مطلب ارسالی کاربران
کتاب لوچیانو موجی “ توپی که من دارم “ / فصل اول
چهارشنبه 27 آذر 1398 - 14:52
مقدمه :
" خیلی زیبا می شد اگر می توانستیم گذشته خود را بصورت یک فیلم نگاه کنیم حتی برای من که هفتاد و هفت سال سن دارم و همچنان دوست دارم که در مورد آینده و آرزوهای خود صحبت کنم با این حال من به گدشته خیلی وابسته هستم چونکه موفقیت ها و تجربه ها و دوستان شگفت انگیزی داشتم ، خیلی ها دوست دارن من از گدذشته ی خود بگم ؛ امیدوارم که این کتاب باعث نشه تا خواننده ها بلند پرواز بشن ، من شخص خوش شانسی در زندگی بودم البته همانطور که پدرم میگفت شانس خود به خود به سمت ما نمیاد ، باید بدنبال اون بریم ، با پافشاری به آن چیزی که می خواستم می رسیدم تا آنجایی که احساس می کردم که از خدا من رو راهنمایی میکنه ، احساس زیباییه ، امیدوارم که همه بخصوص جوانان این احساس رو تجربه کنن ؛ در این کتاب داستان زندگی فوتبالی خودم رو که در اون فوتبالیست های بزرگ و کوچک نقش داشتند رو می نویسم ، در مورد پشت پرده های فوتبال و تمامی واقعیت ها و بزرگترین مذاکرات ترانسفر می خوام صحبت کنم "
بخش اول
" پنالتی برای اینتر ، اسکودتو برای یوونتوس "
" پنالتی یولیانو بر روی رونالدو در دیدار اینتر – یوونتوس در روز 26 آوریل 1998 ، می توانست پنالتی باشد و در عین حال هم می توانست نباشد ، داور تصمیم گرفت که پنالتی اعلام نکند و این به این معنا نیست که رسوایی رخ داده ، وجادین بوسکوف میگه که پنالتی زمانی اعلام میشه که داور سوت بزنه اما با این حال هنوز هم با داور بازی ( پیرو چیگارینی ) مانند یک مجرم برخورد می کنند ؛ رسوایی واقعی عکس العمل اینتری ها بود ، عکس العمل خشن و غیر منطقی ، تا به امروز من توهین های اینتری ها را فراموش نکرده ام ، در راس آن ها جی جی سیمونه بود ، سیمونه حداقل باید کمی به من احترام می گذاشت چونکه سرمربیگری اینتر رو مدیون من بود ، اون با من از پله های ساختمان مدیریت اینتر بالا رفت تا من اون رو به موراتی معرفی کنم ، با اطمینان می گم که موراتی حتی نمی دونست سیمونه کی هست ، با این حال از آن روز بود که گریه ها و اشک های اینتری ها در روزنامه ها و تلویزیون دیگر بند نیامد ، تقلب در لیگ " میخوان یوونتوس قهرمان بشه " ؛ " اینتر نباخت ، فوتبال باخت " ؛ واقعا حالم به هم می خورد ، کسانی که فکر می کردن یوونتوس تقلب کرده همان کسانی بودن که در سال 2000 در پرونده ی رکوبا بخشیده شدند ، بازیکن اروگوئه ای که با پاسپورت و مجوز جعلی بعنوان بازیکن اروپایی به اینتر امده بود ، برای قانونی کردن این تخلف یکی از مدیران اینتر 80 هزار دلار به فان براگ پرداخت کرد ، طبق قانون اینتر باید در تمامی بازی هایی که رکوبا در آن ها به میدان رفته بود بازنده اعلام می شد به علاوه کم کردن امتیاز ؛ اگر بخوایم امتیازهای اینتر رد فصل 1999 – 2000 و 2000 – 2001 را بشماریم به این نتیجه می رسیم که باید 56 امتیاز از اینتر کم می شد و این تیم به سری ب سقوط می کرد ، سوال اینجاست که چرا رئیس فدراسیون فوتبال فرانکو کارارو دخالت نکرد ؟ دادگاه رکوبا و مدیر اینتر رو گناه کار شناخت و مدیر اینتر رو به 6 ماه حبس محکوم کرد ، موراتی گفته بود که اگر رکوبا محروم بشه اما دادگاه اون رو تبرئه کنه ، اینتر چه سودی میکنه ؟ ، به مالک اینتر اجازه داده شد تا از بازیکنی با مدارک جعلی دفاع کنه این در حالی هست که در 2006 و پرونده ی یوونتوس کسی حتی جرات نمی کرد به اون فکر کنه ؛ برگردیم که داستان " رونالدو – یولیانو " در اون روزها می تونستید همه جور انتقادها رو بشنوید از مجلس گرفته تا روطنامه ها با تیترهای توهین آمیز به یوونتوس ، ماه ها بلکه سال ها برای یک پنالتی که گرفته نشد شکایت کردند ، رونالدو گفت که احساس می کنم که چیزی از من دزدیده اند ، اتفاقی که در تورینو افتاد یک سرافکندگی بود ؛ من در جواب گفتم که : " رونالدو بهترین فرصت برای سکوت رو از دست داد ، قهرمانان واقعی در زمین حرف می زنند ما با شایستگی صدرنشین هستیم "
اما چگونه می کویند که داور اینتر را از رسیدن به اسکودتو محروم کرد ، با گذشت پانزده سال همچنان واقعیت ها بیان نمی شود ، ما تا قبل از این دیدار یک امتیاز بیشتر از اینتر داشتیم اگر پنالتی گرفته می شد بدون در نظر گرفتن 25 دقیقه ی باقیمانده چونکه خیلی میخوان گل دلپیرو در نیمه ی نخست رو نادیده بگیرن البته اگر پنالتی گل می شد ، کسی چه می داند ؟ تنها چیزی که می دانم این است که این دیدار زیبا نبود با این حال یوونتوس بر بازی تسلط داشت ، لیگ رو با 5 امتیاز بیشتر نسبت به اینتر به پایان رساندیم و یک هفته قبل از پایان هم قهرمان شدیم ، حتی با گل شدن پنالتی اینتر ما با 72 و اینتر با 70 امتیاز لیگ رو به پایان می رساندیم "
