مطلب ارسالی کاربران
شبتون بخیر. حسرت نزدیکی و دست دادن....، برای شما هم پیش اومده؟ اینکه دیگه الان حس میکنید دست دادن چیز خوبی بوده که فعلا از دستتون رفته؟
چقدر اذیت کننده است که اقوام آدم از تو دوری میکنن، و تو هم همینطور. انگار همه ازت میترسن، چقدر اذیت کننده‌ست که نمیتونی با هیچکس دست بدی و هیچکسی رو بغل نکنی، اقوامت رو نبینی، دوست دارم دوباره بشینم درست کنار پدربزرگم و اون منو نصیحت کنه. دوست دارم دوباره دست رو سرم بذاره و بگه: « همیشه عاقبت بخیری بخواه، عاقبتت بخیر باشه»
یا اصلا دوستام رو ببینم، به قدری ترسیدن و ترسیدیم که نزدیک هم نمیشیم. اینکه دستت رو بندازی رو شونه دوستت و باهاش حرف بزنی، خوب نیست؟
این قرنطینه، برای شما چه محدودیت های بوجود آورده؟ آیا اصلا فقط تو خونه میمونید یا مجبورید بیرون برید؟
🖤 برای کسایی هم که الان یاد اقوام از دست رفته‌شون افتادن چه پدربزرگ، مادربزرگ، دایی، خاله، عمه، برادر، خواهر، مادر و پدر و... هم تسلیت میگم و براشون آرزوی صبر میکنم 🙏
