طرفداری- تیم فوتبال ساحلی ایران برای سومین بار قهرمان جام بین قاره‌ای شد و این اولین باری بود که با یک سرمربی ایرانی به این عنوان می‌رسید.
دو قهرمانی قبلی را اوکتاویو برزیلی کسب کرد، اما این‌بار یک ایرانی پرچم کشورمان را در امارات به اهتزاز درآورد. ملی‌پوشان ساحلی ایران بعد از قهرمانی، یک‌شنبه به ایران بازگشتند و دیروز سرمربی این تیم مهمان خبرورزشی بود.
خبر ورزشی گفت‌وگوی صمیمانه‌ای با عباس هاشم پور، سرمربی تیم ملی فوتبال ساحلی پس از سومین قهرمانی فوتبال ساحلی ایران در جام بین قاره ای در مورد تیم ملی و خاطراتش از فوتبال و فوتبال ساحلی داشت که در پایین می خوانید:
از جو مسابقات برایمان بگویید. شما اولین مربی ایرانی هستید که قهرمان شد.
قهرمانی در مسابقاتی که تیم‌های اسپانیا، روسیه و ایتالیا با رنک دوم تا پنجم جهان حضور داشتند، کار سختی بود که با تلاش بازیکنان و کادر فنی به دست آمد. روسیه، اسپانیا و امارات با کمک داوران قصد داشتند جام را به خانه ببرند، اما قبل از سفر به امارات به بازیکنان گفته بودم باید با جام برگردیم و خدا را شکر این اتفاق افتاد.
غیبت برزیل، سطح رقابت‌ها را پایین نیاورد؟
برزیل به دلیل نزدیک بودن جام جهانی از شرکت در این مسابقات انصراف داد، اما اسپانیا، روسیه و ایتالیا بودند که بالاترین رنکینگ‌ها را دارند. حتی امارات، مکزیک و مصر هم با آمادگی بالایی به این رقابت‌ها آمده بودند.
اگر برزیل هم بود، قهرمان می‌شدید؟
با انگیزه و تلاشی که در بازیکنان دیدم، بدون شک برزیل را هم می‌بردیم.
چرا پیش از این با مربی ایرانی قهرمان نشده بودیم و چه تغییری در تیم ایجاد کردید که قهرمانی جام بین‌قاره‌ای به ایران رسید؟
اوکتاویو برای فوتبال ساحلی ما خیلی زحمت کشید و در مقاطعی هم آقای میرشمسی ما را سوم جهان کرد و نایب‌قهرمانی این رقابت‌ها را هم داشت، اما من با تجربه‌ای که کسب کرده بودم، توانستم از بازیکنان به خوبی استفاده کنم و جوانان هم جواب اعتماد من را دادند. البته مهم‌ترین تاکتیک ما در این بازی‌ها دوستی و صمیمیت بین اعضای تیم بود.
از سابقه مربیگری‌ات بگو. چرا تا به حال سرمربی تیم ملی نشده بودی؟
7 سال دستیار اوکتاویو بودم و چیز‌های زیادی از او یاد گرفتم، اما وقتی اوکتاویو رفت، دوست نداشتم در آن مقطع مربی تیم ملی شوم و وقتی هم برگشت، باز هم دستیارش شدم. البته در غیاب اوکتاویو یک بار در پرشین‌کاپ سرمربی تیم ملی بودم و در حضور ایتالیا و اوکراین قهرمان شدم و حتی سال قبل فینال همین جام بین‌قاره‌ای وقتی اوکتاویو محروم بود، روی نیمکت نشستم که قهرمان شدیم و بعد از عدم صعود به جام جهانی، سرمربی تیم ملی شدم و در اولین دوره المپیک ساحلی تیم را سوم دنیا کردم.
رابطه‌ات با اوکتاویو چطور است؟
هنوز در ارتباط هستیم و بعد از قهرمانی به من پیام داد و به فارسی گفت: «ماشاءا... ایران، ماشاءا... عباس.»
حالا که قهرمان شدید، با پیشنهاد مالی بهتر حاضر هستید برای تیمی مثل امارات مربیگری کنید؟
من سال‌ها منتظر مربیگری تیم ملی ایران بودم و پیراهن و پرچم تیم ملی را به پول نمی‌فروشم.
اگر از برزیل پیشنهاد داشته باشید چطور؟ برای پیشرفت می‌روید؟
قبل از تیم ملی، اوکتاویو گفت برو بلاروس، ولی قبول نکردم، چون منتظر مربیگری در تیم ملی بودم و جایی نمی‌روم.
برنامه بعدی که برای تیم ملی دارید، چیست؟
جام جهانی را که از دست داده‌ایم و اگر المپیک ساحلی ۲۰۲۰ برگزار شود، برای آن رقابت‌ها آماده می‌شویم و تلاش می‌کنیم اولین قهرمانی ایران را رقم بزنیم.
چه شد که جام جهانی را از دست دادیم؟
مارکو اوکتاویو برنامه خوبی داشت، ولی مشکلات مالی فدراسیون اجازه نداد تیم بازی دوستانه مناسبی داشته باشد و در جام ملت‌ها هم چند اتفاق باعث شد به عنوانی در حد و اندازه ایران نرسیم.
قبل از فوتبال ساحلی، فوتبال هم بازی کردی؟
از ۱۵ سالگی عضو تیم صنعت نفت آبادان بودم و ۱۲ سال در این تیم بازی کردم و کاپیتان بودم.
چه سال‌هایی در صنعت نفت بودی؟
از سال ۷۰ تا ۸۲ در صنعت نفت بودم و کنار ابراهیم تهامی، بهنام سراج و... بازی کردم.
تهامی راست می‌گوید ۱۱ نفر را دریبل زده؟
یک تیم را که نه، ولی ۱۱ بار پشت هم دریبل می‌زد. تهامی در تمرین می‌گفت اگر ۵، ۶ نفر شما را درهم نپیچم، سردرد می‌گیرم. آن موقع‌ها صنعت نفت، برزیل بود، اما حالا نه!
تهامی اگر جوان بود، دعوتش می‌کردی برای فوتبال ساحلی؟
حتماً این کار را می‌کردم، چون فوق‌العاده تکنیکی بود.
چه شد به فوتبال ساحلی آمدی؟
وقتی مادر و خواهرم فوت کردند، از نظر روحی شرایط خوبی نداشتم و دیگر نمی‌خواستم فوتبال بازی کنم. حتی وقتی پرویز مظلومی، سرمربی وقت صنعت نفت گفت برگرد، قبول نکردم و به واسطه دوستی‌ای که با فرشاد فلاحت‌زاده داشتم، به فوتبال ساحلی رفتم. فرشاد گفت خوب قیچی می‌زنی، بیا برای ما بازی کن. من هم گفتم بیام در خاک و ماک بازی کنم؟! مگر در خاک هم فوتبال بازی می‌کنند؟ اما رفتم و دیدم خیلی بازی جذابی است و همین شد که بی‌خیال فوتبال در لیگ برتر شدم.
اگر صنعت پیشنهاد مربیگری بدهد، می‌روی؟
من مدرک مربیگری فوتبال دارم، اما هدف اصلی من موفقیت فوتبال ساحلی تیم ملی است، ولی اگر مربی تیم ملی نبودم، حتماً سرمربیگری صنعت نفت را قبول می‌کردم.
