طرفداری- ماریو بالوتلی در سال 2010 برنده جایزه پسر طلایی شد. اکنون یک دهه از آن زمان گذشته است اما دوران حرفه ای او مطابق انتظار پیش نرفت. به مرور وضعیت فعلی نامزدهای دریافت جایزه پسر طلایی 2010 می پردازیم. با تحلیل این لیست مشخص می شود الزاماً آینده درخشانی در انتظار مستعدترین بازیکنان جهان نیست و ممکن است سال ها بعد حتی برخی از آنها از سطح اول فوتبال محو شوند.
جوئل ماتیپ: شرایط برای این مدافع سابق شالکه در انگلستان خوب پیش می رود. اگر مصدومیت ها اجازه بدهد، او زوج ثابت ویرجیل فن دایک در قلب خط دفاعی لیورپول است.
ماریو بالوتلی: طی 10 سال اخیر، سوپر ماریو فراز و نشیب زیادی داشته است. اوج درخشش او در نیمه نهایی یورو 2012 مقابل آلمان بود اما کم کم از همان سال، روند پیشرفت وی متوقف شد و حتی سیر نزولی گرفت. بالوتلی به عنوان پسر طلایی 2010 طی یک دهه اخیر با پیراهن اینتر، منچسترسیتی، لیورپول، میلان، نیس، مارسی و برشا به میدان رفته است. اکنون در سال 2020، دستاوردهای بالوتلی در آستانه 30 سالگی، مطابق آنچه در سال 2010 از او انتظار می رفت، نبوده است.
روملو لوکاکو: مهاجم آن زمان اندرلخت پس از بازی در چلسی، وست برومویچ، اورتون و منچستریونایتد اکنون در اینتر و زیر نظر کونته احتمالا بهترین دوران حرفه ای خود را سپری می کند.
گائل کاکوتا: از این وینگر کنگویی در اوایل دهه 10 به عنوان یکی از مستعدترین بازیکنان جهان یاد می شد اما اوضاع برای او اصلا مطابق انتظار پیش نرفت. محصول آکادمی چلسی به فولام، بولتون، دیژون، ویتسه، لاتزیو و رایو وایکانو قرض داده شد اما نتوانست در کار خود به ثبات برسد. سپس به سویا و هبی چین رفت. در ادامه راهی دپورتیوو لاکرونیا و دوباره رایو وایکانو شد و اکنون هم بازی سامان قدوس در آمیان است.
میرالم پیانیچ: شرایط برای این هافبک بوسنیایی دقیقا طبق برنامه پیش رفت و او هر سال، بهتر و کامل تر از سال گذشته شد. پیانیچ پس از مطرح شدن در المپیک لیون، توسط والتر ساباتینی به رم رفت و در آنجا خوش درخشید. سپس راهی یوونتوس شد و اکنون کلیدی ترین هافبک بیانکونری است.
هامس رودریگز: ستاره تیم ملی کلمبیا در جام جهانی 2014 درخشان ظاهر شد تا از موناکو راهی رئال مادرید شود. پس از دو سال بازی در بایرن مونیخ به رئال مادرید بازگشت اما با قاطعیت می توان گفت چند سالی است که نه تنها روند پیشرفت او متوقف شده بلکه دچار افت هم شده است.
ادن هازارد: او یکی از ارکان قهرمانی لیلِ رودی گارسیا در لیگ1 فرانسه بود. پس از قهرمانی با لیل به چلسی پیوست و به یکی از بهترین بازیکنان جهان در جمع آبی های لندن تبدیل شد. او سال ها در چلسی به عناوین مختلف فردی و تیمی رسید و حالا عضو رئال مادرید است. البته مصدومیت ها فعلا مانع درخشش ستاره بلژیکی در تیم زیدان شده است.
فدریکو ماکدا: شاید بتوان گفت او یکی از ناکام ترین استعدادهای کشف شده توسط سر الکس فرگوسن است. این مهاجم ایتالیایی در یونایتد بر سر زبان ها افتاد اما هرگز نتوانست انتظارات را برآورده کند. سمپدوریا، کوئینز پارک رنجرز، اشتوتگارت، دانکستر یونایتد، بیرمنگام، کاردیف سیتی، ناتینگهام فارست، نوارا و اکنون پاناتینایکوس، تیم های بعدی ماکدا بودند.
ماریو گوتسه: ستاره ژرمن ها در جام جهانی 2014 و زننده گل پیروزی بخش تیم لوو در فینال، اکنون به مهره ای سوخته در دورتموند تبدیل شده است. انتقال او به بایرن مونیخ، انتخاب درستی نبود و حتی با بازگشت به دورتموند نیز نتوانست به آن بازیکن سابق تبدیل شود.
فیلیپه کوتینیو: دیگر بازیکن اینتر در لیست نامزدهای پسر طلایی 2010. کوتینیو خیلی زود نراتزوری را به مقصد لیورپول ترک کرد و ستاره قرمزهای آنفیلد شد. از اصرار کوتینیو به ترک لیورپول و انتقال به بارسلونا، اگرچه این تیم انگلیسی اصلا ضرر نکرد اما خودِ او به بازیکنی نیمکت نشین در تیم والورده تبدیل شد. از کوتینیو به عنوان یکی از ناموفق ترین خریدهای چند سال اخیر بارسلونا یاد می شود. این ستاره برزیلی با بایرن مونیخ امیدوار است به فرم فوق العاده خود در لیورپول برگردد.
