پویا وایکینگرئال تو این دو سال یه تیم خیلی یه دست و یکپارچه بود. به شخصه از اینکه نقش بازیکنان تهاجمی تو فوتبال بیشتر از بازیکنای دفاعی مورد توجه هست خیلی خوشم نمیاد.مثلا سال 2007 کاکا یه اعجوبه تمام عیار برا میلان بود که اخر فصل هم قهرمان سی ال میشه.ولی واقعا چقد منطقیه که بگیم از نستا و مالدینی بهتر بود؟ چون اونا گل نزدن پس کاکا از اونا بهتر بود؟
در مورد رئال هم باید بگم عملکرد کاسمیرو,تونی کروس, راموس,مودریچ و فول بک های رئال تو این دو سال خارق العاده بود.
کافیه جمع پاس گل های کارواخال و مارسلو اسلحه های مخفی مهار نشدنی رئالو تو این دو سال یه جمع بزنی تا ببینی به چه عدد باور نکردنی می رسی.
کاسمیرو جدا از تخریب های فوق العادش با وجود هافبک دفاعی بودن حتی تو حمله هم نقش مهمی بازی می کنه جلو ناپولی اون والی محشر رو میزنه جلو بایرن و اتلتیکو پاس گل میده و جلو یووه بازم گل میزنه.
تونی کروس تو این دو فصل در مجموع 24 پاس گل اونم به عنوان هافبک 8 و نه 10 ارسال می کنه.
مودریچ تلفیقی از وظایف کروس و کاسمیرو با چاشنی حمل توپ فوق العاده و دریبل کردن هافبک های حریف و باز کردن بازی از این طریق انجام میده
راموس گل های متعددی در کنار وظایف دفاعی عالیش میزنه
و رونالدو بهترین مکمل برای بازیکنای اون زمان رئال بود. بازیکنی که اگه نبود زحمات بازیکنا بی فایده بود چون در نهایت یک نفر باید توپ رو وارد دروازه کنه و اگه این اتفاق نیفته بقیه کارا بیهودس و چه کسی بهتر از رونالدو که از هر فاصله و زاویه ای توانایی گل زدن داره و با جابه جایی های مداوم و تحرک بالاش حریفو از پا در میاره( چیزی که دروگبا هم تو صحبتاش قبلا در مورد رونالدو اشاره کرده بود)
ببخشید طولانی شد🙏