این هم از آن عکس‌هایی است که هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شود. ناصرخان کنار بازیگر فیلم قیصر. بهروز بعد‌ها در مصاحبه‌ای که بعد از انقلاب با مجله ورزش و تصویر کرد، حرفی زد که خیلی خاص بود. او گفت: «من پرسپولیسی بودم ولی به خاطر ناصر حجازی استقلالی شدم.»
درسته خیلی وقتا گل نخوردیم / بعد تو ما یک دفعه هم نبردیم
دروازه بی تو، دیگه دروازه نیست / بی تو از «آبی»... دیگه آوازه نیست
این همه توپ و این همه ولوله / یه مَرده که: «محبوب هر چی دله»
واستا با این بازیا آسون نمیر / این آخرین پنالتیارم بگیر
هرچی ستاره بود تمومو بردن / شیرجه بزن! تا بازیو نبردن
این همه مردم کُری با تو خوندن / چشما به دستات، توی سرما موندن
این همه روزنامه و تیتر اول / با هر کی غیر «آبی»... عشقِ کل کل...
بازیو پس بگیر از این هوچیا / چشماتو واکن به تماشاچیا
اگه بری بدجوری گل می خوریم / توی همین نیمه یهو می بُریم
دروازه خالیه یه همتی کن / بیا و باز قبول زحمتی کن
واستا با این بازیا آسون نمیر / این آخرین پنالتیارم بگیر هیچ اسطوره ای در ایران به پای ناصر خان نمیرسه . حالا شما هی تیکه بندازید . علی کریمی و دایی و پیوس و علی پروین با هم جمع کنید به یه تار موی ناصرخان نمی ارزند .
