اختصاصی طرفداری | در این یادداشت سعی داریم بهترین بازیکنانی که از سوی هواداران تیم هایشان به پادشاه معروف شدند را بررسی کنیم. اینکه لقب پادشاه فوتبال از کجا می آید و از چه زمانی برای بازیکنان فوتبال استفاده شد سوالی است که شاید نتوان به طور قطع و یقین به آن جواب داد و اولین کسی که لقب پادشاه فوتبال دنیا را گرفت را تعیین کرد اما به هر حال در بیشتر باشگاه های معروف و بزرگ جهان بودند اسطوره هایی که تا این حد برای هوادارانشان بزرگ بودند. نگاهی می‌اندازیم بر برخی از معروف ترین بازیکنانی که به دلایل مختلف از جمله بازی های درخشانشان از سوی هواداران لقب پادشاه یا King یا معادل آن ها(در زبان های مختلف) گرفتند.
پله
هویتی حک شده بر وجود پیکره فوتبال. پله افسانه‌ای به حق لقب سلطان پله یا پادشاه پله ( " O Rei Pelé " ) را یدک می‌کشد. Rei در زبان پرتغالی معنی پادشاه می‌دهد و لقبی بود که فقط به پر افتخار ترین بازیکن جام جهانی داده شد. بهترین بازیکن قرن 20 و کسی که در کنار انیشتین، گاندی، نلسون ماندلا، مایکل جکسون، محمد علی کلی و...از نظر مجله تایم به عنوان یکی از صدشخصیت تاثیر گذار قرن 20 انتخاب شد که تنها فوتبالی لیست بود. بنا به فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS)، پله در 1363 مسابقه (اعم از رسمی و غیررسمی) 1281 گل به ثمر رسانده که رکورد او در گینس نیز به ثبت رسیده است. چه کسی شایسته تر از پادشاه پله برای پادشاهی در دنیای فوتبال؟ پله یگانه بود، یگانه است و یگانه خواهد ماند.
لیونل مسی
فقط خدا می‌داند که مسی چندسال دیگر می‌خواهد و تا کجا می‌خواهد قله های افتخار را یکی یکی فتح کند. لئو دهها رکورد تاریخی از خود بر جای گذاشت. تنها بازیکنی که 4 سال پیاپی توپ طلا از آن خود کرده است، بهترین گلزن تاریخ لالیگا و بارسلونا، بیشترین گل زده در یک سال تقویمی، بیشترین توپ طلا و بیشترین کفش طلا....تنها گوشه ای از اقیانوس افتخارات نابغه آرژانتینی است. بازیکنی که در یک صدم ثانیه توانایی تصمیم گیری با توپ را دارد. از او می‌توان به‌عنوان بهترین بازیکن نسل خود نام برد. هیچ لغتی برای توصیف کارهایی که مسی انجام می دهد وجود ندارد. او در سطح دیگری است.
میشل پلاتینی
قطعا پلاتینی در زمره بهترین های تاریخ فوتبال قرار دارد، کاشته زنی قهار، پنالتی زنی خونسرد و البته پاسوری کاربلد. یک بازیکن سریع، باهوش، با توانایی های منحصر به فرد، بازیخوانی فوق العاده، با مهارت های تکنیکی بالا، یک هافبک خلاق که در زمینه گلزنی بسیار توانا بود. برنده سه توپ طلا که تا قبل از کریستیانو رونالدو به تنهایی بهترین گلزن تاریخ مسابقات یورو بود. او هم کاملا مستحق لقب "Le Roi" که به زبان فرانسوی همان پادشاه می‌شود بود.
دیدیه دروگبا
یکی از بزرگترین مهاجمانی که لیگ برتر تا کنون به خود دیده است. یکی از مهمترین اسطوره های چلسی و گلزنترین بازیکن غیر انگلیسی تاریخ باشگاه. یکی از تاثیر گذارترین بازیکنان نسل طلایی چلسی که در حساس ترین زمان ها گره کار تیمش را باز می‌کرد. دو آقای گلی در لیگ برتر انگلیس به همراه انبوهی از افتخارات تیمی. در فینال لیگ قهرمانان 2012 با گلی که با ضربه سر به ثمر رساند، بازی را به پنالتی کشاند تا در نهایت خود او باشد که با پنالتی آخر، قهرمانی را برای چلسی به چنگ آورد.
تیری آنری
یک گلزن تمام عیار، آنری شخصیت اصلی تیم شکست ناپذیر آرسنال 2004 بود، زدن 30 گل و دادن 9 پاس گل و آقای گلی لیگ برتر، آنری 4 بار کفش طلای لیگ انگلیس را برد و در سال 2003 در اوج شایستگی نتوانست توپ طلا را از آن خود کند. بهترین گلزن تاریخ باشگاه آرسنال که رکورد های زیادی در این تیم به نام خودثبت کرد، آنری در سال 2003 رکورد خارق العاده 20 پاس گل در یک فصل لیگ برتر را داد که هنوز این رکورد پابرجاست. رکورد دار آقای گلی در لیگ برتر، بهترین گلزن خارجی تاریخ لیگ برتر و بهترین گلزن دربی لندن از دیگر رکورد های مهم آنری هستند. همچنین تنها بازیکن تاریخ لیگ برتر انگلیس است که در یک فصل لیگ بیش از 20 گل و بیش از 20 پاس گل داده است.
فرانچسکو توتی
"پادشاه رم"، او روح رم بود، قهرمانی که هر هفته به زمین می‌رفت و افتخار تمام آن‌هایی بود که نامش را فریاد می‌زدند. او می توانست خود را در میان بهترین جایزه های فردی غرق کند اما ترجیح داد پادشاه رم باشد، " آدم خانواده فقیرش رو رها نمیکنه تا با پولدار ها زندگی کنه."، این تنها جمله فرانچسکو بود در جواب خبرنگاری که به دنبال دلیل وفاداری توتی به رم می گشت. همین خصوصیت بود که فرانچسکو را برای همیشه در رم نگه داشت و او را تبدیل به اسطوره ای ابدی کرد و در ازای این وفاداری هیچ چیز نخواست جز احترام. دینو زوف، دروازه بان افسانه ای یوونتوس و تیم ملی ایتالیا توتی را کامل ترین شماره 10 تاریخ ایتالیا می‌داند.
کنی دالگلیش
ذکاوت و تعادل کینگ کنی موضوعی بود که در مهاجمان کمی دیده شده است. کیفیت او این بود که ساده فوتبال بازی می کرد. این توانایی را داشت که با پاس ها، حرکات و حتی ضرباتی ساده اما غیر قابل پیش بینی دفاع و دروازه ها را در بالاترین سطوح ممکن باز کند. چیزی که دالگلیش داشت سرعت در فکر کردن بود. این او را همیشه از سرعت ساق های حریف، سریع تر می کرد. دالگلیش به همراه باب پیزلی تنها نفراتی هستند که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی با لیورپول قهرمان لیگ شده اند. دالگلیش به عنوان بازیکن و سرمربی در مجموع 31 جام با لیورپول کسب کرد و به نوعی پر افتخار ترین شخصیت تاریخ این باشگاه از نظر تعداد جام محسوب می‌شود.
گئورگی هاجی
پادشاه و فرمانده فوتبال رومانی، مارادونای کارپات ها، کاپیتان هاجی همه کاره رومانی بود. به تیم نظم می داد. شوت می زد. پاس آخر را می فرستاد. رومانی یکی از تیم های خوب و جان سخت آن سال های اروپا بود و پادشاه و رهبر این تیم در میانه میدان کسی نبود به جز گئورگی هاجی. قهرمان فوتبال رومانی که به دلیل سبک بازی مشابه با اسطوره آرژانتینی به مارادونای کارپات (رشته کوه‌های معروف در کشور رومانی) ملقب شده است.
دیوید ترزگه
در کنار ترزگل و کبرا، "پادشاه دیوید" هم از جمله القابی بود که هواداران بیانکونری به بهترین گلزن خارجی تاریخ باشگاهشان داده بودند. هوادران 171 بار از بلندگوی ورزشگاه های مختلف و به زبان های متفاوت در طول 10 سال این جمله را شنیدند که شماره ی 17 برای یوونتوس گل می زند. او تقریبا با هر روشی می‌توانست گل بزند. «وقتی که ترزگه بازی می کند ، گل می زند» شعاری بود که هواداران یوونتوس هر هفته برای او در ورزشگاه می خواندند. اما مهم تر از این ها، ترزگه در سال 2006 تصمیم گرفت حتی در یک دسته ی پایین تر نیز برای یوونتوس توپ بزند و بانوی پیر را در سری بی تنها نگذاشت.
اریک کانتونا
یاغی‌ای که پادشاه شد، کانتونا تنها کاریزما از خودش ساطع می کرد. پس از درگیری اش با هنری میشل، سرمربی وقت فرانسه به خاطر بازی ندادن به او در یک مسابقه انتخابی جام جهانی ۹۰، کانتونا از حضور در بازی های ملی منع شد تا اریک در مصاحبه ای بگوید: "او یکی از مزخرف ترین مربی های دنیای فوتبال است." اما در یونایتد او هرکاری که می‌کرد بازهم پادشاه آنجا بود. کسی که اگر نبود شاید منچستریونایتد بعد 26 سال قهرمان نمی‌شد. کانتونا در عین حال که بازیکنی فیزیکی بود از تکنیک بالایی نیز برخوردار بود. پادشاه شدن در اولدترافورد با 5 سال حضور در یونایتد و جنجال های فراوان و البته عناوین متعدد و محبوبیت غیرقابل توصیف.
بیلی مک نیل
کاپیتان تیم قهرمان اروپای سلتیک و اولین بازیکن بریتانیایی که جام باشگاه‌های اروپا را بالای سر برد. مک نیل مجموعا بیش از ۶۰ سال با باشگاه سلتیک زندگی کرد و به حق پادشاه سلتیک بود. البته هواداران به او " کینگ بیلی" می‌گفتند. سزار و مرد بزرگ دیگر لقب های مک نیل بودند. او طی سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۷۵ جمعا ۴۸۶ بار برای آنها به عنوان یک مدافع به میدان رفت و عضوی از تیمی بود که در سال ۱۹۶۷ با شکست دادن اینتر میلان با نتیجه ۲-۱، قهرمان اروپا شد. مک نیل به عنوان بازیکن ۳۱ جام با سلتیک کسب کرد.
آلان گیلزین
آلان گیلزین مهاجم گلزن و زوج مکمل گلن هادل در دهه شصت و هفتاد که با تاتنهام قهرمان جام یوفا شد، گیلزین در 429 بازی 133 بار گلزنی کرد و زوج جیمی گریوز و بعد ها مارتین چیورز بود.در طی 10 سالی که در باشگاه بود یک جام حذفی، دو لیگ کاپ و یک جام یوفا به دست آورد. البته گیلزین به تنهایی در تاتنهام پادشاه نبود، هواداران به او و گلن هادل به طور مشترک لقب "پادشاهان وایت هارت لین" داده بودند. هر دو وفادار بودند و گلزن.
گلن هادل
هافبکی شگفت انگیز و با مجموعه ای کامل از توانایی ها، همانطور که گفته شد او و گیلزین به طور مشترک لقب "پادشاهان وایت هارت لین" را داشتند. هادل یکی از بهترین فوتبالیست هایی است که تاتنهام به خود دیده است. هادل 11 سال در تاتنهام بازی کرد و در 462 بازی برای تاتنهام 110 گل برای این تیم زد. هادل با تاتنهام دوبار قهرمان جام حذفی و یک بار در سال 1984 قهرمان جام یوفا شد.
کوین کیگان
ملقب به کینگ کو یا "King Kev " کیگان که توسط بیل شنکلی جذب شد طی شش فصل حضور در لیورپول به قرمزها کمک کرد سه قهرمانی در لیگ برتر، یک قهرمانی در FA Cup، دو قهرمانی در جام خیریه، دو قهرمانی در جام یوفا و یک قهرمانی در جام باشگاه های اروپا را کسب کنند و در هامبورگ هم به درخشش خود ادامه داد و در این تیم آلمانی توپ طلا گرفت. با اینکه همه او را بیشتر با دوران حضورش در لیورپول یا هامبورگ به خاطر می‌آورند اما کیگان در نیوکاسل بود که لقب پادشاه گرفت، او 2 سال بازیکن و 5 سال سرمربی کلاغ ها بود و در فصل 1992/93 این تیم را قهرمان لیگ دسته اول کرد و به لیگ برتر آورد.
اولیور کان
دلیل علاقه بسیاری از طرفداران خارجی بایرن مونیخ به این تیم کاریزما و پرستیژی بود که از اولی کان دیدند. همه کان را به عنوان تایتان می‌شناسند اما او "Vol-Kahn-o" یا "پادشاه کان" هم بود. الیور کان گلر خاطر انگیز برای تمام نسل های فوتبال بود. کان در دوران بازیگری فرد خوش اخلاقی نبود و به طور مداوم با بازیکنان حریف و خودی درگیری لفظی و فیزیکی داشت که همین خصوصیت، او را از بقیه دروازبانان دنیا متمایز می‌کرد. رونالدو مهاجم سابق تیم ملی برزیل درباره او گفته بود:
وقتی در مقابل او قرار می‌گیرم نصف توانم را از دست می‌دهم
هنریک لارسن
برنده کفش طلای سال 2001 و تنها بازیکن تاریخ باشگاه سلتیک که این جایزه را برد. ملقب به پادشاه پادشاهان یا "King of Kings " ، لارسن 242 گل در 7 سال حضورش در تیم سلتیک برای این تیم زد و به پادشاه این تیم برای هواداران تبدیل شد. لارسن با سلتیک 4 بار قهرمان لیگ شد و در مجموع 9 جام قهرمانی با این تیم به دست آورد. هنریک لارسن در سال 2004 سلتیک را ترک کرد و به بارسلونا پیوست.
ژرژ وه آ
"پادشاه ژرژ" فقط به صورت سمبلیک و از سوی فوتبالی ها در چنین جایگاهی قرار نداشت، او واقعا رئیس جمهور کشورش لیبریا شد. الماس سیاه تنها بازیکن آفریقایی است که توانسته بازیکن سال فوتبال جهان شود، کاری که در سال 1995 موفق به انجام آن شد. او همچنین به عنوان برترین بازیکن قرن آفریقا انتخاب شد. یک گلزن فوق‌العاده با سابقه قهرمانی در ایتالیا و فرانسه و از اسطوره های بزرگ میلان که هرگز در جام‌جهانی بازی نکرد.
پیتر اسگود
طی همان سالهایی که اولین پادشاهان دنیای فوتبال در مستطیل سبز پدید آمدند، زمانی بود که پیتراسگود، شاه استمفوردبریج خوانده میشد. پیتراسگود توسط هوادارانش به "اوسی" تشویق می شد و لقب پادشاه استمفوردبریج را یدک می کشید، برترین گلزن چلسی در دهه های 60 و 70. یک تمام کننده ی تمام عیار، سریع و سر زن. پیتر اسگود در سال 2006 درگذشت و به افتخار او، مجسمه اسگود در ورودی استمفوردبریج ساخته شد. پادشاه استمفوردبریج حتی پس از مرگش نیز استمفورد بریج را ترک نکرد و خاکستر او در زیر نقطه پنالتی اسمتفوردبریج دفن شد.
اندی کینگ
کسی که بدون اینکه نیازی داشته باشد به او چنین لقبی بدهند، عنوان King را یدک می‌کشید. اندی کینگ تنها بازیکنی است که در هر سه سطح لیگ باشگاهی انگلیس یعنی لیگ برتر، چمپیونشیپ و لیگ یک فوتبال انگلیس(دسته دوم) با یک تیم قهرمان شد. او 13 سال عضو لستر سیتی بود و پله به پله با این تیم بالا آمد، سال 2009 قهرمان لیگ دسته دوم شد، سال 2014 قهرمان چمپیونشیپ و سال 2016 قهرمان لیگ برتر.
