تا کرانه‌های هند، ۶۰۰ کیلومتر است. مالدیو تپه ماهور و رودخانه‌ای ندارد. جمهوری مالدیو مجمع‌الجزایری متشکل از ۱۱۹۲ جزیره مرجانی است که در ۲۶ گروه آب‌سنگی گروه‌بندی می‌شوند. این جزایر در پهنه‌ای آبی در حدود ۹۰ هزار کیلومتر مربع پراکنده‌اند اما کل مساحت خشکی آن‌ها فقط ۲۹۸ کیلومتر مربع است. بزرگترین جزیره ۵ کیلومتر مربع مساحت دارد و در مالدیو تنها ۹ جزیره با مساحتی بزرگتر از ۲ کیلومتر مربع وجود دارند. ۲۰۰ عدد از جزیره‌ها مسکونی هستند و ۸۸ جزیره دیگر دارای اقامتگاه‌های گردشگری هستند. پایتخت کشور ماله نام دارد و در کناره جنوبی آبسنگ ماله شمالی قرار گرفته که جزئی از آبسنگ کافو به‌شمار می‌آید. ماله پایتخت و بزرگترین شهر و مرکز تجاری کشور مالدیو به‌شمار می‌رود که دارای مرز آبی با کشور سریلانکا است و فرودگاه مجهز و مدرنی دارد. نام ماله از کلمه «ماهالای» گرفته شده که در زبان سانسکریت به معنای «خانه بزرگ» است و به‌طور کلی در این زبان این کلمه اشاره به قصر پادشاه دارد. این شهر مرکز همه فعالیت‌های تجاری است که از چهار بخش: هنویرو، گالولهو، مافانو و ماچانگولی. تشکیل شده‌است. مسجد جامع، موزه ملی، مقر مولی آگ، مسجد قدیمی و بازار ماهی از نقاط دیدنی شهر ماله می‌باشند. دمای هوای مالدیو تحت تأثیر اقیانوس هند در تمام مدت سال بین ۲۴ تا ۳۳ درجه سانتیگراد متغیر می‌باشد. علی‌رغم وجود هوای شرجی نسبتاً بالا، نسیم دریایی مداوم خنک باعث جابجا شدن هوا و تعدیل گرما می‌شود. فصول عمده این کشور را دو فصل خشک و بارانی تشکیل می‌دهند که فصل بارانی از اواخر آوریل تا اواخر اکتبر با باد و طوفان همراه می‌باشد.
اقتصاد مالدیو بر پایهٔ کشاورزی، ماهیگیری و گردشگری استوار است. در مالدیو، نارگیل، ذرت، ارزن، سیب‌زمینی شیرین و میوه‌جات به عمل می‌آید. در این کشور صنعت کشتی‌سازی رونق دارد و مردم آن به صنایع‌دستی علاقه‌مندند. از مالدیو، ماهی، گوشت، صنایع‌دستی و نارگیل صادر می‌شود. صنعت گردشگری مهمترین منبع درآمد مالدیو است. شیلات، دومین صنعت مهم مالدیو است که بیست درصد نیروی کار این کشور را جذب کرده‌است. پس از این که اتحادیه اروپا معافیت گمرکی واردات ماهی از مالدیو را لغو کرد، این کشور در صدد یافتن بازارهای جدید برآمد. یک مقام صندوق بین‌المللی پول که اخیراً به مالدیو رفته بود پیشنهاد کرد با توجه به کسری بودجه فاحش مالدیو، مالیات صنعت گردشگری کشور افزایش یابد.
صنعت گردشگری مهمترین منبع درآمد مالدیو است و برخی از جزایر مالدیو برای گردشگری اختصاص یافته‌اند. در این جزایر هتل‌هایی برای اقامت گردشگران ساخته شده که بیشتر کارمندان آن از مهاجران کشورهای همسایه هستند. گردشگران مستقیماًّ از فرودگاه بین‌المللی ماله به این جزایر می‌آیند. مردم عادی مالدیو، ارتباط چندانی با گردشگران خارجی ندارند. مقامات پولی مالدیو تخمین زده‌اند که ۷۰ درصد اقتصاد و ۹۰ درصد ارز خارجی کشور را به‌طور غیر مستقیم گردشگران خارجی تأمین میکنند. سال ۲۰۱۳ میلادی یک میلیون و دویست هزار جهانگرد از مالدیو که جمعیتش تنها ۳۳۰ هزار نفر است، دیدن کردند. اگر چه محل‌های گران‌قیمت گردشگری مالدیو در مالکیت شرکت‌های بین الملی از جمله آمریکایی و فرانسوی است یا توسط آن‌ها اداره می‌شود، این کشور چین است که تعداد گردشگرانش در مالدیو روز به روز افزایش می‌یابد. در سال ۲۰۱۳ در مقایسه با سال ۲۰۱۲ شمار گردشگران چینی در مالدیو ۴۴ درصد افزایش داشت. در فروردین‌ماه ۹۳ امیر سلمان بن عبدالعزیز آل سعود، پادشاه عربستان سعودی برای تقریباً یک ماه سه جزیره مالدیو را برای مقاصد تفریحی رزرو کرد.
مردم مالدیو، آمیزه‌ای از نژادهای سینهالی، دراویدی، آفریقایی و عرب هستند. زبان رسمی مالدیو، زبان دیوهی است که زبانی از خانواده هندوآریایی بوده و با زبان سینهالی (زبان رسمی سری لانکا) هم‌خانواده‌است. بیشینهٔ مطلق (صد در صد) مردم بومی مالدیو مسلمان سنی هستند و اسلام دین رسمی این کشور است. پیشینهٔ اسلام در مالدیو به سدهٔ دوازدهم میلادی بازمی‌گردد، هنگامی که دریانوردان مسلمان به این سرزمین آمده‌اند. پیش‌تر، ساکنان مالدیو پیرو آیین بودا بوده‌اند.
فرهنگ مالدیو به شدت تحت تأثیر فرهنگ کشورهای همسایه خود یعنی سریلانکا و هند جنوبی می‌باشد. از میانه‌های سده دوازدهم با تغییر دین مردم این کشور از بودایی به اسلام شاهد تأثیر اسلام، فرهنگ عربی و همچنین فرقه‌های تصوف بر فرهنگ و میراث این کشور بوده‌ایم. معابد سنگی، حصیربافی، مجسمه‌های چوبی، خطاطی و ساخت قایق از چوب نارگیل از تولیدات فرهنگی این کشور است. فوتبال، کریکت، بای بالا (بازی محلی) و والیبال ساحلی عمده ورزش‌های محبوب در مالدیو می‌باشند. محوریت غذا در مالدیو روی ماهی (بخصوص ماهی تن) می‌باشد و متأثر از ذائقه غذایی سریلانکا و هند جنوبی قرار دارد. خوراک‌ها عمدتاً گرم، تند و با ادویه‌جات مختلف بخصوص نارگیل بوده و نوع سنتی آن شامل برنج، ماهی پاک کرده، لیمو ترش، چیلی و پیاز است.
برخی از غذاهای محلی مالدیو:
گارودیا: یک غذای سنتی شامل برنج و ماهی است که همراه فلفل تند و پیاز سرو می‌شود
ماس هونی: یک وعده غذایی برای صبحانه، شامل ماهی دودی و نارگیل رنده شده
فیهونو ماس: ماهی با فلفل قرمز
هدیکا: یک میان‌وعده که از ماهی درست شده و در روغن سرخ شده که در بیشتر رستوران‌ها یافت می‌شود
باجیا: یک شیرینی شامل ماهی، نارگیل و پیاز
گولها: شیرینی‌های توپی شکل از ماهی دودی
کیمیا: ماهی سرخ شده رولتی
کولهی بورکیبا: کیک ماهی ادویه دار
تلولی ماس: ماهی سرخ شده با فلفل قرمز و سیر
جمعیت مالدیو مسلمان سنی و پایبند هستند و مصرف الکل برای مردم محلی منع قانونی دارد؛ اما کشتی‌های تفریحی مجاز به سرو الکل هستند و خارجی‌ها نیز می‌توانند در ماله الکل را خریداری کنند. اکثر مالدیوی‌ها الکل نمی‌نوشند، اما ممکن است بعضی از جوانترها بنوشند. آب مراکز اقامتی به صورت لوله‌کشی است و غیرقابل نوشیدنی.
زمانی که نخست‌وزیر مالدیو به هیئت دولت خویش دستور داد تا غواصی یاد بگیرند محافل خبری این خبر را به صورت طنز گونه منتشر کردند حتی برخی گمان کردند که محمد ناشید در پی افزایش جاذبه‌های توریستی کشورش است ولی در اصل غرق شدن مالدیو در اب‌های اقیانوس بر اثر گرم شدن زمین واقعیتی بود که محمد ناشید و هیئت دولتش سعی داشت تا به وسیله جلسه نا متعارفشان به جهانیان گوشزد کنند. پدیده بالا آمدن سطح اب اقیانوس‌ها حدوداً با یک سوم جمعیت جهان به‌طور مستقیم سر و کار دارد کشور مالدیو نیز به علت ارتفاع بسیار کم از سطح دریا مطمئناً با این مشکل روبه رو خواهد بود.
ماله بزرگ ترین شهر و مرکز تجاری کشور مالدیو به شمار می رود که دارای مرز آبی با کشور سریلانکا بوده و دارای فرودگاهی مجهز و مدرن می باشد ، نام ماله از کلمه " ماهالای " گرفته شده که در زبان سانسکریت به معنای " خانه بزرگ " است و به طور کلی در این زبان این کلمه اشاره به قصر پادشاه دارد ، این شهر مرکز همه فعالیت های تجاری است که از چهار بخش هنویرو ، گالولهو ، مافانو و ماچانگولی تشکیل شده‌است و مسجد جامع ، موزه ملی ، مقر مولی آگ ، مسجد قدیمی و بازار ماهی از نقاط دیدنی شهر ماله می باشند. شهر ماله آن قدری کوچک است که میتوان پیاده مسیرهایش را طی کرد ، مساحت این شهر در حدود 298 کیلومتر مربع می باشد و تقریبا 301000 نفر جمعیت دارد و به دلیل که مهاجرین و گردشگران زیادی به شهر ماله می روند تنوع غذایی در این شهر بسیار بالاست و رستوران هایی با ملیت های مختلف ، غذاهای متنوع و متفاوت تهیه میکنند که امتحان کردن همه آن ها زمان زیادی می طلبد ولی مستواند تجربه ای لذت بخش باشد.
از آنجایی که نا آرامی دریا ، حرکت قایق ها و کشتی ها بین جزیره ها را محدود می کند ، توریست های مالدیو خیلی علاقه ای به سفر در این فصل بارانی ندارند و نیز جزایر نیمه شمالی مالدیو پرطرفدارتر از نیمه جنوبی هستند و همچنین جمعیت بیشتری دارند و امکانات خوبی برای توریست های مالدیو فراهم کرده اند، یکی از مشهورترین جزایر شمالی، جزیره گافاروفالو است که نزدیک پایتخت است و یکی از بهترین جاهای اقیانوس هند برای غواصی محسوب می‌شود. برنامه های غواصی که در این جزیره برگزار می شوند، تجهیزات و راهنما های خوبی در اختیار مسافران می‌گذارند و البته میتوان در کنار غواصی ، کارهای دیگری نیز در سواحل گافاروفالو انجام داد مثل عکاسی زیر آب که یک عکاس همراه شما به زیر آب می آید و وقتی مشغول لذت بردن از دنیای زیر اقیانوس هستید تصویرتان را ثبت می کند، به هر حال یک عکس یادگاری کنار ماهی های کوچک رنگارنگ یا مرجان ها ، چیزی نیست که توی همه آلبوم ها پیدا شود.
آری، تودو و رادهو از دیگر جزایر نیمه شمالی هستند، در آری معمولا توریست از جاهای دیگر بیشتر پیدا می شود زیرا هتل های خوبی دارد و یک بازار محلی در این جزیره است که صنایع دستی زیبایی می‌فروشد مانند صندل های حصیری یا انگشتری با صدف آبی که قیمت های مناسبی هم دارند ، در شمال مالدیو، شاید بد نباشد سری هم به جزیره باریک و بلند ها‌الیف بزنید ، در این جزیره ماهی گیری شغل اصلی مردم است و بهترین رستوران های غذای دریایی مالدیورا در این جزیره میتوانید بچشید.
اگر شلوغی جزایر شمالی را دوست ندارید و ترجیح می دهید در ساحلی خلوت دراز بکشید و نوشیدنی نارگیل تازه بنوشید ، جزایر جنوبی مالدیو انتخاب خوبی برای مقصد سفر شما خواهد بود و شما را خوشحال خواهد کرد ، واوو یکی از این جزیره هاست که کم جمعیت ترین جزیره مالدیو شناخته می شود ، اسکله منظمی دارد و یکی از گران ترین اقامتگاه های مالدیو هم در آن است. جزیره‌ی ادو در نیمه جنوبی مالدیو، از نظر اقتصادی بعد از ماله شهرت خوبی در میان گردشگران مالدیو و در منطقه دارد و به همین خاطر هتل ها و رستوران های گران قیمت و لوکسی در آن است که با چشم اندازی زیبا و در کنار دریا ساخته شده اند و شاید نیاز باشد که شما گردشگران مالدیو بدانید که سفر به جزایر مالدیو با بچه ها شاید خیلی خوشایند نباشد زیرا برای رفت و آمد به جزیره هایی که در اقیانوس پراکنده اند باید چند باری سوار قایق شوید و ممکن است کودکان دریا زده شوند و همچنین از طرفی تفریحات چندانی که مناسب کودکان باشد در این جزیره‌ها پیدا نمی شود و کلا در این جزیره ها نباید انتظار دیدن جای خاص یا انجام فعالیت خاصی را برای آن ها داشته باشید.
فکت های مالدیو
1- مالدیو پایین‌ترین کشور در دنیا است! ارتفاع پایین‌ترین نقطه مالدیو از سطح دریا چیزی حدود ۱٫۵ متر است و بلندترین ارتفاع کشور از سطح دریا ۲٫۳ متر است. امروزه خطر زیرآب رفتن این جزیره جدی شده و با توجه به تغییرات آب و هوایی، بسیاری از متخصصان نگران این جزیره زیبا هستند.
2- سران مالدیو در سال ۲۰۰۹، یکی از جلسات و نشست‌های خود را زیرآب برگزار کردند! این موضوع بسیار عجیب است، ولی حقیقت دارد و این حرکت اعتراضی نسبت به تغییرات جوی برای اولین بار در مالدیو رخ داد.
3- مالدیو از نظام آموزشی بریتانیا پیروی می‌کند و چیزی حدود ۹۸ درصد از جمعیت مالدیو باسواد هستند (سواد خواندن و نوشتن).
4- همه عناصر استفاده‌شده در پرچم مالدیو، نمادین است. هلال ماه نمادی از اسلام، رنگ سبز نماد درختان نخل و سرسبزی این منطقه و رنگ قرمز نماد خون قهرمانانی بوده که در راه کشور ریخته شده است.
5- مالدیو نه‌تنها کوچک‌ترین کشور آسیایی است، بلکه به‌عنوان کوچک‌ترین کشور مسلمان جهان هم شناخته می‌شود.
6- بخش عمده‌ای از ماهی‌های آب‌های مالدیو را، طوطی ماهیان تشکیل می‌دهند، طوطی ماهی‌ها نقش مهمی در ایجاد هماهنگی در اکوسیستم منطقه دارند.
7- مسجد جامع ماله یا مال، قدیمی‌ترین مسجد مالدیو است که در سال ۱۹۶۵ ساخته‌شده، ساختمان این بنا از سنگ مرجانی است و از طرح‌های پیچیده قرآنی در داخل بنا استفاده شده است. این مسجد در سال ۲۰۰۸ در لیست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
8- درخت بومی مالدیو، نارگیل است؛ گل بومی و ملی در مالدیو، رز صورتی بوده و ماهی ملی مالدیو، ماهی گیدر یا تون زرد باله است که از مرغوب‌ترین نوع ماهی‌های تن است.
9- درخت‌های نارگیل در مالدیو بیش از ۳۰ متر ارتفاع دارند و بیشتر درختان این ناحیه به سن ۱۰۰ سالگی می‌رسند. از چوب درختان نارگیل برای ساخت نوعی قایق به نام «دهونی» استفاده می‌شود.
10- در سواحل مالدیو، سپید مهره‌ها (نوعی صدف) به وفور به چشم می‌خورند. در قرون‌وسطی در مالدیو از این نوع صدف‌ها به عنوان پول استفاده می‌شد، به همین دلیل طرح صدف امروز در پشت سکه‌های مالدیو نقش بسته است.
.........................................
آشنایی با کشورها (63) : جزایر سلیمان
آشنایی با کشورها (62) : گابن
آرشیو
