طرفداری- در نوامبر سال 2003 تیم لیون در استادیوم المپیک مونیخ به مصاف بایرن مونیخ رفت و با نتیجه 2-1 باوارایی ها را شکست داد، گل پیروزی بخش تیم فرانسوی در این دیدار را جیووانی البر مهاجم برزیلی لیون به ثمر رساند. علیرغم اینکه این گل به معنای شکست برای تیم میزبان بود اما هواداران بایرن مونیخ با آغوش گرم از البر پذیرایی کردند و به تشویق او پرداختند. از دید بسیاری از فوتبال دوستان این یک عکس العمل عجیب از جانب هواداران بایرن مونیخ بود، اما از دید هواداران بایرن این یک فرصت مناسب برای قدردانی و نشان دادن احترامشان به ستاره ای بود که نقش پر رنگی در موفقیت سال های گذشته تیمشان ایفا کرده بود.
شواهد میزان محبوبیت جیووانی البر در مونیخ در وبسایت بایرن مونیخ قابل مشاهده است، جایی که به او لقب جادوگر برزیلی را داده‌اند و جیووانی البر را فاتح قلب ها و کتاب رکورد ها معرفی کرده‌اند و در ادامه به میراث فراموش نشدنی او برای باشگاه و هواداران اشاره شده است. زمانی که او از بایرن مونیخ جدا شد لقب بهترین گلزن غیر آلمانی بوندسلیگا را با خود یدک می‌کشید. او که موفق شده بود در 250 دیدار 132 مرتبه دروازه حریفان را با لباس بایرن مونیخ باز کند و این رکورد فوق العاده را تا 2 دهه در اختیار خود داشت تا در سال 2017 یک باواریایی دیگر، یعنی آرین روبن موفق به شکست رکورد او شد.
تشویق او توسط هواداران بایرن مونیخ در دیدار مقابل لیون درواقع برای قدردانی از بازیکنی بود که به او لقب مهاجم سامبا (یک رقص برزیلی) داده بودند. باشگاه بایرن مونیخ او را با درخشش های متوالی در سال های 1997 تا 2003 به خاطر می‌آورد و گل های او زمینه ساز افتخارات فراوانی برای باواریایی ها بوده و نام البر همواره پیام‌آور شادی در مونیخ بوده است.
جیووانی البر پس از طی کردن 3 فصل درخشان در اشتوتگارت به بایرن مونیخ پیوست، او با لباس اشتوتگارت موفق شد 41 گل به ثمر برساند و به طور میانگین یک بازی در میان موفق به گشودن دروازه حریفان می‌شد. بایرن مونیخ به دنبال خرید یک گلزن بالفطره بود و این خصوصیت کاملاً در البر مشهود بود. به جز فصل 2003/04 که تنها 4 مرتبه برای بایرن به میدان رفت و البته 2 گل نیز به ثمر رساند، در 6 فصل قبل از پیوستن به لیون موفق شده بود حداقل 20 گل در هر فصل برای باواریایی ها به ثمر برساند، تنها فصلی که او موفق به ثبت این رکورد نشده بود به فصل 1999/2000 برمی‌گردد که در آن فصل 19 مرتبه دروازه رقبا را باز کرده بود و به جز یک فصل که کارستن یانکر آقای گل بایرن مونیخ شده بود جیووانی البر در تمامی فصول حضور در بایرن مونیخ موفق شده بود بهترین گلزن تیم در پایان فصل لقب بگیرد.
در اولین فصل حضور او در بایرن مونیخ آنها موفق به دفاع از عنوان قهرمانی جام حذفی و قهرمانی سوپر لیگ آلمان (رقابت 5 تیم برتر لیگ و قهرمان جام حذفی فصل قبل) شدند و البر با به ثمر رساندن 21 گل ارزش های خود را اثبات کرد. در دومین سال حضور او در مونیخ یعنی فصل 1998/99 او موفق شد بار دیگر در تمامی رقابت ها 21 گل به ثمر برساند و علیرغم تصاحب سوپر لیگ آلمان پیش از شروع فصل -که در 2 فصل بعد نیز اتفاق افتاد-، آنها موفق شدند بار دیگر باواریایی ها را به قله فوتبال آلمان رسانده و بوندسلیگا را از آن خود کنند.
در فصل بعد که البر 19 مرتبه دروازه حریفان را باز کرده بود بایرن مونیخ موفق به کسب دوگانه داخلی با قهرمانی در بوندسلیگا و جام حذفی شد. اتفاقی که 2 سال بعد از آن نیز تکرار شد و بایرن مونیخ علاوه بر قهرمانی در بوندسلیگا موفق به کسب قهرمانی در جام بین قاره ای (دیدار قهرمان باشگاه های اروپا و آمریکا جنوبی که از سال 1980 تا 2004 انجام می‌شد) شد.
در کسب این دوگانه بایرن مونیخ رد پای البر به وضوح دیده می‌شود که با به ثمر رساندن 21 گل در لیگ موفق به کسب عنوان آقای گلی آلمان شد. او که یک فصل فوق‌العاده را سپری کرده بود در تمامی رقابت ها 31 مرتبه دروازه رقبا را باز کرده بود. شرح شرایط آن زمان توسط البر در وبسایت بایرن مونیخ به این صورت عنوان شده است:
پس از گذشت یک دهه همچنان کاری که آن فصل بوندسلیگا انجام داده بودم فوق‌العاده است، کسب دوگانه، کسب عنوان آقای گلی بوندسلیگا و انتخاب به عنوان بهترین بازیکن فصل توسط هواداران، تمام این ها باعث افتخار من هستند، من بسیار خوشحال هستم که تعداد بسیار زیادی از هواداران به من رأی داده بودند.
مدیر کل بایرن مونیخ، اولی هونس درباره او صحبت هایی کرده است که احتمالاً نظر اکثر هواداران بایرن مونیخ درباره جیووانی البر نیز باشد:
او یک پسر شگفت‌آور و یک بازیکن خارقالعاده است که به مقدار سالمی زیرکی در وجود خود دارد و تمام هواداران بایرن مونیخ همچنان عاشق او هستند.
این نظر نشان می‌دهد که جیووانی البر در میان هواداران باواریایی ها جایگاه ویژه‌ای دارد و آنها بسیار به او علاقه‌مند هستند، حتی بیشتر از دقایقی که با پیراهن بایرن مونیخ به میدان رفته و بیشتر از گل هایی که با پیراهن بایرن به ثمر رسانده است. او از بازی کردن برای بایرن مونیخ لذت می‌برد و هیچ گاه آن را پنهان نمی‌کرد و همواره رابطه خوب و صادقانه‌ای با هواداران داشت، رفتارهایی از این قبیل باعث شدند که هواداران پس از گذشت سال ها همچنان احترام زیادی برای مهاجم سابق تیمشان قائل باشند.
او هرازگاهی مصاحبه های تندی خطاب به رقبای بایرن انجام می‌داد که باعث مستحکم‌تر شدن جایگاهش در قلب هواداران می‌شد. در فوریه سال 2000 و پس از جدال 2 تیم بایرن مونیخ و رئال مادرید تعدادی از بازیکنان بایرن مونیخ با صحبت های خود ویسنته دل بوسکه سرمربی آن زمان رئال مادرید را به سخره گرفتند، اینکه صحبت های آنها تا چه اندازه موثق بوده بحث دیگری است اما پس از تحقیر رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو با نتیجه 4-2 توسط بایرن مونیخ، جیووانی البر به شدت از خجالت سرمربی لوس بلانکوس در آمد.
او در یک اظهار نظر گستاخانه گفته بود:
سرمربی رئال مادرید گفته بود که آلمانی ها بلد نیستند پاس کاری کنند و تنها در زمین می‌جنگند، اما او امروز یک درس جدید یاد گرفت. او باید دفعه بعدی در تقابل با بایرن مونیخ دهانش را بسته نگه دارد.
هواداران بایرن عاشق او هستند نه تنها برای اینکه یک هوادار واقعی تیم است بلکه به این علت که آن را پنهان نمی‌کند و به عشقش به باواریایی ها افتخار می‌کند.
به همین دلایل زمانی که اینچنین بازیکنی به پایان همکاری خود با باشگاه مورد علاقه‌اش می‌رسد، یک خداحافظی تلخ در انتظار او و هواداران است. همانطور که شکسپیر در نمایشنامه رومئو و ژولیت گفته بود:
بدون شک جدایی دردناک است، همینکه بدانید از فردا صبح دیگر او را نخواهید دید.
اوتمار هیتسفلد از همین نقل قول در وصف خداحافظی جیووانی البر استفاده کرده بود. اولی هونس نیز در آن زمان البر را مورد تحسین قرار داده و اطمینان داده بود که یک مراسم خداحافظی در شأن او برایش برگزار کنند:
او لایق بهترین مراسم خداحافظی است که تاکنون برای بازیکنی برگزار شده که در حال پیوستن به یک باشگاه دیگر است.
این یک قدردانی درخور ستایش برای بازیکنی است که از آغاز کار در مونیخ با آغوش گرم هواداران مواجه شد و در کنار آنها موفق به کسب موفقیت های بسیاری شد. هوادارانی که در یکی از سردترین عصر های ماه نوامبر در سال 2003 به استادیوم رفتند تا بازیکنی را به فراموشی بسپارند که دروازه آنها را باز کرده بود، بازیکنی که پس از گذشت یک دهه همچنان به عنوان "رقاص برزیلی خط حمله" برای باواریایی ها به خاطر آورده می‌شود.
