طرفداری- پدرو، وینگر اسپانیایی تیم چلسی که این روز ها در لندن دوران قرنطینه را سپری می کند، از طریق شبکه های اجتماعی با هوادارانش صحبت کرد. به گزارش مارکـا، پدرو اذعان کرد:
دوست داشتم با زیدان بازی کنم، او به عنوان یک بازیساز بسیار زیبا و با دید عالی بازی می کرد و خیلی دوستش داشتم. هر بار که او توپ را لمس می کرد، اتفاق خوبی می توانست رخ دهد.
او در مورد اینکه فوتبالیست حرفه ای بودن در روز های قرنطینه چه شرایطی دارد هم گفت:
یک ماه است که در قرنطینه ایم، در خانه خیلی تمرین می کنم اما حفظ فرم و آمادگی جسمانی سخت خواهد بود. این برای فوتبالیست ها مثل تعطیلات تابستانی است چون با توپ بازی نمی کنید، حتی اگر در خانه با توپ هم بازی کنید، کمی آمادگی خود را از دست خواهید داد. بستگی دارد این وضعیت تا کی ادامه داشته باشد، اگر دو ماه شود، می توان چنین چیزی را با قاطعیت گفت.
او سپس دوران حضورش در بارسلونا را یادآوری کرد و گفت:
این شانس را داشتم که بخشی از دوران طلایی بارسلونا باشم، زمانی که تمام عناوین ممکن را با پپ گواردیولا فتح کردیم [6 گانه]، و فوتبال فوق العاده ای ارائه می کردیم که همیشه در یادها خواهد ماند. در تیم ملی هم همینطور بود، دوران خوبی با لوئیز آراگونس داشتیم و من ادامه آن را با ویسنته دل بوسکه تجربه کردم. خوش شانس بودم که بخشی از این دوره های فوق العاده بودم و با کسب پیروزی ها، ارزش آن بیشتر هم شد.
بازیکن 32 ساله چلسی در مورد بهترین خاطرات دوران حرفه ای خود نیز گفت:
فینال 2011 ومبلی، که من در کل رقابت ها بازی کردم و نقش مهمی برای بارسلونا داشتم. بازی مقابل آلمان در جام جهانی هم خاص بود، اولین بازی در سانتیاگو برنابئو و گلزنی مقابل رئال مادرید، یا فینال های سوپرکاپ یا جام باشگاه های جهان که موفق به گلزنی شدم؛ اما خاطره مورد علاقه ام فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل منچستریونایتد بود.
پدرو در ادامه تعدادی از بهترین هم تیمی ها و مربیان خود را انتخاب کرد:
پپ گواردیولا این شانس را به من داد تا به عنوان بازیکن رشد کنم، من در سیستم جوانان هم با او کار کرده بودم و شانس بازی در تیم اصلی را هم او به من داد. او برای من همیشه بهترین خواهد بود، چرا که عملکردم در زمین را اصلاح کرد. برای دل بوسکه هم حس خاصی دارم، کسی که در جام جهانی روی من قمار کرد، یا تیتو ویلانوا که فرد خاصی بود و همیشه در قلب من خواهد بود.
کارلس پویول تمام توان خود را برای نشان باشگاه به کار می گرفت و با شخصیت و افتخار بازی می کرد، ذهنیتی که در افراد کمی دیده ام، او یک رهبر ذاتی بود. بازی در کنار لیونل مسی و کسب پیروزی کنار او هم چیزی است که افراد بسیار کمی شانس تجربه کردنش را داشته اند؛ هرچند کنار بازیکنان بسیار خوبی مثل نیمار، رونالدینیو و آنری هم بازی کرده ام اما مسی بهترین بازیکن تاریخ است.
