منظورم چیزی فراتر از بازیکن ها و سرمربی و بودجه باشگاهه
مثلا توی شخصیت رئال مادرید بردن چمپیونزلیگ هست، با وجود اینکه یه فصل هایی تو لالیگا خوب نتیجه نگرفته قهرمان چمپیونزلیگ شده یا مثلا کوپا گرفتن توی ذاتش نیست:/ اینه که حتی بهترین تیمم داشته باشه نمیبره
شخصیت تیم ها ممکنه تغییرکنه ولی بازم یه چیزثابتی توی وجودشون هست
یا مثلا خیلی وقت ها شنیدیم پی اس جی و سیتی شخصیت قهرمانی چمپیونزلیگ رو ندارن (به خصوص مورد اول) و این شده که پاریس سه ساله داره توی مرحله اول حذفی با باخت های باورنکردنی که هنوزم باورش سخته حذف شد.(یک سال قبول دو سال قبول،ولی سال سوم جلوی یونایتد رو چجوری میشه جمش کرد؟)
ممکنه بعدها شخصیت قهرمانی کسب کنند و قهرمان هم بشن ولی این طی زمان و کسب شخصیت رخ میده نه یهویی
یا مثلا ورزشگاه ها
رئال خیلی وقت ها توی مستایا مشکل داشته حتی اگر والنسیا خیلی خوب نبوده
یا طلسم آنوئتا برای بارسا
یا مثلا برد یونایتد جلوی سیتی و تساوی که با لیورپول گرفت اونم با این ترکیب داغون به نظرم به خاطر شخصیتی که با فرگوسن کسب کرده بود و هنوزم ازش باقیه و البته روحی که بر الدترافورد حاکم بوده
یا حتی تیم ملی ها
خیلی اوقات تیم ملی برزیل شخصیت فان و فانتزی داره خیلی از بازیکنای برزیلی هم اینجورین
یا مثلا تیم ملی آرژانتین انگار باید یه ستاره خاص تیمو هدایت کنه قدیم مارادونا و الان مسی
یا مثلا خیلی وقت ها لیگ ایتالیا و تیم ملی ایتالیا به دفاع خوبش معروف بوده گرچه الان اوضاعش الان یکم فرق کرده
یا تیم ملی اسپانیا که شخصیتش با تیکی تاکا شکل گرفت و همه اونو به تیکی تاکا میشناسند فارغ از سرمربی و بازیکناش
در کل گزاره منطقیش این میشه به نظرم:
آدم ها شخصیت دارند و برای همه کنش هاشون هدف و معنایی رو دنبال میکنند
فوتبال یک پدیده انسانیه
پس فوتبال شخصیت داره و معنا
