وارطان پینتوریکوگری نویل قطعن یکی از باگ های نسل خودش بود. هرگز توانایی دریبل زدن یار مقابلش رو نداشت. پاس اشتباه زیاد میداد و توی هر بازی حداقل ۲ تا سوتی کمرشکن میداد ولی نظم تاکتیکی و کیفیت بالای یونایتد باعث شده بود نقاط ضعف بی شمار امثال نویل و سیلوستره به چشم نیاد. فرگوسن واقعن جادو میکرد و طوری ترکیب میچید و تاکتیک ها رو دیکته میکرد که ضعف نویل خنثی میشد. هر چند غیرت مثال زدنی و تعصب بی نهایتی روی تیم داشت و از جون مایه میذاشت و سرالکس هم براش همین کافی بود ولی واقعن بازیکن خنگی بود و این رو بعد از خداحافظیش توی دوران مربی گری و کارشناسیش هم بارها نشون داد
