طرفداری- به سراغ کتایون ستاری دانش مشهور به کتی دانش، از مربیان قدیمی بدنسازی و از متخصصین کیک بوکسینگ، اسپینیگ و کتل بل رفته ایم که طرفداران بسیاری هم در اینستاگرامش دارد. کتی دانش فارغ التحصیل کارشناسی مدیریت علوم تربیتی است و با سابقه 22 سال مربیگری در رشته های مورد تخصص، مسئول کمیته آموزش مبارزات تهران، بازرس هیات پرورش اندام شهریار و اندیشه، بازرس پاور کیک بوکسینگ و رئیس کمیته کتل بل شهریار هم هست. خانم دانش علاوه بر موارد اشاره شده، در تی آر ایکس، فیتنس، یوگا، هیپ هاپ، زومبا و تکواندو هم دستی بر آتش دارد، ولی در حال حاضر بیشتر وقتش را صرف مربیگری در بدنسازی و البته کتل بل می کند که به همه آنها در طول مصاحبه می رسیم.
کتایون ستاری دانش مشهور به کتی دانش چرا اینجا نشسته و با یک رسانه ورزشی مصاحبه می کند؟
به نظرم خیلی در دنیای ورزش فعال بوده ام. سال ها است که هم در دنیای واقعی و هم مجازی، پوستم کنده شده تا سر پا بمانم و صدای زنانی مثل خودم که دوست دارند ورزش کنند را به گوش بقیه برسانم. خیلی خیلی فعالم و حتی اخیرا پیشنهاد دادند وارد کشتی هم شوم. گفتم باشد، این را هم امتحان می کنم (می خندد)
اگر بخواهم از خودم صحبت کنم، از 11 سالگی ورزش را با تکنواندو و به همراه خواهرم، زیر نظر مریم آذر مهر، سرمربی سابق تیم ملی تکنواندوی زنان ایران، شروع کردیم. تا 18 سالگی کمربند مشکی گرفتیم و بعد به خاطر درس و دانشگاه، از تکنواندو دور شدم. گفتند به خاطر علاقه زیادم به حمله، بیشتر به درد مربیگری می خورم.
بعد به ورزش های دیگری مثل آمادگی جسمانی، هیپ هاپ، رقص و زومبا هم انجام دادم. بعد از ازدواج و بچه دار شدن، دوباره از ورزش دور شدم و اضافه وزن و افسردگی هم سراغم آمدند. حتی نمی توانستم خودم را نگاه کنم. بعد از 2 سال و بزرگتر شدن بچه، دوباره فعالیتم را شروع کردم و خودم را در بدنسازی پیدا کردم و الان در کنار آن، کیک بوکسینگ و نینجا رنجر و یوگا هم کار کردم. تمرکز بیشتری روی تی آر ایکس داشتم و همیشه از یوگا هم برای شاگردانم صحبت می کنم که برای تقویت ذهن شان از آن بهره ببرند.
بعد هم سراغ کتل بل رفتم و این ورزش بی هزینه را در اندیشه و شهریار، راه انداختیم. این ورزش در فضای باز و پارک ها قابل انجام است. استقبال خوبی هم از آن شد و چند هفته است ریاست کمیته بل شهریار را در اختیار گرفتم. با این حال، متاسفانه مسئولین هیچ حمایتی در این زمینه از ما نمی کنند که بتوانیم این ورزش را بیشتر توسعه دهیم و حداقل برای شاگردانم، لباس بگیرم. خودمان باید دنبال اسپانسر بگردم.
کمی در مورد کِتل بِل و چرایی آن برایمان صحبت کنید
کِتل بِل یکی از وسایل بدنسازی است، ولی الان زیرمجموعه ورزش های همگانی قرار گرفته است. کتل بل دمبل روسی به شکل قوری است که قبلا به عنوان زنگوله گاو شناخته می شد که کشاورزان در روسیه از آن استفاده می کردند. فدراسیون جهانی آن در روسیه واقع است، ولی الان به عنوان وزنه از آن استفاده می شود. با آن تمرین اسکوات و سرشانه می کردیم، ولی الان همه چیز متفاوت شده است. با همین یک دمبل، فشار خوبی به ورزشکار می آید و کسانی که زانودرد و کمردرد دارند را هم درنظر می گیرد. حتی برای کسانی که ام اس دارند هم مفید است و یکی از بچه ها، کاملا با پرداختن به این ورزش، درمان شده است. همین خوشحال مان می کند و به موفقیت امیدوار می شویم.
مسابقات کتل بل به صورت رکوردگیری برای رده های سنی مختلف است. مسابقات و تمرینات آن هر دو جذاب است. با تنها یک دمبل، هم می توان هوازی کار کرد و هم عضله ساخت. هر کسی در هر سنی که باشد و با این دمبل ها کار کند، حس و حال بهتری پیدا می کند. خانم نمینی هم به عنوان متولی شماره یک کتل بل در ایران بسیار فعال است و سعی می کند این ورزش را توسعه دهد.
بخشی از تمرینات کتل بل که به تازگی در ایران هم طرفداران قابل توجهی پیدا کرده است
آیا ورزش و مخصوصا بدنسازی و کتل بل می تواند در رفع افسردگی، کمک کند؟
البته. خود من به مدت 2 سال بعد از بارداری، دچار افسردگی شده بودم، ولی با فعالیت و ورزش هایی که انجام دادم، از آن خلاص شدم. پیاده روی، دو و رقص کمکم کرد بدنم دوباره به حالت ایده آل برسد. از همان جا ادامه دادم تا خودم را بکشم بالا و همیشه به خودم می گفتم نمی خواهم یک مربی عادی شوم. یوگا و مدیتیشن هم در این زمینه خیلی کمکم کرد. به تمام خانم ها هم برای تکرار کردن واگویه ها و انجام یوگا، همیشه توصیه می کنم. دوره های بسیاری، در پایان تمرینات هوازی، با شاگردانم، یوگا و مدیتیشن کار می کردم که هم روی ذهن و هم روی جسم شان تاثیر بگذارد. تمرینات هوازی و حتی نفس کشیدن درست، روی درمان افسردگی، تاثیر بالایی می گذرد.
به خانم ها توصیه می کنم آرزوهایشان را بنویسند و هر شب در قالب واگویه، آن را تکرار کنند. دوست دارم به همه کمک کنم و نکات مثبت شان را به آنها گوشزد کنم و از همه می خواهم از هم تعریف کنند و انرژی مثبت دهند تا به خودش برگردد. من مثبت دیدم و سعی کردم این انرژی مثبت را به بقیه بدم و پس بگیرم. فرد می تواند بدون اینکه سراغ روان شناس و دارو برود، با ورزش، افسردگی اش را درمان کند.
با چه هدفی رفتید سراغ این 2 رشته ورزشی و الان بعد 20 سال چه اهداف بزرگی در سر دارید؟
بدنسازی روح مرا راضی می کند. کتل بل هم یکی از راه های رسیدن به اهدافم شده است. با این حال، آقایان مربی و مسئول در بدنسازی، ما را قبول ندارند. حتی خیلی هایی که من در شناخته شدن شان، کمک کردم و برایشان تبلیغات کردم. آقایان خیلی با ما خانم ها مشکل دارند. الان از تمام خانم ها با هر پوششی حمایت می کنند، ولی آن موقع 20 سال پیش هیچ کس ما را قبول نداشت. وضعیت بدنسازی الان خیلی بد است به این شکل که همه شان باهم ارتباطات نامشروع دارند آن قدر که اگر یکی از این ها ایدز بگیرد، همه شان ایدز می گیرد.
مربیان برای کمک به بدنسازان خانم، برای دریافت دارو و مکمل و برنامه، مجبور به رابطه با مربیان آقا می شوند. اوضاع بیش از حد اسفناک است. آمپول ها و داروها عین نقل و نبات فروخته می شود. از خانم های ما سواستفاده می شود. استرویدها، هورمون ها و پپ تایدها خیلی زیاد شده در حالی که این ها برای بدنسازی حرفه ای است و برای تناسب اندام و ورزش عمومی، هیچ نیازی برای استفاده از این ها نیست و تغذیه سالم و ورزش به خودی خود، برای ساخت بدنی آماده، کافی است. خیلی ها پَک مکمل می فروشند و برای فروش آنها، به هر قیمتی شاگردان را به سمت استفاده از آنها سوق می دهند.
خیلی مربیان بدنسازی آقا از بدنسازان خانم، سواستفاده می کنند!
بسیاری از مربیان به جای ترغیب ورزشکاران به تغذیه سالم و ورزش، بدنسازان را به سمت استفاده از هورمون و استروید سوق می دهند!
چقدر سختی کشیدید تا به راحتی ای که الان دارید، برسید؟
خیلی سختی کشیدم. حتی وقتی به خانه وارد می شدم می گفتند 'می خواهی مثل مردها شوی؟' خب این طور نیست. همه که دنبال بدن مردانه و صدای کلفت و مصرف آمپول و هورمون که نیستند. هر کس هدف خود را دارد و باید به هم احترام بگذاریم. حرف زیاد شنیدم، ولی روی خواسته هایم پافشاری کردم و به آنها هم رسیدم. آن موقع این طور نبود، ولی الان همه چیز خیلی تغییر کرده است. اوضاع خیلی بهتر شده است. الان همه می خواهند بدنساز شوند. می خواهند شکم شش تکه داشته باشند و حتی از ما ایراد می گیرند که چرا بعد از این همه سال، بدن مان کات نخورده است، ولی حواسشان به ژن و رژیم غذایی و خواسته خود آدم ها نیست.
جایی گفتید خیلی ها فکر می کنند دارید در ارائه کارهایی که در ورزش می کنید، اغراق می کنید و به اصطلاح خودمانی ادا درمی آورید. در این باره چه حرف هایی دارید؟ و اینکه، با کامنت های نه چندان جالب شبکه های اجتماعی چه می کنید؟
مجبوریم کنار بیاییم. آدم ها بالاخره نظرشان را می گویند. بارها و بارها به خاطر فعالیت هایم، مزخرف گویی تحمل کردم، ولی برخی ها ناسزاگویی می کنند و به خانواده توهین می کنند. برای همین بلافاصله بعد از ارسال پست در شبکه های اجتماعی، مجبور می شوم نظرات را ببندم. البته این را به دایرکت انتقال می دهند و حرف هایشان را می زنند. بلاک هم نمی کنم، ولی دوست ندارم نظراتی که مقابل دید بقیه هستند، توهین آمیز باشد.
و سوال آخر، چه ورزش های دیگری دوست دارید امتحان کنید؟
(می خندد) این سوال خیلی خوبی است. جودو و کشتی را دوست دارم امتحان کنم. فوتبال را از بچگی تماشا می کردم، ولی استعدادش را ندارم. ورزش های رزمی همه را دوست دارم و تکواندو و کیک بوکسینگ را هم در رزومه ام دارم. ورزش های جدیدی هم که وارد ایران می شود، حتما سمت شان می روم.
سایر مصاحبه های اختصاصی طرفداری با ورزشکاران و چهره های مطرح ورزشی در کشور: