طرفداری- همه چیز دست به دست هم داده بود تا منچستریونایتد با کسب یک برد خانگی برابر تیم رده 16 جدولی از رتبه یازدهم به رتبه پنجم صعود کنند و خود را در آستانه کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا نزدیک کنند. شیاطین سرخ قدر این فرصت طلایی را ندانستند و با کسب یک امتیاز از این مسابقه تنها با دو پله صعود در رتبه نهم جدول قرار گرفتند. درحالی که در این بازی ابتدا استون ویلا با یک گل جلو افتاد اما شاگردان سولسشر با کامبک خود توانستند برای لحظاتی هواداران را امیدوار نگه دارند که به لطف VAR و آفساید پر کردن ویلیامز، کامبک با موفقیت انجام نشد.
در روز هایی که شایعات پیوستن پوچتینو به یونایتد هر لحظه بیشتر می شود، به تحلیل بازی منچستریونایتد به استون ویلا می پردازیم.
ترکیب ها
چینش شیاطین سرخ در این بازی 1-3-2-4 بود که نسبت به بازی قبلی تغییر کرده بود. با توجه به مصدومیت دو عنصر اصلی خط هافبک یونایتد، زوج فرد و پریرا به عنوان خط هافبک بازی را از ابتدا آغاز کردند و علاوه بر مثلث خط حمله یونایتد یعنی جیمز، راشفورد و مارسیال، خوان ماتا نیز به عنوان پشت مهاجم کار را از ابتدا آغاز کرد تا با توجه به بازی دفاعی حریف بتواند کمی خلاقیت برای ایجاد موقعیت برای تیمش به ارمغان بیاورد. باقی ترکیب به مانند بازی های گذشته بود و تغییر نکرده بود.
در طرف دیگر میدان، چینش شاگردان اسمیت به صورت 3-3-4 بود که در هنگام دفاع به 1-5-4 تغییر پیدا می کرد. انور القاضی و جک گریلیش به عنوان دو بال کناری کار را آغاز کردند که انور القاضی به دلیل مصدومیت در دقیقه 18 بازی جای خود را به ترزگه داد و این دو وینگر نقش مهمی را در تساوی ارزشمند تیم خود در برابر شیاطین سرخ ایفا کردند. باقی نفرات ترکیب استون ویلا به مانند بازی گذشته خود در برابر نیوکاسل بود که در تصویر زیر مشاهده می کنید:
آنالیز تاکتیکی
زوج خط هافبک شیاطین سرخ یعنی فرد و پریرا عملکرد فاجعه باری را در این بازی به نمایش گذاشتند. این دو بازیکن برزیلی چه در زمینه دفاعی و چه در زمینه هجومی عملکردی غیر قابل قبول را ارائه دادند و اسمیت نیز با آگاهی از این ضعف بزرگ، نهایت استفاده را برد.
هر دو هافبک منچستریونایتد نه قابلیت تخریب بازی به عنوان یک هافبک دفاعی را دارند و نه قابلیت بازیسازی و طراحی حملات را و تنها کاربرد این دو بازیکن این است که می توانند توپ را به گردش در آورند و از آنجا که در زمینه ارسال پاس های بلند به نقاط زمین ضعیف هستند، باعث کمتر تغذیه شدن مهاجمان و بازیکنان خط حمله یونایتد شدند.
برنامه اسمیت در این بازی از کار انداختن خط هافبک منچستریونایتد و به دنبال آن متوقف کردن گردش توپ توسط خط هافبک یونایتد بود. همانطور که در تصاویر زیر می بینید، به هنگام بازیسازی از عقب زمین، مک گین و هوریهن مسئول پوشش دادن فرد و پریرا هستند تا از رسیدن توپ به آن ها جلوگیری کنند. در دفعات معدودی اگر لیندلوف یا مگوایر می توانستند توپ را به خط هافبک خود برسانند، به دلیل فشاری که از سوی مک گین و هوریهن به این دو هافبک برزیلی وارد می شد، مجبور می شدند توپ را دوباره به خط دفاع برگردانند و خط دفاعی نیز مجبور به زدن به زیر توپ می شد.
با به کار گیری این تاکتیک از سوی اسمیت، شاگردان سولسشر یا مجبور به ارسال یک پاس بلند بی هدف به نیمه زمین حریف می شدند و یا مجبور به بازی در کناره ها می شدند و با توجه به ضعف یونایتد در کناره ها، رویکرد هجومی آن ها با مشکل مواجه می شد و همین عامل سبب می شد تا بازیکنان خط حمله به اندازه کافی صاحب توپ نشوند.
به دلیل پوشش خط هافبک، لیندلوف در این صحنه مجبور به زیر توپ زدن می شود.
به علت پوشش داده شدن خط هافبک توسط حریف، مگوایر مجبور به کار با کناره ها می شود.
دنبال شدن فرد و پریرا توسط مک گین و هوریهن تا محوطه جریمه!
اجرای چنین تاکتیکی از سوی اسمیت موجب عملکردی ضعیف تر برای خط هافبک یونایتد شد به طوری که منچستریونایتد در این بازی 23 بار توپ را از دست داد که 7 بار آن توسط پریرا و فرد اجام گرفت یعنی بیشتر از هر بازیکنی در زمین! تصویر زیر توپ های از دست رفته توسط این دو هافبک را نشان می دهد و همانطور که مشاهده می کنید اکثر توپ های از دست رفته در میانه میدان بوده است:
عملکرد فاجعه خط هافبک منچستریونایتد به همین جا ختم نمی‌شود به طوری که این دو بازیکن به عنوان طراح حملات و سازندگان موقعیت در طول 90 دقیقه تنها 1 پاس کوتاه به محوطه جریمه حریف فرستاده اند و همانطور که بالاتر نیز اشاره کردیم، به دلیل اینکه این دو هافبک توسط دو هافبک استون ویلا پوشش داده شده بودند، در هنگام دریافت توپ مجبور به دادن یک پاس عرضی کوتاه یا یک پاس رو به عقب می شدند و همانطور که مشاهده می کنید اکثر پاس های ارسالی توسط این دو هافبک در میانه زمین یا در نزدیکی محوطه جریمه خود بوده است:
در دیگر زمینه های یعنی دفع توپ، پاس کلیدی، پاس بلند، و نبرد های هوایی نیز عملکرد ضعیفی از خود به نمایش گذاشتند که بخشی از این عملکرد ضعیف در این مسابقه به دلیل تاکتیک های اعمال شده از سوی حریف که در بالا به آن اشاره شد و بخشی دیگر به دلیل عدم ایفای نقش در پست تخصصی توسط این دو بازیکن بود. همانطور که گفته شد این دو بازیکن نه قابلیت تخریب و نه قابلیت بازیسازی را دارند و باید در کنار هافبک هایی که چنین قابلیت هایی را دارند ایفای نقش کنند اما در این بازی به دلیل مصدومیت مک تومینای به عنوان هافبک تخریبی و پل پوگبا به عنوان هافبک بازیساز، هر دو نقش به این دو هافبک سپرده شد که در اجرای آن ضعیف کار کردند. در جدول زیر، عملکرد این دو هافبک در برخی زمینه های دیگر را مشاهده می کنیم:
| دفع توپ |
3 |
| پاس کلیدی |
5 |
| برتری در دوئل های هوایی |
0 |
| تکل |
5 |
به دلیل کنترل میانه میدان توسط بازیکنان استون ویلا، شاگردان سولسشر مجبور به روی آوردن به کناره ها شدند و این همان چیزی بود که اسمیت سرمربی استون ویلا خواهان آن بود. برای افزایش قدرت از کناره ها، فولبک های یونایتد با اورلپ کردن سعی در دادن عرض به بازی داشتند اما به دلیل توانایی ضعیف هر دو فولبک یونایتد در زمینه های هجومی، این تاکتیک با شکست مواجه شد اما این تاکتیک تبدیل به یک نقطه قوت و اجرای ضد تاکتیک توسط اسمیت شد به طوریکه با جلو رفتن فولبک ها، وینگرهای استون ویلا در جای آن ها قرار می گرفتند تا در ضد حملات با دریافت توپ بتوانند یک موقعیت ایده آل 2 در برابر 2 با مدافعان میانی یونایتد داشته باشند.
در دو تصویر زیر، هیت مپ ون بیساکا و ویلیامز دو فولبک شیاطین سرخ و همچنین بیشترین حضور آن ها در یک نقطه از زمین را در این بازی را نشان می دهد. همانطور که مشاهده می کنید این دو فولبک از محل قرارگیری خود دردفاع جدا شده تا بتوانند به بازی عرض بدهند:
در دو تصویر زیر نیز مشارکت ویلیامز و ون بیساکا در هنگام حملات را مشاهده می کنیم تا مهر تائیدی بر آمار های بالا باشد:
حال به بررسی ضد تاکتیک اسمیت در هنگام اورلپ کردن فولبک های یونایتد می پردازیم. از آنجایی که مشخص بود یونایتد مالک توپ در بازی است، برنامه بازیکنان استون ویلا برای گلزنی استفاده از ضد حملات بود و زمانی که فولبک های یونایتد از محل قرارگیری خود جدا شده و به حملات اضافه می شدند، وینگر های استون ویلا یعنی گریلیش و انور القاضی(ترزگه به جای او) در جای فولبک های یونایتد قرار می گرفتند و هنگامی که توپ توسط بازیکنان یونایتد از دست می رفت، بازیکنان استون ویلا سعی در رساندن توپ به دو وینگر خود داشتند. دو تصویر زیر هیت مپ دو وینگر استون ویلا و بیشترین حضور آن ها در یک نقطه از زمین را نشان می دهد و همانطور که مشاهده می کنید در اکثر اوقات بازی در محل قرار گیری فولبک های یونایتد جایگیری کرده اند:
حضور کمتر دو وینگر استون ویلا در مناطق مرکزی و بیشترین حضور در کناره های زمین
تصاویر زیر نیز مهر تائیدی بر گفته ها و آمار های بالا می باشد. نکته جالب این است که گل اول استون ویلا به منچستریونایتد با به کارگیری این تاکتیک توسط اسمیت به ثمر سیده است. در صحنه گل اول ویلیامز از دفاع جدا شده تا به جلو رود و انور القاضی در جای اون قرار گرفته و با یک ارسال، گریلیش را صاحب توپ کرده تا این بازیکن گل اول تیمش را به ثمر برساند.
در هنگام عدم مالکیت توپ توسط شاگردان سولسشر، فضای جلوی محوطه جریمه استون ویلا مورد پرسینگ با نفرات بالا قرار می گرفت. در هنگام مالکیت توپ بازیکنان استون ویلا در این فضا، فرد و پریرا خود را به این منطقه رسانده تا به همراه 4 بازیکن خط حمله یونایتد کار پرسینگ را آغاز کنند که در اکثر مواقع بازیکنان استون ویلا به طور بی هدف به زیر توپ می زدند و حتی ریسک یک پاس عرضی ساده را با توجه به شدید بودن پرسینگ یونایتد انجام نمی دادند. تصاویر زیر اجرای این پرسینگ در این فضای خاص را نشان می دهند:
یکی از دلایلی که شاگردان سولسشر نتوانستند موقعیت های زیادی را روی دروازه استون ویلا خلق کنند، باز هم به خط هافبک این تیم بر می گردد. از آنجایی که مک گین و هوریهن مسئول پوشش دادن فرد و پریرا بودند، این دو هافبک برزیلی نمی توانستند از خط دفاعی خود دور شوند زیرا با افزایش فاصله، کیفیت پاس پایین می آید و با پایین آمدن کیفیت پاس، کنترل توپ هم سخت می شود و عدم کنترل توپ در لحظه این فرصت را به مک گین و هوریهن می داد تا توپ را بگیرند و ضد حمله را از موقعیت و منطقه ای ایده ال آغاز کنند. بنابراین این دو هافبک سعی می کردند در عقب زمین بازی کنند و نزدیک خط دفاعی خود باشند.
همین عامل باعث می شد تا خط هافبک یونایتد نتوانند مهاجمین خود را صاحب توپ کنند زیرا با دریافت پاس در عقب زمین و با توجه به ضعف این دو هافبک در ارسال توپ های بلند، بازیکنان خط حمله این تیم مجبور می شدند به عقب زمین بیایند تا توپ را دریافت کنند و با توجه به برخورداری از سرعت خوب خود توپ را از دفاع به حمله انتقال دهند. اما یک مشکلی وجود داشت: فولبک های استون ویلا به ندرت به حملات این تیم اضافه می شدند و اغلب در عقب زمین می ماندند تا از برتری عددی نسبت خط حمله یونایتد برخوردار شوند. این عامل یک مانع بر سر بازی انتقالی منچستریونایتد بود زیرا هنگامی که توپ را در میانه زمین از خط هافبک خود دریافت می کردند و به سمت جلو حرکت می کردند، به جای دو یا 3 مدافع، 4 مدافع را پیش روی خود می دیدند و از آنجا که ماتا از سرعتی کمی در اضافه شدن به حملات برخوردار بود، استون ویلا از برتری 4 در برابر 3 در مقابل خط حمله یونایتد برخوردار می شد. البته این موضوع در نیمه دوم با تعویض جسی لینگارد به جای خوان ماتا بهبود یافت و موجب افزایش سرعت در هنگام حملات شد.
در تصاویر زیر، در دو تصویر اول هیت مپ و بیشترین محل قرار گیری فولبک های استون ویلا نشان داده شده است و تصاویر پایین تر مطالب گفته شده در بالا را نشان می دهد:
ژیلبرت و تارگت در این بازی به ندرت از نیمه زمین خود رد می شدند تا به حملات اضافه شوند.
حضور راشفورد و ماتا و دنیل جیمز در پایین صحنه(در عکس دیده نمی شود) در میانه میدان
حضور هر 4 عنصر تهاجمی منچستریونایتد در میانه میدان
مجددا، حضور عناصر تهاجمی یونایتد در نیمه زمین خودی
نتیجه گیری: بعد از پایان این بازی با قاطعیت می توان گفت که اوله گونار سولسشر از لحاظ تاکتیکی در این بازی متحمل شکست شد. در این شکست تاکتیکی عوامل زیادی از جمله مصدومیت بازیکنان کلیدی و کمبود کیفیت بازیکنان حاضر در ترکیب نقش داشتند و این گفته را داوید دخیا با گفتن جمله:"در برخی نقاط زمین کیفیت لازم را نداریم" تایید کرده است. حدود 10 روز سرنوشت ساز پیش روی سرمربی نروژی شیاطین سرخ است و نتیجه گیری در این 10 روز می تواند تاثیر زیادی در ادامه یا عدم همکاری این سرمربی با باشگاه منچستریونایتد داشته باشد.
