اختصاصی طرفداری- کارلس پویول، اسطوره بارسلونا و تیم ملی اسپانیا 42 ساله شد، کاپیتان محبوبی که مورد احترام تمام فوتبال دوستان است و کسی است که در کنار تمامی جام های رنگارنگ، مرد اخلاق نیز بود.
پویول از جمله بازیکنانی است که تمام عمر ورزشی خود را در یک باشگاه سپری کرده و از آغاز تا پایان، هم‌سفر بارسلونا بود. مسیر پرافتخار پویول، از سال 1996 با حضور در تیم پایه‌های بارسلونا آغاز شد. در سال 1998 هنگامی که پویول عضوی از بارسلونای بی بود، پیشنهادی از مالاگا دریافت کرد و بارسلونا نیز با داشتن فرانک دی بوئر و مارسل رایزیگر در خط دفاع خود، پیشنهاد را قبول کرد اما پویول این پیشنهاد را نپذیرفت چون دوستش ژاوی نیز تصمیم گرفته بود در بارسلونا بماند و برای تیم اصلی به میدان رفته بود. در ادامه پویول توسط لوئیس فن خال به تیم اصلی رسید و در فصل 04-2003، پس از بازنشستگی لوئیز انریکه به عنوان کاپیتان جدید باشگاه برگزیده شد. در پایان همان فصل به دلیل مشکلات متعدد مالی، بارسلونا تصمیم به فروش چند بازیکن خود گرفت و منچستریونایتد یکی از تیم‌هایی بود که خواهان کاپیتان بارسلونا شد اما جواب پویول، نه بود. در سال 2006، او به عنوان کاپیتان توانست جام لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر ببرد اما هنوز طلایی‌ترین دوران بارسلونا باقی‌مانده بود.
در فصل 09-2008، کارلس پویول اولین گل و آخرین گل خود در ال‌کلاسیکوی لالیگایی را در پیروزی مشهور 6-2 بارسلونا برابر رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو به ثمر رساند و مقابل چشمان هزاران هوادار مادریدی، بازوبند کاپیتانی خود که به رنگ پرچم کاتالونیا بود را بوسید. همان فصل، پویول همراه با جرارد پیکه جوان، زوجی مستکم را در خط دفاعی بارسلونا ساخت و در نهایت با پپ گواردیولا توانستند به سه گانه و سپس شش گانه تاریخی دست یابند. پویول حالا پرافتخارترین کاپیتان تاریخ باشگاه بارسلونا شده بود. در فصل 11-2010 نیز بارسلونا توانست بازهم فاتح لیگ قهرمانان اروپا شود و بالا بردن جام قهرمانی توسط اریک آبیدال، مدافع بارسلونا که با سرطان مبارزه میکرد، یکی از اقدامات به یادماندنی مدافع اسپانیایی بود. دیگر حرکت به یاد ماندنی پویول، دعوت رونالدینیو، هم تیمی سابقش به عکس تیمی بارسلونا در دیدار میلان-بارسلونا بود. پس از آن، مصدومیت‌های متعددی به سراغ پویول آمد و در سال 2014، با وجود این که دو سال از قرارداد او باقی‌مانده بود، تصمیم به آویختن کفش‌هایش گرفت. کارلس پویول پس از ژاوی، رکورددار بیش‌ترین تعداد بازی در تاریخ بارسلوناست.
در فوتبال ملی نیز پویول بسیار موفق و پرافتخار بود و در اسپانیای طلایی سال‌های 2008 و 2010 نقشی محوری داشت. پویول در سال‌های طلایی تیم ملی اسپانیا، زوج کارلوس مارچنا و سپس جرارد پیکه بود و فاتح یورو 2008 و جام جهانی 2010 شد. پویول با وجود صد بازی ملی برای اسپانیا، تنها سه گل ملی توانست به ثمر برساند اما بی شک مهم‌ترین گل و لحظه پویول در تیم ملی اسپانیا، ضربه سر او در نیمه نهایی جام جهانی 2010 بود که وارد دروازه آلمان شد و در ادامه اسپانیا توانست برای نخستین بار فاتح جام جهانی فوتبال شود.
بدون شک یکی از ویژگی‌های بارز پویول، موهای او بود که او را نسبت به سایر بازیکنان فوتبال به چهره‌ای متمایز تبدیل میکرد. البته همین موها پس از بازنشستگی برایش دردسرساز شد. پویول در جام جهانی 2018 به عنوان مهمان به ویژه برنامه عادل فردوسی پور برای جام جهانی به ایران آمد اما حراست صدا و سیما هرگز اجازه پویول در آنتن زنده شبکه سه را نداد. دلیل این مسئله، موهای بلند او بود و در نهایت پویول با دلخوری ایران را ترک کرد. البته به غیر از موها، جذبه و کاریزمای پویول به عنوان یک کاپیتان بسیار مثال زدنی بود، طوری که جرارد پیکه، زوج موفق پویول در خط دفاعی بارسلونا و اسپانیا خاطره جالبی در این باره تعریف کرده بود:
به خاطر دارم پویول از بند مصدومیتی طولانی رها شده بود و وقتی به زمین آمد به او گفتم خوش برگشتی کاپیتان. پویول به من گفت خفه شو و تمرکزت را روی بازی بگذار.
پویول کاپیتانی جنگجو و رهبر بود و بازیکنی است که حالا دنیای فوتبال بیش از هر کس به آن‌ها نیاز دارد. بدون شک موفقیت‌های پرشمار سال‌های طلایی بارسلونا مدیون رهبری این بازیکن بوده است. پویول درباره توانایی های خود اظهار نظر جالبی داشته است:
شم گلزنی روماریو و تکنیک رونالدینیو را ندارم اما تا پای جان و از همه بیشتر برای تیمم مبارزه می‌کنم.
