طرفداری- گابریل ژسوس هرگز تا این اندازه برای بیرون کشیدن خود از سایه سرخیو آگوئرو مصمم نبوده است.
به گزارش سان، ژانویه امسال سومین سالگرد اولین بازی ژسوس برای سیتیزن‌ها به عنوان مهاجمی ناشناخته و 19 ساله خواهد بود. با وجود این که سرخیو آگوئرو در طول این مدت به گلزنی ادامه داده است، مهاجم تیم ملی برزیل رفته رفته جایی در تفکرات پپ گواردیولا برای خودش باز کرد. مصدومیت اخیر سرخیو آگوئرو باعث شده تا ژسوس به این باور برسد که حالا نوبت او فرا رسیده است.
در فصل اولی که به اینجا آمدم، خیلی بازی کردم. من برای بازی کردن مداوم به اینجا آمدم. پس از آن سال، گاهی اوضاع از کنترل من خارج بود و به او بر می‌گشت. می‌دانم سرخیو یکی از اسطوره‌های باشگاه است؛ او بهترین گلزن تاریخ باشگاه و انسان بسیار خوبی است. من چه به عنوان یک شخص و چه یک بازیکن، او را دوست دارم. می‌دانم که به خاطر کیفیت و تجربه‌اش می‌تواند در هر بازی گلزنی کند. هر بار که بازی می‌کند، خواستار گلزنی کردن او هستم، بنابراین همیشه منتظر می‌مانم. می‌خواهم در تک تک بازی‌ها به میدان بروم ولی واقعیت این طور نیست. ما بازیکنان سطح بالای زیادی در اختیار داریم و من هر بار که درون زمین هستم، از کار خودم لذت می‌برم. اما می‌دانم سرخیو دیگر مثل من جوان نیست و حالا نوبت من فرا رسیده است. فقط می‌خواهم فوتبال بازی کنم و به پیشرفت کردن ادامه بدهم. این چیزی است که عاشق آن هستم و مرا خوشحال می‌کند. نمی‌دانم اگر فوتبالیست نمی‌شدم، سراغ چه کاری می‌رفتم.
ژسوس طی این سال‌ها با این وضعیت کنار آمده است.
وقتی بازی نکنی، اوضاع دشوار است ولی درک می‌کنم که نمی‌توانم در تمامی مسابقات بازی کنم و به تصمیم سرمربی و همچنین به دوست خودم سرخیو، احترام می‌گذارم چون او اسطوره باشگاه است. من دنبال بهترین بودن در دنیا نیستم؛ فقط می‌خواهم بازی کنم و گل بزنم و بعد بقیه ماجرا خودش پیش می‌رود.
حالا که آگوئرو از مصدومیت برگشته است، رقابت این دو نفر وارد فاز جدیدی می‌شود ولی رفاقت هم در کنار این رقابت وجود دارد. به عبارت دیگر، هیچکسی به اندازه مهاجم تیم ملی آرژانتین به ژسوس کمک نکرده است.
سرخیو خیلی به من کمک کرده است؛ نه فقط در مکالماتی که با هم داشتیم، بلکه با حرکاتش در تمرینات. وقتی قرار است بازی کنم، خیلی در مورد بازی، مدافعان و دروازه‌بان حریف با من صحبت می‌کند. ما رابطه خیلی خوبی با هم داریم.
گلی که ژسوس در جریان برد 3-1 منچسترسیتی مقابل لسترسیتی در اتحاد زد، اواین گل او در ورزشگاه خانگی تیمش پس از فروردین ماه امسال بود.
بله، طبیعتا از گلزنی کردن خیلی خوشحال شدم ولی بیشتر به خاطر این که بازی بزرگی بود و باید در آن برنده می‌شدیم. نکته‌ای که اشاره کردید، چیزی نبود که به آن فکر کنم.
سال نوی میلادی در راه است و بهترین هدیه کریسمس برای ژسوس، جبران کردن اختلاف 11 امتیازی با لیورپول است؛ خواسته‌ای سخت اما نه غیر ممکن.
فصل قبل دشوار بود و امسال حتی از آن هم سخت‌تر است. باید تلاش کنیم تا در تمامی بازی‌ها برنده شویم و این فقط به خودمان بستگی ندارد، ولی شدنی است.
