Rohollah Realismمن کلا ادمی نبودم که دنبال دختر و عشقبازی باشم
تا ۲۰ سالگی با هیچ دختری ارتباط عاطفی نداشتم حتی در حد چت
ولی یه مدت بود,تصور میکردم یکی داره امار میده و ازم خوشش میاد, حدود یکونیم سال دوسال میشد که دانشگاه کنار هم بودیم و به دلایل مختلف سر صحبت رو باز میکرد و باهام شوخی میکرد,یه جورایی کم کم خودشو تو دلم جا کرد منم رفتم بهش پیشنهاد دادم و قبول کرد
یه ماهی با هم بودیم که من یه حرف بدی زدم و کات کرد ولی بعد دو ماه برگشت و هفت هشت ماهی با هم بودیم,اخراش حرف دلمو زدم و گفتم برا ازدواج میخوامت ولی قبول نکرد , نمیدونم دلشو زدم با کارایی که نکردم یا زیادی محبت کردم دل زده شد,واقعا نمیدونم....
ولی بعد اینکه رفت شاید یکی دو روز وضعم خراب بود و بعدش شدم همون سابق...
نمیدونم چرا فقط یکی دو روز وضعم خراب بود,وقتی رفیقامو میبینم که بعد چند سال هنوز که هنوزه از شکست عشقیشون دلخورن با خودم میگم شاید دل من از سنگه,شاید اصلا عاشق نبودم, شایدم هنوز اصلا خودمو نمیشناسم....
