آلمانی‌ها موسیقی را در هیچ شرایطی از زندگی حذف نمی‌کنند و مردم کره جنوبی همچنان برای ماموران پیک یادداشت تشکر می‌گذارند.
جهان در فضای بسته خانه پناه گرفته و به قرنطینه رفته تا با ویروس کرونا بجنگد اما در میان همین فضای بسته‌ی قرنطینه ویژگی‌های متفاوت فرهنگی ملت‌ها رو می‌شوند.
به گزارش عصر ایران به نقل از "بی‌بی‌سی"، می‌گویند شخصیت حقیقی انسان‌ها در طول یک بحران نمایان می‌شود و از آنجا که ویروس کرونا به عنوان یک بحران با حجم زیادی از آموخته‌ها خود را اثبات کرده، پس می‌توان این مثل را برای فرهنگ‌ها و کشورها نیز به کار برد.
جهان این روزها خود را به درون یک تانکر بزرگ انداخته تا از سرعت شیوع کرونا بکاهد اما در این میان پدیده‌ای جالب شکل گرفته که در آن شهر‌ها و کشورها به اشکالی متفاوت، خلاقانه یا دلهره‌آور "فرهنگ قرنطینه" خود را تعریف کرده یا نشان می‌دهند.
در ایتالیا ایزوله‌سازی خودساخته شهروندان به برخاستن صدای موسیقی "اپرا" از بالکن‌ها منجر شد. بلژیکی‌ها همچنان سیب‌زمینی سرخ کرده را به عنوان نماد کشورشان در کوچه و خیابان می‌خورند و در اسکاندیناوی هنوز مردم در حال فشار دادن پدال دوچرخه در مسیر کار خود هستند.
از یک سو این بیماری جهانی به ماهیت اصلی اموری می‌پردازد که برای ملت‌ها اهمیت زیادی دارد و شخصیت کشورهای مختلف جهان را بی‌پرده و شفاف نشان می‌دهد و از طرف دیگر رو شدن این ویژگی‌ها در میانه بحران نشان می‌دهد که انسان‌ها،مکان‌ها و فرهنگ‌ها دنیای ما را به طرز شگفت‌انگیزی متنوع ساخته‌اند.
فرانسه
فرانسه بدون فروشگاه‌های نان و شیرینی فرانسوی؟ هرگز. ممکن است "برت" (کلاه کج فرانسوی زنانه) روزی از مد بیافتد، اما نان سنتی "باگت" فرانسوی هرگز. نه حتی در اوج بحران کرونا.
به دنبال ایتالیا، دولت فرانسه اقدامات سخت‌گیرانه بیشتری برای خروج مردم از قرنطینه در نظر گرفت و فرانسوی‌ها نیز پس پر کردن فرم‌های مخصوص و بررسی آن توسط نیروهای ویژه قادر به خروج از خانه هستند. این کشور تمام شغل‌های "غیرضروری" را تعطیل کرده است. با این وجود سوپرمارکت‌ها و داروخانه‌ها به عنوان مراکز حساس باز هستند. اما با فرمان رسمی وزارت بهداشت "فرانسه" حدود 40 مرکز استثنا تحت عنوان "ضرورت برای ادامه زندگی مردم" در طول دوران قرنطینه باز خواهند ماند. این مراکز شامل فروشگاه‌های نان فرانسوی، قصابی، مراکز فروش پنیر، شراب و البته مغازه‌های محبوب و مخصوص فروش محصولات تنباکویی می‌شوند.
هر روز صبح از پاریس در شمال تا شهر "پروانس" در جنوب شرقی فرانسه عطر نان تازه خیابان‌های خالی را پر می‌کند و بیش از 33 هزار نانوایی در سرزمین اصلی فرانسه باز هستند.
نان فروشی‌های فرانسوی نزدیک به محل زندگی خبرنگار بی‌بی‌سی در فرانسه به روزمرگی هر روز زندگی‌شان از پختن تا چیدن نان‌های تازه باگت در فروشگاه‌های خود ادامه می‌دهند و از فاصله اجتماعی خود با دیگران مطمئن هستند.
به گفته "دومنیک آنراکت" مدیر صنف ملی نانوایان و شیرینی‌فروش‌های فرانسه (CNPBF)، "باگت نمادی از فرهنگ فرانسه است".
وی در این باره می‌گوید: فروشگاه‌های نان نقش حیاتی و مهمی در زندگی هر فرانسوی بازی می‌کنند.
به عنوان یک کودک فرانسوی اولین فروشگاهی که با آن آشنا می‌شوید، یک فروشگاه نان فرانسوی برای خرید بخشی از غذای است. به عنوان یک فرد سالخورده هم تنها جایی که هر روز با آن سر و کار دارید یک فروشگاه نان فرانسوی است.
مدیر صنف ملی نانوایان و شیرینی‌فروش‌های فرانسه در این باره افزود: باز نگه‌داشتن فروشگاه‌های نان فرانسوی در دوره بیماری همه‌گیر کرونا تصمیم بسیار عاقلانه‌ای بود. این فروشگاه‌ها در زنجیره تغذیه مردم این کشور حیاتی است و امکان حذف آن از چرخه غذایی مردم وجود ندارد. از طرفی بسیاری از مردم در نزدیکی سوپرمارکت‌ها زندگی نمی‌کنند تا به راحتی نان روزانه و تازه تهیه کنند.
"تیری ژیون"متخصص ساخت شراب در فرانسه و استاد تشخیص مزه در پاریس در این باره گفت: در فرانسه شراب نیز به اندازه مایع ضدعفونی کننده دست مهم است. فرانسوی‌ها بدون شراب وعده غذایی خوبی را نخواهند داشت. این موضوع مانند خوردن ساندویچی بدون نان است. در حال حاضر برخی از مغازه‌ها این نوشیدنی را در پک‌های 6 تا 12 تایی به دست شهروندان می‌رسانند.
فاصله‌گذاری اجتماعی فرهنگ دیده بوسی فرانسوی‌ها را نیز فعلا قطع کرده است. این مردم در ملاقات با یکدیگر گونه هم را می‌بوسند که این روزها از آن دوری می‌کنند اما بسیاری از آنها اعلام کرده‌اند که نمی‌گذارند بیماری، شادی و لذت زندگی را از آنها دور کند.
آلمان
زندگی شبانه برلین چیزی کم از افسانه نیست. کلوپ‌ها، مراکز موسیقی، غذاخوری و بارها این شهر را به مکان مقدسی برای "هدونیست"ها (علاقه‌مندان به فلسفه خوش‌گذرانی) تبدیل کرده است. برلین همچنین به عنوان مرکز "تکنو" یا موسیقی رقص الکترونیک نیز شناخته می‌شود.
اما اینک که دولت آلمان اجتماع بیش از دو نفر را ممنوع کرده و حتی "آنگلا مرکل" صدراعظم آلمان نیز به قرنطینه رفته، این سوال مطرح است که مردم آلمان مهمانی یا دورهمی جمعه، سه‌شنبه یا یکشنبه شب خود را چه کنند؟ فقط یک جواب وجود دارد: خانه.
اما چگونه؟ برلینی‌ها باید وارد یک سایت شوند و از خانه به کلوپی بپیوندند که به اجرای موسیقی و برنامه‌های معمول شبانه می‌پردازد. این ایده با حمایت اتحادیه کلوپ‌های برلین عملیاتی شده است. این اتحادیه از 245 کلوپ مستقل و سالن کنسرت تشکیل شده و از طریق فضای مجازی برنامه‌های معمول کلوپ‌ها را در دوران قرنطینه اجرایی می‌کند. در سایت زمان و ساعت پخش هر کلوپ، گروه موسیقی و دی‌جی اطلاع‌رسانی می‌شود. برای وارد شدن به کلوپ در برلین معمولا مردم از ساعت‌ها قبل صف می‌کشند اما در فضای مجازی برنامه‌ها حدود ساعت 19 شروع شده و تماشاچیان با کمک مالی از برگزار کنندگان مانند خواننده، نوازندگان و دی‌جی‌ها در دوران قرنطینه حمایت می‌کنند.
برلین همچنان در دوران قرنطینه کنسرت، برنامه‌های موسیقی، رقص و پایکوپی خود را از طریق فضای مجازی برگزار می‌کند. این شهر به عنوان مرکز موسیقی "تکنو" در جهان شناخته می‌شود
"دیمتری هگمان" صاحب باشگاه "ترسور" در این باره می‌گوید: سایت UWS نشان‌دهنده اتحاد عمیق بین باشگاه‌داران برلین است زیرا همه ما در یک قایق هستیم.
شاید حضور مجازی در این کلوپ‌ها کمی عجیب به نظر آید، اما برای "کایزا برگر" برلینی این روند فرصتی عالی برای گوش کردن به موسیقی دیجی‌های مورد علاقه‌اش در دوران قرنطینه است. او در حالیکه با لباس راحتی خود در کنار سگش در خانه نشسته، می‌گوید: من واقعا از مهمانی و موسیقی لذت می‌برم. حتی گاهی در اتاق نشیمن خود می‌رقصم. در نیمه‌های شب و پس از پایان برنامه موسیقی می‌خوابید و در روز بعد خود را برای برنامه مجازی کلوپی دیگر در ساعت 19 عصر آماده خواهید کرد.
"راکودل فداتو" به عنوان یک آلمانی در این باره می‌گوید: دیدن دوباره گروه‌های موسیقی دی‌جی در فضای مجازی یک تجربه درخشان است. اگرچه رقصیدن در خانه و در برابر صفحه نمایشگر عجیب است اما می‌تواند تمام فکر و خیال‌های عجیب این روزها را برای دقایقی از ما دور کند.
هگامن به عنوان یک باشگاه‌دار برلین در این باره گفت: اگرچه این روزها برای مردم جهان بسیار عجیب و نادر است، اما نمی‌تواند روح زندگی شبانه برلین را از بین برده یا حذف کند. مردم در فضای مجازی هم دور هم جمع می‌شوند.
وی افزود: نمی‌دانم در طولانی مدت چه اتفاقی می‌افتد اما پس از تمام شدن ماجرای کووید 19 مردم به باشگاه آمده و دورهمی‌ها از سر گرفته خواهد شد.
هند
برای مبارزه با شیوع ویروس کرونا، "نارندرا مودی" نخست‌وزیر هند دستور قرنطینه 21 روزه را در کشور 1.3 میلیارد نفری‌اش اعلام کرده است. بسیاری از مردم هند در تلاشند در این دور قرنطینه برای خرید نیازهای اساسی و پزشکی خود برنامه‌ریزی کنند. در کشوری که شست‌وشو و استفاده از شیر آب اعتیاد محسوب می‌شود، خبری در مورد احتکار دستمال توالت نیست.
کمی بعد از اعلام نخست‌وزیر مودی، "ویرات کوهلی" کاپتیان تیم ملی کریکت هند و "انوشکا شارما" همسر محبوب بالیودی‌اش (سینمای هند) به عنوان مشهور‌ترین زوج این روزهای هند از طریق توئیتر به 55 میلیون طرفداز خود اعلام کردند: از دستورات دولتی اطاعت کنیم و متحد شویم". با این وجود آنچه برای هندی‌ها در این سه هفته بسیار سخت تلقی می‌شود، جدا و دور از هم ایستادن است.
در حال حاضر هندی‌ها قابلیت‌های بسیار زیادی را جهان اثبات کرده‌اند. اما صف‌کشیدن یکی از آنها نیست. در کشوری با جمعیت زیاد، فضای شخصی عملا وجود ندارد. اگر کسی از هند بازدید کرده باشد به خوبی می‌داند فاصله زیاد بین مردم هرگز وجود نداشته است. هنوز هم معلوم نیست کشیدن حلقه‌های گچی روی زمین تا چه حد به مردم هند کمک می‌کند. در هند بسیاری از مردم بدون توجه صف و فاصله خود با دیگران تلاش دارند با صدای بلند خود را زودتر از بقیه به پیشخوان فروشگاه رسانده و کارشان را راه بیاندازند.
بنابراین در زمان قرنطینه، سوپر مارکت‌ها با کشیدن حلقه‌های گچی روی زمین تلاش خود را برای آموزش فاصله ایمنی و حفظ بیشتر سلامتی به مردم آغاز کردند. "ماماتا بنرجی" سروزیر ایالت بنگال غربی به طور ناگهان و بی‌برنامه به یک بازار محلی رفت و با کشیدن حلقه‌های گچی روی زمین مفهوم فاصله اجتماعی را به تعداد زیادی از مردم آموخت.
استرالیا
اگر تنها یک سنت وجود داشته باشد که استرالیایی‌های عاشق طبیعت را در هر شرایطی در جزیره احاطه شده با کوسه‌ها، تمساح، حشرات سمی و عنکبوت‌ها به طبیعت بکشد، چادر زدن در عید پاک است. به طور معمول در این موقع از سال بسیاری از استرالیایی‌ها خود را برای گذران تعطیلات آخر هفته در طبیعت، چادر و خوردن کباب‌های آتشی با خانواده و دوستان آماده می‌کنند.
در هفته‌های اخیر، صنایع کاروان و سفرهای طبیعت‌گردی استرالیا بیش از 300 هزار نفر را تشویق کردند که در طول تعطیلات عید پاک در خانه بمانند و در حیاط یا اتاق نشیمن خود چادر بزنند. این گروه از طریق فضای مجازی با طبیعت و حیوانات ارتباط برقرار کنند. برخی از محیط‌های طبیعی مانند باغ‌وحش ملبورن، پناه‌گاه "لون پین کوالا" و یارک حیاط وحش "کوئیزلند" در این زمینه خدمات ویزه‌ای را به طبیعت‌گردان خانگی ارائه کردند تا ارتباط بهتری با فضای بیرون از خانه برقرار کنند.
کره جنوبی
در بین بازارهای شلوغ شبانه، برنامه‌ریزی ساعتی کاری و فرهنگ هوشمند خستگی‌ناپذیر در سئول پایتخت کره جنوبی، این کشور به نام "سرزمین آرامش صبحگاهی"در جهان معروف است. اما در هفته‌های اخیر قرنطینه کره جنوبی فرهنگی شیرین و آرا‌م‌بخش را از فضای مجازی به این کشور تزریق کرد و آن نحوه آموزش حرفه‌ای قهوه "دالگونا"ی کره‌ایست.
معاشرت برای کره‌ای‌ها به معنای ملاقات در کافی‌شاپ‌هاست. به گزارش رویترز، کره جنوبی پرتراکم‌ترین کافی‌شاپ‌های جهان را دارد. اما با شروع قزنطینه کره‌ای‌ها شروع به آپلود و آموزش صحیح درست کردن قهوه با شکر، شیر و یخ کردند و تا بتوانند قهوه معروف خود به نام "دالگونا" را با حالت مخملی و افزودنی‌های خامه یا کره بادام زمینی در خارج از کافی‌شاپ مزه کنند.
بنا به گزارش "گوگل ترند" شوق درست کردن و آموزش این قهوه در اواخر فوریه افزایش یافت. این موضوع باعث شد تا تعداد بیشتری زا مردم قرنطینه شده جهان برای درست کردن قهوه معروف کره‌ای در خانه دست‌به کار شوند. در حال حاضر دستور تهیه دالگونا به سبک ASMR-style در شبکه‌های اجتماعی توئیتر بیش از 3.5 ملیون بار دیده شده است. هشتگ دالگونا در تیک‌نوک نیز بیش از 64 میلیون بار دیده شده است.
شاید شیرین‌تر از فرهنگ آموزش و درست کردن قهوه دالگونا گرایش مردم کره به قرار دادن یادداشت تشکر از کارگران زحمت‌کش پست و پیک در ایام قرنطینه است. گاهی این یادداشت در کنار هدیه‌ای کوچک قرار می‌گیرد. در فرهنگ کره‌ای یادداشت تشکر بسیار عمیق‌تر از تشکر کلامی یا ایمیل محسوب می‌شود. مجله "تایمز کره" یک بار به نقل از یکی از زبان شناسان بزرگ کره جنوبی نوشت: اجداد ما بر این باورند که نامه‌های دست‌نوشته نشان‌دهنده احساسات شخصی و عواطف هستند.
هزاران تصویر اینتساگرامی از دست‌نوشته‌های مردم این کشور خطاب به کارگران پیک منتشر شده و بسیاری از آنها با این جمله معروف تمام می‌شوند:" امیدوارم دیگر کرونا قربانی دیگری نگیرد".
