طرفداری- مجله معتبر فورفورتو (FourFourTwo) چاپ ماه می 2020 میلادی، در گزارشی به احتمال شکسته شدن رکورد علی دایی به عنوان برترین گلزن ملی دنیای فوتبال اشاره کرده است. در این گزارش دو صفحه از مجله فورفورتو به علی دایی اختصاص پیدا کرده است. حالا با هم یادداشت فورفورتو در مورد علی دایی را مطالعه می کنیم:
کریستیانو رونالدو در نهایت رکورد گلزنی علی دایی در بازی های ملی را خواهد شکست. ولی در حال حاضر تخت سلطنت در اختیار دایی است. با هم مسیری که دایی طی کرد و به گلزن شماره یک تبدیل شد را مرور می کنیم.
علی دایی یک بار تاریخ سازی نکرد. او در شرایطی قرار گرفت که دو بار این کار را انجام دهد. فرانس پوشکاش با 84 گل ملی به مدت 47 سال بهترین گلزن ملی فوتبال دنیا بود. انقلاب مجارستان در سال 1956 باعث شد دوران فوتبال او خیلی زود به پایان برسد. در حالی که پوشکاش فقط 29 سال سن داشت. او ملیت اسپانیایی را پذیرفت و 242 گل برای رئال مادرید زد ولی دیگر در سطح ملی دستاوردی نداشت. تا نوامبر 2003 تعداد گل های ملی دایی به 83 گل رسیده بود.
او می توانست با گلزنی در بازی با کره شمالی در مقدماتی جام ملت های آسیا، به رکورد پوشکاش برسد. در دقیقه 52 آن بازی و در ورزشگاه آزادی، او این کار را کرد و از روی ضربه پنالتی گلزنی کرد. ولی چند ثانیه بعد همه چیز به هم خورد. طرفداران ایرانی از فشفشه و مواد آتش زا برای جشن گرفتن در ورزشگاه استفاده کردند و یکی از بازیکنان حریف مورد اصابت این مواد قرار گرفت. بازیکنان کره شمالی زمین را ترک کردند و برنگشتند. آن ها به مدت یک سال از حضور در رقابت های بین المللی محروم شدند و نتیجه بازی هم 3-0 به سود ایران اعلام شد. ولی گل دایی مردود شد. او باید دوباره برای رکوردشکنی تلاش می کرد.
دایی یک هفته بعد در بازی با لبنان در بیروت گلزنی کرد. او در بازی برگشت برابر لبنان هم گل زد تا رکورد گل های ملی پوشکاش را بشکند. حالا او بهترین گلزن ملی تاریخ فوتبال بود. دایی 109 گل در 149 بازی برای تیم ملی ایران زد و لقبش آقای گل بود. در آن زمان او 25 گل با نزدیکترین رقیبش در جدول بهترین گلزنان ملی فاصله داشت. اما دوران بازی او در زمینه باشگاهی به این اندازه پرافتخار نبود. دایی تنها 134 گل باشگاهی زد. او در سال 1993 بازیکن باشگاه بانک تجارت بود و با گلزنی هایش به تیم ملی رسید. علی برای گذراندن خدمت سربازی به نیروی هوایی ارتش ایران رفت و دو سال را از دست داد. در ضمن او فرصت انتقال به تیم جوبیلو ایواتای ژاپن را هم از دست داد. دایی علاقه زیادی داشت که به تیم ملی برگردد و به او گفته شد باید به پرسپولیس، باشگاه بزرگ ایران بپیوندد تا دوباره به تیم ملی دعوت شود. این در حالی بود که همه اعضای خانواده دایی طرفدار استقلال (رقیب دیرینه پرسپولیس) بودند.
علی در سال 1996 به پرسپولیس رفت و به تیم ملی ایران هم برگشت. او در یک سال 22 گل ملی زد. بدین ترتیب دایی بهترین گلزن تاریخ تیم ملی ایران شد. غلامحسین مظلومی تنها با 19 گل رکورددار بود. علی در مقدماتی جام ملت های آسیا چهار گل به نپال و پنج گل به سریلانکا زد. ولی نمایش بی نظیر اصلی در خود تورنمنت اتفاق افتاد: او در 23 دقیقه 4 گل به کره جنوبی زد. دایی مدت کوتاهی در السد قطر بازی کرد و بعد در سال 1997 به تیم آرمینیا بیله فلد در بوندس لیگا رفت. کریم باقری، دیگر ستاره ایرانی هم به این تیم آلمانی پیوست. این دو در بازی با مالدیو در مقدماتی جام جهانی گل های زیادی به ثمر رسانده بودند: باقری 7 گل و دایی 2 گل.
ستاره سبیلوی ایرانی هرگز به عنوان یک بازیکن تکنیکی شناخته نمی شد ولی در توپ های هوایی تسلط بالایی داشت و یک مهاجم گلزن در باکس پنالتی حریفان به شمار می آمد. در ضمن او اراده و پشتکار زیادی داشت. علی با محمد مایلی کهن، سرمربی تیم ملی اختلاف پیدا کرد و مدتی از تیم ملی دور ماند. ولی مایلی کهن خیلی زود اخراج شد. البته اختلافات این دو نفر ادامه داشت و تا دو دهه بعد هم پابرجا بود. مایلی کهن در سال 2014 به خاطر هتک حرمت علی دایی به زندان محکوم شد.
علی به تیم ملی ایران کمک کرد بعد از 20 سال به جام جهانی صعود کند. اما او در جام جهانی 98 فرانسه گلی به ثمر نرساند. گفتنی است دایی پاس گل برتری برابر آمریکا را به مهدی مهدوی کیا داد. قبل از جام جهانی، ترانسفر علی به بایرن مونیخ نهایی شده بود. البته او نتوانست جایگاهی ثابت برای خود در ترکیب تیم پیدا کند. البر و یانکر مهاجمان اصلی بایرن بودند. دایی تنها 6 گل برای این تیم زد. او اولین بازیکن آسیایی بود که در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد. بایرن مونیخ در فینال این رقابت ها برابر منچستریونایتد بازی کرد (فینال 1999 نیوکمپ) ولی دایی روی نیمکت ذخیره ها بود و به میدان نیامد.
اصرار دایی به حضور در بازی های آسیایی کمکی به موفقیتش در زمینه باشگاهی نکرد ولی ارزشش را داشت. او 9 گل برای تیم فوتبال ایران به ثمر رساند و به همراه تیمش مدال طلای بازی ها را کسب کرد. علی به هرتابرلین رفت و با پیراهن این تیم دو بار دروازه چلسی را در لیگ قهرمانان باز کرد. او در سن سیرو هم برابر میلان گلزنی کرد. دایی در مقدماتی جام جهانی و در بازی با گوام 4 بار گلزنی کرد. ایران 19-0 در این بازی برنده شد. او در مجموع 20 گل ملی در سال 2000 در کارنامه اش ثبت کرد. ولی این بار ایران نتوانست به جام جهانی برسد و در بازی پلی آف مغلوب ایرلند شد.
در سال 2003 که دایی با رکورد گلزنی پوشکاش برابری کرد، 34 ساله بود. او به پرسپولیس ایران رفت و مدتی هم در الشباب امارات بازی کرد. البته کار برای او تمام نشده بود. علی کاپیتان تیم ملی ایران بود و به تیمش کمک کرد به جام جهانی 2006 صعود کند. او به اولین بازیکنی تبدیل شد که توانسته 100 گل ملی بزند. دایی در بازی های مقدماتی جام جهانی و در برابر لائوس 4 بار گلزنی کرد.
آخرین گل او (گل صد و نهم) سه ماه قبل از شروع تورنمنت زده شد. دایی در بازی دوستانه برابر کاستاریکا این گل را به ثمر رساند. او 37 ساله بود و خیلی ها می گفتند نباید به تیم ملی دعوت شود. علی نتوانست در جام جهانی گلزنی کند. او در دومین بازی ایران (برابر پرتغال) در دور گروهی نیمکت نشین بود و حذف ایران با گل کریستیانو رونالدو مسجل شد. جام جهانی 2006 آلمان نقطه پایان دوران دایی در تیم ملی ایران (به عنوان بازیکن) بود.
دایی در مقدماتی جام جهانی 2010 سرمربی تیم ملی ایران شد ولی در این راه موفق نبود. او در باشگاه های مختلف مربیگری کرد. دوران مربیگری دایی را نمی توان درخشان توصیف کرد. ولی دوران درخشان او در تیم ملی انکار ناپذیر است. هیچ بازیکنی نتوانست رکورد گلزنی او را بشکند هرچند 96 گل از 109 گلی ملی او در بازی با تیم های آسیایی به ثمر رسیده است. البته علی معتقد است 111 گل زده است اما فیفا می گوید بازی ایران با افغانستان در بازی های آسیایی 2002 یک بازی در رده سنی زیر 23 سال بود و علی به عنوان یک بازیکن با سن بالاتر در این بازی حاضر شده است.
با گلزنی های پیاپی رونالدو، این ستاره پرتغالی کم کم به شکستن رکورد دایی نزدیک می شود. علی دایی در این باره گفت:
تا هر زمانی که این رکورد پابرجا باشد به آن افتخار می کنم. ولی رکوردها برای شکسته شدن هستند. خوشحالم چنین بازیکن بزرگی رکورد مرا خواهد شکست. چون معتقدم رونالدو یکی از سه بازیکن برتر تاریخ فوتبال است.
