𝑬𝒍 𝑴𝒆𝒋𝒐𝒓 𝑫𝒆𝒍 𝑴𝒖𝒏𝒅𝒐خیلیها رو میبینم که میگن:
«راموس فقط بهخاطر گلزن بودن بزرگ شده، وگرنه مدافع خوبی نیست»
کاری به مزخرف بودن این حرفها ندارم،
کاری به اینم ندارم که امثال مالدینی از راموس به عنوان جانشین خودشون نام میبرن،
فقط خواستم یه چیزی بگم:
وقتی درباره بزرگانی مثل زیدان، کرویف، مارادونا و... حرف میزنیم، هیچوقت اسمی از آمار نمیبریم!
از همهی هوادارای فوتبال در مورد تعداد پاسگل و گلهای این بزرگان بپرسید،
ببینم چندتاشون میتونن جواب درست بدن؟!
ولی وقتی اسمشون میاد،
همه قبول داریم که بین برترینهای تاریخ فوتبال قرار دارن!
چرا؟
چون هر کجا که بودن،
همه کارهی تیمشون بودن؛
راموس هم یکی از همهکارههای رئال مادرید بوده!
وقتی گل بخوایم، میره گل میزنه؛
وقتی دفاع بخوایم، میاد دفاع میکنه؛
وقتی کاپیتان بخوایم، میاد رهبری میکنه؛
راموس یه مدافع نیست،
یه بازیکن کامله!
اینکه با اخلاقش حال نمیکنید، برای ما رئالیها اصلا مهم نیست؛
راموس هم میتونست کارهایی کنه که مثل خیلیا بین هوادارای رقیب محبوب بشه
ولی هر جا که نیاز بوده، خودش رو بد کرده،
تا تیمش بد نشه...
جا داره یه دیالوگ از پیکی بلایندرز چاشنی کار کنم:
«شاید اون آدم بَدِ باشه، ولی آدم بَدِ ماست»