جزیره مایوت در شرق قاره آفریقا در كنار مجمع الجزایر كومور قرار گرفته و از لحاظ جغرافیایی می توان گفت كه این جزیره در شمال كانال موزامبیك، در اقیانوس هند قرار دارد
این جزیره به همراه سه جزیره مجمع الجزایر كومور در سال 1843 میلادی به تصرف دولت فرانسه در آمده و در سال 1974 میلادی مردم این جزیره در رفراندومی كه برگزار گردید با حدود 64% آراء به باقی ماندن تحت تسلط دولت فرانسه رای مثبت دادند . در حالی كه سه جزیره دیگر از حاكمیت و استعمار فرانسه در سال 1975 میلادی خارج شدند.دولت كومور در این سال ها تسلط فرانسه بر جزیره مایوت را مورد انتقاد قرار داده وبارها به شورای امنیت سازمان ملل در این خصوص شكایت نموده است.به عنوان نمونه در سال 1976میلادی دولت كومور به شورای امنیت در این خصوص شكایت نمود كه در جلسه رای گیری 11 عضو به جدایی مایوت از فرانسه رای دادند، اما فرانسه این رای را وتو نمود.در سال 2009 میلادی مجدداً رفراندومی در این كشور برگزار گردید كه این بار در حدود 95% به عدم جدایی این جزیره از فرانسه رای مثبت دادند. این جزیره اكنون به عنوان 101 امین استان فرانسه و پنجمین استان این كشور در خارج از مرز های فرانسه شناخته شده است.مساحت این جزیره در حدود 374 كیلومتر مربع بوده و در حدود 185 كیلومتر خط ساحلی دارد. آب و هوای این جزیره گرمسیری بوده و مرطوب می باشد. از ماه نوامبر تا ماه می فصول بارندگی در این جزیره بوده و مابین ماه های می تا نوامبر فصول خشك این جزیره می باشد.جمعیت این جزیره در حدود 231 هزار نفر بوده و جمعیت 0 تا 14 سال در این كشور 45%، 15 تا 64 سال 53% و 64 سال به بالا در حدود 2% كل جمعیت را به خود اختصاص داده اند.نرخ رشد جمعیت این جزیره در حدود 3% بوده و نرخ تولد مردم این جزیره در حدود 38 تولد در هزار نفر و نرخ مرگ 7 نفر در هر هزار نفر می باشد. سن امید به زندگی در بین مردم این جزیره در حدود 63 سال بوده و مردان در سن 60 سالگی و زنان در سن 65 سالگی به طور میانگین از دنیا می روند.از لحاظ مذهبی 97% مردم این جزیره مسلمان بوده و 3 درصد مابقی مسیحیان كاتولیك می باشند. زبان مردم این كشور سواحیلی و فرانسه بوده و نرخ باسوادی در حدود 86% می باشد.پایتخت جزیره شهر " مامودزو" بوده و كل جزیره به 17 بخش تقسیم می شود.از لحاظ سیاسی قوای مختلف در این جزیره به صورت ذیل می باشد، رییس كشور رییس جمهور فرانسه بوده و رییس دولت به نمایندگی از رییس جمهور فرانسه و رییس شورای عمومی كشور مسوول كنترل امور جزیره می باشد.رییس شورای عمومی كشور توسط نمایندگان عضو شورا برای یك دوره شش ساله تعیین می گردد. انتخابات بعدی در سال 2010 میلادی برگزار خواهد گردید.شورای عمومی كشور كه اصطلاحاً قوه مقننه بوده دارای 19 عضو بوده كه توسط مردم برای یك دوره سه ساله انتخاب می شوند. انتخابات بعدی این شورا در سال 2011 میلادی برگزار خواهد گردید. از لحاظ قضایی نیز یك دادگاه عالی در كشور وجود دارد.
اقتصاد كشور بیشتر بر پایه كشاورزی تنظیم گردیده و علاوه بر آن ماهیگیری نیز بخشی از اقتصاد این جزیره را به خود اختصاص می دهد. این جزیره بیشتر محصولات غذایی خود را از فرانسه وارد می كند.نرخ تولید ناخالص داخلی این جزیره در سال 2005 میلادی در حدود 953 میلیون دلار بوده است. نرخ بیكاری این جزیره در حدود 25% بوده و در حدود 50 هزار نفر از مردم جزیره در سن كار قرار دارند. محصولات كشاورزی تولیدی جزیره وانیل و قهوه می باشد. این جزیره دارای 10 هزار خط تلفن ثابت و 48 هزار خط تلفن همراه بوده و دارای 3 ایستگاه تلویزیونی و رادیویی می باشد.
با وجود اینکه جزیره مایوت یکی از فقیرترین مناطق کشور فرانسه محسوب می شود اما نسبت به سایر کشورهای کانال موزامبیک رفاه بیشتری دارد و مهاجرت های غیرقانونی زیادی نیز از کشورهای اطراف به مقصد مایوت صورت می گیرد. این سرزمین همچنین به نام Maore یا مائوره نیز شناخته می شود که نام بومی این جزیره است و حتی در کشور مجمع الجزایر قمر نیز به این نام شناخته می شود. از نظر اداری مایوت یک استان و منطقه فرادریایی برای کشور فرانسه محسوب می شود و دورترین سرزمین اتحادیه اروپا محسوب می شود.
علی رغم اینکه مایوت بخشی از کشور فرانسه محسوب می شود و زبان رسمی آنها فرانسوی است اما زبان اکثریت مردم یک زبان بومی به نام شیمائور Shimaore نام دارد. شیمائور شباهت های بسیاری به زبان هایی که در کشور قمر در اطراف این جزیره صحبت می شود، دارد. در این جزیره مشکلات بسیاری وجود دارد از جمله آنکه 84 درصد جمعیت آنها زیر خط فقر زندگی می کنند و 34 درصد از ساکنانش که بین 15 تا 64 سال سن دارند بیکار هستند.
گفته می شود نام مایوت که به زبان بومیان مائوره نامیده می شود ریشه در زبان عربی و نام عربی این جزیره دارد. عربها در هنگام اسلام آوردن به این جزیره نام آن را جزیره الموت یا جزیره مرگ نامیدند و گفته می شود در زبان پرتغالی به مایوت تبدیل شده است. با این حال همچنان در رابطه با ریشه عربی این نام تردید هایی وجود دارد.
بلندترین کوه این جزیره Benara نام دارد که 660 متر بالاتر از سطح دریا می باشد. یک صخره مرجانی بیشتر جزیره را احاطه کرده است. خاک در بیشتر مناطق آن غنی و مستعد کشاورزی است. شهر Dzaoudzi پایتخت قدیمی این جزیره بوده که در سال 1977 جای خودش را به شهر مامودزو Mamoudzou داده است.
مایوت یک جزیره آتشفشانی محسوب می شود که دو مرکز آتشفشانی دارد یکی مرکز شمالی Pic Chongui و یکی مرکز جنوبی Mont M'Tsapéré. فعالیت آتشفشانی مرکز جنوبی در حدود 7.7 میلیون سال پیش آغاز شد و در 2.7 میلیون سال پیش به پایان رسید، در شمال نیز فعالیت های آتشفشانی در 4.7 میلیون سال قبل شروع و در 1.4 میلیون سال قبل به پایان رسید.
این منطقه همچنان توسط دانشمندان به طور کامل بررسی نشده و گفته می شود 760 گونه ماهی در آبهای مایوت وجود دارد و همچنان خیلی از موجودات و پدیده های زیرآبهای این جزیره برای دانشمندان ناشناخته است. بیش از 1300 گونه گیاه نیز در این جزیره وجود دارد که آن را به یک جزیره غنی از زندگی گیاهی تبدیل می کند. درست مثل بسیاری از جزایر آتشفشانی ، مایوت نیز از تنوع زیستی پستانداران کاملاً محدود شده و تنها گونه بومی نیز خفاش میوه خوار سیشل Pteropus seychellensis نام دارد.
در سال 1500 سلطنت مائوری در این جزیره برقرار شد و در سال 1503 ، مایوت توسط كاشفان پرتغالی مشاهده و نامگذاری شد اما پرتغالی ها آن را ضمیمه و مستعمره خود نکردند. این جزیره در چند دوره به ویژه بین قرن نهم تا دوازدهم ثروتمند بودن را تجربه کرده است. با این حال در قرن های بعدی این جزیره رشد کمتری نسبت به جزایر کشور قمر داشت و اغلب توسط دزدان دریایی مورد حمله قرار می گرفت.
در سال 1832 مایوت توسط پادشاه ماداگاسکار که حکومت ایبویینا Iboina را تشکیل داده بود به نام آندریانتسولی Andriantsoly فتح شد. یک سال بعد حاکم جزیره موهلی Mohéli در جزایر قمر به این جزیره یورش برد و آن را از ماداگاسکاری ها پس گرفت. باز هم در سال 1835 توسط حکومت دیگر جزیره مجمع الجزایر قمر یعنی آنژوان فتح شد که سلطان نشین Ndzuwani نام داشت. حاکم ماداگاسکار یعنی آندریانتسولی دوباره بر این جزیره پیروز گردید و در صدد مذاکره با فرانسوی ها جهت قدرتمند کردن خود برآمد. مایوت در سال 1841 توسط فرانسه خریداری شد و به پادشاهی فرانسه ضمیمه گردید. با ورود فرانسه سیستم برده داری این جزیره به پایان خودش رسید و برده ها آزاد شدند.
مایوت که به یک بخش از فرانسه تبدیل شده بود یک جزیره خالی از نخبه و سکنه هایی شده بود که بعد از لغو برده داری جمعیتش رو به کاهش میل کرده بود. دولت فرانسه سعی بر بازگرداندن تبعیدی هایی که به کشورهای ماداگاسکار و قمر تبعید شده بودند ، داشت تا دوباره این سرزمین را بسازد. همچینین فرانسوی ها سعی در افزایش صنعت شکر در این جزیره داشتند و 17 کارخانه شکر را در مایوت افتتاح کردند. با وجود استخدام صدها کارگر خارجی در این جزیره تولیدات در حد متوسط باقی ماند و با بحران شکر در سالهای 1883-1885 این صنعت به پایان خودش در مایوت رسید. در کنفرانس برلین در سال 1885 ، فرانسه کنترل کل مجمع الجزایر کومور را که در واقع از قبل توسط تاجران فرانسوی اداره می شد ، به دست گرفت.
در سال 1898 ، دو طوفان جزیره را با خاک یکسان کرد و همه گیری آبله ، بازماندگان را از بین برد. مایوت مجبور شد یک بار دیگر از ابتدا شروع کند و دولت فرانسه این جزیره را با کارگران موزامبیک ، کومور و ماداگاسکار دوباره آباد کرد. صنعت قند کنار گذاشته شد ، جایگزین آن صنعت پرورش گیاهانی مثل وانیل ، قهوه ، مغز نارگیل ، سیسال و گیاهانی معطر مثل خس‌خس یا وتیور (Vetiver)، citronelle یا علف لیمو و چوب صندل و به ویژه گیاه ylang-ylang شد که به یکی از نمادهای جزیره تبدیل شد. مایوت تنها جزیره در مجمع الجزایر قمر و جزایر اطراف بود که بین سالهای 1974 و 1976 در همه پرسی رأی داد تا ارتباط خود را با فرانسه حفظ کند و از استقلال چشم پوشی کند
در سال 2019 ، تولید ناخالص داخلی مایوت با نرخ ارز بازار 2.64 میلیارد یورو بوده است. واحد پولی این جزیره یورو است. مشکلات عدیده ای در مایوت وجود دارد همانند آنکه 10 درصد خانه های این جزیره فاقد برق هستند و 29 درصد خانه ها از آب لوله کشی بهره نمی برند و 54 درصد خانه ها سرویس بهداشتی ندارند.به دلیل گرانی نیروی کار این جزیره نمی تواند با کشورهای اطراف مثل ماداگاسکار و قمر رقابت کند و به همین دلیل امید آنها به توریسم و گردشگریست که آن هم با نرخ بالای بزهکاری جزیره تهدید می شود.
طبق سرشماری سال 2017 ، 58.5٪ از افراد ساکن در مایوت در خود مایوت متولد شده اند. 5.6 درصد در جمهوری فرانسه و 35.8 مهاجرانی هستند که از کشورهای اطراف به این جزیره مهاجرت کرده اند. بیشتر ساکنان این جزیره از نظر قومیتی کوموری هستند. جوامع کوموری شامل ترکیبی از مهاجران جزایر اقیانوس هند مانند بازرگانان ایرانی ، عرب ها و مالاگازی ها هستند. دین اصلی مردم مایوت دین اسلام است که 97 درصد از ساکنین از آن پیروی می کنند و 3 درصد جمعیت نیز مسیحی هستند.
زبان فرانسوی تنها زبان رسمی مایوت است و در مدارس آن آموخته می شود. این زبان در بیلبوردها و تلویزیون و رادیو نیز استفاده می شود. زبان های بومی Shimaore و Kibushi و Kiantalaotsi نیز در این جزیره استفاده می شوند.
...................................
آرشیو
